του Δημητρη Παπαχρηστου, απο το Εθνος...
Μέσα στη γενικότερη οικονομική κρίση, που έχει προκαλέσει σε πολλές οικογένειες πρόβλημα επιβίωσης και σε πολλούς κοινωνική θλίψη και κατάθλιψη, σε τέτοιο βαθμό που δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας, καθότι ο θυμός, η οργή, η αγανάκτηση και η γενικότερη πολιτική και κομματική απαξίωση εκτρέφουν την αποξένωση, τον ατομικισμό, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό,
μέσα σ' αυτό το κλίμα βγαίνει από μέσα μας ο χειρότερος εαυτός μας που αδυνατεί να σκεφτεί και να αναλάβει και τις δικές του ευθύνες γιατί φτάσαμε έως εδώ.
Ολα έχουν επικεντρωθεί στην οικονομική διάσταση της κρίσης και αφήνουμε απ' έξω τις «παράπλευρες καθημερινές απώλειες», όπως πολύ εύστοχα γράφει ο Περικλής Κοροβέσης στο τελευταίο του βιβλίο: «Δεν ζούμε μόνο με ψωμί, θέλουμε και τριαντάφυλλα, μας συνθλίβει και μας τυραννάει η δικτατορία της ανάγκης που μας έχει επιβληθεί και δεν μας αφήνει να αισθανθούμε το ζωογόνο αεράκι της άνοιξης, να δούμε την ομορφιά και να τη χαρούμε. Τα τριαντάφυλλα και το άρωμά τους είναι το εποικοδόμημα και η πεμπτουσία της ζωής που επιδρούν και καθορίζουν τη βάση και πώς να σταθούμε πάνω της από τη στιγμή που έχει γίνει χαοϊκή;».
Η Κική Δημουλά μίλησε ως φοβισμένη, που δεν βρίσκει παγκάκι να καθίσει στην Κυψέλη γιατί το έχουν καταλάβει οι ξένοι. Εβγαζε μια αλήθεια και εξέφρασε ως απλή κάτοικος της Κυψέλης τις παρενέργειες της κρίσης. Δεν της επιτρέπεται, όμως, να βλέπει μόνο τη μια πλευρά του προβλήματος. Θα έπρεπε να το υπερκεράσει ο ουμανιστικός καθολικός λόγος της, που τόσο ουσιαστικά υπάρχει στα ποιήματά της.
Αυτοί που της επιτέθηκαν και άσκησαν με εξυπνακισμούς και ευφυολογήματα κριτική διακατέχονται από ένα λειψό σύνδρομο τάχα μου αριστερό, προοδευτικό, που αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό πρόβλημα με έναν τρόπο κλισαρισμένο τα δικαιώματα των άλλων συνανθρώπων τους, που υφίστανται τις επιπτώσεις και τις συνέπειες, διότι πώς να το κάνουμε δεν έχει ο ένας περισσότερο δίκαιο από τον άλλον, όταν και οι δύο είναι θύματα ενός συστήματος καταδυνάστευσης και βαρβαρότητας που εκμεταλλεύεται την κρίση για να επιβάλει την τάξη και την ασφάλεια με τη βοήθεια των χρυσαυγιτών.
Οι ξεπλυμένοι ψευτοδιεθνιστές κοσμοπολίτες, που κόπτονται εκ του ασφαλούς για τους συνανθρώπους μας μετανάστες, ήταν αυτοί που επιτέθηκαν στην Κική Δημουλά που διατύπωσε άκομψα τις φοβίες της για ένα υπαρκτό πρόβλημα. Δεν συγκαταλέγονται στην κατηγορία των μεταναστών, ούτε καταλαβαίνουν πώς καταντήσαμε και είμαστε όλοι μετανάστες στον τόπο μας, που ρημάζει όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτισμικά, γι' αυτό και δεν έχουν το δικαίωμα να παριστάνουν τους κήνσορες, γιατί με τη μενταλιτέ συμπεριφορά τους τροφοδοτούν τον ρατσισμό που ελλοχεύει στον πανικοβλημένο νεοέλληνα και τον εισπράττει σε ψήφους η Χρυσή Αυγή.
Μέσα στη γενικότερη οικονομική κρίση, που έχει προκαλέσει σε πολλές οικογένειες πρόβλημα επιβίωσης και σε πολλούς κοινωνική θλίψη και κατάθλιψη, σε τέτοιο βαθμό που δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας, καθότι ο θυμός, η οργή, η αγανάκτηση και η γενικότερη πολιτική και κομματική απαξίωση εκτρέφουν την αποξένωση, τον ατομικισμό, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό,
μέσα σ' αυτό το κλίμα βγαίνει από μέσα μας ο χειρότερος εαυτός μας που αδυνατεί να σκεφτεί και να αναλάβει και τις δικές του ευθύνες γιατί φτάσαμε έως εδώ.
Ολα έχουν επικεντρωθεί στην οικονομική διάσταση της κρίσης και αφήνουμε απ' έξω τις «παράπλευρες καθημερινές απώλειες», όπως πολύ εύστοχα γράφει ο Περικλής Κοροβέσης στο τελευταίο του βιβλίο: «Δεν ζούμε μόνο με ψωμί, θέλουμε και τριαντάφυλλα, μας συνθλίβει και μας τυραννάει η δικτατορία της ανάγκης που μας έχει επιβληθεί και δεν μας αφήνει να αισθανθούμε το ζωογόνο αεράκι της άνοιξης, να δούμε την ομορφιά και να τη χαρούμε. Τα τριαντάφυλλα και το άρωμά τους είναι το εποικοδόμημα και η πεμπτουσία της ζωής που επιδρούν και καθορίζουν τη βάση και πώς να σταθούμε πάνω της από τη στιγμή που έχει γίνει χαοϊκή;».
Η Κική Δημουλά μίλησε ως φοβισμένη, που δεν βρίσκει παγκάκι να καθίσει στην Κυψέλη γιατί το έχουν καταλάβει οι ξένοι. Εβγαζε μια αλήθεια και εξέφρασε ως απλή κάτοικος της Κυψέλης τις παρενέργειες της κρίσης. Δεν της επιτρέπεται, όμως, να βλέπει μόνο τη μια πλευρά του προβλήματος. Θα έπρεπε να το υπερκεράσει ο ουμανιστικός καθολικός λόγος της, που τόσο ουσιαστικά υπάρχει στα ποιήματά της.
Αυτοί που της επιτέθηκαν και άσκησαν με εξυπνακισμούς και ευφυολογήματα κριτική διακατέχονται από ένα λειψό σύνδρομο τάχα μου αριστερό, προοδευτικό, που αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό πρόβλημα με έναν τρόπο κλισαρισμένο τα δικαιώματα των άλλων συνανθρώπων τους, που υφίστανται τις επιπτώσεις και τις συνέπειες, διότι πώς να το κάνουμε δεν έχει ο ένας περισσότερο δίκαιο από τον άλλον, όταν και οι δύο είναι θύματα ενός συστήματος καταδυνάστευσης και βαρβαρότητας που εκμεταλλεύεται την κρίση για να επιβάλει την τάξη και την ασφάλεια με τη βοήθεια των χρυσαυγιτών.
Οι ξεπλυμένοι ψευτοδιεθνιστές κοσμοπολίτες, που κόπτονται εκ του ασφαλούς για τους συνανθρώπους μας μετανάστες, ήταν αυτοί που επιτέθηκαν στην Κική Δημουλά που διατύπωσε άκομψα τις φοβίες της για ένα υπαρκτό πρόβλημα. Δεν συγκαταλέγονται στην κατηγορία των μεταναστών, ούτε καταλαβαίνουν πώς καταντήσαμε και είμαστε όλοι μετανάστες στον τόπο μας, που ρημάζει όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτισμικά, γι' αυτό και δεν έχουν το δικαίωμα να παριστάνουν τους κήνσορες, γιατί με τη μενταλιτέ συμπεριφορά τους τροφοδοτούν τον ρατσισμό που ελλοχεύει στον πανικοβλημένο νεοέλληνα και τον εισπράττει σε ψήφους η Χρυσή Αυγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου