Του Νικου Λιονακη, απο την Αυγη...
Η πολιτική απόφαση του πρωθυπουργού για αντιμετώπιση της εγκληματικής
οργάνωσης πάρθηκε μονάχα όταν "εκτίμησε" ότι, εφόσον δεν μπορεί να
συνεργαστεί η Ν.Δ. με μια πιο "σοβαρή εκδοχή" της Χ.Α., τουλάχιστον ας
προσπαθήσει να ψαλιδίσει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ. Η αναγκαστική καρατόμηση
του Τ. Μπαλτάκου από τον Αντ. Σαμαρά, όταν πλέον ο σχεδιασμός καταγράφηκε οπτικοακουστικά.
Ο γιος του Μπαλτάκου, εμφορούμενος από προφανές συναίσθημα προδοσίας, μπουκάρει -ως "πράξη κώδικα τιμής και συγκινητικής στοργής στο πρόσωπο του πατέρα" στα κοινοβουλευτικά γραφεία των χρυσαυγιτών βουλευτών και εν συνεχεία (καθόλου τιμητικά) διαφεύγει για να αποφύγει το αυτόφωρο.
Το μαχαίρι του Κάιν πάνω στον Άβελ, μέσα από κλιμακωτά επεισόδια πολιτικής "αδελφοκτονίας", υπό το κράτος της απειλής της απώλειας του κυβερνητικού Κήπου της Εδέμ. Ακόμα όμως και από φθόνο, όπως στην περίπτωση της βιβλικής περιγραφής της αδελφοκτονίας: Ο Άβελ είχε κερδίσει με την καθαρότερη θυσία του την αγάπη του Θεού και ο Κάιν αποφάσισε να θυσιάσει τον αδελφό του για να αποδείξει την πρωτοκαθεδρία της πίστης του. Ο Άβελ είχε προσφέρει θυσία τα πιο παχιά πρόβατα, ο Κάιν όχι τους καλύτερους καρπούς του.
Η Χ.Α. είχε κερδίσει την "αγάπη" των "εγκλωβισμένων ψηφοφόρων της Ν.Δ." (όπως είπε ο Μπαλτάκος) επειδή τους προσέφερε στην πιο ωμή μορφή τους τα "παχιά πρόβατα" των ακροδεξιών αντιλήψεων. Η Ν.Δ. (Σαμαράς) θα έπρεπε να βάλει βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλό της για να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία στην "αγάπη" του "εγκλωβισμένου" κοινού της. Όπως ο Κάιν τον Άβελ, έτσι και ο Αντ. Σαμαράς οδήγησε τη Χ.Α. στους αγρούς του Κοινοβουλίου ώσπου να έρθει η στιγμή της θυσίας. Στη διαδρομή, βέβαια, φούσκωσαν τα ποσοστά της, ενώ η Ν.Δ. στην προσπάθειά της να την ανταγωνιστεί εν είδει αδελφικής άμιλλας διολίσθησε επικίνδυνα στην υιοθέτηση της δικής της ατζέντας.
Η περίπτωση της "αδελφοκτονίας" του Τ. Μπαλτάκου, από τον Αντ. Σαμαρά, μοιάζει περισσότερο με τις Ερμοκοπίδες, θέμα που περιγράφει σε ομώνυμο βιβλίο του και ο πρώην γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου. Λίγο πριν ξεκινήσει η εκστρατεία του αθηναϊκού στόλου για τη Σικελία, ξεσπά το σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών, όταν βρέθηκαν καρατομημένες ένα πρωί οι Ερμές (στήλες που αποτελούνταν από έναν ορθογώνιο κορμό που έφερε στο μέσο του ομοίωμα φαλλού και στην κορυφή το πορτρέτο του θεού Ερμή). Ο βανδαλισμός αποδόθηκε στον Αλκιβιάδη και τους έκλυτους φίλους του.
Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ξεσπά το σκάνδαλο Μπαλτάκου που απειλεί να τινάξει στον αέρα την κυβέρνηση Σαμαρά και την εκστρατεία της προς τις κάλπες. Το μέχρι πρότινος κεντρικό στέλεχος του ηγετικού πυρήνα του Μαξίμου παραιτείται ως "απλός μετακλητός υπάλληλος της Βουλής" που "είχε αναπτύξει προσωπική στρατηγική". Η καρατόμησή του όμως δεν έγινε λόγω των επαφών που είχε με τη Χ.Α., αλλά επειδή, απρόσεκτος, έδωσε λαβή να αποκαλυφθούν οι σχεδιασμοί του Μαξίμου για τις Ερμοκοπίδες της Χ.Α., που είχαν ξεκινήσει ήδη όταν ο Κάιν είχε φοβηθεί τον Άβελ.
Όμως το ζητούμενο για την κοινωνία και τη δημοκρατική λειτουργία της παραμένει: Δεν αρκούν οι καρατομήσεις των Ερμών. Απαιτείται ο ιδεολογικός ευνουχισμός τους.
Ο γιος του Μπαλτάκου, εμφορούμενος από προφανές συναίσθημα προδοσίας, μπουκάρει -ως "πράξη κώδικα τιμής και συγκινητικής στοργής στο πρόσωπο του πατέρα" στα κοινοβουλευτικά γραφεία των χρυσαυγιτών βουλευτών και εν συνεχεία (καθόλου τιμητικά) διαφεύγει για να αποφύγει το αυτόφωρο.
Το μαχαίρι του Κάιν πάνω στον Άβελ, μέσα από κλιμακωτά επεισόδια πολιτικής "αδελφοκτονίας", υπό το κράτος της απειλής της απώλειας του κυβερνητικού Κήπου της Εδέμ. Ακόμα όμως και από φθόνο, όπως στην περίπτωση της βιβλικής περιγραφής της αδελφοκτονίας: Ο Άβελ είχε κερδίσει με την καθαρότερη θυσία του την αγάπη του Θεού και ο Κάιν αποφάσισε να θυσιάσει τον αδελφό του για να αποδείξει την πρωτοκαθεδρία της πίστης του. Ο Άβελ είχε προσφέρει θυσία τα πιο παχιά πρόβατα, ο Κάιν όχι τους καλύτερους καρπούς του.
Η Χ.Α. είχε κερδίσει την "αγάπη" των "εγκλωβισμένων ψηφοφόρων της Ν.Δ." (όπως είπε ο Μπαλτάκος) επειδή τους προσέφερε στην πιο ωμή μορφή τους τα "παχιά πρόβατα" των ακροδεξιών αντιλήψεων. Η Ν.Δ. (Σαμαράς) θα έπρεπε να βάλει βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλό της για να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία στην "αγάπη" του "εγκλωβισμένου" κοινού της. Όπως ο Κάιν τον Άβελ, έτσι και ο Αντ. Σαμαράς οδήγησε τη Χ.Α. στους αγρούς του Κοινοβουλίου ώσπου να έρθει η στιγμή της θυσίας. Στη διαδρομή, βέβαια, φούσκωσαν τα ποσοστά της, ενώ η Ν.Δ. στην προσπάθειά της να την ανταγωνιστεί εν είδει αδελφικής άμιλλας διολίσθησε επικίνδυνα στην υιοθέτηση της δικής της ατζέντας.
Η περίπτωση της "αδελφοκτονίας" του Τ. Μπαλτάκου, από τον Αντ. Σαμαρά, μοιάζει περισσότερο με τις Ερμοκοπίδες, θέμα που περιγράφει σε ομώνυμο βιβλίο του και ο πρώην γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου. Λίγο πριν ξεκινήσει η εκστρατεία του αθηναϊκού στόλου για τη Σικελία, ξεσπά το σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών, όταν βρέθηκαν καρατομημένες ένα πρωί οι Ερμές (στήλες που αποτελούνταν από έναν ορθογώνιο κορμό που έφερε στο μέσο του ομοίωμα φαλλού και στην κορυφή το πορτρέτο του θεού Ερμή). Ο βανδαλισμός αποδόθηκε στον Αλκιβιάδη και τους έκλυτους φίλους του.
Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ξεσπά το σκάνδαλο Μπαλτάκου που απειλεί να τινάξει στον αέρα την κυβέρνηση Σαμαρά και την εκστρατεία της προς τις κάλπες. Το μέχρι πρότινος κεντρικό στέλεχος του ηγετικού πυρήνα του Μαξίμου παραιτείται ως "απλός μετακλητός υπάλληλος της Βουλής" που "είχε αναπτύξει προσωπική στρατηγική". Η καρατόμησή του όμως δεν έγινε λόγω των επαφών που είχε με τη Χ.Α., αλλά επειδή, απρόσεκτος, έδωσε λαβή να αποκαλυφθούν οι σχεδιασμοί του Μαξίμου για τις Ερμοκοπίδες της Χ.Α., που είχαν ξεκινήσει ήδη όταν ο Κάιν είχε φοβηθεί τον Άβελ.
Όμως το ζητούμενο για την κοινωνία και τη δημοκρατική λειτουργία της παραμένει: Δεν αρκούν οι καρατομήσεις των Ερμών. Απαιτείται ο ιδεολογικός ευνουχισμός τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου