Της Πέπης Ρηγοπούλου, απο την Εφημεριδα των Συντακτων...
Τα νούμερα δεν βγαίνουν: Στην Ειδική Εκθεση Τεκμηρίωσης της Ομάδας Διοίκησης Εργου του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων ανάμεσα στα άλλα ανακόλουθα που προτείνονται και που έχουν ήδη επισημανθεί και από τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρεται ότι σε ένα από τα ΤΕΙ κατόπιν εμβριθούς έρευνας και μελέτης προκύπτει ότι: με βάση το μοντέλο (που έχει ερήμην της πραγματικής κατάστασης επιλεγεί), «οι συνολικές σταθμικές απαιτήσεις σε διοικητικούς υπαλλήλους» είναι 116 που αν πολλαπλασιαστούν με «τον συντελεστή βαρύτητας γεωγραφικής διασποράς» που είναι για την περίπτωση το 1, μας κάνουν: 183!
Δηλαδή υπάρχει ένα παιδαριώδες λάθος στον πολλαπλασιασμό που οδηγεί στη συνέχεια στο εξής αποτέλεσμα: Ενώ οι υπάρχοντες υπάλληλοι είναι 172 και άρα θα έπρεπε να μειωθούν, προκύπτει ότι χρειάζονται άλλοι 11, αφού 183-172=11! (τα στοιχεία από τον Σύλλογο διοικητικών υπαλλήλων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας).
Το παραπάνω παράδειγμα είναι ενδεικτικό της προχειρότητας με την οποία κατασκευάζονται από τους «ειδικούς» του υπουργείου, που δεν έχουν νιώσει (ακόμα) στον τράχηλό τους την καυτή ανάσα της ανεργίας και της πείνας, οι λίστες που οδηγούν στη διάλυση των θεσμών και στην καταρράκωση των ανθρώπων.
Υπήρξαν και άλλα, όπως τα ψεύτικα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που έχουν καταγγελθεί και από τη Ζωή Γεωργαντά, και συνεχίζουν να υπάρχουν. Οχι μόνο σε αυτή την λίστα, αλλά και σε άλλες που καθημερινά κατασκευάζονται για να κόψουν κεφάλια και μάλιστα με το χαμόγελο στα χείλη αυτών που έχουν κληθεί να κάνουν τη βρόμικη δουλειά. Πώς μπορούν και κοιμούνται το βράδυ αυτοί οι άνθρωποι, αναρωτιέμαι. Ποια υπνωτικά ή άλλα παυσίλυπα τους δίνουν τον ύπνο αυτόν του αδίκου για να μπορούν την άλλη μέρα να είναι ακόμα πιο σκληροί με έναν λαό που βαθιά μέσα τους δεν εκτιμούν, που βαθιά μέσα τους περιφρονούν, θεωρώντας τον αναλώσιμο, κατώτερο από αυτούς και τα αφεντικά τους, και που χρειάζεται συμμόρφωση γιατί φταίει; Ο σαδισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Οι πολιτικοί άρχοντες οφείλουν να δείξουν ταπεινότητα και να μην οδηγούν τα πράγματα σε έναν πόλεμο γοήτρου. Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν ότι η διάλυση την οποία επιχειρούν και την οποία ονόμασαν αναδιάρθρωση και εξυγίανση και πρωτογενές πλεόνασμα και προϋπόθεση για την πολυπόθητη «ανάπτυξη» της καμένης γης που αφήνουν πίσω τα μέτρα τους, ενδέχεται να καταπιεί και τους ίδιους; Οταν τσαλαπατάς τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια των ανθρώπων, όταν τους βάζεις στη διαδικασία κατάδοσης των άλλων ή και αυτοκατάδοσης, διαλύεις τον κοινωνικό ιστό, δημιουργείς ανθρώπινα ράκη που ίσως τώρα να έχουν ηθικά καταρρεύσει, αλλά που δεν μπορεί να προβλέψεις τις μελλοντικές αντιδράσεις τους. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ωστόσο αυτήν την ύστατη στιγμή τον λόγο. Ολοι όσοι δεν θέλουμε να γίνουμε ρινόκεροι προσβλέπουμε στην απόφαση που θα πάρει σε σχέση με τις προσφυγές των Πανεπιστημίων.
Τα νούμερα δεν βγαίνουν: Στην Ειδική Εκθεση Τεκμηρίωσης της Ομάδας Διοίκησης Εργου του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων ανάμεσα στα άλλα ανακόλουθα που προτείνονται και που έχουν ήδη επισημανθεί και από τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρεται ότι σε ένα από τα ΤΕΙ κατόπιν εμβριθούς έρευνας και μελέτης προκύπτει ότι: με βάση το μοντέλο (που έχει ερήμην της πραγματικής κατάστασης επιλεγεί), «οι συνολικές σταθμικές απαιτήσεις σε διοικητικούς υπαλλήλους» είναι 116 που αν πολλαπλασιαστούν με «τον συντελεστή βαρύτητας γεωγραφικής διασποράς» που είναι για την περίπτωση το 1, μας κάνουν: 183!Δηλαδή υπάρχει ένα παιδαριώδες λάθος στον πολλαπλασιασμό που οδηγεί στη συνέχεια στο εξής αποτέλεσμα: Ενώ οι υπάρχοντες υπάλληλοι είναι 172 και άρα θα έπρεπε να μειωθούν, προκύπτει ότι χρειάζονται άλλοι 11, αφού 183-172=11! (τα στοιχεία από τον Σύλλογο διοικητικών υπαλλήλων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας).
Το παραπάνω παράδειγμα είναι ενδεικτικό της προχειρότητας με την οποία κατασκευάζονται από τους «ειδικούς» του υπουργείου, που δεν έχουν νιώσει (ακόμα) στον τράχηλό τους την καυτή ανάσα της ανεργίας και της πείνας, οι λίστες που οδηγούν στη διάλυση των θεσμών και στην καταρράκωση των ανθρώπων.
Υπήρξαν και άλλα, όπως τα ψεύτικα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που έχουν καταγγελθεί και από τη Ζωή Γεωργαντά, και συνεχίζουν να υπάρχουν. Οχι μόνο σε αυτή την λίστα, αλλά και σε άλλες που καθημερινά κατασκευάζονται για να κόψουν κεφάλια και μάλιστα με το χαμόγελο στα χείλη αυτών που έχουν κληθεί να κάνουν τη βρόμικη δουλειά. Πώς μπορούν και κοιμούνται το βράδυ αυτοί οι άνθρωποι, αναρωτιέμαι. Ποια υπνωτικά ή άλλα παυσίλυπα τους δίνουν τον ύπνο αυτόν του αδίκου για να μπορούν την άλλη μέρα να είναι ακόμα πιο σκληροί με έναν λαό που βαθιά μέσα τους δεν εκτιμούν, που βαθιά μέσα τους περιφρονούν, θεωρώντας τον αναλώσιμο, κατώτερο από αυτούς και τα αφεντικά τους, και που χρειάζεται συμμόρφωση γιατί φταίει; Ο σαδισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Οι πολιτικοί άρχοντες οφείλουν να δείξουν ταπεινότητα και να μην οδηγούν τα πράγματα σε έναν πόλεμο γοήτρου. Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν ότι η διάλυση την οποία επιχειρούν και την οποία ονόμασαν αναδιάρθρωση και εξυγίανση και πρωτογενές πλεόνασμα και προϋπόθεση για την πολυπόθητη «ανάπτυξη» της καμένης γης που αφήνουν πίσω τα μέτρα τους, ενδέχεται να καταπιεί και τους ίδιους; Οταν τσαλαπατάς τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια των ανθρώπων, όταν τους βάζεις στη διαδικασία κατάδοσης των άλλων ή και αυτοκατάδοσης, διαλύεις τον κοινωνικό ιστό, δημιουργείς ανθρώπινα ράκη που ίσως τώρα να έχουν ηθικά καταρρεύσει, αλλά που δεν μπορεί να προβλέψεις τις μελλοντικές αντιδράσεις τους. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ωστόσο αυτήν την ύστατη στιγμή τον λόγο. Ολοι όσοι δεν θέλουμε να γίνουμε ρινόκεροι προσβλέπουμε στην απόφαση που θα πάρει σε σχέση με τις προσφυγές των Πανεπιστημίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου