Αξιοπρέπεια ζητάμε ...

του Ανδρεα Ζηκουλη απο το Mediasoup...

Μικρά παιδιά πωλούνται στο κέντρο της Αθήνας.
Και εμείς μπροστά σε μια οθόνη με ένα κλικ δηλώνουμε την αγανάκτησή μας.

Μικρά παιδιά εγκαταλείπονται στου σταθμούς γιατί οι γονείς δεν έχουν να τα ταΐσουν.
Και εμείς μπροστά σε μια οθόνη με ένα κλικ δηλώνουμε την αγανάκτηση μας.

Άστεγοι πεθαίνουν από το κρύο στα παγκάκια.
Και εμείς μπροστά σε μια οθόνη με ένα κλικ δηλώνουμε την αγανάκτηση μας.

Η δρόμοι γέμισαν γυναίκες & άντρες που εκδίδονται για ένα πιάτο φαΐ ...
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ στεκόμαστε περήφανοι και καμαρωτοί για τον πολιτισμό μας και την φλόγα της δημοκρατίας που μεταλαμπαδεύσαμε σε όλη την υφήλιο!!

Οι μεσημεριανές εκπομπές κτυπάνε 40αρια το κουτσομπολιό και η κλειδαρότρυπα έχουν γίνει μοχλός συντήρησης για όποιο και ότι άχρηστο κυκλοφορεί σε αυτή την χώρα.

3.000.000 άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας!!!
και εμείς χειροκροτούμε τον Ρέμο που πνίγεται στα λουλούδια.
άλλοι πάλι θεωρούν ότι τα social network είναι για χαβαλέ και όχι χώρος πολιτικών αντιπαραθέσεων..αλλά είναι οι ίδιοι που χειροκροτούσαν τους Αιγύπτιους όταν μέσω fb άρχισαν επανάσταση..τι ειρωνεία !!

Φοράμε το ένα πουλόβερ (αν έχουμε) πάνω από το άλλο για να ζεσταθούμε ...και ο πολιτικός που μας κυβερνά δεν έχει φορέσει ποτέ τίποτε περισσότερο από ένα σακάκι..
σίγουρα μένουμε στην ίδια χώρα; Που κυκλοφορεί αυτός;

Όταν ένας γόνος πλούσιας οικογενείας τοποθετηθεί υπέρ των εργαζομένων είναι επαναστάτης..όταν το ίδιο κάνει ένας εργάτης είναι λαϊκιστής...!!!

Υπογράψαμε μέσα σε πολλά άλλα να ξεριζώσουμε 1.700.000 χιλ. ρίζες ελιές και τώρα κλέβουμε από τα νεκροταφεία το λάδι για να φάμε..

Από το 1980 και εδώ μας δόθηκε δημοκρατικά (πάντα ) το δικαίωμα (εκλογές) 10 φορές να αλλάξουμε τα πράγματα και εμείς και τις 10 φορές χειροκροτούσαμε αυτόν που φτύναμε την προηγούμενη...

Τα τελευταία χρόνια έχουμε κλειστεί μέσα στο καβούκι μας και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να είμαστε εμείς καλά....

Πως μπορεί να είσαι ΕΣΥ καλά όταν όλα δίπλα σου καταρρέουν;

Πως μπορείς και μου χαμογελάς εδώ μέσα όταν έξω στην ζωή έχεις να χαμογελάσεις σε άγνωστο από τότε που ήσουν παιδί;

Κανένας δεν έχει την απαίτηση να έχει τα ίδια με όλους τους άλλους..κανένας δεν έχει την απαίτηση χωρίς εργασία να ζει πλουσιοπάροχα...
αλλά έχουμε όμως την απαίτηση να ζούμε με αξιοπρέπεια , μια ζεστή γωνιά , και ένα πιάτο φαΐ..

Όταν όμως ακόμα και αυτά θεωρούνται είδη πολυτελείας και πρέπει να καταργηθούν έστω και σε έναν συνάνθρωπο και εμείς (και ΕΓΩ) περνώ το απόγευμα μου ποστάροντας
ποσό έκλαψε η τάδε όταν θυμήθηκε που την πήδαγε ο τάδε....τότε να είμαστε σίγουροι
αυτός που του στερούν την αξιοπρέπεια κάποια στιγμή θα ξεσηκωθεί ....
και τότε να σε δω ΕΛΛΗΝΑ του καναπέ ..πως θα γλυτώσεις.

Ανδρέας Ζήκουλης

(Πηγή φωτογραφίας: danderma)