Θανάσης Καρτερός, απο την Αυγη...
Ο Ένα κλωτσούσε τραπέζια στο Μαξίμου και εξαπέλυε διαρροές ότι θα μας πάει όλους σε εκλογές, αν δεν συμμορφωθούν πάραυτα ο Δύο και ο Τρία. Ο Δύο κλωτσούσε καρέκλες στην Ιπποκράτους, απαιτούσε να γίνει αντιπρόεδρος και απειλούσε ότι θα έλεγε κι αυτός όχι στο χαράτσι, αν επέμενε στο όχι του ο Τρία. Ο Τρία πάλι, μιας και τα έχει ήδη κλωτσήσει όλα -ιδέες, προγράμματα, πολιτικές-, προτιμούσε να τσινάει δημοσίως: Εγώ χαράτσι δεν ψηφίζω και κλωτσάτε όσο θέλετε. Ύστερα έγινε η σύσκεψη των τριών και προέκυψε ένα θαύμα! Ο Ένα διέπραξε νέα διαρροή, σύμφωνα με την οποία διαβεβαίωσε τους άλλους δυο ότι ποτέ δεν σκέφτηκε να τους πνίξει στην κάλπη αν δεν κάθονταν καλά. Ο Δύο δήλωσε βλοσυρός ότι είναι γελοίο και προσβλητικό να τον συνδέουν με καρέκλες όταν το μόνο που τον ενδιαφέρει, όπως και τους άλλους δυο, είναι ο θρόνος της Ιστορίας - να σώσουν τη χώρα. Και ο Τρία χάρισε στο κοινό ένα ακόμα βλέμμα αβρότητας - τα λόγια αυτουνού δεν έχουν σημασία.
Διαπορούν τώρα οι αδαείς περί τη λειτουργία των θαυμάτων: Μα πώς έγινε, πώς έγινε; Πώς ο Ένα, που ήθελε το χαράτσι, ο Τρία που δεν ήθελε το χαράτσι, και ο Δύο που ήθελε και δεν ήθελε το χαράτσι, τακίμιασαν τόσο τηλεοπτικά; Και διαπορούν γιατί απλούστατα παραβλέπουν το αρχικό θαύμα: Το χαράτσι που ο Ένα έβρισκε απαραίτητο, ο Δύο έτσι κι έτσι και ο Τρία αντιλαϊκό εξαφανίστηκε, πουφ! Με τον ίδιο τρόπο που εξαφανιζόταν κάποτε ο παπάς των θαυματοποιών της Τρούμπας: Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς;
Μη σπεύσετε να επικρίνετε το παράδειγμα - η μέθοδος μετράει. Τα λεφτά του θύματος πηγαίνουν στις τσέπες των θαυματοποιών και της συμμορίας τους και στις δυο περιπτώσεις. Ο παπάς στην πρώτη περίπτωση παριστάνει την ντάμα, ενώ το χαράτσι στη δεύτερη περίπτωση, που είναι πιο προχωρημένη, βαφτίζεται ντάμα. Ρε είναι το χαράτσι, διαμαρτύρεσαι εσύ. Έχασες, αγαπητέ μου, μετά από κυβερνητική απόφαση, αυτό είναι ντάμα, λένε ο Ένα, ο Δύο, και ο Τρία. Όπως οι παπατζήδες, έτσι και οι χαρατσήδες θα τα πάρουν - αλλά όχι με χαράτσι. Με ντάμα - όμορφη και ενιαία.
Κι εσύ που πίστευες ότι αυτά γίνονταν μόνο στην Τρούμπα!
Διαπορούν τώρα οι αδαείς περί τη λειτουργία των θαυμάτων: Μα πώς έγινε, πώς έγινε; Πώς ο Ένα, που ήθελε το χαράτσι, ο Τρία που δεν ήθελε το χαράτσι, και ο Δύο που ήθελε και δεν ήθελε το χαράτσι, τακίμιασαν τόσο τηλεοπτικά; Και διαπορούν γιατί απλούστατα παραβλέπουν το αρχικό θαύμα: Το χαράτσι που ο Ένα έβρισκε απαραίτητο, ο Δύο έτσι κι έτσι και ο Τρία αντιλαϊκό εξαφανίστηκε, πουφ! Με τον ίδιο τρόπο που εξαφανιζόταν κάποτε ο παπάς των θαυματοποιών της Τρούμπας: Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς;
Μη σπεύσετε να επικρίνετε το παράδειγμα - η μέθοδος μετράει. Τα λεφτά του θύματος πηγαίνουν στις τσέπες των θαυματοποιών και της συμμορίας τους και στις δυο περιπτώσεις. Ο παπάς στην πρώτη περίπτωση παριστάνει την ντάμα, ενώ το χαράτσι στη δεύτερη περίπτωση, που είναι πιο προχωρημένη, βαφτίζεται ντάμα. Ρε είναι το χαράτσι, διαμαρτύρεσαι εσύ. Έχασες, αγαπητέ μου, μετά από κυβερνητική απόφαση, αυτό είναι ντάμα, λένε ο Ένα, ο Δύο, και ο Τρία. Όπως οι παπατζήδες, έτσι και οι χαρατσήδες θα τα πάρουν - αλλά όχι με χαράτσι. Με ντάμα - όμορφη και ενιαία.
Κι εσύ που πίστευες ότι αυτά γίνονταν μόνο στην Τρούμπα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου