του Γρηγορη Ρουμπανη, απο την Αυγη...
Προκλητικοί, υπεροπτικοί, ισοπεδωτικοί και αμετανόητοι. Κυρίως
αμετανόητοι. Οι εκλεκτοί της ομάδας του Βερολίνου, αυτοί που την προσεχή
Κυριακή διεκδικούν τη δικαίωση σε ένα εκλογικό ποσοστό, που θα τους
απαλλάξει από την υποχρέωση να επισκεφθούν αγκαζέ τον πρόεδρο της
Δημοκρατίας, για να υποβάλουν την πιο ταπεινωτική παραίτηση κυβέρνησης
που υπήρξε ποτέ στα μεταπολεμικά χρόνια.
Προκλητικοί, υπεροπτικοί, ισοπεδωτικοί και αμετανόητοι. Διαφημίζουν το έργο τους, το οποίο μόνο με θεομηνία, μεσαιωνικής εποχής πανώλη, ή πολεμική καταστροφή μπορεί να συγκριθεί, υπόσχονται σταθερότητα των ερειπίων που προκάλεσαν, και βεβαιώνουν ότι θα συνεχίσουν με τον ίδιο προσανατολισμό, προκειμένου να γκρεμίσουν και αυτά ακόμα τα χαλάσματα που στέκονται όρθια, θλιβερά κουφάρια ενός παρελθόντος που, αν μη τι άλλο, είχε τουλάχιστον τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια.
Προκλητικοί, υπεροπτικοί, ισοπεδωτικοί και αμετανόητοι. Οι δημιουργοί ενός απίστευτου θρίλερ τρόμου, στο οποίο εγκλώβισαν ως κομπάρσους εκατομμύρια Έλληνες και τους οποίους υποχρεώνουν να υποστούν τη φρίκη του. Θέλουν τη νομιμοποίηση της κατά συρροή εγκληματικής δράσης τους, τη δικαίωση μιας ιδιότυπης σύγχρονης γενοκτονίας, στην οποία δράστες-ίσως για πρώτη επίσης φορά στην Ιστορία-δεν είναι κάποιοι ξένοι κατακτητές, αλλά ιθαγενείς άρχοντες και ταυτοχρόνως υπήκοοι ξένων συμφερόντων.
Προκλητικοί, υπεροπτικοί, ισοπεδωτικοί και αμετανόητοι. Όπως ακριβώς και οι εντολείς τους, αυτοί που έφτιαξαν το σενάριο και προώθησαν την παραγωγή του με τον άχρωμο, πλην εξαιρετικά χρήσιμο σ' αυτούς, τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, και στη συνέχεια με τον θεαματικό ακροβάτη, και ταυτοχρόνως αδίστακτο πολιτικό Αντώνη Σαμαρά, οποίος δεν είναι σαν τους άλλους, δεν καταπίνει μαχαίρια και σπαθιά, μα τα πετά με καταπληκτική ευστοχία στους έντρομους θεατές. Ένα σενάριο, το οποίο με μικρές παραλλαγές και προσαρμογές, θέλουν να εφαρμόσουν (και εφαρμόζουν ήδη σε δόσεις και σταδιακά) στο μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Η (εφιαλτική) Ελλάδα «είναι ο καθρέφτης του μέλλοντος της Ευρώπης», επισήμανε με εξαιρετική ευστοχία ο Γιώργος Κατρούγκαλος σε τηλεοπτική εμφάνισή του στον ΑΝΤ1. Κι έτσι είναι.
*Στην Ιταλία, επί παραδείγματι, επεκτείνεται το μέτρο των συμβάσεων εργασίας ορισμένοι χρόνου, το οποίο έχει ανοίξει το δρόμο για «μισθούς Ελλάδας» και ασφαλιστικές καλύψεις ομοίως. Η αντιμετώπιση της ανεργίας, είναι η επίσημη δικαιολογία, αλλά με εφαρμογή του ρωμαϊκού αυτοκρατορικού μέτρου «panem et circenses» (άρτον και θεάματα), δεν εξασφαλίζεται η ευημερία ενός λαού, ούτε αντιμετωπίζεται η μάστιγα αυτή, η οποία καταγράφεται σε υψηλά 37ετίας. Τέτοια μάλιστα είναι η αγωνία για την εξασφάλιση μιας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς θέσης εργασίας στη γειτονική χώρα, που τον περασμένο μήνα δέκα χιλιάδες (10.000) άνθρωποι έδωσαν εξετάσεις διεκδικώντας δεκατέσσερις (14) θέσεις τροχονόμου στο Μιλάνο.
*Στη Γαλλία, ο νέος δεξιός πρωθυπουργός του σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, Μανουέλ Βαλς, ανάγγειλε ένα πρόγραμμα περικοπών των δημοσίων δαπανών κατά 50 δισεκατομμύρια ευρώ, με το οποίο θα χορέψει τους συμπατριώτες του όχι στο ρυθμό του βαλς (όπως υπόσχεται το όνομά του) αλλά στο ταψί. Την ίδια ώρα, πέφτει χωρίς να δείχνει ότι μπορεί να σκαλώσει πουθενά και να κρατηθεί η βιομηχανική παραγωγή της χώρας, ενώ η ανεργία και η υποαπασχόληση χαράζουν βαθιά τον κοινωνικό ιστό της.
*Στην κραταιά Γερμανία, το ποσοστό της φτώχειας ανέβηκε στο 15%, μολονότι μειώνονται τα ποσοστά της ανεργίας, κάτι που αποδίδεται στους χαμηλούς μισθούς, αφού ένας στους εφτά εργαζόμενους έχει απολαβές κατά 60% κατώτερες του μέσου μισθού. Και φυσικά, στη Γερμανία λεφτά όντως υπάρχουν, μόνο που επενδύονται σε τομείς που δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνική ανάπτυξη, αλλά με την τραπεζική και χρηματιστηριακή ματαιοδοξία.
*Στην Ισπανία, το ένα τέταρτο του πληθυσμού εξακολουθεί να κοσμεί τους στατιστικούς πίνακες της ανεργίας, ενώ και η διπλανή Πορτογαλία δοκιμάζεται από συγγενικές νόσους.
Αυτή είναι η Ελλάδα, αυτός είναι ο καθρέφτης της μελλοντικής Ευρώπης. Αυτός που προβλέπει συνέχιση των «διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων», όπως ορίζει ο Γ. Προβόπουλος. Το δόγμα του σοκ στην πλήρη εφαρμογή του. Ο καθημερινός εφιάλτης του βιοπορισμού σε συνθήκες δίωξης κάθε ίχνους αξιοπρέπειας. Η ανθεκτικότητα αυτού του καθρέφτη όμως είναι αυτή που θα δοκιμαστεί το βράδυ της 25ης Μαΐου. Και μαζί θα δοκιμαστούν τα φρικιαστικά είδωλα των προκλητικών, υπεροπτικών, ισοπεδωτικών και αμετανόητων αρχόντων, που σχηματίζονται στο βάθος του.
Προκλητικοί, υπεροπτικοί, ισοπεδωτικοί και αμετανόητοι. Διαφημίζουν το έργο τους, το οποίο μόνο με θεομηνία, μεσαιωνικής εποχής πανώλη, ή πολεμική καταστροφή μπορεί να συγκριθεί, υπόσχονται σταθερότητα των ερειπίων που προκάλεσαν, και βεβαιώνουν ότι θα συνεχίσουν με τον ίδιο προσανατολισμό, προκειμένου να γκρεμίσουν και αυτά ακόμα τα χαλάσματα που στέκονται όρθια, θλιβερά κουφάρια ενός παρελθόντος που, αν μη τι άλλο, είχε τουλάχιστον τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια.
Προκλητικοί, υπεροπτικοί, ισοπεδωτικοί και αμετανόητοι. Οι δημιουργοί ενός απίστευτου θρίλερ τρόμου, στο οποίο εγκλώβισαν ως κομπάρσους εκατομμύρια Έλληνες και τους οποίους υποχρεώνουν να υποστούν τη φρίκη του. Θέλουν τη νομιμοποίηση της κατά συρροή εγκληματικής δράσης τους, τη δικαίωση μιας ιδιότυπης σύγχρονης γενοκτονίας, στην οποία δράστες-ίσως για πρώτη επίσης φορά στην Ιστορία-δεν είναι κάποιοι ξένοι κατακτητές, αλλά ιθαγενείς άρχοντες και ταυτοχρόνως υπήκοοι ξένων συμφερόντων.
Προκλητικοί, υπεροπτικοί, ισοπεδωτικοί και αμετανόητοι. Όπως ακριβώς και οι εντολείς τους, αυτοί που έφτιαξαν το σενάριο και προώθησαν την παραγωγή του με τον άχρωμο, πλην εξαιρετικά χρήσιμο σ' αυτούς, τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, και στη συνέχεια με τον θεαματικό ακροβάτη, και ταυτοχρόνως αδίστακτο πολιτικό Αντώνη Σαμαρά, οποίος δεν είναι σαν τους άλλους, δεν καταπίνει μαχαίρια και σπαθιά, μα τα πετά με καταπληκτική ευστοχία στους έντρομους θεατές. Ένα σενάριο, το οποίο με μικρές παραλλαγές και προσαρμογές, θέλουν να εφαρμόσουν (και εφαρμόζουν ήδη σε δόσεις και σταδιακά) στο μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Η (εφιαλτική) Ελλάδα «είναι ο καθρέφτης του μέλλοντος της Ευρώπης», επισήμανε με εξαιρετική ευστοχία ο Γιώργος Κατρούγκαλος σε τηλεοπτική εμφάνισή του στον ΑΝΤ1. Κι έτσι είναι.
*Στην Ιταλία, επί παραδείγματι, επεκτείνεται το μέτρο των συμβάσεων εργασίας ορισμένοι χρόνου, το οποίο έχει ανοίξει το δρόμο για «μισθούς Ελλάδας» και ασφαλιστικές καλύψεις ομοίως. Η αντιμετώπιση της ανεργίας, είναι η επίσημη δικαιολογία, αλλά με εφαρμογή του ρωμαϊκού αυτοκρατορικού μέτρου «panem et circenses» (άρτον και θεάματα), δεν εξασφαλίζεται η ευημερία ενός λαού, ούτε αντιμετωπίζεται η μάστιγα αυτή, η οποία καταγράφεται σε υψηλά 37ετίας. Τέτοια μάλιστα είναι η αγωνία για την εξασφάλιση μιας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς θέσης εργασίας στη γειτονική χώρα, που τον περασμένο μήνα δέκα χιλιάδες (10.000) άνθρωποι έδωσαν εξετάσεις διεκδικώντας δεκατέσσερις (14) θέσεις τροχονόμου στο Μιλάνο.
*Στη Γαλλία, ο νέος δεξιός πρωθυπουργός του σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, Μανουέλ Βαλς, ανάγγειλε ένα πρόγραμμα περικοπών των δημοσίων δαπανών κατά 50 δισεκατομμύρια ευρώ, με το οποίο θα χορέψει τους συμπατριώτες του όχι στο ρυθμό του βαλς (όπως υπόσχεται το όνομά του) αλλά στο ταψί. Την ίδια ώρα, πέφτει χωρίς να δείχνει ότι μπορεί να σκαλώσει πουθενά και να κρατηθεί η βιομηχανική παραγωγή της χώρας, ενώ η ανεργία και η υποαπασχόληση χαράζουν βαθιά τον κοινωνικό ιστό της.
*Στην κραταιά Γερμανία, το ποσοστό της φτώχειας ανέβηκε στο 15%, μολονότι μειώνονται τα ποσοστά της ανεργίας, κάτι που αποδίδεται στους χαμηλούς μισθούς, αφού ένας στους εφτά εργαζόμενους έχει απολαβές κατά 60% κατώτερες του μέσου μισθού. Και φυσικά, στη Γερμανία λεφτά όντως υπάρχουν, μόνο που επενδύονται σε τομείς που δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνική ανάπτυξη, αλλά με την τραπεζική και χρηματιστηριακή ματαιοδοξία.
*Στην Ισπανία, το ένα τέταρτο του πληθυσμού εξακολουθεί να κοσμεί τους στατιστικούς πίνακες της ανεργίας, ενώ και η διπλανή Πορτογαλία δοκιμάζεται από συγγενικές νόσους.
Αυτή είναι η Ελλάδα, αυτός είναι ο καθρέφτης της μελλοντικής Ευρώπης. Αυτός που προβλέπει συνέχιση των «διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων», όπως ορίζει ο Γ. Προβόπουλος. Το δόγμα του σοκ στην πλήρη εφαρμογή του. Ο καθημερινός εφιάλτης του βιοπορισμού σε συνθήκες δίωξης κάθε ίχνους αξιοπρέπειας. Η ανθεκτικότητα αυτού του καθρέφτη όμως είναι αυτή που θα δοκιμαστεί το βράδυ της 25ης Μαΐου. Και μαζί θα δοκιμαστούν τα φρικιαστικά είδωλα των προκλητικών, υπεροπτικών, ισοπεδωτικών και αμετανόητων αρχόντων, που σχηματίζονται στο βάθος του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου