2310net...
Κάθε φορά που μια κυβέρνηση ξεκινά την θητεία της προσπαθεί με συμβολικούς τρόπους να σηματοδοτήσει την αλλαγή που ευαγγελίζεται. Και επειδή για να μην τα πολυλογούμε το μόνο που κάνουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις είναι να υπογράφουν ό,τι τους έρχεται απ’έξω, αναγκαστικά ο ρόλος τους περιορίζεται στους συμβολισμούς.
Όταν ήρθε ο ΓΑΠ στην κυβέρνηση το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αλλάξει τα ονόματα των Υπουργείων. Προστασίας του Πολίτη, Κλιματικής Αλλαγής, Δια Βίου Μάθησης, κάτι μακρυνάρια τέλος πάντων που μόνα τους δεν έβγαζαν νόημα, αλλά εξυπηρετούσαν το ίματζ του νέο πολιτικού ήθους που ήθελε να περάσει ο Γιώργος.
Τα ονόματα των υπουργείων μικρή αλλαγή υπέστησαν από την νέα συγκυβέρνηση. Εκείνο που προστέθηκε ήταν μια κιτς, αρχαιοελληνικής αισθητικής επινόηση του ονόματος «Ξένιος Ζευς» για να επενδύσει τις ακροδεξιές επιχειρήσεις μίσους της συγκυβέρνησης.
Προφανώς η επιλογή αρχαιοελληνικών ονομάτων γίνεται για δύο λόγους: ο πρώτος είναι για να εξευμενιστεί το ακροδεξιό ακροατήριο, που έχει μπερδέψει την αρχαία Ελλάδα με τον Χίτλερ και τον Σωκράτη με τον Μεταξά, έτσι ώστε να κερδίσει την συμπάθεια της κοινής γνώμης ο Σαμαράς και οι λοιποί. Ο δεύτερος λόγος είναι η έτσι κι αλλιώς υπαρκτή έλλειψη αισθητικής μιας κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη. Αυτή η έλλειψη αισθητικής συνυπάρχει σε μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού με την δήθεν επίδειξη γούστου και στυλ. Όπως δηλαδή θεωρείται κομψό και σικ να δίνουμε στα παιδιά μας αρχαιοελληνικά ονόματα (Δανάη, Ορέστης, Αχιλλέας κτλ.) τα οποία δεν σημαίνουν τίποτα για εμάς, ούτε καν ξέρουμε ποιος τα έφερε στην αρχαιότητα, παρά μόνο ακούγονται ωραία, έτσι και η κυβέρνηση έδωσε στην επιχείρηση «σκούπα» ένα εύηχο όνομα, απλά για να δείξει ότι κάνει κάτι σημαντικό, κάτι ωραίο, κάτι αρχαιοπρεπές.
Αυτή η επιχείρηση λοιπόν δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να αποδεικνύει το μίσος των «από πάνω» για τους «από κάτω». Αυτοί που αντιμετωπίζονται ως σκουπίδια τα οποία συλλέγει η αστυνομία δεν είναι απλά μετανάστες. Είναι μετανάστες εργάτες. Άνθρωποι που εργάζονται όλη μέρα για ένα μεροκάματο μικρότερο από αυτό που ξοδεύει το αφεντικό τους για τα τσιγάρα της ημέρας. Αυτή η επίθεση δεν είναι απλά μια ρατσιστική επίθεση. Είναι μια σκληρή ταξική επίθεση. Είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα στην επίθεση που δέχεται όλη η «ντόπια» εργατική τάξη.
Φυσικά και το ζήτημα της μετανάστευσης δεν λύνεται με καμία είδους αστυνομική ενέργεια. Όσο πέφτουν ανθρωπιστικές βόμβες στα κεφάλια ανθρώπων, όσο οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα, όσο οι δουλέμποροι δουλεύουν ανενόχλητοι, τόσο θα μαζεύονται εξαθλιωμένοι άνθρωποι χιλιάδες χιλιόμετρα από τα σπίτια τους. Όσο το ελληνικό κεφάλαιο είχε ανάγκη τα φτηνά τους χέρια μπορούσε να τους αξιοποιήσει. Τώρα που δεν τους χρειάζεται μπορεί να τους ξεφορτωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου