του Τακη Κατσιμαρδου, απο το Εθνος...
Μετά την αναγνώριση του «λάθους» από το ΔΝΤ, μια άλλη τραγωδία βρίσκεται εν εξελίξει. Με βασικά επεισόδια, στα καθ' ημάς, τις πιο διαφορετικές αναγνώσεις της απίστευτης, έως τώρα, ομολογίας. Από τη μια έχουμε μια πλήρη σύγχυση όσων υποστήριζαν την εφαρμογή του λάθους προγράμματος «πάση θυσία».
Από την άλλη μια απύθμενη συστημική υποκρισία και μια ανεκδιήγητη πολιτική στάση για τη δημιουργία άλλοθι.
Προεξάρχοντες στον χορό της τραγωδίας ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του, ο υπουργός Οικονομικών και οι συνεργάτες του. Από κοντά και ο δεύτερος κυβερνητικός συνέταιρος. Με τον τρίτο να παρακολουθεί, μάλλον, αμήχανος.
Ο πρώτος σχολιάζει τα κακουργήματα σε βάρος της χώρας και τα ερείπια που σωρεύουν οι μνημονιακές πολιτικές, σαν να μην ήταν (και είναι) ο βασικός «εκτελεστής» τους εδώ κι έναν χρόνο. Για να μην πάμε ακόμη πιο πίσω στην κυβέρνηση Παπαδήμου και τις ενυπόγραφες δεσμεύσεις για την εφαρμογή τους. Σε πλήρη διάσταση με την κοινή λογική σχολίασε την έκθεση ως θεατής και όχι ως πρωταγωνιστής: «...Εγώ ο ίδιος έδινα έμφαση και στην πραγματικότητα ασκούσα κριτική από την αρχή για όσα το ΔΝΤ αποκαλεί λάθη...».
Στο αυτό το μήκος κύματος και ο Γ. Στουρνάρας. Αυτός «τους τα είχε πει» από τότε! Στην ίδια κατεύθυνση και σε πιο υψηλούς, μάλιστα, τόνους ο Ευ. Βενιζέλος, μέσω του γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ: «Η έκθεση του ΔΝΤ καταγράφει και επιβεβαιώνει θέσεις που έχουμε παρουσιάσει δημόσια κατ' επανάληψη...».
Ολοι γνώριζαν από πριν τα πάντα κι όχι μόνο τα άφησαν να γίνουν, αλλά και πρωτοστάτησαν ανακηρύσσοντας τον γκρεμό σε μονόδρομο για τη σωτηρία του λαού! Σαν να μην αρκούσαν αυτά, ο υπουργός Οικονομικών σπεύδει να σφραγίσει την όλη κωμικοτραγική κατάσταση με μία φράση, που είναι προορισμένη να μείνει στην Ιστορία: «Είναι πολύ θετικό να μαθαίνουμε από τα λάθη μας»!
Σε ποια άλλη χώρα, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, θα έσκαγε τέτοια «βόμβα», όπως η έκθεση για τη... λάθος καταστροφή της χώρας, θα διαδραματίζονταν τέτοιες σκηνές τρελοκομείου και δεν θα κατέρρεε το πολιτικό σκηνικό;
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Οι απαντήσεις δίνουν και το μέτρο της πολιτικής αυτογνωσίας μας...
Μετά την αναγνώριση του «λάθους» από το ΔΝΤ, μια άλλη τραγωδία βρίσκεται εν εξελίξει. Με βασικά επεισόδια, στα καθ' ημάς, τις πιο διαφορετικές αναγνώσεις της απίστευτης, έως τώρα, ομολογίας. Από τη μια έχουμε μια πλήρη σύγχυση όσων υποστήριζαν την εφαρμογή του λάθους προγράμματος «πάση θυσία».
Από την άλλη μια απύθμενη συστημική υποκρισία και μια ανεκδιήγητη πολιτική στάση για τη δημιουργία άλλοθι.
Προεξάρχοντες στον χορό της τραγωδίας ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του, ο υπουργός Οικονομικών και οι συνεργάτες του. Από κοντά και ο δεύτερος κυβερνητικός συνέταιρος. Με τον τρίτο να παρακολουθεί, μάλλον, αμήχανος.
Ο πρώτος σχολιάζει τα κακουργήματα σε βάρος της χώρας και τα ερείπια που σωρεύουν οι μνημονιακές πολιτικές, σαν να μην ήταν (και είναι) ο βασικός «εκτελεστής» τους εδώ κι έναν χρόνο. Για να μην πάμε ακόμη πιο πίσω στην κυβέρνηση Παπαδήμου και τις ενυπόγραφες δεσμεύσεις για την εφαρμογή τους. Σε πλήρη διάσταση με την κοινή λογική σχολίασε την έκθεση ως θεατής και όχι ως πρωταγωνιστής: «...Εγώ ο ίδιος έδινα έμφαση και στην πραγματικότητα ασκούσα κριτική από την αρχή για όσα το ΔΝΤ αποκαλεί λάθη...».
Στο αυτό το μήκος κύματος και ο Γ. Στουρνάρας. Αυτός «τους τα είχε πει» από τότε! Στην ίδια κατεύθυνση και σε πιο υψηλούς, μάλιστα, τόνους ο Ευ. Βενιζέλος, μέσω του γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ: «Η έκθεση του ΔΝΤ καταγράφει και επιβεβαιώνει θέσεις που έχουμε παρουσιάσει δημόσια κατ' επανάληψη...».
Ολοι γνώριζαν από πριν τα πάντα κι όχι μόνο τα άφησαν να γίνουν, αλλά και πρωτοστάτησαν ανακηρύσσοντας τον γκρεμό σε μονόδρομο για τη σωτηρία του λαού! Σαν να μην αρκούσαν αυτά, ο υπουργός Οικονομικών σπεύδει να σφραγίσει την όλη κωμικοτραγική κατάσταση με μία φράση, που είναι προορισμένη να μείνει στην Ιστορία: «Είναι πολύ θετικό να μαθαίνουμε από τα λάθη μας»!
Σε ποια άλλη χώρα, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, θα έσκαγε τέτοια «βόμβα», όπως η έκθεση για τη... λάθος καταστροφή της χώρας, θα διαδραματίζονταν τέτοιες σκηνές τρελοκομείου και δεν θα κατέρρεε το πολιτικό σκηνικό;
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Οι απαντήσεις δίνουν και το μέτρο της πολιτικής αυτογνωσίας μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου