ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ...
Γράφει ο Κοινωνικά Απροσάρμοστος.
Εδώ και αρκετό καιρό η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην Ιστορία της.Ο κάτοικος αυτής της χώρας, αλλά και κατ' επέκταση της Ευρώπης,γίνεται αντικείμενο στοχευμένων πολιτικονοικονομικών και ψυχαναγκαστικών μηχανισμών που αποσκοπούν στην πλήρη απαξίωση κάθε έννοιας ανθρώπινης και κοινωνικής συνεκτικότητας.
Βασισμένο στους τρείς πυλώνες: Δουλικός συνδικαλισμός, κατευθυνόμενα ΜΜΕ, αλλά κυρίως πολιτικοοικονομικά μοντέλα πρόσκαιρης ευμάρειας όπως πακέτα Ντελόρ, Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης (ΚΠΣ) και προγράμματα ΕΣΠΑ στις μέρες μας, το ήπιο σχέδιο υποταγής πολιτισμών και συνειδήσεων (μέχρι τώρα ήπιο), κατ' άλλους. Το Μεγάλο Πείραμα, χώνει βαθιά τα νύχια του στις αποσυνθεμένες σάρκες της Ελληνικής κοινωνίας όπως το όρνιο.
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 αρχές του '80 ένα από τα μεγαλύτερα λαϊκά ευρωπαϊκά κινήματα, αυτό το ελληνικό, μπήκε σε διαδικασία νανουρίσματος. Από την μια η ιστορική ανατρεπτικότητα ενός Λαού και τα ατελείωτα βάσανά του (εμφύλιος, βία και νοθεία, χούντα) και από την άλλη οι πολιτικές σειρήνες της μεταπολίτευσης που πρέσβευαν τον κατευνασμό των πολιτικών παθών είχαν σαν αποτέλεσμα τη νάρκωση του ανθρώπινου δυναμικού εκείνου που ήταν ταγμένο να φυλά ''θερμοπύλες αξιών''.
Πολιτικοί και Πολιτικές Δυνάμεις αποκομμένοι και ξένοι από την Λαϊκή Αγωνιστική Συνείδηση του Λαού προσπάθησαν να χειραγωγήσουν αυτή την συνείδηση και παράλληλα να απεμπολίσουν τα ενοχικά συντηρητικά σύνδρομά τους ευαγγελιζόμενοι μια στρεβλή προοδευτική και συνδικαλιστική πραγματικότητα όπου η αγωνιστική και διεκδικητική υπόσταση των υποκειμένων της εξαντλούνταν στην διαχείρηση πολιτιστικών συλλόγων, ποδοσφαιρικών ομάδων και συντεχνιακών κλαδικών. Δεν έλειπαν βέβαια και οι πιο προνομιούχοι που συμμετείχαν σε επιτροπές διαχείρησης οικονομικών πακέτων, τα γνωστά πακέτα Ντελόρ, φροντίζοντας για την συνειδησιακή αποσάθρωση των ημετέρων.
Η ''ασφάλεια και σταθερότητα'' της δεκαετίας του'80 ενισχύθηκε με περισσότερη ''ασφάλεια και σταθερότητα'' τη δεκαετία του ΄90. Σ' αυτό συνετέλεσε και η απελευθέρωση των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων, που αν και στο σύνταγμά μας είναι κατοχυρωμένες στον Λαό, μόνο ο Λαός δεν τις καρπώνεται.
Τα ΜΜΕ από τα πρώτα κιόλας βήματά τους άρχισαν να χρησιμοποιούν τεχνικές κοινωνικού και πολιτισμικού κατακερματισμού μιμούμενοι τους ''μέντορες'' τους στο εξωτερικό. Έτσι πολύ γρήγορα μας έπεισαν ότι είμαστε μέρος του ''Ευρωπαϊκού Ονείρου'', ότι ανήκουμε στις αναπτυσσόμενες χώρες και όχι στις υπανάπτυκτες, ότι στον κόσμο δεν γίνονται πόλεμοι, αλλά συρράξεις μεταξύ καταδικασμένων στην καταστροφή χωρών και εμείς δεν έχουμε καμία σχέση, ότι δεν είμαστε σε καθεστώς πτώχευσης, αλλά σε οικονομική και κοινωνική αναδιάρθρωση και μάλιστα ότι δίνουμε πολιτικές λύσεις στους Ευρωπαίους, ότι οι τρομοκράτες είναι παγκοσμίως Ισλαμιστές, αλλά στην Έλλάδα παραμένουν Κομμουνιστές. Το τελευταίο μην βγεί παραέξω, είναι μεταξύ εμών και των Αμερικάνων.
Την ίδια δεκαετία παρουσιάστηκαν κάποια σαϊνια οικονομολόγοι-πολιτικοί οι όποιοι προσπάθησαν να μας πείσουν και δυστυχώς το κατάφεραν ως ένα βαθμό, ότι κατέχουν την πολυπλοκότητα της νεοεισερχόμενης πολιτικοοικονομικής πραγματικότητας και ότι ο εκσυγχρονισμός ήταν στο τσεπάκι μας. Το Μεγάλο Όραμα απεβίωσε πρίν καν γεννηθεί και μπορεί κανείς να το βρεί στο πολιτικό νεκροταφείο Μεγάλων Οραμάτων κάτω από την επιγραφή ''ενθάδε κείται Σκάνδαλο Χρηματιστηρίου''.
Η δεκαετία άλλαξε, το ίδιο και η χιλιετηρίδα, αλλά η μεγαλομανία των απολίτικων πολιτικών παρέμενε σε πείσμα της κοινής λογικής.Ο εκσυγχρονισμός έδωσε την θέση του σε έννοιες όπως αναδιάρθρωση και εξορθολογισμός οι οποίες στην νεοελληνική μιντιακή διάλεκτο μπορεί να μεταφράζονται ως υπεράκτιες εταιρείες,δομημένα ομόλογα και άυλοι τίτλοι στην συνείδηση όμως του απλού ανθρώπου αντηχούν ως ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΗΜΕΝΣ και ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ με φόντο τα άδεια ταμεία ,την κατεστραμμένη παιδεία και την κατεστραμμένη υγεία.
Και τι κάνουμε τώρα Κύριε Πολυχρόνη; Πάντως Ευζώνοι δεν γινόμαστε γιατί είναι και μπανάλ.
Μέσα σ' αυτό το κατασκεύασμα του ατομισμού και του πολιτικού ελιτισμού είναι ελπιδοφόρα και ταυτόχρονα ευρυματική η ανάπτυξη πρωτόγνωρων κινηματικών πρακτικών οι οποίες αν και άπειρες, μερικές φορές και ανάπηρες, χαράσουν ένα πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο αντάξιο της ανατρεπτικής, τουλάχιστον, Ιστορίας του Λαού αυτού του τόπου. Γενιές ολόκληρες που μεγάλωσαν με τα ξεροκόμματα των επιδοτήσεων και των οικονομικών πακέτων, οπλισμένοι με το όπλο της μόρφωσης και το εφόδιο της τεχνολογίας είναι αποφασισμένες να μην υποκύψουν. Και το όπλο αυτό δεν θα μείνει εκτεθείμενο πάνω σε κανένα τραπέζι, αλλά θα χρησιμοποιηθεί.
Τώρα περισσότερο από καθε άλλη φορά είναι ανάγκη πέρα από ψευτοδιλληματικές συνενοχές και ένστικτα παλαιοσυστημικού βολέματος να αποδείξουμε ότι μπορούμε να φτιάξουμε κοινωνικές δομές που θα εξυπηρετούν τον ίδιο τον άνθρωπο και όχι την ματαιοδοξία και την αλλαζονεία του.
Το αμφιλεγόμενο και ξεπερασμένο''εμείς'' είναι ανάγκη να αντικατασταθεί με το ''εμείς οι πολλοί''.
Αυτό έχει επιτευχθεί στον τόπο μας και σε πολιτικό και σε πολιτιστικό επίπεδο στο παρελθόν.
Είναι επιτακτική ανάγκη να στηριχθούν κινηματικές διαδικασίες όπως αυτές της Χαλυβουργικής, της ΒιοΜεταλ, της PhoneMarketing καθώς και άτομα που πρωτοστατούν στα παραπάνω κινήματα την τελευταία περίοδο και πιθανόν να κληθούν να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις στο μέλλον. Πρέπει να τους στηρίξουμε για ν' αντέξουν.
"Από τους πρόθυμους να πολεμήσουν, όπως δήλωναν στην πρώτη περιοδεία τον προηγούμενο χρόνο ελάχιστοι παρουσιάστηκαν.Οι πιο πολλοί ήταν αγρότες και θα έρχονταν μετά το μάζεμα της συγκομιδής και οι τοπικές οργανώσεις κρατούσαν τα ικανά στελέχη για δουλειά στις περιοχές τους και έστελναν για αντάρτες εκείνους που περίσσευαν''.
Τα πρώτα βήματα οργάνωσης του Λαϊκού Στρατού ενάντια στον Κατακτητή
Άρης Βελουχιώτης.
Γράφει ο Κοινωνικά Απροσάρμοστος.
Βασισμένο στους τρείς πυλώνες: Δουλικός συνδικαλισμός, κατευθυνόμενα ΜΜΕ, αλλά κυρίως πολιτικοοικονομικά μοντέλα πρόσκαιρης ευμάρειας όπως πακέτα Ντελόρ, Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης (ΚΠΣ) και προγράμματα ΕΣΠΑ στις μέρες μας, το ήπιο σχέδιο υποταγής πολιτισμών και συνειδήσεων (μέχρι τώρα ήπιο), κατ' άλλους. Το Μεγάλο Πείραμα, χώνει βαθιά τα νύχια του στις αποσυνθεμένες σάρκες της Ελληνικής κοινωνίας όπως το όρνιο.
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 αρχές του '80 ένα από τα μεγαλύτερα λαϊκά ευρωπαϊκά κινήματα, αυτό το ελληνικό, μπήκε σε διαδικασία νανουρίσματος. Από την μια η ιστορική ανατρεπτικότητα ενός Λαού και τα ατελείωτα βάσανά του (εμφύλιος, βία και νοθεία, χούντα) και από την άλλη οι πολιτικές σειρήνες της μεταπολίτευσης που πρέσβευαν τον κατευνασμό των πολιτικών παθών είχαν σαν αποτέλεσμα τη νάρκωση του ανθρώπινου δυναμικού εκείνου που ήταν ταγμένο να φυλά ''θερμοπύλες αξιών''.
Πολιτικοί και Πολιτικές Δυνάμεις αποκομμένοι και ξένοι από την Λαϊκή Αγωνιστική Συνείδηση του Λαού προσπάθησαν να χειραγωγήσουν αυτή την συνείδηση και παράλληλα να απεμπολίσουν τα ενοχικά συντηρητικά σύνδρομά τους ευαγγελιζόμενοι μια στρεβλή προοδευτική και συνδικαλιστική πραγματικότητα όπου η αγωνιστική και διεκδικητική υπόσταση των υποκειμένων της εξαντλούνταν στην διαχείρηση πολιτιστικών συλλόγων, ποδοσφαιρικών ομάδων και συντεχνιακών κλαδικών. Δεν έλειπαν βέβαια και οι πιο προνομιούχοι που συμμετείχαν σε επιτροπές διαχείρησης οικονομικών πακέτων, τα γνωστά πακέτα Ντελόρ, φροντίζοντας για την συνειδησιακή αποσάθρωση των ημετέρων.
Η ''ασφάλεια και σταθερότητα'' της δεκαετίας του'80 ενισχύθηκε με περισσότερη ''ασφάλεια και σταθερότητα'' τη δεκαετία του ΄90. Σ' αυτό συνετέλεσε και η απελευθέρωση των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων, που αν και στο σύνταγμά μας είναι κατοχυρωμένες στον Λαό, μόνο ο Λαός δεν τις καρπώνεται.
Τα ΜΜΕ από τα πρώτα κιόλας βήματά τους άρχισαν να χρησιμοποιούν τεχνικές κοινωνικού και πολιτισμικού κατακερματισμού μιμούμενοι τους ''μέντορες'' τους στο εξωτερικό. Έτσι πολύ γρήγορα μας έπεισαν ότι είμαστε μέρος του ''Ευρωπαϊκού Ονείρου'', ότι ανήκουμε στις αναπτυσσόμενες χώρες και όχι στις υπανάπτυκτες, ότι στον κόσμο δεν γίνονται πόλεμοι, αλλά συρράξεις μεταξύ καταδικασμένων στην καταστροφή χωρών και εμείς δεν έχουμε καμία σχέση, ότι δεν είμαστε σε καθεστώς πτώχευσης, αλλά σε οικονομική και κοινωνική αναδιάρθρωση και μάλιστα ότι δίνουμε πολιτικές λύσεις στους Ευρωπαίους, ότι οι τρομοκράτες είναι παγκοσμίως Ισλαμιστές, αλλά στην Έλλάδα παραμένουν Κομμουνιστές. Το τελευταίο μην βγεί παραέξω, είναι μεταξύ εμών και των Αμερικάνων.
Την ίδια δεκαετία παρουσιάστηκαν κάποια σαϊνια οικονομολόγοι-πολιτικοί οι όποιοι προσπάθησαν να μας πείσουν και δυστυχώς το κατάφεραν ως ένα βαθμό, ότι κατέχουν την πολυπλοκότητα της νεοεισερχόμενης πολιτικοοικονομικής πραγματικότητας και ότι ο εκσυγχρονισμός ήταν στο τσεπάκι μας. Το Μεγάλο Όραμα απεβίωσε πρίν καν γεννηθεί και μπορεί κανείς να το βρεί στο πολιτικό νεκροταφείο Μεγάλων Οραμάτων κάτω από την επιγραφή ''ενθάδε κείται Σκάνδαλο Χρηματιστηρίου''.
Η δεκαετία άλλαξε, το ίδιο και η χιλιετηρίδα, αλλά η μεγαλομανία των απολίτικων πολιτικών παρέμενε σε πείσμα της κοινής λογικής.Ο εκσυγχρονισμός έδωσε την θέση του σε έννοιες όπως αναδιάρθρωση και εξορθολογισμός οι οποίες στην νεοελληνική μιντιακή διάλεκτο μπορεί να μεταφράζονται ως υπεράκτιες εταιρείες,δομημένα ομόλογα και άυλοι τίτλοι στην συνείδηση όμως του απλού ανθρώπου αντηχούν ως ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΗΜΕΝΣ και ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ με φόντο τα άδεια ταμεία ,την κατεστραμμένη παιδεία και την κατεστραμμένη υγεία.
Και τι κάνουμε τώρα Κύριε Πολυχρόνη; Πάντως Ευζώνοι δεν γινόμαστε γιατί είναι και μπανάλ.
Μέσα σ' αυτό το κατασκεύασμα του ατομισμού και του πολιτικού ελιτισμού είναι ελπιδοφόρα και ταυτόχρονα ευρυματική η ανάπτυξη πρωτόγνωρων κινηματικών πρακτικών οι οποίες αν και άπειρες, μερικές φορές και ανάπηρες, χαράσουν ένα πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο αντάξιο της ανατρεπτικής, τουλάχιστον, Ιστορίας του Λαού αυτού του τόπου. Γενιές ολόκληρες που μεγάλωσαν με τα ξεροκόμματα των επιδοτήσεων και των οικονομικών πακέτων, οπλισμένοι με το όπλο της μόρφωσης και το εφόδιο της τεχνολογίας είναι αποφασισμένες να μην υποκύψουν. Και το όπλο αυτό δεν θα μείνει εκτεθείμενο πάνω σε κανένα τραπέζι, αλλά θα χρησιμοποιηθεί.
Τώρα περισσότερο από καθε άλλη φορά είναι ανάγκη πέρα από ψευτοδιλληματικές συνενοχές και ένστικτα παλαιοσυστημικού βολέματος να αποδείξουμε ότι μπορούμε να φτιάξουμε κοινωνικές δομές που θα εξυπηρετούν τον ίδιο τον άνθρωπο και όχι την ματαιοδοξία και την αλλαζονεία του.
Το αμφιλεγόμενο και ξεπερασμένο''εμείς'' είναι ανάγκη να αντικατασταθεί με το ''εμείς οι πολλοί''.
Αυτό έχει επιτευχθεί στον τόπο μας και σε πολιτικό και σε πολιτιστικό επίπεδο στο παρελθόν.
Είναι επιτακτική ανάγκη να στηριχθούν κινηματικές διαδικασίες όπως αυτές της Χαλυβουργικής, της ΒιοΜεταλ, της PhoneMarketing καθώς και άτομα που πρωτοστατούν στα παραπάνω κινήματα την τελευταία περίοδο και πιθανόν να κληθούν να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις στο μέλλον. Πρέπει να τους στηρίξουμε για ν' αντέξουν.
"Από τους πρόθυμους να πολεμήσουν, όπως δήλωναν στην πρώτη περιοδεία τον προηγούμενο χρόνο ελάχιστοι παρουσιάστηκαν.Οι πιο πολλοί ήταν αγρότες και θα έρχονταν μετά το μάζεμα της συγκομιδής και οι τοπικές οργανώσεις κρατούσαν τα ικανά στελέχη για δουλειά στις περιοχές τους και έστελναν για αντάρτες εκείνους που περίσσευαν''.
Τα πρώτα βήματα οργάνωσης του Λαϊκού Στρατού ενάντια στον Κατακτητή
Άρης Βελουχιώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου