SotosBlog...
Μειώνουν τους μισθούς, αλλά όχι τους δικούς τους. Οι δικοί τους πρέπει να παραμείνουν άθικτοι, διότι το προβλέπει το Σύνταγμα, διότι περιφρουρείται έτσι η ακεραιότητά τους έναντι συμφερόντων, διότι έχουν έξοδα, διότι, διότι, διότι… Α! και διότι τηρείται έτσι η εξομοίωση με των δικαστικών. Των δικαστικών που και αυτοί κρίνουν ότι είναι συνταγματικό να μειώνονται οι μισθοί. Των άλλων, βέβαια!
Περικόπτουν τις συντάξεις, αλλά όχι τις δικές τους. Αυτοί μπορούν να παίρνουν δύο και τρεις, μαζί και τη βουλευτική. Όσοι διαμαρτύρονται και το καυτηριάζουν είναι λαϊκιστές.
Προκαλούν την αναστάτωση, αλλά ρίχνουν το φταίξιμο στους αναστατωμένους. Με θράσος, με αναίδεια, με κυνισμό. Ο υπουργός Υγείας κατηγορεί τους γιατρούς ότι θα πάρουν με τις κινητοποιήσεις κόσμο στο λαιμό τους. Προσέξετε: οι γιατροί με τις κινητοποιήσεις τ ο υ ς , όχι αυτός με την κινητοποίηση την οποία ο ί δ ι ο ς π ρ ο κ ά λ ε σ ε ! Ομοίως εγκαλεί όλους τους άλλους πλην του εαυτού του ο Παιδείας.
Τους βολεύει η Τρόικα; Γίνεται αυτή ευλογία κι εμείς κατάρα. Όποιος την καταγγέλει είναι επικίνδυνος. Δεν τους βολεύει; Γίνεται μαζί μας κατάρα και αυτή. Αναλαμβάνουν οι αφεντιές τους να την καταγγείλουν. Όποιος άλλος την κατήγγειλε γίνεται γραφικός κι εξυπνάκιας.
Ρωτάς για την Εκάλη; Σου λένε ότι η Εκάλη χρειάζεται, και να μην πουλάς αριστεριλίκι. Δεν έχει από αλλού λεφτά; Τα βάζουν με την Εκάλη. Τάχα!
Στέλνουν τον κόσμο στα μαγκάλια και, όταν πνίγεται κάποιος από τις αναθυμιάσεις, φταίει αυτός που δεν ήξερε τις ιδιότητες του μονοξειδίου του άνθρακα. Κατηγορείται ως αγράμματος και ανεύθυνος. Συλλαμβάνεται η χαροκαμμένη μάνα, και της απαγγέλονται κατηγορίες για φόνο του παιδιού της εξ αμελείας. Και παίρνει το δρόμο της απέλασης η βρωμολαθρομετανάστρια.
Βάζουν τον κόσμο να ζεσταίνεται με κεράκια, και λογίζεται τρελός με ψυχολογικά προβλήματα όποιος θολώνει και αρπάζει μαχαίρι, επειδή κάηκε το σπίτι του και παρα λίγο το παιδί του. Του ζητούν ρέστα επειδή το είχε εγκαταλείψει στη γιαγιά.
Πλημμυρίζει η Ρόδος, πλημμυρίζει η Αθήνα, και χωρίς πέτσα στο πρόσωπο απευθύνονται στον τηλεθεατή και του λένε ότι πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες μελέτες, λες και φταίει ο τηλεθεατής που δεν έγιναν οι ρημάδες. Μόλις κλείσει η κάμερα, τρίβουν τα χέρια τους, δοξάζουν το Θεό για την πλημμύρα, και αδράχνουν τη χρυσή ευκαιρία να αναθέσουν τη μελέτη σε δικό τους. Ως την επόμενη πλημμύρα, εμείς θα έχουμε ξεχάσει την προηγούμενη, μαζί και τη μελέτη που δεν υλοποιήθηκε, αλλά πληρώθηκε ωστόσο. Τίγκα στις μελέτες τα υπόγεια του κράτους. Όταν πια ξεχάσουμε, αφού δεν είναι συχνές οι νεροποντές, κάποιος θα βρεθεί να μας κατηγορήσει ως υπαίτιους της πλημμύρας, επειδή ξεχνάμε.
Θα μπορούσα να γράφω τέτοια για ώρες, πέρα απ’ όσα μου ήρθαν πρόχειρα στο νου. Για ώρες, σας λέω! Αν δεν το κάνω είμαι τεμπέλης ή επιδερμικός ή υποταγμένος στην ευκολία του αναγνώστη, που θέλει να διαβάζει λίγα και γρήγορα. Αν το κάνω, δεν νοιάζομαι για τον κόσμο, δεν τον σέβομαι που δεν του περισσεύει χρόνος. Αν δεν γράψω τίποτε, συναινώ με τη σιωπή μου. Αν γράψω, παίζω το παιχνίδι τους, επειδή λειτουργώ ως εκτόνωση, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο…
Γράψω δεν γράψω, λίγα ή πολλά, εκείνοι συνεχίζουν ανενόχλητοι. Πάντα η ουρά τους μένει απέξω. Και να την κόψεις, τι έγινε; Με το στόμα τρώνε. Όχι με την ουρά.
Περικόπτουν τις συντάξεις, αλλά όχι τις δικές τους. Αυτοί μπορούν να παίρνουν δύο και τρεις, μαζί και τη βουλευτική. Όσοι διαμαρτύρονται και το καυτηριάζουν είναι λαϊκιστές.
Προκαλούν την αναστάτωση, αλλά ρίχνουν το φταίξιμο στους αναστατωμένους. Με θράσος, με αναίδεια, με κυνισμό. Ο υπουργός Υγείας κατηγορεί τους γιατρούς ότι θα πάρουν με τις κινητοποιήσεις κόσμο στο λαιμό τους. Προσέξετε: οι γιατροί με τις κινητοποιήσεις τ ο υ ς , όχι αυτός με την κινητοποίηση την οποία ο ί δ ι ο ς π ρ ο κ ά λ ε σ ε ! Ομοίως εγκαλεί όλους τους άλλους πλην του εαυτού του ο Παιδείας.
Τους βολεύει η Τρόικα; Γίνεται αυτή ευλογία κι εμείς κατάρα. Όποιος την καταγγέλει είναι επικίνδυνος. Δεν τους βολεύει; Γίνεται μαζί μας κατάρα και αυτή. Αναλαμβάνουν οι αφεντιές τους να την καταγγείλουν. Όποιος άλλος την κατήγγειλε γίνεται γραφικός κι εξυπνάκιας.
Ρωτάς για την Εκάλη; Σου λένε ότι η Εκάλη χρειάζεται, και να μην πουλάς αριστεριλίκι. Δεν έχει από αλλού λεφτά; Τα βάζουν με την Εκάλη. Τάχα!
Στέλνουν τον κόσμο στα μαγκάλια και, όταν πνίγεται κάποιος από τις αναθυμιάσεις, φταίει αυτός που δεν ήξερε τις ιδιότητες του μονοξειδίου του άνθρακα. Κατηγορείται ως αγράμματος και ανεύθυνος. Συλλαμβάνεται η χαροκαμμένη μάνα, και της απαγγέλονται κατηγορίες για φόνο του παιδιού της εξ αμελείας. Και παίρνει το δρόμο της απέλασης η βρωμολαθρομετανάστρια.
Βάζουν τον κόσμο να ζεσταίνεται με κεράκια, και λογίζεται τρελός με ψυχολογικά προβλήματα όποιος θολώνει και αρπάζει μαχαίρι, επειδή κάηκε το σπίτι του και παρα λίγο το παιδί του. Του ζητούν ρέστα επειδή το είχε εγκαταλείψει στη γιαγιά.
Πλημμυρίζει η Ρόδος, πλημμυρίζει η Αθήνα, και χωρίς πέτσα στο πρόσωπο απευθύνονται στον τηλεθεατή και του λένε ότι πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες μελέτες, λες και φταίει ο τηλεθεατής που δεν έγιναν οι ρημάδες. Μόλις κλείσει η κάμερα, τρίβουν τα χέρια τους, δοξάζουν το Θεό για την πλημμύρα, και αδράχνουν τη χρυσή ευκαιρία να αναθέσουν τη μελέτη σε δικό τους. Ως την επόμενη πλημμύρα, εμείς θα έχουμε ξεχάσει την προηγούμενη, μαζί και τη μελέτη που δεν υλοποιήθηκε, αλλά πληρώθηκε ωστόσο. Τίγκα στις μελέτες τα υπόγεια του κράτους. Όταν πια ξεχάσουμε, αφού δεν είναι συχνές οι νεροποντές, κάποιος θα βρεθεί να μας κατηγορήσει ως υπαίτιους της πλημμύρας, επειδή ξεχνάμε.
Θα μπορούσα να γράφω τέτοια για ώρες, πέρα απ’ όσα μου ήρθαν πρόχειρα στο νου. Για ώρες, σας λέω! Αν δεν το κάνω είμαι τεμπέλης ή επιδερμικός ή υποταγμένος στην ευκολία του αναγνώστη, που θέλει να διαβάζει λίγα και γρήγορα. Αν το κάνω, δεν νοιάζομαι για τον κόσμο, δεν τον σέβομαι που δεν του περισσεύει χρόνος. Αν δεν γράψω τίποτε, συναινώ με τη σιωπή μου. Αν γράψω, παίζω το παιχνίδι τους, επειδή λειτουργώ ως εκτόνωση, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο…
Γράψω δεν γράψω, λίγα ή πολλά, εκείνοι συνεχίζουν ανενόχλητοι. Πάντα η ουρά τους μένει απέξω. Και να την κόψεις, τι έγινε; Με το στόμα τρώνε. Όχι με την ουρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου