Eίναι χρόνια που φωνάζω να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους ζητώντας να κλείσουν τα εμπορικά κανάλια, που είναι υπεύθυνα για την σχετική αποβλάκωση μιας πλειοψηφίας ικανής να φέρνει στην εξουσία αντιλαϊκές και -ως εκ τούτου- αντεθνικές κυβερνήσεις. Και ξαφνικά αυτό έγινε, δηλαδή κατέβηκε ο κόσμος, αν όχι για να κλείσει τα (παράνομα εξάλλου) κανάλια (ή τουλάχιστο να τους επιβάλει ένα μίνιμουμ ποιότητας προγράμματος, όπως γίνεται στις ευρωπαϊκές τηλεοράσεις, τουλάχιστο στη γαλλική, την αγγλική και τη γερμανική) κατέβηκε για να υπερασπίσει τα εθνικά κανάλια, που, όπως και να το κάνουμε, ήταν μια όαση μέσα στα λιμνάζοντα τηλεοπτικά νερά της χώρας μας. Βλέπω αυτόν τον κόσμο (μην ξεχνάμε πως τηλεθεατές και λαός είναι το ίδιο και το αυτό) να έχει περικυκλώσει την ΕΡΤ για να την προστατέψει, όπως άλλοτε την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το βλέπω ασταμάτητα από το σάιτ της Γιουροβίζιον και συγκινούμαι μέχρι δακρύων. Επιτέλους! Ἀργησαν αλλά ξύπνησαν. Οι τηλεθεατές. Αναρωτιέμαι αν το προσωπικό της ΕΡΤ ἐχει αντιληφθεί το πόσο ιστορικές είναι οι μέρες αυτές.
Ένας ακόμα λόγος που συγκινούμαι είναι γιατί τον Φλεβάρη του 1976, φτάνοντας το πρωί στην Αγία Παρασκευή, ο σωφέρ σταματάει έξω από την είσοδο του προαυλίου και μου λέει "Κοιτάξτε. Να προχωρήσω;". Κοιτάζω και βλέπω το κτίριο της ΕΡΤ ζωσμένο από τα τανκς που είχαν γεμίσει το ίδιο προαύλιο, το γεμάτο σήμερα από πατριώτες συμπατριώτες μου. Για να μην πολυλογώ, ο νους μου πήγε φυσικά σε καινούριο πραξικόπημα. Αν πήγαινα στο γραφείο μου, θα ήμουν από τους πρώτους που θα είχαν εκτελεστεί. Τελικά, αποδείχτηκε ότι ετοιμαζόταν ένα πραξικόπημα (της "πυτζάμας" κι' αυτό) και η καραμανλική κυβέρνηση το μυρίστηκε και έστειλε τανκς να μας προστατέψουνε…
Αλλά το θέμα δεν έχει μόνο την ανθρώπινη πλευρά του, έχει και την πολιτική. Κατ'αρχήν, γιατί ο θρασύς αυτός και αγράμματος Σαμαράς έκανε το βλακώδες λάθος να ρίξει στο ακροδεξιό σκότος την ΕΡΤ. "Ακροδεξιό", γιατί μόνο ακροδεξιά καθεστώτα βάζουν λουκέτα στον πολιτισμό. (Θυμηθείτε το απόφθεγμα του Γκέμπελς: "Όταν ακούω τη λέξη κουλτούρα, βάζω το χέρι μου στη θήκη του πιστολιού μου"). "Θρασύς", γιατί σε ὀλη του την σταδιοδρομία τα έκανε θάλασσα με παληκαρισμούς. Αυτός ο "υπερεθνικιστής", ως υπουργός Εξωτερικών κατέστρεψε τη μόνη ευκαιρία που είχαμε να λύσουμε το ακανθώδες "Μακεδονικό", σε βαθμό που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής να πει ¨ποτέ δεν θα περάσει την πόρτα μου αυτός" "Αγράμματος" γιατί, βγάζει μια απόφαση που είναι παράνομη. Που είναι εύκολο να χαρακτηριστεί ως αντισυνταγματική. Το άρθρο 44 του Συντάγματος μιλάει για "έκτακτες περιπτώσεις, εξαιρετικά επείγουσες και ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ" εννοώντας τουλάχιστο πόλεμο. Ο Σαμαράς μας παίρνει για ηλίθιους; Μήπως και η γελοία Τρόικα θα πρέπει να διαβάζει τους νόμους της χώρας που δικτατορεύει; Τέλος, "βλακώδες λάθος", διότι μόνο μέτριοι πολιτικοί δεν γνωρίζουν ποιες ενέργειές τους φέρνουν ψήφους και ποιες γυρίζουν μπούμερανγκ και τους καίνε τα φρύδια (όπως αυτή της βραδινής εκτέλεσης της ΕΡΤ). Τα ίδια μου έκανε εμένα προσωπικά, όταν, ως υπουργός Εξωτερικών, για να πάρει το οίκημα της Ελληνικής Κοινότητας του Παρισιού και να το παραδώσει στην παροικία των χουντικών, μου έστειλε μια (εξίσου θρασύτατη) αρχιτεκτόνισσα να μας βγάλει από το σπίτι μας με πρόφαση τον κίνδυνο ότι είναι έτοιμο να… καταρρεύσει! (Ἐπαιξε κάποιο ρόλο κι'αυτό στην απόλυσή του από την κυβέρνηση).
Τέλος, να πούμε και κάτι για τις δικαιολογίες του Σαμαρά μπροστά στην (παγκόσμια!) κατακραυγή για το νεοχουντικό του πραξικόπημα. Είναι γεγονός ότι η ΕΡΤ είχε ανάγκη από εξυγίανση. Γιατί; Διότι την είχαν αρρωστήσει οι Σαμαράδες των διαφόρων κυβερνήσεων! Δεν θα σας μιλήσω για το Πρόγραμμα της ΕΡΤ (το οποίο αγνοεί ο Σαμαράς γιατί φαίνεται ότι έβλεπε μόνο τις ξέστηθες των φιλικών του καναλιών) αλλά για τα παραλειπόμενα καρκινώματα τα οποία μετέδωσαν στην ΕΡΤ οι καρκινοπαθείς κυβερνήσεις. Ένα από αυτά είναι η επικίνδυνη διόγκωση του πληθυσμού της. (Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε ότι αυξήθηκαν παράλληλα και οι υπηρεσίες που προσέφερε ο Οργανισμός). Όμως, ως προς το πώς λειτουργούσαν (και εκεί!) οι πελατειακές προσλήψεις θα σας δώσω δύο επεισόδια. Το πρώτο: Ως γενικός διευθυντής προγράμματος που ήμουν είχα ανάγκη από δακτυλογράφο. Αλλά η ΕΡΤ είχε γραμματείς και Φαρισαίους, αλλά δακτυλογράφος δεν βρέθηκε ούτε μία (ή έστω ένας). Κάνουν λοιπόν οι αρμόδιοι διαγωνισμό, παίρνουν μέρος 700 κορίτσια, προσλαμβάνονται οι έξι καλύτερες και ζητώ να έρθει στο γραφείο μου η άριστη. Ἐρχεται. Και μου λέει "δεν ξέρω από γραφομηχανή!". Και συνέχισα να γράφω τις επιστολές μου εγώ στη γραφομηχανή…
Το δεύτερο: Όταν αργότερα μου ζήτησε η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου να "βάλω τάξη" στο χάος της ΕΡΤ που ακολούθησε την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, φεύγοντας πήγα να χαιρετίσω τον υφυπουργό Τύπου. "Έμαθα -του λέω- πως ανάμεσα στην παραίτηση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και στην ορκωμοσία της δικής σας, του ΠΑΣΟΚ, ο παραιτηθείς Νεοδημοκράτης υφυπουργός προσέλαβε, αργά το βάδυ, 250 υπαλλήλους στην ΕΡΤ. Νομίζω πως μπορείτε απολύτως νόμιμα να τους απολύσετε. Ναι, μου λέει, μπορούμε αλλά δεν θα το κάνουμε. Γιατί; Για να μην έχουμε απεργίες από το συνδικάτο!
Και τι θα κάνετε; ρωτάω. Θα προσλάβουμε 250 δικούς μας, μου λέει! Δηλαδή, μέσα σε ένα 24ωρο προστέθηκαν 500 καινούριοι υπάλληλοι στο προσωπικό της ΕΡΤ…
Συμπέρασμα: η εξυγίανση πρέπει να γίνει στους πολιτικούς. Αρχής γενομένης από τον κύριο Σαμαρά. Ίσως ο Κώστας Καραμανλής, για παράδειγμα, δεν θα έκανε τα τραγικά αυτά λάθη. Τα οποία πάντως δεν μπορούν να παραμείνουν ατιμώρητα. Και πρέπει να πω ότι μια γενναία μόνιμη και γενική απεργία όλων των συνεργείων, σύμπαντος του προσωπικού όλων των καναλιών, μέχρι να καταργηθεί το αισχρό κυβερνητικό πραξικόπημα θα ήταν ό,τι αξιοπρεπέστερο μπορούσε να γίνει στον χώρο αυτό.
*Ο σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης είχε αναλάβει μετά τη Μεταπολίτευση την καλλιτεχνική διεύθυνση της ΕΡΤ, με απόφαση της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή. Επανήλθε στην κρατική τηλεόραση μετά την "Αλλαγή" του 1981, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην "αποστρατικοποίηση" της ΥΕΝΕΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου