Αριστείδης Κάντζος, Νομικα Αναλατα...
Το καπιταλιστικό σύστημα είναι ένα σύστημα απάτης. Είναι δε, τόσο ανερυθρίαστοι οι υποστηρικτές του, που το ομολογούν κυνικά αρχής γενομένης από το θέμα των εκλογών.
From the depths", William Balfour, 1905
Πρώτα από όλα έχεις Κοινοβουλευτική "Δημοκρατία"! Ψηφίζεις μία φορά ανά 4ετία θεωρητικά με ενισχυμένη αναλογική, εκλέγεις μία μειοψηφία που στα χαρτιά πλειοψηφεί, εκείνη διαπλέκεται με ένα μηχανισμό επιχειρηματικών στρατών, εναλλάσσεται με την αξιωματική αντιπολίτευση στα κυβερνητικά έδρανα, νομοθετεί εις βάρος σου, πριμοδοτεί τους ολιγάρχες, δεν λογοδοτεί για τα πεπραγμένα της, κληρονομεί την εξουσία στους απογόνους της.
Εν συνεχεία έρχεται η οικονομία με το δημοσιονομικό και το νομισματικό εργαλείο της, να ρυθμίσει τα γρανάζια του καπιταλισμού στις διάφορες εκφάνσεις του... σοσιαλδημοκρατία, νεοφιλελευθερισμός, εθνικοσοσιαλισμός κοκ. Κάθε απάτη λοιπόν ως γνωστόν έχει και ένα μηχανισμό με γρανάζια. Για παράδειγμα έχουμε το γρανάζι την τιμής των παραγόμενων προϊόντων! Εδώ σου λέει ο καπιταλιστής καθορίζω την αξία των παραγόμενων προϊόντων με πλασματικό τρόπο.
Την φουσκώνω και την ξεφουσκώνω κατά πως θέλω... κοινώς αλλάζω το βήμα στο γρανάζι και κάνω την κοινωνία να υπακούσει στους δικούς μου όρους. Και πως το επιτυγχάνει; Μα είναι πολύ απλό! Η τελική τιμή του προϊόντος σου λέει ότι καθορίζεται από τους φόρους, από τον μισθό, από το κόστος της ενέργειας, από τις πρώτες ύλες και το κόστος του χρήματος!!! Με γνωστές αλχημείες μπορείς να κρατάς το κόστος των προϊόντων υψηλό, να λες έχω έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και να συνθλίβεις τους μισθούς!!! Γιατί; Επειδή όλο αυτό το σύστημα απάτης στηρίζεται στην υπερπαραγωγή για να συντηρήσει την κερδοφορία των ολιγαρχών... σωρεύεται τέτοια ποσότητα προϊόντων που είναι πρακτικώς αδύνατο να καταναλωθεί. Απαξιώνεται λοιπόν το προϊόν, αλλά ο καπιταλιστής εξακολουθεί να θέλει την ίδια κερδοφορία! Έτσι την ύστατη στιγμή, απογειώνεις τα πάντα εκτός από τους μισθούς που τους ισοπεδώνεις... παίζεις λοιπόν πάντα στο μείγμα αυτό για να συνεχίζει ο ολιγάρχης να έχει την ίδια κερδοφορία.
Την φουσκώνω και την ξεφουσκώνω κατά πως θέλω... κοινώς αλλάζω το βήμα στο γρανάζι και κάνω την κοινωνία να υπακούσει στους δικούς μου όρους. Και πως το επιτυγχάνει; Μα είναι πολύ απλό! Η τελική τιμή του προϊόντος σου λέει ότι καθορίζεται από τους φόρους, από τον μισθό, από το κόστος της ενέργειας, από τις πρώτες ύλες και το κόστος του χρήματος!!! Με γνωστές αλχημείες μπορείς να κρατάς το κόστος των προϊόντων υψηλό, να λες έχω έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και να συνθλίβεις τους μισθούς!!! Γιατί; Επειδή όλο αυτό το σύστημα απάτης στηρίζεται στην υπερπαραγωγή για να συντηρήσει την κερδοφορία των ολιγαρχών... σωρεύεται τέτοια ποσότητα προϊόντων που είναι πρακτικώς αδύνατο να καταναλωθεί. Απαξιώνεται λοιπόν το προϊόν, αλλά ο καπιταλιστής εξακολουθεί να θέλει την ίδια κερδοφορία! Έτσι την ύστατη στιγμή, απογειώνεις τα πάντα εκτός από τους μισθούς που τους ισοπεδώνεις... παίζεις λοιπόν πάντα στο μείγμα αυτό για να συνεχίζει ο ολιγάρχης να έχει την ίδια κερδοφορία.
Άλλο ένα παράδειγμα ως γρανάζι της μηχανής απάτης είναι το χρήμα! Το χρήμα το χρησιμοποιούσαν παλαιότερα συνδεδεμένο είτε άμεσα με τον κανόνα του χρυσού, είτε έμμεσα με νομίσματα που ήταν συνδεδεμένα με τον χρυσό. Έτσι οι Μεγάλες Δυνάμεις χειραγωγούσαν τις αγορές και καθόριζαν το παιχνίδι. Με τις διάφορες αποικιοκρατικές εκστρατείες τους λεηλατούσαν ότι κατακτούσαν, και τα κλοπιμαία κρατούσαν την οικονομία τους ζωντανή για να επισκιάζει τις οικονομίες των άλλων χωρών. Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν αρχίσαμε να εγκαταλείπουμε σταδιακά το μοντέλο αυτό και περάσαμε σε αναβαθμισμένο λογισμικό ελέγχου των ροών εκροών χρήματος. Δώσαμε λοιπόν τον έλεγχο σε 10 κεντρικούς τραπεζίτες σε όλο τον κόσμο. Κάτω από αυτούς εκτείνεται ένα δίκτυο από μερικούς χιλιάδες τραπεζίτες του κλασματικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Το χρήμα λοιπόν δεν είναι μέσο για την διευκόλυνση των συναλλαγών μας αλλά προϊόν!!! Ένα προϊόν που δεν έχει αντίκρισμα!!! Κόβει ο Τραπεζίτης ζεστό χρήμα που δεν του ανήκει-ανήκε ποτέ (κοινώς αέρα κοπανιστό), όσο και όποτε επιθυμεί (κοινώς χειραγωγός), το δανείζει στον εργαζόμενο και το χρεώνει στο κράτος του, δημιουργώντας μια λογιστική αλχημεία φούσκας ανατοκιζόμενου χρέους κατ' ελάχιστο εις διπλούν (κοινώς τοκογλύφος)! Μα πώς είναι δυνατόν να δρα τόσο αυθαίρετα; Είπαμε ότι κάτω από αυτόν που κόβει χρήμα υπάρχουν οι υπάλληλοί του, που νομιμοφανώς δίνουν την εντολή που έλαβαν από αυτόν!!! Απόδειξη όλων αυτών που αναφέραμε είναι το γεγονός ότι σε παγκόσμια κλίμακα ξεπεράσαμε σε κυκλοφορία τα 1.000 τρισεκατομμύρια U$D!!! Πού είναι όλα αυτά τα λεφτά; Δες εδώ που είναι.
Μα θα μου πείτε αυτά δεν τα γνωρίζουν στα Οικονομικά Πανεπιστήμια; Σαφώς και τα γνωρίζουν... ποιός όμως θα παραδεχθεί, ότι εκπαιδεύτηκε να αλληλεπιδρά, νομιμοφανώς, σε ένα οικονομικό περιβάλλον απάτης; Ποιός θα παραδεχθεί ότι στηρίζει ένα σύστημα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο; Έχουν απόλυτη επίγνωση των πράξεών τους. Γνωρίζουν ότι πρέπει να φορολογείς την περιφέρεια της οικονομικής δραστηριότητας και όχι τον πυρήνα της. Γνωρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο εκμηδενίζουν τα έσοδα με μαθηματική ακρίβεια. Γνωρίζουν επίσης ότι η κρίση γίνεται αλυσιτελής και την δημιουργούν οι ίδιοι. Γνωρίζουν πως το καπιταλιστικό σύστημα επιβιώνει και αναγεννιέται μέσα από τις κρίσεις. Είναι δε, τόσο απατεώνες που αποκαλούν την κρίση φυσιολογικές στρεβλώσεις της αγοράς! Γνωρίζουν ότι με τον κοπανιστό αέρα δηλαδή το χρέος δυναστεύουν την ανθρωπότητα. Γνωρίζουν ότι δεν τους χρωστάμε τίποτα, ότι είναι απατεώνες και εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Όπως επίσης γνωρίζουν ότι η μεγαλύτερη κερδοφορία "μπίζνας" θα κλείσει μέσα σε φαύλη ύφεση... αυτό είναι το επιδιωκόμενο. Να καταστραφεί το υπάρχον κεφάλαιο για να επανεκκινήσουν την καπιταλιστική οικονομία!
Τί και αν ο εργάτης θα κληθεί να τραβήξει ξανά το κουπί... στην γαλέρα ο μικρότερος καπιταλιστής στην χειρότερη των περιπτώσεων έχει θέση επιστάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου