του Πετρου Κατσακου, απο την Αυγη...
«Το ηθικό χρέος δεν θέλουμε ούτε να το αρνηθούμε ούτε να το σχετικοποιήσουμε» ανέφερε ο ομοσπονδιακός πρόεδρος της Γερμανίας, Γιόαχιμ Γκάουκ απαντώντας σε ερώτημα δημοσιογράφου όσον αφορά τις γερμανικές επανορθώσεις για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προκαλώντας την δίκαιη οργή του Μανόλη Γλέζου που ρωτά «τι θα πει ηθικό χρέος;».
Η πανίσχυρη «ηθική του χρέους» ήταν εδώ και αιώνες ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της Θεολογίας
καθώς το «οικονομικό αξίωμα» να πληρώνει κανείς τα χρέη του ήταν και παραμένει ισχυρότερο από πολλά άλλα - όπως, για παράδειγμα, από το να μην κλέβει κανείς, να συμπεριφέρεται με σεβασμό απέναντι στους συμπολίτες του, να έχει αλληλεγγύη με αυτούς που υποφέρουν κ.λπ. Η «ηθική του χρέους», στην οποία βασίστηκε η επιστροφή των χρεών και των δανεικών, επισκιάζει κάθε άλλη μορφή ηθικής - γεγονός που καταδικάζει τους οφειλέτες, πολίτες και κράτη, όχι μόνο να είναι, αλλά και να νιώθουν σκλάβοι των δανειστών. Όλων αυτών που δεν είχαν την καπιταλιστική ικανότητα, την εξυπνάδα, την εργατικότητα, την επάρκεια να αποκτήσουν χρήματα και να εξελιχθούν σε «δανειστές».
Η «ηθική του χρέους» όμως μετατρέπεται σε «ηθικό χρέος» όταν οι δανειστές καλούνται να αποζημιώσουν με χρήμα αυτούς που βιαίως εξαναγκάσθηκαν να δανείσουν τους κατακτητές τους. Δίχως ίχνος ηθικής, οι «δανειζόμενοι» του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αρνούνται την αποπληρωμή του χρέους τους αρκούμενοι σε ανέξοδες διαλέξεις περί Καντιανής Ηθικής. Με μια δόση θλίψης, μια δόση μετάνοιας και άλλη μια δόση τιμής στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών που άφησαν πίσω τους τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής ολοκληρώνεται η αποπληρωμή του δικού τους χρέους.
Αυτοί που προσπαθούν σήμερα να μας πείσουν ότι η διαγραφή μέρους των «σωρευμένων» χρεών θα οδηγήσει τον πλανήτη στο χάος, διαγράφουν μονομερώς το χρέος τους προς την Ελλάδα καταθέτοντας μονάχα την παραδοχή ενός «ηθικού χρέους», το οποίο όμως δεν αναγνωρίζεται από κανένα χρηματοπιστωτικό σύστημα. Την ίδια ώρα, οι πρόθυμοι αποπληρωτές της ημεδαπής σιωπούν εκκωφαντικά μην τολμώντας να αρθρώσουν τον παραμικρό ψίθυρο διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων.
«Το ηθικό χρέος δεν θέλουμε ούτε να το αρνηθούμε ούτε να το σχετικοποιήσουμε» ανέφερε ο ομοσπονδιακός πρόεδρος της Γερμανίας, Γιόαχιμ Γκάουκ απαντώντας σε ερώτημα δημοσιογράφου όσον αφορά τις γερμανικές επανορθώσεις για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προκαλώντας την δίκαιη οργή του Μανόλη Γλέζου που ρωτά «τι θα πει ηθικό χρέος;».
Η πανίσχυρη «ηθική του χρέους» ήταν εδώ και αιώνες ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της Θεολογίας
καθώς το «οικονομικό αξίωμα» να πληρώνει κανείς τα χρέη του ήταν και παραμένει ισχυρότερο από πολλά άλλα - όπως, για παράδειγμα, από το να μην κλέβει κανείς, να συμπεριφέρεται με σεβασμό απέναντι στους συμπολίτες του, να έχει αλληλεγγύη με αυτούς που υποφέρουν κ.λπ. Η «ηθική του χρέους», στην οποία βασίστηκε η επιστροφή των χρεών και των δανεικών, επισκιάζει κάθε άλλη μορφή ηθικής - γεγονός που καταδικάζει τους οφειλέτες, πολίτες και κράτη, όχι μόνο να είναι, αλλά και να νιώθουν σκλάβοι των δανειστών. Όλων αυτών που δεν είχαν την καπιταλιστική ικανότητα, την εξυπνάδα, την εργατικότητα, την επάρκεια να αποκτήσουν χρήματα και να εξελιχθούν σε «δανειστές».
Η «ηθική του χρέους» όμως μετατρέπεται σε «ηθικό χρέος» όταν οι δανειστές καλούνται να αποζημιώσουν με χρήμα αυτούς που βιαίως εξαναγκάσθηκαν να δανείσουν τους κατακτητές τους. Δίχως ίχνος ηθικής, οι «δανειζόμενοι» του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αρνούνται την αποπληρωμή του χρέους τους αρκούμενοι σε ανέξοδες διαλέξεις περί Καντιανής Ηθικής. Με μια δόση θλίψης, μια δόση μετάνοιας και άλλη μια δόση τιμής στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών που άφησαν πίσω τους τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής ολοκληρώνεται η αποπληρωμή του δικού τους χρέους.
Αυτοί που προσπαθούν σήμερα να μας πείσουν ότι η διαγραφή μέρους των «σωρευμένων» χρεών θα οδηγήσει τον πλανήτη στο χάος, διαγράφουν μονομερώς το χρέος τους προς την Ελλάδα καταθέτοντας μονάχα την παραδοχή ενός «ηθικού χρέους», το οποίο όμως δεν αναγνωρίζεται από κανένα χρηματοπιστωτικό σύστημα. Την ίδια ώρα, οι πρόθυμοι αποπληρωτές της ημεδαπής σιωπούν εκκωφαντικά μην τολμώντας να αρθρώσουν τον παραμικρό ψίθυρο διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου