Πολλοί γεροντότεροι αδυνατούν να καταλάβουν τελικά την κρισιμότητα της κατάστασης, μου δίνουν την εντύπωση ότι ζουν σε έναν άλλον κόσμο. Χθες στο τραπέζι άκουσα εκ στόματος Πατρός και Θείας το εξής, που έκανε την τρίχα μου να σηκωθεί κάγκελο και το στομάχι μου να ανακατευτεί: “Αν ο Γιωργάκης κατέβει με δικό του κόμμα θα τον ψηφίσουμε και θα πάρει και κάνα 15%”. “Χριστέ μου!” Σκέφτηκα, το λένε και το πιστεύουν, το βλέπω στα μάτια τους, δεν έχουν τελικά την παραμικρή συναίσθηση της πραγματικότητας. Είναι λυπηρό άνθρωποι που αγαπάς να ξεστομίζουν τέτοιες καταστροφικές αηδίες.
Ο πατέρας μου, ο πατέρας σου, η θεία μου, οι δικοί μας γηραιότεροι άνθρωποι σκέφτηκα, είναι κλεισμένοι μέσα σε ένα σπίτι και προσκολλημένοι στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, να ο ένοχος! Δεν έχουν την παραμικρή ιδέα στο τι συμβαίνει έξω, αλλά έχουν και το ακαταλόγιστο; Μπορούμε εμείς χάριν της αγάπης που τρέφουμε για αυτούς, να τους αφήσουμε να συνεισφέρουν σε ένα έργο ανείπωτης καταστροφής; Ο κάθε λογικός άνθρωπος με στοιχειώδη εξυπνάδα, είναι σε θέση να καταλάβει, πως οι απόλυτοι υπεύθυνοι για τα χάλια της Χώρας είναι ο Γιωργάκης, ο Κωστάκης, ο Τάπερμαν (Σημίτης), ο Μητσοτάκης, ο Ανδρεας, ο Σαμαράς και φυσικά ο Χοντρό-Ναπολέον (Βενιζέλος) Μήπως οι γονείς μας, όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε, παρουσιάζουν τα πρώτα σημάδια μαλάκυνσης;
Μην είσαι κακεντρεχής, το καταλαβαίνεις ελπίζω ότι δεν το γράφω προσβλητικά αλλά το γράφω με απεριόριστο φόβο. Η μαλάκυνση είναι μια συνήθης εκφυλιστική ασθένεια του εγκεφαλικού ιστού, η οποία παρουσιάζεται στην τρίτη ηλικία και οφείλεται είτε σε αγγειακά προβλήματα που νεκρώνουν περιοχές του εγκεφάλου είτε σε άλλα αίτια. Κοντολογίς σημειώνω πως είναι καθαρά ιατρικός όρος και όχι βρισιά. Θα περίμενα από τον πατέρα μου και από την θεία μου να ήταν σοφοί λόγω της σκληρής πείρας που έλαβαν από την ζωή τους και μου είναι τρομερά στενάχωρο να τους ακούω να επιμένουν στα ίδια λάθη.
Ας επανέλθω στον ρόλο της τηλεόρασης. Είναι γνωστό πως η τηλεόραση κυρίως και το διαδίκτυο κάνουν τον άνθρωπο παθητικό δέκτη. Ο ακροατής-θεατής δέχεται παθητικά ό,τι βλέπει, ό,τι ακούει, χωρίς μετά να επεξεργάζεται τις πληροφορίες αυτές με το μυαλό του. Επομένως η πολλή τηλεόραση, το πολύ ραδιόφωνο, το πολύ διαδίκτυο και γενικά τα πολλά σύγχρονα Μέσα υποτιθέμενης πληροφόρησης και παραπληροφόρησης συμβάλλουν στη μείωση των στοχασμών, μειώνουν την διαδικασία της σκέψης, μειώνουν τις λειτουργίες κάποιων εγκεφαλικών κέντρων και βοηθούν στη σμίκρυνση του εγκεφάλου, πρώτα λειτουργικά και μετά και σωματικά! Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με την εμφάνιση και αλματώδη ανάπτυξη της ραδιοτηλεόρασης, του διαδικτύου και των ατομικών τηλεφώνων έχουμε και αλματώδη ανάπτυξη της νόσου Αλτσχάιμερ και άλλων εγκεφαλικών μαλακύνσεων. (Πηγή: http://sakis-salos.blogspot.gr/2012/05/blog-post_6076.html)
Όπως και να έχει το σοκ το πήρα εις διπλούν, και με τις πολιτικές τους αντιλήψεις και με την τρομερή υπόνοια μου ότι έχουν αρχίσει να έχουν πρόβλημα καθαρής αντίληψης για τα πράγματα. Και φυσικά μπροστά στην υγεία αυτών που αγαπώ χέστηκα για την πολιτική.
Όταν βέβαια γύρισα σπίτι μου και ηρέμησα λίγο, σκέφτηκα πως αδυναμία ή άρνηση της απόλυτης υπαιτιότητας των ανίκανων πολιτικών συμβαίνει και σε πολλούς μικρότερης ηλικίας. Και εκεί βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να μιλάμε για μαλάκυνση. Έψαξα λίγο στο διαδίκτυο και δεν αναφέρεται πουθενά πως ένας νέος άνθρωπος μπορεί να πάσχει από μαλάκυνση.
Το να ακούω από συγγενείς, πως ο Μπουμπούκος και ο γιος του Μητσοτάκη άξια κατέλαβαν υπουργικούς θώκους, άντε να το καταπιώ για τον λόγο που προανέφερα, αλλά το να το ακούω από έναν τριαντάρη με γεμίζει τρόμο. Τι να φταίει άραγε με τους νεότερους, τι δικαιολογία μπορεί να υπάρχει; Έχω γράψει βέβαια ότι οι νεότερες γενιές μεγάλωσαν μέσα σε μια ροζ φούσκα και αυτό, τρόπο τινά, τις καθιστά ανίκανες να αντιληφθούν το καλό και το κακό. Αλλά από την άλλη, όταν το Κράτος, σου εκμηδενίζει τους τίτλους και τα πτυχία σου, σε ωθεί σε μετανάστευση, σε ανεργία, σου απαγορεύει να φτιάξεις οικογένεια, σε εξαναγκάζει να χτυπάς οχτάωρα και δωδεκάωρα για 300 και 400 ευρώ, τότε τι να φταίει άραγε που δεν ξεσηκώνεσαι; Για αυτά έχω πάλι γράψει ότι ίσως να φταίει η τρομοκρατία του διεσπαρμένου φόβου από media και πολιτικούς.
Αλλά επανέρχομαι και ξανασκέφτομαι: Ανίκανος να καταλάβεις και φοβισμένος ναι, οκ να τα δεχτώ, αλλά πόσο παθητικό μπορούν να σε καταστήσουν αυτά, έως πιο σημείο; Πως καταδέχεσαι να μην έχεις όνειρα; Σαφώς έχω τονίσει πολλές φορές τον ανύπαρκτο ρόλο της εκπαίδευσης στο να πλάσει αυτόνομα και αυτόφωτα μυαλά, αλλά αν το δεχτούμε και αυτό, μπορούμε άραγε ποτέ να ελπίζουμε σε μια αλλαγή πορείας προς το καλύτερο;
Και για τους μεν και για τους δεν, γέρους και νέους, που στηρίζουν την καταστροφή, πάντα είχα και έχω την ελπίδα ότι θα ξυπνήσουν όταν έρθει ο κόμπος στο χτένι, όταν αισθανθούν και καταλάβουν ότι χάνουν τα πάντα και υποθηκεύουν το μέλλον των υπολοίπων. Αλλά μήπως όταν έρθει αυτή η ώρα, θα είναι πλέον πολύ αργά για δάκρυα και αγώνα;
Αυτή η νέου τύπου κοινωνική βόμβα Μολότοφ με συστατικά την μαλάκυνση, την ανικανότητα κρίσης, τον φόβο και την απουσία σωστής εκπαίδευσης, απειλεί να μας ρίξει άκυρο για την ιστορία, επαναλαμβάνω: Όποιος, για τον οποιονδήποτε λόγο, αδυνατεί να καταλάβει, πως είναι επιβεβλημένη η άμεση απομάκρυνση των επικίνδυνων πολιτικών στοιχείων, έχει σαφώς πρόβλημα, σοβαρό πρόβλημα. Χωρίς φόβο και πάθος αλλά με λύπη καταθέτω αυτήν την άποψη.
Τι μπορεί να γίνει ώστε να σταματήσουμε να πυρπολούμε το μέλλον μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου