Σημ: “ΑΝ όλα τα κράτη σταματούσαν την παραγωγή όπλων για 3 ημέρες θα είχαν να φάνε τα παιδιά όλου του κόσμου από νεογέννητα έως 15 ετών για 12 χρόνια!!!!!! ΑΝ”
……………………………………………………………Τα παιδιά είναι πάντα πιο ευπαθή από τους ενήλικες σε δύσκολες καταστάσεις. Στο Αφγανιστάν, τα παιδιά έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα από τον πόλεμο, την έλλειψη τροφίμων και την αστάθεια του πολιτικού συστήματος της χώρας. Τα στοιχεία που έχουμε στην διάθεση μας λένε πως:
Ένα στα τέσσερα παιδιά πεθαίνει πριν φτάσει στην ηλικία των πέντε ετών.
Το ποσοστό θνησιμότητας στα νεογέννητα είναι το τρίτο κατά σειρά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της ιλαράς και της θανατηφόρας διάρροιας.
Πολλά παιδιά έχουν χάσει τους γονείς τους ή έχουν αποχωριστεί από αυτούς.
Τα περισσότερα παιδιά είναι τρομοκρατημένα από την βία, τον θάνατο και τις ασθένειες
που καθημερινά αντιμετωπίζουν.
Σχεδόν τα μισά παιδιά του Αφγανιστάν, που είναι κάτω από 5 ετών είναι σοβαρότατα υποσιτισμένα.
Το Αφγανιστάν χρειάζεται επειγόντως ανθρωπιστική βοήθεια.
Είναι όμως αρκετή η ανθρωπιστική βοήθεια για να σωθούν τόσα εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, για να ανθίσει ξανά το χαμόγελο στα αθώα παιδικά προσωπάκια; Ας μη γελιόμαστε. Αν κοιτάξουμε στις διάφορες περιοχές του Πλανήτη που δοκιμάστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες από πολέμους, δε θα βρούμε καμιά που να έχει ξεπεράσει τις πληγές της, που να μπορεί να δώσει στα παιδιά της τα απαραίτητα. Στο Ιράκ, μια δεκαετία μετά τον πόλεμο του Κόλπου, τα παιδιά πεθαίνουν κατά χιλιάδες από αμυγδαλίτιδα…! Χάρη στο εμπάργκο, που επέβαλε η διεθνής κοινότητα, μετά από πρόταση των Η.Π.Α. , στον “τρομοκράτη Σαντάμ Χουσεΐν” δεν υπάρχουν αντιβιοτικά και αντιπυρετικά. Στη Σερβία πόσες ακόμα ζωές θα χαθούν από έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων; Η διεθνής κοινότητα, όμως, είναι ικανοποιημένη γιατί τιμώρησε τον “τρομοκράτη Μιλόσεβιτς”. Χωρίς να δικαιολογούμε καμιά τρομοκρατική ενέργεια, όπως αυτή της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, πρέπει όλοι να δηλώσουμε στους ισχυρούς της Γης ότι η σύλληψη και η τιμωρία τρομοκρατών δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τον αφανισμό ολόκληρων λαών. Οι βομβαρδισμοί και στη γειτονική Γιουγκοσλαβία και στο Αφγανιστάν έδειξαν ότι δεν υπάρχουν επιλεγμένοι στόχοι, δεν υπάρχουν έξυπνες βόμβες. Υπάρχουν αθώα θύματα, υπάρχουν λαοί που κινδυνεύουν με γενοκτονία.
Πεθαίνοντας από την πείνα στην Αφρική – Τα παιδιά θύματα της παγκόσμιας αδιαφορίας
Παιδιά ενός κατώτερου Θεού; Λαοί αφημένοι στο έλεος και την αδιαφορία των «πλουσίων» και των «μεγάλων» του κόσμου. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι αποκρουστικές, σκληρές, σοκαριστικές. Αλλά είναι ΑΛΗΘΙΝΕΣ.
Τους τελευταίους τρεις μήνες μόνο, η πείνα έχει θερίσει περίπου 30.000 παιδιά στη Σομαλία. Πρόκειται για τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση που πλήττει το Κέρας της Αφρικής εδώ και πολλές δεκαετίες.
Αμερικανοί αξιωματούχοι ζήτησαν από τη διεθνή κοινότητα να δράσει. Αλλά φαίνεται πως εκείνη δεν τους ακούει γιατί είναι απορροφημένη στην παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση…
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη στη Σομαλία όπου οι ισλαμιστές εμποδίζουν -από το 2009- την πρόσβαση των ανθρωπιστικών οργανώσεων του ΟΗΕ και ορισμένων διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων στα εδάφη που ελέγχουν.
Για την ώρα, έχουν εξασφαλιστεί μόνο τα μισά από τα δυο δισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της πείνας, με βάση εκτιμήσεις του ΟΗΕ.
Στον πλανήτη μας υπάρχουν χώρες πολύ πλούσιες, πολύ φτωχές, αλλά και οι ενδιάμεσες. Αν παίρναμε δυο αντιπροσωπευτικές οικογένειες, τη μία από τις πλούσιες χώρες και την άλλη από τις φτωχές χώρες, και τις συγκρίναμε μεταξύ τους, τότε έχω την αίσθηση ότι η σύγκριση θα μας άφηνε όλους άφωνους. Από τη μια μεριά χλιδή, πλούτος, ωραία σπίτια και αυτοκίνητα, πλούσια φαγητά, και από την άλλη φτώχεια, αρρώστια, αγραμματοσύνη, εξαθλίωση, περιθωριοποίηση, απόγνωση.
Η εικόνα αυτή γίνεται χειρότερη όταν σκεφθεί κανείς ότι εμείς θάβουμε τα προϊόντα μας στις χωματερές (για να προστατεύσουμε τις τιμές τους), ενώ, αν τα έτρωγαν τα αποσκελετωμένα παιδάκια στις χώρες του τρίτου κόσμου, δεν θα πέθαιναν από ασιτία. Αυτό και αν δεν είναι το αποκορύφωμα της απανθρωπιάς.
Πάνω από 1.5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως στη Νότια Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία, υποφέρουν από την πείνα. Δεν έχουν πόσιμο νερό. Δεν έχουν ούτε καν την υποτυπώδη, τη στοιχειώδη φροντίδα σε θέματα υγείας και παιδείας.
Φτωχά παιδιά πηγαίνουν σε αποξηραμένους αγρούς και ψάχνουν να βρουν λίγα σπόρια που έτυχε να απομείνουν εκεί και έτσι να χορτάσουν την πείνα τους. Λείπουν απ’ αυτούς τα ρούχα τα παπούτσια και ότι άλλο είναι απαραίτητο για την καθημερινή τους ζωή. Τα μέσα μεταφοράς τραίνα, αεροπλάνα είναι άγνωστα σ’ αυτές τις χώρες. Δεν υπάρχουν νοσοκομεία, σχολεία κ.λπ. Η παιδική θνησιμότητα είναι στα ύψη. Συγκεκριμένα, για παιδάκια κάτω του ενός έτους, η θνησιμότητα είναι τρομακτική: Κάθε 5 λεπτά πεθαίνει ένα παιδί, ή κάθε ημέρα πεθαίνουν γύρω στις 18 χιλιάδες παιδιά, ή κάθε χρόνο πεθαίνουν 6 εκατομμύρια παιδιά.
ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ
Τα χρήματα που διαθέτουν οι άλλες πολιτισμένες χώρες είναι λιγοστά και οι διάφορες οργανώσεις προσπαθούν με εράνους και άλλα μέσα να βοηθήσουν (γιατροί χωρίς σύνορα κ.α.) έτσι ώστε να σώσουν μερικούς από το θάνατο, τις αρρώστιες και ότι άλλο τραγικό μαστίζει αυτούς τους ανθρώπους.
Για σκεφτείτε ένα παιδάκι από αυτούς τους λαούς και ένα παιδάκι της Ευρώπης , της χώρας μας! Ποια η διαφορά; Στην Αφρική δεν έχουν τα παιδιά παιχνίδια , δεν έχουν φαγητό, δεν έχουν ρούχα, δεν έχουν φάρμακα, δεν έχουν αυτά που είναι απαραίτητα στη πιο τρυφερή ηλικία της ζωής τους και όχι τα πλούτη που διακρίνουν τα παιδιά της χώρας μας. Ας σκεφτούμε ότι άλλοι λαοί δεν έχουν τέτοια προβλήματα
Πείνα, αρρώστιες και πόλεμος
σκοτώνουν τα παιδιά
Συγκλονιστικά στοιχεία για τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών, ιδίως του αναπτυσσόμενου κόσμου, έδωσαν χτες στη δημοσιότητα εκπρόσωποι της “Γιούνισεφ” , με αφορμή τη σημερινή μέρα που είναι αφιερωμένη στο παιδί.
- Δώδεκα εκατομμύρια παιδιά το χρόνο – 33.000 καθημερινά – χάνουν τη ζωή τους από ασθένειες που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί.
- Περί τα έξι εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από την ασιτία.
- Οι πόλεμοι των τελευταίων δέκα ετών σκότωσαν δύο εκατομμύρια παιδιά.
Όσον αφορά τον υποσιτισμό, σχεδόν το 1/3 των παιδιών κάτω των πέντε ετών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, δηλαδή 174 εκατομμύρια παιδιά, πηγαίνουν για ύπνο νηστικά. Τουλάχιστον, δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι, ως επί το πλείστον γυναίκες και παιδιά αναπτυσσόμενων χωρών, υποφέρουν από έλλειψη ιχνοστοιχείων. Το 1996, η έλλειψη ιωδίου έθεσε σε κίνδυνο τη σωματική και πνευματική υγεία 1,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Παγκόσμια, 250 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών υπέφεραν από έλλειψη βιταμίνης Α την περυσινή χρονιά. Περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι – κυρίως μικρά παιδιά και γυναίκες στην αναπαραγωγική ηλικία – υποφέρουν από σιδηροπενική αναιμία, που ευθύνεται για το 20% των μητρικών θανάτων.
‘Όσον αφορά τις ασθένειες, περί τα δύο εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν παγκόσμια κάθε χρόνο από έξι παιδικές ασθένειες, για τις οποίες θα μπορούσαν να είχαν εμβολιαστεί. Πρόκειται για τις εξής ασθένειες: Ιλαρά, κοκίτης, τέτανος, φυματίωση, πολιομυελίτιδα και διφθερίτιδα. Οι διαρροϊκές παθήσεις σκοτώνουν 2,2 εκατομμύρια παιδιά κάθε χρόνο, ενώ οι οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις, ειδικά η πνευμονία, ευθύνονται για το θάνατο 2 εκατομμυρίων παιδιών. Η έγκαιρη διάγνωση και η χρήση σωστών αντιβιοτικών θα μπορούσαν να αποτρέψουν το 30 – 60% των σχετικών θανάτων. Εξαιτίας του ΕΪΤΖ, πεθαίνουν 1.000 παιδιά κάθε μέρα. Μέχρι το τέλος του 1996, ο ιός HIV είχε σκοτώσει 1,4 εκατομμύρια παιδιά.
Οι πόλεμοι της περασμένης δεκαετίας άφησαν πίσω τους δύο εκατομμύρια παιδιά νεκρά, 4 – 5 εκατομμύρια παιδιά ανάπηρα, 12 εκατομμύρια παιδιά άστεγα, ένα εκατομμύριο παιδιά ορφανά ή χαμένα από τους γονείς τους και δέκα εκατομμύρια παιδιά με ψυχολογικά προβλήματα. Τα περισσότερα παιδιά που πεθαίνουν σε καιρό πολέμου, δεν έχουν χτυπηθεί από βόμβες ή σφαίρες, αλλά έχουν υποκύψει στην πείνα και τις ασθένειες, εξαιτίας της καταστροφής των ιατρικών υπηρεσιών, των παροχών νερού και των πηγών τροφής.
Η Αφρική είναι η πιο πολυτάραχη ήπειρος, με δεκάδες τοπικούς εμφυλίους ή διακρατικούς πολέμους που στοιχίζουν τη ζωή χιλιάδων παιδιών. Σύμφωνα με στοιχεία της “Γιούνισεφ”, τα περισσότερα από τα εφτά εκατομμύρια προσφυγόπουλα όλου του κόσμου βρίσκονται στην Αφρική. Απ’ όλους τους θανάτους που οφείλονται στον πόλεμο στην Αφρική, το 92% είναι γυναίκες και παιδιά. Για κάθε παιδί που σκοτώνεται στην Αφρική, άλλα τρία τραυματίζονται ή μένουν ανάπηρα.
Η εκμετάλλευση των παιδιών
Η εκμετάλλευση των παιδιών είναι μια πραγματικότητα ακόμα και στις μέρες μας. Είναι μία πραγματική κοινωνική μάστιγα, ειδικά στις τριτοκοσμικές χώρες. Εκεί πολλά παιδιά δουλεύουν κάτω από άθλιες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί ή για ελάχιστα χρήματα, διότι πρέπει να βοηθήσουν στη συντήρηση της πολύτεκνης συνήθως οικογένειάς τους. Αλλά ακόμη και στις αναπτυγμένες χώρες υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός παιδιών, που συχνά προέρχονται από υπανάπτυκτα κράτη, τα οποία είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης. Είτε οι γονείς τους είτε άλλα τρίτα πρόσωπα τα στέλνουν να ζητιανεύουν στους δρόμους ή να πουλάνε χαρτομάντιλα και λουλούδια στα φανάρια. Έτσι στερούνται το δικαίωμά τους στη μάθηση. Ο χειρότερος όμως τρόπος εκμετάλλευσης των παιδιών είναι η σεξουαλική κακοποίηση.Το φαινόμενο αυτό της παιδοφιλίας έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα, τα διάφορα οργανωμένα κυκλώματα
παιδεραστίας έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα. Είναι εξωφρενικό το ότι τα παιδιά γνώρισαν τη φρίκη και έχασαν την αγνότητα τους για να πλουτίσουν κάποιοι διεστραμμένοι. Τα παιδιά που βιώνουν αυτήν την εμπειρία αποκτούν μακροχρόνιο ψυχολογικό τραύμα.
Για όλα τα παραπάνω πολλοί άνθρωποι δεν θα γνωρίσουν ποτέ πώς είναι να είσαι χαρούμενος και ξέγνοιαστος στην παιδική ηλικία.
Ο χειρότερος όμως τρόπος εκμετάλλευσης των παιδιών είναι η σεξουαλική κακοποίηση.Το φαινόμενο αυτό της παιδοφιλίας έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα, τα διάφορα οργανωμένα κυκλώματα παιδεραστίας έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα. Είναι εξωφρενικό το ότι τα παιδιά γνώρισαν τη φρίκη και έχασαν την αγνότητα τους για να πλουτίσουν κάποιοι διεστραμμένοι. Τα παιδιά που βιώνουν αυτήν την εμπειρία αποκτούν μακροχρόνιο ψυχολογικό τραύμα.
Για όλα τα παραπάνω πολλοί άνθρωποι δεν θα γνωρίσουν ποτέ πώς είναι να είσαι χαρούμενος και ξέγνοιαστος στην παιδική ηλικία.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ ΣΟΥΔΑΝ
“Όλες οι ένοπλες οργανώσεις στο Νταρφούρ στρατολογούν ή χρησιμοποιούν παιδιά. Υπολογίζουμε ότι ο αριθμός των παιδιών που υπηρετούν ως στρατιώτες στο Σουδάν φθάνει τις 8.000. Σχεδόν 6.000 ανάμεσά τους βρίσκονται στο Νταρφούρ”, δήλωσε στον Τύπο ο Τεντ Σάιμαν, αντιπρόσωπος της UNICEF στο Σουδάν.
“Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα φέρουν όπλα ή ότι πολεμούν. Ωστόσο βρίσκονται δίπλα στις ένοπλες οργανώσεις. Είδαμε παιδιά με στρατιωτική στολή, να φέρουν όπλα”, πρόσθεσε.
Νέοι επίσης υπηρετούν ως στρατιώτες στις σουδανικές ένοπλες δυνάμεις, πρόσθεσε.
Σε 400 περιπτώσεις που αναφέρθηκαν φέτος, οι νεότεροι στρατιώτες στις ανταρτικές οργανώσεις του Νταρφούρ είναι 11 ετών, στην πλειοψηφία τους είναι από 15 έως 17 ετών.
Ένας νεαρός, μικρότερος των 18 ετών, θεωρείται παιδί σύμφωνα με τη διεθνή κοινότητα και τη σουδανική νομοθεσία. Ωστόσο σε αρκετές φυλές ένας νέος θεωρείται ενήλικας, αμέσως μετά την εφηβεία.
“Δύο εκατομμύρια παιδιά πλήττονται από τη σύγκρουση και ανάμεσα σε αυτά νομίζω ότι 700.000 γεννήθηκαν μετά το 2004. Τα νήπια λοιπόν αυτά έχουν ζήσει μόνο σε μια ζώνη πολέμου”, πρόσθεσε.
Οι αρχές εκτιμούν ότι τα παιδιά αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 50% των τουλάχιστον τεσσάρων εκατομμυρίων πληγέντων από τον πόλεμο στο δυτικό Σουδάν, ο οποίος εισέρχεται πλέον στο έβδομο έτος του.
Η UNICEF εντείνει τις προσπάθειες για να μην στρατολογούνται τα παιδιά στο Σουδάν. Φέτος 99 παιδιά, μέλη του αντάρτικου Κινήματος Δικαιοσύνης και Ισότητας αποστρατεύτηκαν, αφού νωρίτερα είχαν συλληφθεί στη διάρκεια επίθεσης στο Χαρτούμ.
Άλλα 116 παιδιά, μέλη του οργάνωσης του Μίνι Μινάουι που είχε υπογράψει συμφωνία με την κυβέρνηση το 2006, αναμένεται επίσης να αποστρατευτούν σε συντονισμό με τις ενέργειες της UNICEF.
3ΟΟ εκατομμύρια παιδιών κάτω των 15 ετών εργάζονται για να κρατήσουν στη ζωή τον εαυτό τους και την οικογένειά τους και με μισθούς σκλάβων, και τα παιδιά τα εκμεταλλεύονται κάνοντας κατάχρηση της αδυναμίας τους για αυτοϋπεράσπιση . Είναι αυτά τα παιδιά θύματα της εκμετάλλευσης και της κατάχρησης για την απασχόληση, που σύρονται στην πορνεία ή γίνονται στρατιώτες σε εμφύλιους αλληλοσπαραγμούς και πολέμους…
Εκατομμύρια παιδιά δεν θα γνωρίσουν την παιδική τους ηλικία, όπως είναι αυτή γνωστή στις δυτικές χώρες. Εργάζονται, σαν να ήτανε σκλάβοι, αντί να παίζουν και να χαίρονται στην ηλικία τους ως παιδιά. Η απάνθρωπη παιδική εργασία είναι εξαπλωμένη σ΄ όλον τον κόσμο. Και παρόλο που το Κογκρέσο της Σουηδίας για τη σεξουαλική εκμετάλλευση των παιδιών είχε προγραμματιστεί προ πολλού, συνέπεσε με την ανακάλυψη της δολοφονίας παιδιών στο Βέλγιο, που ξεσήκωσε τη διεθνή κοινή γνώμη, διαδηλώσεις, μέσα μαζικής ενημέρωσης και κοινοβούλια ασχολήθηκαν με αυτήν και έφερε στον τάπητα ένα έγκλημα που λαμβάνει χώρα κάθε μέρα με την αγορά, πώληση και θάνατο των παιδιών, που υποχρεώνονται στην πορνεία και πορνογραφία στις χειρότερες μορφές της παιδικής εργασίας, όπου ένα εκατομμύριο κοριτσιών κάθε χρόνο οδηγούνται στην πορνεία. ΄Οπως εκτιμούν τα Ηνωμένα ΄Εθνη 300 εκατομμύρια παιδιών κάτω των 15 ετών, προσφέρουν με την εργασία τους στο οικογενειακό εισόδημα ή εξασφαλίζουν τα απαραίτητα για τη ζωή τους.
Κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, παρόμοιες συνθήκες από την εποχή των σκλάβων, συμπλέκουν/ κατασκευάζουν χαλιά στην Ινδία και το Πακιστάν, μαζεύουν καπνό στην Ινδονησία, τσάι στη Σρι Λάνκα, στύβουν χυμό πορτοκαλιών στη Βραζιλία και εξορίζουν άνθρακα στην Κολούμπια.
Εργάζονται κάτω από ανατριχιαστικές συνθήκες μεταξύ 15 και 16 ώρες την ημέρα με ένα μισθό πείνας, αντί να παίζουν, να γελούν και να μαθαίνουν γράμματα. Η παιδική εργασία είναι η φθηνότερη και η πιο άνομη και η χωρίς δικαιώματα εργατική δύναμη του κόσμου.
Η εκμετάλλευση όμως δεν είναι και δεν περιορίζεται μόνο στον τρίτο κόσμο, αλλά και στην Ευρώπη και στην Αμερική υπάρχει παιδική εργασία. Στις ανατολικές χώρες τα παιδιά στα φανάρια ζητιανεύουν και πλένουν αυτοκίνητα. 500.000 παιδιά στη Ρωσία, ζητιανεύουν, κλέβουν, πωλούν για να επιζήσουν και μαζί με τους ηλικιωμένους είναι τα θύματα της πρώην σοβιετικής υπέρ-δύναμης, χωρίς σχολική μόρφωση, τρομαγμένα από την μαφία, που εισπράττει μέρος του ιδρώτα τους . Αλλά ακόμα και το χειρότερο με τις διασυνδέσεις με την μαφία ανοίγει ο δρόμος για την εγκληματικότητα, που έχει αυξηθεί χαρακτηριστικά το 1996 κατά 75%.
Πηγή,dikaiomatapaidiou.wikispaces.com
κι ενα απο τα σχολια που ακολουθουν...
Το περιεγραψε μια γνωστη δημοσιογραφος το 1992 σε ζωντανη ανταποκριση απο την Ρουαντα. Στο στουντιο ηταν ο νεος (τοτε) παρουσιαστης ειδησεων Ν.Χατζηνικολαου .
Βουρκωμενη και με τρεμαμενη φωνη την ακουσε το Πανελληνιο να λεει για το 1.000.000 νεκρους στοιβαγμενους δεξια κι αριστερα στο δρομο :
-Εδω ειδα τον ενοχο Νικο ….!!!!!
-Ποιον ενοχο ;;….ψελισε αυτος
-Ναι εχει ονοματεπωνυμο ο ΕΝΟΧΟΣ Νικο και λεγεται ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ … με πολλα επιθετα: …..λεγε με ΕΧΧΟΝ, ΤΟΤΑΛ, ΤΕΧΑΚΟ κλπ. κλπ.
Ναι ηταν η Λιανα Κανελλη … πριν γινει “κοκκινη” …..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου