Πάντα την Κυριακή...

του Βαγγέλη Προβιά, toPortal...

Κανείς δεν είπε ότι θα ήταν εύκολο ή απλό. Κανείς δεν είπε ότι η απο-μνημονιοποίηση της κοινωνίας και την χώρας, η απελευθέρωση των μυαλών από τον φόβο, την ανασφάλεια, από την παράλυση της αβεβαιότητας για την επιβίωση την ίδια, δεν θα είχε εμπόδια.  Εμπόδια ισχυρά, από ανθρώπους που έχουν πολλά να χάσουν και γι αυτό θα παλέψουν με λύσσα να μην αλλάξει τίποτε.

Ας μην ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό: Η κρίση δεν είναι μόνο κρίση που λειτουργεί στο τώρα και αφορά της διάλυση της Παιδείας και της Υγείας, την ανεργία, την φτώχεια, την κοινωνική αναταραχή. Ταυτόχρονα, και πολύ πιο επικίνδυνα και απειλητικά για το πολίτευμα, την δημοκρατία, αποτελεί και την ιδανική συνθήκη για την παραγωγή ανελεύθερης σκέψης. Ραγιαδισμού. Σκυμένων κεφαλιών. Αποσυρμένων μυαλών. Πανικόβλητων επιλογών, σπασμωδικών και επιθετικών. Όταν κανείς αγωνίζεται για την επιβίωση των παιδιών του, των ανθρώπων που αγαπά, του ίδιου του του εαυτού… είναι απείρως και ανυπέρβλητα δύσκολο να αντισταθεί στα συμφέροντα, στην προπαγάνδα, στο βόλεμα. Είναι εύκολο να πιστέψει ότι αν αντισταθεί θα “τιμωρηθεί”.

Τώρα θα προσπαθήσουν να μας τρομοκρατήσουν. Τώρα θα προσπαθήσουν να μας πανικοβάλουν. Τώρα, όλη την τρέχουσα εβδομάδα πριν τις ευρωεκλογές, θα μας βομβαρδίζουν με απελπιστικές εικόνες και με σκοτεινά σενάρια καταστροφής. Τώρα θα μας πνίξουν σε απειλές. Ότι οι θυσίες θα πάνε χαμένες. Ότι θα διαλυθεί ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Ό,τι θα βυθιστούμε στην αναρχία, στην απειρία, στην άγνοια. Αλλά το μόνο που θα καταστραφεί αν δε φοβηθούμε (ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ) είναι ο παλιός κόσμος. Δε θα φοβηθούμε.