ΜΕ ΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ, απο την Ελευθεροτυπια...
Πόση κοινωνική εξέγερση μπορεί να σηκώσει τούτος ο πλανήτης; «Οι
διαδηλωτές πήζουν τις πλατείες. Ουρανομήκεις φλόγες παντού. Κόσμος
κουτρουβαλάει κατά κύματα, καθώς δακρυγόνα πέφτουν γύρω. Κάποιοι
κουβαλούν πτώματα στα πεζοδρόμια». Ρεπορτάζ από τα παγκόσμια
οδοφράγματα, όπως το δίνει η ναυαρχίδα της κατεστημένης δημοσιογραφίας,
το αμερικανικό CNN. Είναι αλήθεια; Σηκώνει η Νέα Τάξη τόση αναταραχή
στους κόλπους της; Γιατί οι επαναστάσεις τής καθημερινής ζωής έγιναν
τόσο πολλές;
Αλλη μία εξέγερση της νεολαίας στη Βενεζουέλα Εξεγέρσεις στην Ουκρανία, στην Ταϊλάνδη, στη Βενεζουέλα, στη Βόρεια Αφρική, και μετά, δεκάδες κινήματα άμεσης δράσης και πολιτικής ανυπακοής πυρπολούν συνειδήσεις, βιτρίνες και γειτονιές στην Τουρκία, στη Βραζιλία, στη Ρωσία, στην Αίγυπτο, στο Ιράν, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στη Βρετανία, στον Καναδά, στην Κίνα, στις ΗΠΑ, ακόμη και στη δική μας Ελλάδα. Μήπως η ανθρωπότητα μπήκε στην Εποχή των Εξεγέρσεων και δεν έγινε έγκαιρα αντιληπτό; Μήπως οι δυτικές δημοκρατίες και μαζί τους οι τριτοκοσμικές δικτατορίες και τα θεοκρατικά καθεστώτα γονατίζουν από εσωτερικούς σπασμούς σε μια ιστορική διαδικασία, σαν τοκετό που πάει να γεννήσει ένα νέο κόσμο;
Πίσω από τους καπνούς των οδοφραγμάτων και απ' τα πανό των διαδηλώσεων, πλανώνται οι απορίες. Οι διανοούμενοι της αμφισβήτησης και τα κινήματα βάσης αναζητούν τον ορισμό της εξέγερσης, τις εγγυήσεις της καθαρότητάς της, τις αποδείξεις της αποτελεσματικότητάς της.
Αυτοχρηματοδοτούμενες κολεκτίβες μπερδεύονται με άλλες που 'χουν αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις, ανατροπές μοναρχιών και δικτατοριών ανακατεύονται με αλλαγές καθεστώτων από τη CIA και τη διεθνική επιχειρηματικότητα, δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις βαφτίζονται απολυταρχίες και καταλήγουν σε ξενοκίνητες κοινοβουλευτικές δικτατορίες. Χαμός. «Προσοχή, προσοχή» ψιθυρίζει στο ευαίσθητο αυτί του παγκόσμιου ακτιβισμού η αμερικανική Adbusters και εξηγεί ότι «σήμερα συγκρούεται η νέα δημοκρατική αισθητική με το αντεπαναστατικό μένος, με τρόπο που ποτέ πριν δεν έχει ξανασυμβεί» και ακόμη ότι «η ξαφνική, αυθόρμητη, από τη βάση, ξαναμμένη δημοκρατική αφύπνιση είναι το μιμίδιο του αιώνα -προσοχή, προσοχή».
Κι ένας ξεκάρφωτος αναρχικός από τη Βενεζουέλα σημειώνει σε αντιεξουσιαστικό blog, ότι «να ένα απλό παράδειγμα, η Βενεζουέλα. Που έχει Αμεση Δημοκρατία, με το λαό τον ίδιο να εγκρίνει με διαδοχικά λαϊκά ψηφίσματα κάθε νέο νόμο του κράτους, κάτι που δεν αρέσει στο εγχώριο 1 τοις εκατό, το οποίο σε συνεργασία με τις ΗΠΑ προσπαθεί να ξαναπάρει τον έλεγχο όπως προσπάθησε και το 2004 κουρελιάζοντας το Σύνταγμα». Κι ένας Anonymous θεωρεί (επικίνδυνα, είναι αλήθεια) ότι «όλες αυτές δεν είναι αληθινές λαϊκές εξεγέρσεις, μαλάκες, χειροκροτάτε αντιδημοκρατικά πραξικοπήματα ενορχηστρωμένα από τη CIA, σε χώρες που δεν έχουν το βαθιά διεφθαρμένο και χειραγωγημένο αμερικανικό εκλογικό σύστημα». Και τέλος -από έναν κατάλογο σχολιασμών που δεν έχει τέλος- κάποιος notlurking (ψευδώνυμο) σημειώνει: «Διάβασα ότι στη Δυτική Ουκρανία έβλεπαν υπερβολικά πολύ αμερικάνικα τηλεοπτικά προγράμματα». Καλό το υπονοούμενο, αρκεί να 'ναι και αληθινή η πληροφορία.
Ομως οι φλόγες είναι αληθινές. Σ' έναν κόσμο που παραμιλά από την περιβαλλοντική υποβάθμιση, τη δυσλειτουργική οικονομία και τη βαθιά διαφθορά απ' άκρου εις άκρον του γεωπολιτικού φάσματος, οι λαοί έχουν κάθε λόγο να εξεγείρονται εναντίον της πλουτοκρατίας και των πολιτικών-μαριονετών.
Είναι δυνατό το αντίθετο; Κάθε αμφισβήτηση της γνησιότητας των κοινωνικών κινημάτων και των λαϊκών εξεγέρσεων είναι αποκαρδιωτική, υπαινισσόμενη ότι όλα είναι στημένα. Είναι; Μπορεί να είναι; «Κάποιες εξεγέρσεις είναι καλές. Αλλες, είναι κακές. Κάποιες σωστές, κάποιες λάθος. Ομως όλες είναι πραγματικές», επανέρχονται στο σχολιασμό τους οι Adbusters, που παραλληλίζουν τη σημερινή επαναστατική ατμόσφαιρα με εκείνες του 1848, του 1917, του 1968, του 1989 και του 2011, τις χρονιές-ορόσημα της παγκόσμιας Ιστορίας.
Οι εξεγέρσεις των λαών ενάντια στις διεφθαρμένες κυβερνήσεις και την επιχειρηματική απληστία μπορεί λοιπόν να θεωρηθούν κάτι σαν «δημοκρατικός αυθορμητισμός», σαν ένας κοινωνικός αυτοματισμός απέναντι στις δημοκρατικές εκτροπές. Με την απαιτούμενη προσοχή, μπορεί όλες να γίνουν και ωφέλιμες.
**
Πίσω στα βασικά
Με κεντρικό σύνθημα «Οχι πόλεμος μεταξύ των λαών - Οχι ειρήνη μεταξύ των τάξεων» ομάδες-μέλη της αναρχοσυνδικαλιστικής Διεθνούς Ενωσης Εργατών εξέδωσαν ανακοίνωση για τα δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία και την Κριμαία. «Η μάχη για την εξουσία μεταξύ των ολιγαρχικών συμμοριών της Ουκρανίας απειλεί να μετατραπεί σε διεθνή ένοπλη σύρραξη», προειδοποιούν, σημειώνοντας ότι «ο ρωσικός καπιταλισμός παραφυλάει για να χρησιμοποιήσει την αναδιανομή της εξουσίας στην Ουκρανία για να προωθήσει τα δικά του επεκτατικά σχέδια». Με την υπενθύμιση ότι «οι πολεμοχαρείς κλίκες των αφεντικών ωθούν, ποτίζοντας με το εθνικιστικό δηλητήριο, να πολεμήσουν για λογαριασμό τους τούς συνήθεις απλούς ανθρώπους: τους εργάτες κι ανέργους, τους φοιτητές και τους ηλικιωμένους».
Ράδιο από αλλού
Είναι μακριά, αλλά ακούγεται σαν να είναι δίπλα. Κι έχει ενδιαφέρον, διότι είναι ένας από τους δεκάδες καλούς κι ανεξάρτητους αμερικανικούς ραδιοσταθμούς που συζητά δημόσια για «ριζοσπαστικά προγράμματα και σχέδια στο Οκλαντ και πέρα από αυτό, υπό το πριμιτιβιστικό πρίσμα, αναλύοντας τη διεθνή κατάσταση και τη ριζοσπαστική αντίσταση ενάντια στην ιεραρχία, την επικυριαρχία, τη χειραγώγηση και τον έλεγχο». Είναι το Free Radical Radio που μεταδίδει ιντερνετικά κάθε απόγευμα για το δίωρο 18.00-20.00 (ώρα Καλιφόρνιας) στη διεύθυνση http://www.freeradicalradio.tumblr.com/ ενώ έχει και αρχείο με τις παλαιότερες εκπομπές του στη διεύθυνση http://freeradicalradio.tumblr.com/tagged/episode. Ετσι, σαν αλλαγή.
Θέλεις απόδειξη;
Η μεξικανική ιστοσελίδα www.1dmx.org ανέβηκε στο Ιντερνετ το 2012 ξεκινώντας μια προσπάθεια εναλλακτικής ενημέρωσης. Ανάμεσα στις δράσεις και τον ακτιβισμό που προωθούσε, αντιπολιτευόμενη την προεδρία του Ενρίκε Πένια Νιέτο, οργάνωσε και μεγάλη αντικυβερνητική διαδήλωση για την 1η Δεκεμβρίου 2013, την πρώτη επέτειο της προεδρίας του Νιέτο. Στις 2 Δεκεμβρίου, όμως, η ιστοσελίδα εξαφανίστηκε. Ο αμερικανικός πάροχος που συντηρούσε την ιστοσελίδα, κάποια εταιρεία GoDaddy, ενημέρωσε τους Μεξικανούς ακτιβιστές ότι την κατέβασε έπειτα από υπόδειξη μιας υπηρεσίας... κατασκόπων της αμερικανικής πρεσβείας στην Πόλη του Μεξικού. Οι δικηγόροι των ακτιβιστών το 'ψαξαν το θέμα και κατέληξαν στο αυτονόητο: η αμερικανική πρεσβεία, παρακάμπτοντας τους μεξικανικούς νόμους και με διαδικασίες «νομικά θολές», επέβαλε λογοκρισία στον GoDaddy εντός της αμερικανικής επικράτειας, αποδεικνύοντας ότι και οι ΗΠΑ λογοκρίνουν (!) το Ιντερνετ.
Οποτε συμφωνείς με την πλειοψηφία, είναι η στιγμή που πρέπει να ανησυχείς...
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ Ρώσος αναρχικός (1814-1876)
Αλλη μία εξέγερση της νεολαίας στη Βενεζουέλα Εξεγέρσεις στην Ουκρανία, στην Ταϊλάνδη, στη Βενεζουέλα, στη Βόρεια Αφρική, και μετά, δεκάδες κινήματα άμεσης δράσης και πολιτικής ανυπακοής πυρπολούν συνειδήσεις, βιτρίνες και γειτονιές στην Τουρκία, στη Βραζιλία, στη Ρωσία, στην Αίγυπτο, στο Ιράν, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στη Βρετανία, στον Καναδά, στην Κίνα, στις ΗΠΑ, ακόμη και στη δική μας Ελλάδα. Μήπως η ανθρωπότητα μπήκε στην Εποχή των Εξεγέρσεων και δεν έγινε έγκαιρα αντιληπτό; Μήπως οι δυτικές δημοκρατίες και μαζί τους οι τριτοκοσμικές δικτατορίες και τα θεοκρατικά καθεστώτα γονατίζουν από εσωτερικούς σπασμούς σε μια ιστορική διαδικασία, σαν τοκετό που πάει να γεννήσει ένα νέο κόσμο;
Πίσω από τους καπνούς των οδοφραγμάτων και απ' τα πανό των διαδηλώσεων, πλανώνται οι απορίες. Οι διανοούμενοι της αμφισβήτησης και τα κινήματα βάσης αναζητούν τον ορισμό της εξέγερσης, τις εγγυήσεις της καθαρότητάς της, τις αποδείξεις της αποτελεσματικότητάς της.
Αυτοχρηματοδοτούμενες κολεκτίβες μπερδεύονται με άλλες που 'χουν αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις, ανατροπές μοναρχιών και δικτατοριών ανακατεύονται με αλλαγές καθεστώτων από τη CIA και τη διεθνική επιχειρηματικότητα, δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις βαφτίζονται απολυταρχίες και καταλήγουν σε ξενοκίνητες κοινοβουλευτικές δικτατορίες. Χαμός. «Προσοχή, προσοχή» ψιθυρίζει στο ευαίσθητο αυτί του παγκόσμιου ακτιβισμού η αμερικανική Adbusters και εξηγεί ότι «σήμερα συγκρούεται η νέα δημοκρατική αισθητική με το αντεπαναστατικό μένος, με τρόπο που ποτέ πριν δεν έχει ξανασυμβεί» και ακόμη ότι «η ξαφνική, αυθόρμητη, από τη βάση, ξαναμμένη δημοκρατική αφύπνιση είναι το μιμίδιο του αιώνα -προσοχή, προσοχή».
Κι ένας ξεκάρφωτος αναρχικός από τη Βενεζουέλα σημειώνει σε αντιεξουσιαστικό blog, ότι «να ένα απλό παράδειγμα, η Βενεζουέλα. Που έχει Αμεση Δημοκρατία, με το λαό τον ίδιο να εγκρίνει με διαδοχικά λαϊκά ψηφίσματα κάθε νέο νόμο του κράτους, κάτι που δεν αρέσει στο εγχώριο 1 τοις εκατό, το οποίο σε συνεργασία με τις ΗΠΑ προσπαθεί να ξαναπάρει τον έλεγχο όπως προσπάθησε και το 2004 κουρελιάζοντας το Σύνταγμα». Κι ένας Anonymous θεωρεί (επικίνδυνα, είναι αλήθεια) ότι «όλες αυτές δεν είναι αληθινές λαϊκές εξεγέρσεις, μαλάκες, χειροκροτάτε αντιδημοκρατικά πραξικοπήματα ενορχηστρωμένα από τη CIA, σε χώρες που δεν έχουν το βαθιά διεφθαρμένο και χειραγωγημένο αμερικανικό εκλογικό σύστημα». Και τέλος -από έναν κατάλογο σχολιασμών που δεν έχει τέλος- κάποιος notlurking (ψευδώνυμο) σημειώνει: «Διάβασα ότι στη Δυτική Ουκρανία έβλεπαν υπερβολικά πολύ αμερικάνικα τηλεοπτικά προγράμματα». Καλό το υπονοούμενο, αρκεί να 'ναι και αληθινή η πληροφορία.
Ομως οι φλόγες είναι αληθινές. Σ' έναν κόσμο που παραμιλά από την περιβαλλοντική υποβάθμιση, τη δυσλειτουργική οικονομία και τη βαθιά διαφθορά απ' άκρου εις άκρον του γεωπολιτικού φάσματος, οι λαοί έχουν κάθε λόγο να εξεγείρονται εναντίον της πλουτοκρατίας και των πολιτικών-μαριονετών.
Είναι δυνατό το αντίθετο; Κάθε αμφισβήτηση της γνησιότητας των κοινωνικών κινημάτων και των λαϊκών εξεγέρσεων είναι αποκαρδιωτική, υπαινισσόμενη ότι όλα είναι στημένα. Είναι; Μπορεί να είναι; «Κάποιες εξεγέρσεις είναι καλές. Αλλες, είναι κακές. Κάποιες σωστές, κάποιες λάθος. Ομως όλες είναι πραγματικές», επανέρχονται στο σχολιασμό τους οι Adbusters, που παραλληλίζουν τη σημερινή επαναστατική ατμόσφαιρα με εκείνες του 1848, του 1917, του 1968, του 1989 και του 2011, τις χρονιές-ορόσημα της παγκόσμιας Ιστορίας.
Οι εξεγέρσεις των λαών ενάντια στις διεφθαρμένες κυβερνήσεις και την επιχειρηματική απληστία μπορεί λοιπόν να θεωρηθούν κάτι σαν «δημοκρατικός αυθορμητισμός», σαν ένας κοινωνικός αυτοματισμός απέναντι στις δημοκρατικές εκτροπές. Με την απαιτούμενη προσοχή, μπορεί όλες να γίνουν και ωφέλιμες.
**
Πίσω στα βασικά
Με κεντρικό σύνθημα «Οχι πόλεμος μεταξύ των λαών - Οχι ειρήνη μεταξύ των τάξεων» ομάδες-μέλη της αναρχοσυνδικαλιστικής Διεθνούς Ενωσης Εργατών εξέδωσαν ανακοίνωση για τα δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία και την Κριμαία. «Η μάχη για την εξουσία μεταξύ των ολιγαρχικών συμμοριών της Ουκρανίας απειλεί να μετατραπεί σε διεθνή ένοπλη σύρραξη», προειδοποιούν, σημειώνοντας ότι «ο ρωσικός καπιταλισμός παραφυλάει για να χρησιμοποιήσει την αναδιανομή της εξουσίας στην Ουκρανία για να προωθήσει τα δικά του επεκτατικά σχέδια». Με την υπενθύμιση ότι «οι πολεμοχαρείς κλίκες των αφεντικών ωθούν, ποτίζοντας με το εθνικιστικό δηλητήριο, να πολεμήσουν για λογαριασμό τους τούς συνήθεις απλούς ανθρώπους: τους εργάτες κι ανέργους, τους φοιτητές και τους ηλικιωμένους».
Ράδιο από αλλού
Είναι μακριά, αλλά ακούγεται σαν να είναι δίπλα. Κι έχει ενδιαφέρον, διότι είναι ένας από τους δεκάδες καλούς κι ανεξάρτητους αμερικανικούς ραδιοσταθμούς που συζητά δημόσια για «ριζοσπαστικά προγράμματα και σχέδια στο Οκλαντ και πέρα από αυτό, υπό το πριμιτιβιστικό πρίσμα, αναλύοντας τη διεθνή κατάσταση και τη ριζοσπαστική αντίσταση ενάντια στην ιεραρχία, την επικυριαρχία, τη χειραγώγηση και τον έλεγχο». Είναι το Free Radical Radio που μεταδίδει ιντερνετικά κάθε απόγευμα για το δίωρο 18.00-20.00 (ώρα Καλιφόρνιας) στη διεύθυνση http://www.freeradicalradio.tumblr.com/ ενώ έχει και αρχείο με τις παλαιότερες εκπομπές του στη διεύθυνση http://freeradicalradio.tumblr.com/tagged/episode. Ετσι, σαν αλλαγή.
Θέλεις απόδειξη;
Η μεξικανική ιστοσελίδα www.1dmx.org ανέβηκε στο Ιντερνετ το 2012 ξεκινώντας μια προσπάθεια εναλλακτικής ενημέρωσης. Ανάμεσα στις δράσεις και τον ακτιβισμό που προωθούσε, αντιπολιτευόμενη την προεδρία του Ενρίκε Πένια Νιέτο, οργάνωσε και μεγάλη αντικυβερνητική διαδήλωση για την 1η Δεκεμβρίου 2013, την πρώτη επέτειο της προεδρίας του Νιέτο. Στις 2 Δεκεμβρίου, όμως, η ιστοσελίδα εξαφανίστηκε. Ο αμερικανικός πάροχος που συντηρούσε την ιστοσελίδα, κάποια εταιρεία GoDaddy, ενημέρωσε τους Μεξικανούς ακτιβιστές ότι την κατέβασε έπειτα από υπόδειξη μιας υπηρεσίας... κατασκόπων της αμερικανικής πρεσβείας στην Πόλη του Μεξικού. Οι δικηγόροι των ακτιβιστών το 'ψαξαν το θέμα και κατέληξαν στο αυτονόητο: η αμερικανική πρεσβεία, παρακάμπτοντας τους μεξικανικούς νόμους και με διαδικασίες «νομικά θολές», επέβαλε λογοκρισία στον GoDaddy εντός της αμερικανικής επικράτειας, αποδεικνύοντας ότι και οι ΗΠΑ λογοκρίνουν (!) το Ιντερνετ.
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου