Όσοι έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν τον «κόπο» είτε από επαγγελματική διαστροφή είτε από ειλικρινή αγάπη προς το αντικείμενο και μελετούν την Ιστορία, σίγουρα έχουν καταλάβει προς ποια κατεύθυνση πηγαίνει το πράγμα. Η Ιστορία λοιπόν μπορεί να διδάσκει αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι κοινωνίες την έχουν δα και σε καμιά ιδιαίτερη υπόληψη. Το γεγονός ότι επαναλαμβάνεται με τα πρόσωπα να αλλάζουν δεν είναι καμιά φοβερή και τρομερή διαπίστωση. Αυτό άλλωστε είναι κάτι που προκύπτει λόγω της ανθρώπινης φύσης. Η δημιουργία άλλωστε βαδίζει μαζί με την καταστροφή και το αντίστροφο. Σε μια τέτοια αντίστροφη πορεία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα και η Ευρώπη. Στην πορεία της καταστροφής κοινωνικών κατακτήσεων ολόκληρων δεκαετιών.
Ιδιαίτερη «συμβολή» στην ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται λόγω της κατάρρευσης μιας ακόμα μεταμόρφωσης του καπιταλισμού έχουν τα γνωστά και ως καθεστωτικά ΜΜΕ. Το νέο μόρφωμα που ξεπροβάλλει και δεν είναι άλλο από τον υβριδιακό νεοφιλελευθερισμό των αγορών και των «αγορασμένων» δε θα μπορούσε να «παίξει» διαφορετικά το έργο. Χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ. Το μεγαλύτερο όπλο μαζικής καταστροφής του 21ου αιώνα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η συντριπτική πλειονότητα (αν όχι όλα) των ΜΜΕ ανήκει σε επιχειρηματίες και εφοπλιστές. Που βρίσκεται το κακό θα ρωτούσε κάποιος; Κι όμως βρίσκεται. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών έχουν «αυγατίσει» την περιουσία τους μέσα από δουλειές με το Δημόσιο. Τώρα λοιπόν που αυτό χρεοκόπησε, λόγω των δουλειών που είχε μαζί τους, τους είναι παντελώς άχρηστο. Δεν έχει άλλα δανεικά λεφτά για να τους δώσει και να ταΐσει αυτούς και τους μισθοφόρους τους.
Μπορεί τα «μεγάλα» ονόματα, αυτοί οι τιτάνες της ενημέρωσης, να μαυρίζουν τα κορμιά τους σε ντόπιους και ξένους παραθαλάσσιους παραδείσους αλλά έχουν αφήσει άλλα «άξια» παιδιά στο πόδι τους για να «ενημερώνουν» τους πολίτες. Όλα αυτά πάντα με μια φιλοκυβερνητική ματιά. Εκεί είναι τα συμφέροντά τους και αυτούς στηρίζουν. Τη δουλειά τους κάνουν. Τα πάντα βέβαια έχουν ένα όριο. Αυτά τα νέα παιδιά, τα νέα φιντανάκια, θέλουν να αποδείξουν στα αφεντικά τους ότι μπορούν να «παίξουν» κι αυτά μπάλα. Έτσι λοιπόν καλούν εκπροσώπους των κοινωνικών τάξεων και αντί να τους ρωτούν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διάφορες κοινωνικές ομάδες τους λένε άλλα πράγματα. Περίεργα πράγματα. Η δουλειά άλλωστε του δημοσιογράφου είναι να αναδεικνύει τα κοινωνικά προβλήματα και να τα φωτίζει ώστε η εκάστοτε κυβέρνηση με τα στελέχη της να προσπαθούν να βρίσκουν λύσεις. Τίποτε όμως δεν είναι όπως φαίνεται και τίποτε δε λειτουργεί στη βάση του αυτονόητου σε τούτη την πολύπαθη χώρα.
Αυτοί οι φωστήρες επιτίθενται με όλα τους τα «όπλα» στις κοινωνικές ομάδες που διεκδικούν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή λέγοντάς τους για το πόσο καλό είναι το έργο της κυβέρνησης και πόσο κακοί και δύσπιστοι είναι αυτοί που δεν το βλέπουν. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το κάνουν για το «μεροκάματο». Άλλος θα ισχυριζόταν ότι αυτά τους λένε να πουν και αυτό κάνουν αλλιώς η πόρτα εργασίας θα κλείσει και θα ανοίξει μια άλλη μεγάλη. Αυτή της ανεργίας. Θα μπορούσαν αυτές οι ενστάσεις να γίνουν δεκτές αν ήταν έτσι. Δεν είναι όμως. Προσπαθούν να «περάσουν» την κυβερνητική γραμμή. Δεκτό. Το να τα πιστεύουν όμως αυτά που λένε και κυρίως να ειρωνεύονται και να χασκογελούν με την εξαθλίωση και τη δυστυχία μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας είναι τραγικό, χυδαίο και προκλητικό. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι, υπηρετώντας τυφλά τα αφεντικά τους και μη βλέποντας πέρα από τη μύτη τους, δε μπορούν να δουν αυτό που έρχεται και είναι και οι ίδιοι συμμέτοχοι σε αυτό. Την άνοδο των φασιστών στους κόλπους της ελληνικής αλλά και ευρωπαϊκής κοινωνίας. Πιστεύουν ότι με αυτά που λένε προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην κυβέρνηση.
Η υπάρχουσα κυβέρνηση, συνονθύλευμα απομειναριών αυτών που κατέστρεψαν τη χώρα έχει ήδη καταρρεύσει. Υφίσταται για δύο και μόνο λόγους. Η «στήριξη» της τρόικα είναι ο ένας και ο άλλος τα ντόπια καθεστωτικά ΜΜΕ. Η μισή και πλέον ελληνική κοινωνία γονατισμένη, έχοντας εδώ και καιρό χάσει οποιοδήποτε όριο αντοχής, αντίστασης και αντίδρασης στα μνημονιακά μέτρα της πιο λαομίσητης κυβέρνησης οδηγείται ως αμνός επί σφαγή από τους μπράβους του συστήματος. Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις της αντάμα με τα ΜΜΕ σπρώχνουν την ελληνική κοινωνία στους σφαγιαστές της που δεν είναι άλλοι από τους νεοναζί. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί με άσχημο φινάλε. Μπορεί στο τέλος οι δημοκρατικές δυνάμεις να νίκησαν κατά κράτος τους φασίστες και τους φαύλους πολιτικούς πρωταγωνιστές που παραδόθηκαν σε αυτούς προκειμένου να κρατήσουν τις καρέκλες τους, αλλά αυτό το πλήρωσε με πολύ αίμα.
Η ελληνική κοινωνία, σύσσωμες οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις, οφείλουν τώρα να μπουν σε διάταξη «μάχης» και να είναι έτοιμες για κάθε ενδεχόμενο. Ας μη συνεχίσουν να δίνουν την εικόνα στον αντίπαλο ότι είναι σκορποχώρι που θα δέχεται συνεχώς τα χτυπήματα χωρίς να αντιδρά. Ας μην επαναληφθεί η Ιστορία με νέους φόρους αίματος. Ο ελληνικός λαός ενωμένος πρέπει να στείλει ειρηνικά το μήνυμα σε αυτή την κυβέρνηση και τον συρφετό της ότι είναι ώρα να φύγει. Αρκετό κακό έκανε. Ας μη φτάσει στα άκρα θυσιάζοντας μια ολόκληρη χώρα προς όφελος κάποιων δεκάδων χιλιάδων ξεδιάντροπων τυχοδιωκτών και αρπακτικών…
Ιδιαίτερη «συμβολή» στην ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται λόγω της κατάρρευσης μιας ακόμα μεταμόρφωσης του καπιταλισμού έχουν τα γνωστά και ως καθεστωτικά ΜΜΕ. Το νέο μόρφωμα που ξεπροβάλλει και δεν είναι άλλο από τον υβριδιακό νεοφιλελευθερισμό των αγορών και των «αγορασμένων» δε θα μπορούσε να «παίξει» διαφορετικά το έργο. Χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ. Το μεγαλύτερο όπλο μαζικής καταστροφής του 21ου αιώνα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η συντριπτική πλειονότητα (αν όχι όλα) των ΜΜΕ ανήκει σε επιχειρηματίες και εφοπλιστές. Που βρίσκεται το κακό θα ρωτούσε κάποιος; Κι όμως βρίσκεται. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών έχουν «αυγατίσει» την περιουσία τους μέσα από δουλειές με το Δημόσιο. Τώρα λοιπόν που αυτό χρεοκόπησε, λόγω των δουλειών που είχε μαζί τους, τους είναι παντελώς άχρηστο. Δεν έχει άλλα δανεικά λεφτά για να τους δώσει και να ταΐσει αυτούς και τους μισθοφόρους τους.
Μπορεί τα «μεγάλα» ονόματα, αυτοί οι τιτάνες της ενημέρωσης, να μαυρίζουν τα κορμιά τους σε ντόπιους και ξένους παραθαλάσσιους παραδείσους αλλά έχουν αφήσει άλλα «άξια» παιδιά στο πόδι τους για να «ενημερώνουν» τους πολίτες. Όλα αυτά πάντα με μια φιλοκυβερνητική ματιά. Εκεί είναι τα συμφέροντά τους και αυτούς στηρίζουν. Τη δουλειά τους κάνουν. Τα πάντα βέβαια έχουν ένα όριο. Αυτά τα νέα παιδιά, τα νέα φιντανάκια, θέλουν να αποδείξουν στα αφεντικά τους ότι μπορούν να «παίξουν» κι αυτά μπάλα. Έτσι λοιπόν καλούν εκπροσώπους των κοινωνικών τάξεων και αντί να τους ρωτούν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διάφορες κοινωνικές ομάδες τους λένε άλλα πράγματα. Περίεργα πράγματα. Η δουλειά άλλωστε του δημοσιογράφου είναι να αναδεικνύει τα κοινωνικά προβλήματα και να τα φωτίζει ώστε η εκάστοτε κυβέρνηση με τα στελέχη της να προσπαθούν να βρίσκουν λύσεις. Τίποτε όμως δεν είναι όπως φαίνεται και τίποτε δε λειτουργεί στη βάση του αυτονόητου σε τούτη την πολύπαθη χώρα.
Αυτοί οι φωστήρες επιτίθενται με όλα τους τα «όπλα» στις κοινωνικές ομάδες που διεκδικούν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή λέγοντάς τους για το πόσο καλό είναι το έργο της κυβέρνησης και πόσο κακοί και δύσπιστοι είναι αυτοί που δεν το βλέπουν. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το κάνουν για το «μεροκάματο». Άλλος θα ισχυριζόταν ότι αυτά τους λένε να πουν και αυτό κάνουν αλλιώς η πόρτα εργασίας θα κλείσει και θα ανοίξει μια άλλη μεγάλη. Αυτή της ανεργίας. Θα μπορούσαν αυτές οι ενστάσεις να γίνουν δεκτές αν ήταν έτσι. Δεν είναι όμως. Προσπαθούν να «περάσουν» την κυβερνητική γραμμή. Δεκτό. Το να τα πιστεύουν όμως αυτά που λένε και κυρίως να ειρωνεύονται και να χασκογελούν με την εξαθλίωση και τη δυστυχία μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας είναι τραγικό, χυδαίο και προκλητικό. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι, υπηρετώντας τυφλά τα αφεντικά τους και μη βλέποντας πέρα από τη μύτη τους, δε μπορούν να δουν αυτό που έρχεται και είναι και οι ίδιοι συμμέτοχοι σε αυτό. Την άνοδο των φασιστών στους κόλπους της ελληνικής αλλά και ευρωπαϊκής κοινωνίας. Πιστεύουν ότι με αυτά που λένε προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην κυβέρνηση.
Η υπάρχουσα κυβέρνηση, συνονθύλευμα απομειναριών αυτών που κατέστρεψαν τη χώρα έχει ήδη καταρρεύσει. Υφίσταται για δύο και μόνο λόγους. Η «στήριξη» της τρόικα είναι ο ένας και ο άλλος τα ντόπια καθεστωτικά ΜΜΕ. Η μισή και πλέον ελληνική κοινωνία γονατισμένη, έχοντας εδώ και καιρό χάσει οποιοδήποτε όριο αντοχής, αντίστασης και αντίδρασης στα μνημονιακά μέτρα της πιο λαομίσητης κυβέρνησης οδηγείται ως αμνός επί σφαγή από τους μπράβους του συστήματος. Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις της αντάμα με τα ΜΜΕ σπρώχνουν την ελληνική κοινωνία στους σφαγιαστές της που δεν είναι άλλοι από τους νεοναζί. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί με άσχημο φινάλε. Μπορεί στο τέλος οι δημοκρατικές δυνάμεις να νίκησαν κατά κράτος τους φασίστες και τους φαύλους πολιτικούς πρωταγωνιστές που παραδόθηκαν σε αυτούς προκειμένου να κρατήσουν τις καρέκλες τους, αλλά αυτό το πλήρωσε με πολύ αίμα.
Η ελληνική κοινωνία, σύσσωμες οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις, οφείλουν τώρα να μπουν σε διάταξη «μάχης» και να είναι έτοιμες για κάθε ενδεχόμενο. Ας μη συνεχίσουν να δίνουν την εικόνα στον αντίπαλο ότι είναι σκορποχώρι που θα δέχεται συνεχώς τα χτυπήματα χωρίς να αντιδρά. Ας μην επαναληφθεί η Ιστορία με νέους φόρους αίματος. Ο ελληνικός λαός ενωμένος πρέπει να στείλει ειρηνικά το μήνυμα σε αυτή την κυβέρνηση και τον συρφετό της ότι είναι ώρα να φύγει. Αρκετό κακό έκανε. Ας μη φτάσει στα άκρα θυσιάζοντας μια ολόκληρη χώρα προς όφελος κάποιων δεκάδων χιλιάδων ξεδιάντροπων τυχοδιωκτών και αρπακτικών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου