Ευκολόπιστη εθνικόφρων σαλάτα με Παστίτσιο...

τοίχο-τοίχο...

Η φάρσα που έγινε θαύμα!

Μια ιστορία βγαλμένη απ' τη βαθειά... Ελλάδα!

Εν μέσω συνεχών αποκαλυψεων θαυμάτων και παραθαυμάτων του Παϊσίου, του Πορφυρίου, των Νεφελίμ και των Ελλοχίμ από δεκάδες έγκριτα φύλλα εφημερίδων και blogs, δημιουργήθηκε ένα σατιρικό γκρουπάκι στο Facebook, με την επωνυμία "Γέροντας Παστίτσιος", με σαφή βέβαια την αναφορά-υπονοούμενο προς τον θρυλικό πλέον παπά.

Ο διαχειριστής του group λοιπόν σκέφτηκε να κάνει μια φάρσα.
Και δημιούργησε απ' το μυαλό του μια ιστορία όπου κάποιος ασθενής, όντας σε κώμα στην εντατική του Νοσοκομείου των Σερρών, ανένηψε ανεξήγητα και κόντρα στην επιστημονική βεβαιότητα του μοιραίου.
Η μάνα του αρρώστου είχε μόλις προηγουμένως, λέει, ικετεύσει το γέροντα Παϊσιο να γιατρέψει το παιδί της.
Κι ο γέρων της απάντησε: "Μη φοβάσαι! Αύριο το πρωί θα 'ναι καλά ο Παντελής!"
Όπερ και εγένετο, λέει.
Λέει...

Τι ήταν να ακουστεί αυτό το "θαύμα" του Παϊσιου...
Γέμισαν τα blogs και κάποιες σεσημασμένες του... χώρου εφημερίδες (Ελεύθερη Ώρα) και περιοδικά αναλόγου ύφους με πανηγύρια, γιατί επιτέλους ξανααποδεικνύεται πως η Θρησκεία γαμάει την Επιστήμη! (εκτός αν πρόκειται για την ομάδα "Ε" με το υπερόπλο και την κούφια Γη, όπου γαμεί ενίοτε κι η επιστήμη!)
Τι ηδονή για τον μέσο εθνικόφρονα- παπαδόφρονα- πογκρομόφρονα!

Η είδηση αναδημοσιεύτηκε παντού και πήρε τόση έκταση ώστε ανέβηκε ακόμη και σε σοβαρές ιστοσελίδες.
Όταν η πληροφορία ξεπερνά ένα βαθμό αναγνωρισιμότητας, τότε πια είναι είδηση, ανεξαρτήτως αλήθειας.
Ίσως πολλοί να διηγήθηκαν την ιστορία σε άλλους και σαν ιστορία "άκου τι έπαθε ένας γνωστός μου", ως είθισται να αναμεταδίδονται οι αληθινές Φωσκολιάδες των θαυμάτων.

Σε ιστοσελίδες, περιοδικά και εφημερίδες, ιστορίες πίστης και αγάπης ανάμεσα σε καλέσματα "να ξεβρωμίσει ο τόπος", "να τσεκουρώσουμε τους άπιστους" και "ανασκολοπισμός σ' όσους διαφωνούν".
Αγάπη, συγχώρεση και ψωλή λάστιχο.

Τρώνε αγάπη και χέζουν μίσος...



Και να σου πανηγύρια και να σου λιτανείες απ' τους ανορθόγραφους και γκρικλισόγλωσσους Ελληναράδες.
Με πλήρες μενού πίστης, εθνικοφροσύνης ("να πάρουμε την Πόλη"), αντιεπιστημονικότητας και μια σαλάτα απ' όλα. Όχι χωριάτικη. Του σεφ.
Ρασοφόρου και ενίοτε τσεκουροφόρου σεφ.
Και να σου κοροϊδία στους απελπισμένους που ψάχνουν ένα φως μες στο σκοτάδι της απελπισίας του ενδεχόμενου χαμού αγαπημένων τους προσώπων, που για χάρη τους όπως είναι φσικό είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα. Θεμιτά και αθέμιτα.
Όποιος έχει διαβάσει το "Αμάρτημα της μητρός μου" του Βιζυηνού καταλαβαίνει τι εννοώ.
Ακόμη χειρότερα όποιος έχει βρεθεί σ' αυτή τη δύσκολη θέση να επιλέξει ανάμεσα στη λογική του και στην φρούδα ελπίδα του.
Εκείνη τη δύσκολη την ώρα μπορεί να κάνεις τα πάντα...
Κι αυτήν την αδιαπραγμάτευτη, πανανθρώπινη και πανιστορική αλήθεια εκμεταλλεύονται οι έμποροι της ψεύτικης ελπίδας για να πουλήσουν σταυρουδάκια, μαντζούνια, εικονοστάσια και θαυματουργά αγιασμένα νερά. Από κοντά και οι γνώστες της Σολομωνικής, που παίζουν το ίδιο παιχνιδι απ την άλλη μεριά. Σαν το τάβλι και τη ντάμα...

Σίγουρα πράγματα:
το έγραψε κι η Ελεύθερη Ώρα του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου!
Του "άντρα με τα παντελόνια".
Που κάνει διακοπές στον Κορυδαλλό για εκβιασμό.

Επιστρέφω στο φλέγον ζήτημά μας...
Τη συγκεκριμένη "είδηση" λοιπόν περί θαύματος την είδα μέσα σε ένα διάστημα μιας περίπου εβδομάδας πάνω από 20 φορές αναρτημένη.
Πριν μερικές ημέρες ο διαχειριστής της σελίδας ανέλαβε την ευθύνη της φάρσας και ομολόγησε το αστείο του, αναφέροντας το πλήρες σκεπτικό του.

Σχετικά με το θέμα, αν έχετε λογαριασμό facebook, μπείτε στο προφίλ του "δράστη":
https://www.facebook.com/?ref=tn_tnmn#!/gerontas.pastitsios

Η απορία όμως μένει:
Μα καλά, από τις πρώτες αναδημοσιεύσεις έως και τις τελευταίες... μα κανείς δεν μπήκε στον κόπο να το διασταυρώσει;
Να πάρει ένα τηλέφωνο στο Νοσοκομείο Σερρών αν υπήρξε τέτοιο περιστατικό;
Τόσο ευκολόπιστοι όλοι;
Σάμπως μου φαίνεται πως κάπως έτσι γράφτηκαν και τα Ευαγγέλια...
Στο πόδι ιστορίες και αναδημοσίευση μέσω πίστης.

Όταν δεν υπήρχε η Google, υπήρχαν οι Απόστολοι.

Αν πιστεύεις στους τάδε, τότε ό,τι και να πει κάποιος επικαλούμενος τους τάδε είναι αλήθεια, χωρίς δεύτερη ματιά και σκέψη.
Αρκεί να πιστεύεις...

Έτσι, η φάρσα του "Γέροντα Παστίτσιου" έπιασε τόπο πολύ περισσότερο και απ' όσο φανταζόταν ίσως.
Ανέδειξε το απόλυτο χαρακτηριστικό των απελπισμένων: την ευπιστία τους!


ΥΓ.: Μα τι λέω;
Μήπως κι εγώ δε είμαι εύπιστος;
Το ότι μια σελίδα στο διαδίκτυο ανέλαβε την ευθύνη της φάρσας αποτελεί απόδειξη των λεγομένων του φαρσέρ;
Η ομολογία είναι τεκμήριο;
Και γιατί να μην είναι φάρσα στη φάρσα;
Και η μη διάψευση της φάρσας αποδεικνύει την ύπαρξή της;
Και αν όχι έτσι, τότε πώς μπορεί να αποδεικνύεται μια φάρσα;

Και αρχίζω να τρελαίνομαι...
Και γιατί να το σκέφτομαι;

Μα τι νόμιζες βρε ταπεινέ Μαζεστίξ;
Κάτι ξέρουν οι πιστοί που δε σκέφτονται, παρά μόνο πιστεύουν.
Είναι σαφέστατα πιο εύκολο και πιο ξεκούραστο.