Η Αυγή online...
Της Θεοδώρας Σταθούλια
Η Άνγκελα Μέρκελ είναι έτοιμη να συμφωνήσει να επιτραπεί στον ΕFSF, τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης χρέους των 750 δισ. ευρώ, να αγοράσει ομόλογα των χωρών που έχουν κτυπηθεί από την κρίση, σε μια τελευταία προσπάθεια να περιορίσει το κόστος δανεισμού για την Ισπανία και την Ιταλία και να εμποδίσει το ευρώ από το να καταρρεύσει.
Η επίμονη, για πολύ καιρό, άρνηση της Γερμανίας να δεχτεί τον EFSF να δράσει ως μηχανισμός διάσωσης με το να δανείζεται κατευθείαν για τις προβληματικές οικονομίες της Ευρωζώνης προερχόταν από φόβο του Βερολίνου ότι τελικά το όλο θέμα θα λήξει με την Γερμανία να πληρώνει τον λογαριασμό, φαίνεται ότι τώρα αλλάζει και τις επόμενες μέρες θα έχουμε ανακοινώσεις. Η Γερμανία θα πρέπει να σώσει την Ισπανία αλλά και την Ευρωζώνη. Η κρίση είναι πια περισσότερο από κοντά στην Ευρωζώνη, είναι ήδη στην αυλή της.
Ο "Γκάρντιαν" επισημαίνει σε σχετικό άρθρο του ότι οι αναλυτές είναι πιθανόν να δουν αποφάσεις ως ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση να γίνει μοίρασμα του βάρους των προβληματικών χωρών με κρίση χρέους ανάμεσα στις 17 χώρες του ευρώ. "Τίποτα δεν έχει αποφασιστεί ακόμα", λέει το Βερολίνο και η ενδιάμεση συνάντηση που ορίστηκε για τις 24 Ιουνίου στην Ρώμη των τεσσάρων μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρωζώνης είναι μια ακόμα προσπάθεια να συνεργαστούν ακόμα και αν δεν συμφωνούν. Οι φόροι στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, ο ρόλος του EFSF, τα 'euro-bills' για το βάθεμα της δημοσιονομικής ενοποίησης και άλλες επιλογές, όπως τα ευρωομόλογα και ένα ταμείο απομείωσης του δημόσιου χρέους, δεν είναι παρά πλευρές του ίδιου νομίσματος που λέει ότι αν δεν τα βρουν, θα καταστραφούν. Οι διορθωτικές κινήσεις στον μονόδρομο των Μνημονίων έχουν αρχίσει να διαγράφονται.
Η ανάπτυξη του Ολάντ ως συμπληρωματικό στοιχείο στο δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας με έστω 'τεχνικό τρόπο' και όχι βέβαια αντισυστημικό, πώς θα μπορούσε άλλωστε, δίνει μια δόση αισιοδοξίας στο ήδη επιβαρυμένο αρνητικό και σοβαρά αβέβαιο μέλλον της Ευρωζώνης. Λύσεις, όχι πολιτικές, αλλά βαθιά τεχνικές δεν εμπεριέχουν μέσα τους παρά μόνο τη διορθωτική παρέμβαση πριν την έκρηξη. Το στοιχείο αυτό, δηλαδή, η απουσία της πολιτικής λύσης, δεν είναι παρά ένα κοινό γνώρισμα των δυνάμεων που πολιτικά και ιδεολογικά θεωρούν ότι η κρίση είναι θέμα σχεδίου. Στην Ελλάδα οι δυνάμεις αυτές συγκροτούν την νέα κυβέρνηση του νέου σχεδίου. Δεν μπορούμε παρά να ανακαλέσουμε την λέξη "σχέδιο" να επαναλαμβάνεται τόσο συχνά και από τους τρεις συμπράττοντες συν-κυβερνήτες.
Οι διήμερες συνομιλίες των G-20 στο Los Cabos του Mεξικού συμπεριέλαβε βέβαια, έστω και στο περιθώριο αυτής, την κρίση στην Ευρωζώνη και το βάρος αυτής της κρίσης πάνω στην παγκόσμια οικονομία. Επιβεβαίωσαν ότι θα υπάρξουν ανακοινώσεις σύντομα από την πλευρά των ηγετών της Ευρωζώνης, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε το περιεχόμενο αυτών των ανακοινώσεων. Ο Λευκός Οικός ανακοίνωσε ότι το πλαίσιο που συζητήθηκε περιλαμβάνει μια πιο δυναμική απάντηση στα προβλήματα από αυτή που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα. Το σίγουρο είναι ότι αυτό που τώρα τους κινητοποιεί και συμφωνήσανε να αντιμετωπίσουν είναι το να σταματήσει η Ισπανία και η Ιταλία να δανείζονται με τόσο υψηλό κόστος. Οι εκλογές στην Ελλάδα δεν κατεύνασαν τις αγορές όσο διέδιδαν οι εντεταλμένοι που είχαν αναλάβει να μην αφήσουν τις ελληνικές εκλογές να διεξαχθούν σε ήρεμο, χωρίς εκβιασμούς για τον λαό περιβάλλον. Σήμερα σιωπούν. Γι' αυτό είναι και τόσο εύκολα αναγνωρίσιμοι.
Μπορεί ο Ολάντ να πιστεύει ότι αυτό που χρειάζεται είναι, όπως είπε τη Δευτέρα στην κοινή συνέντευξη με τον Μόντι, να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους και τη δημιουργικότητά τους για να επινοήσουν νέα χρηματοπιστωτικά εργαλεία για να εμβαθύνουν την νομισματική ένωση, όμως όλοι ξέρουν ότι δεν αρκούν τα εργαλεία για την αντιμετώπιση της βαθιάς οικονομικής, κοινωνικής και αναπτυξιακής κρίσης της Ευρώπης.
Τα επιπλέον 100 δισ. που πιστεύει ο Ολάντ ότι μπορούν να έχουν αποτέλεσμα για την οικονομία και την ανάπτυξη, μέσω της επιπλέον χρηματοδότησης των διαρθρωτικών ταμείων, με τη δημιουργία των ομόλογων έργων και της ανακεφαλοποίησης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων δεν είναι παρά η συγκράτηση της πτώσης. Διορθώνουν δικές τους αποφάσεις και προβλήματα που δημιούργησαν με τις αποφάσεις τους. Για παράδειγμα, ενώ σήμερα σκέφτονται να προχωρήσουν σε επιπλέον χρηματοδότηση της ΕΤΕπ με έξτρα κεφάλαια 12-13 δισ., ήταν οι ίδιοι που το 2011 είχαν αποφασίσει να περιορίσουν τις χρηματοδοτήσεις της ΕΤΕπ κατά 11 δισ.! Στη μέση μιας βαθιάς κρίσης σε αρκετές οικονομίες της Ευρωζώνης, αποφάσισαν να μειώσουν κρίσιμα για την οικονομία κεφάλαια της ΕΤΕπ. Σήμερα, αποφασίζουν να τα αυξήσουν, στην πραγματικότητα να τα επαναφέρουν στο επίπεδο του 2011. Δεν το λένε ανοιχτά, αντίθετα εμφανίζεται ο Ολάντ γενναιόδωρος, αλλά με παλιά χρέη απέναντι στους λαούς της Ε.Ε.
Οι λύσεις για την Ευρωζώνη ή θα είναι πολιτικές ή δεν θα αντιστρέψουν την κατάσταση. Για να είναι οι λύσεις πολιτικές, θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να παρέμβουν μέσω της πολιτικής πίεσης στις κυβερνήσεις τους. Στην Ελλάδα έγινε η αρχή. Θα ολοκληρωθεί σύντομα.
Η Άνγκελα Μέρκελ είναι έτοιμη να συμφωνήσει να επιτραπεί στον ΕFSF, τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης χρέους των 750 δισ. ευρώ, να αγοράσει ομόλογα των χωρών που έχουν κτυπηθεί από την κρίση, σε μια τελευταία προσπάθεια να περιορίσει το κόστος δανεισμού για την Ισπανία και την Ιταλία και να εμποδίσει το ευρώ από το να καταρρεύσει.
Η επίμονη, για πολύ καιρό, άρνηση της Γερμανίας να δεχτεί τον EFSF να δράσει ως μηχανισμός διάσωσης με το να δανείζεται κατευθείαν για τις προβληματικές οικονομίες της Ευρωζώνης προερχόταν από φόβο του Βερολίνου ότι τελικά το όλο θέμα θα λήξει με την Γερμανία να πληρώνει τον λογαριασμό, φαίνεται ότι τώρα αλλάζει και τις επόμενες μέρες θα έχουμε ανακοινώσεις. Η Γερμανία θα πρέπει να σώσει την Ισπανία αλλά και την Ευρωζώνη. Η κρίση είναι πια περισσότερο από κοντά στην Ευρωζώνη, είναι ήδη στην αυλή της.
Ο "Γκάρντιαν" επισημαίνει σε σχετικό άρθρο του ότι οι αναλυτές είναι πιθανόν να δουν αποφάσεις ως ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση να γίνει μοίρασμα του βάρους των προβληματικών χωρών με κρίση χρέους ανάμεσα στις 17 χώρες του ευρώ. "Τίποτα δεν έχει αποφασιστεί ακόμα", λέει το Βερολίνο και η ενδιάμεση συνάντηση που ορίστηκε για τις 24 Ιουνίου στην Ρώμη των τεσσάρων μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρωζώνης είναι μια ακόμα προσπάθεια να συνεργαστούν ακόμα και αν δεν συμφωνούν. Οι φόροι στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, ο ρόλος του EFSF, τα 'euro-bills' για το βάθεμα της δημοσιονομικής ενοποίησης και άλλες επιλογές, όπως τα ευρωομόλογα και ένα ταμείο απομείωσης του δημόσιου χρέους, δεν είναι παρά πλευρές του ίδιου νομίσματος που λέει ότι αν δεν τα βρουν, θα καταστραφούν. Οι διορθωτικές κινήσεις στον μονόδρομο των Μνημονίων έχουν αρχίσει να διαγράφονται.
Η ανάπτυξη του Ολάντ ως συμπληρωματικό στοιχείο στο δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας με έστω 'τεχνικό τρόπο' και όχι βέβαια αντισυστημικό, πώς θα μπορούσε άλλωστε, δίνει μια δόση αισιοδοξίας στο ήδη επιβαρυμένο αρνητικό και σοβαρά αβέβαιο μέλλον της Ευρωζώνης. Λύσεις, όχι πολιτικές, αλλά βαθιά τεχνικές δεν εμπεριέχουν μέσα τους παρά μόνο τη διορθωτική παρέμβαση πριν την έκρηξη. Το στοιχείο αυτό, δηλαδή, η απουσία της πολιτικής λύσης, δεν είναι παρά ένα κοινό γνώρισμα των δυνάμεων που πολιτικά και ιδεολογικά θεωρούν ότι η κρίση είναι θέμα σχεδίου. Στην Ελλάδα οι δυνάμεις αυτές συγκροτούν την νέα κυβέρνηση του νέου σχεδίου. Δεν μπορούμε παρά να ανακαλέσουμε την λέξη "σχέδιο" να επαναλαμβάνεται τόσο συχνά και από τους τρεις συμπράττοντες συν-κυβερνήτες.
Οι διήμερες συνομιλίες των G-20 στο Los Cabos του Mεξικού συμπεριέλαβε βέβαια, έστω και στο περιθώριο αυτής, την κρίση στην Ευρωζώνη και το βάρος αυτής της κρίσης πάνω στην παγκόσμια οικονομία. Επιβεβαίωσαν ότι θα υπάρξουν ανακοινώσεις σύντομα από την πλευρά των ηγετών της Ευρωζώνης, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε το περιεχόμενο αυτών των ανακοινώσεων. Ο Λευκός Οικός ανακοίνωσε ότι το πλαίσιο που συζητήθηκε περιλαμβάνει μια πιο δυναμική απάντηση στα προβλήματα από αυτή που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα. Το σίγουρο είναι ότι αυτό που τώρα τους κινητοποιεί και συμφωνήσανε να αντιμετωπίσουν είναι το να σταματήσει η Ισπανία και η Ιταλία να δανείζονται με τόσο υψηλό κόστος. Οι εκλογές στην Ελλάδα δεν κατεύνασαν τις αγορές όσο διέδιδαν οι εντεταλμένοι που είχαν αναλάβει να μην αφήσουν τις ελληνικές εκλογές να διεξαχθούν σε ήρεμο, χωρίς εκβιασμούς για τον λαό περιβάλλον. Σήμερα σιωπούν. Γι' αυτό είναι και τόσο εύκολα αναγνωρίσιμοι.
Μπορεί ο Ολάντ να πιστεύει ότι αυτό που χρειάζεται είναι, όπως είπε τη Δευτέρα στην κοινή συνέντευξη με τον Μόντι, να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους και τη δημιουργικότητά τους για να επινοήσουν νέα χρηματοπιστωτικά εργαλεία για να εμβαθύνουν την νομισματική ένωση, όμως όλοι ξέρουν ότι δεν αρκούν τα εργαλεία για την αντιμετώπιση της βαθιάς οικονομικής, κοινωνικής και αναπτυξιακής κρίσης της Ευρώπης.
Τα επιπλέον 100 δισ. που πιστεύει ο Ολάντ ότι μπορούν να έχουν αποτέλεσμα για την οικονομία και την ανάπτυξη, μέσω της επιπλέον χρηματοδότησης των διαρθρωτικών ταμείων, με τη δημιουργία των ομόλογων έργων και της ανακεφαλοποίησης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων δεν είναι παρά η συγκράτηση της πτώσης. Διορθώνουν δικές τους αποφάσεις και προβλήματα που δημιούργησαν με τις αποφάσεις τους. Για παράδειγμα, ενώ σήμερα σκέφτονται να προχωρήσουν σε επιπλέον χρηματοδότηση της ΕΤΕπ με έξτρα κεφάλαια 12-13 δισ., ήταν οι ίδιοι που το 2011 είχαν αποφασίσει να περιορίσουν τις χρηματοδοτήσεις της ΕΤΕπ κατά 11 δισ.! Στη μέση μιας βαθιάς κρίσης σε αρκετές οικονομίες της Ευρωζώνης, αποφάσισαν να μειώσουν κρίσιμα για την οικονομία κεφάλαια της ΕΤΕπ. Σήμερα, αποφασίζουν να τα αυξήσουν, στην πραγματικότητα να τα επαναφέρουν στο επίπεδο του 2011. Δεν το λένε ανοιχτά, αντίθετα εμφανίζεται ο Ολάντ γενναιόδωρος, αλλά με παλιά χρέη απέναντι στους λαούς της Ε.Ε.
Οι λύσεις για την Ευρωζώνη ή θα είναι πολιτικές ή δεν θα αντιστρέψουν την κατάσταση. Για να είναι οι λύσεις πολιτικές, θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να παρέμβουν μέσω της πολιτικής πίεσης στις κυβερνήσεις τους. Στην Ελλάδα έγινε η αρχή. Θα ολοκληρωθεί σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου