Αντί ομιλίας στο 1ο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ...

Αστυανακτας...

και οφειλόμενες απαντήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή ένα άρθρο του Γ. Δελαστίκ

Διάβασα το άρθρο του Γ. Δελαστίκ που δημοσιεύθηκε στο Έθνος και αναδημοσίευσε η Iskra. Έχω να κάνω μερικές παρατηρήσεις.

Λέει ο κ. Δελαστίκ: «πραγματικός στόχος του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που θα ολοκληρωθεί την Κυριακή, δεν είναι άλλος παρά η ενίσχυση του πρωθυπουργικού προφίλ του Αλέξη Τσίπρα!». έχει αλήθεια πρόβλημα το προφίλ του Τσίπρα; Από πού λαμβάνει τέτοια μηνύματα; Γιατί ο Δελαστίκ προσωποποιεί ένα ολόκληρο κόμμα στο πρόσωπο του Τσίπρα; Ποια είναι τα εναύσματά του;

Προχωρεί σε ανάπτυξη θεωριών περί «ηγέτη-σωτήρα» κλπ που αποδέχεται και θέλει ο λαός σε τέτοιες συνθήκες. Ο Τσίπρας απέδειξε ότι δε λειτούργησε ποτέ μόνος του, αν και είχε αυτή την ευκαιρία. Έδρασε και δρα συλλογικά χωρίς να πετά στο κάλαθο των αχρήστων τις μειοψηφούσες απόψεις. Σημειώνει κάπου αλλού: «Οι γνήσιοι ιδεολόγοι που επιμένουν στην ορθότητα των θέσεων περιέρχονται πάντοτε σε κατάσταση μειοψηφίας, έστω και αν έχουν δίκιο» Δηλαδή τι ακριβώς θέλει να πει ο Δελαστίκ. Ότι δεν είναι γνήσιοι ιδεολόγοι αυτοί που ενστερνίζονται τις απόψεις της πλειοψηφίας. Απλά ακολουθούν. Θα το επαναλάβω, αν και το έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν. Υποτιμούν κάποιοι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, παλαιότερα του Συνασπισμού και θεωρούν ότι απλά επηρεάζονται και δεν διαθέτουν ούτε ιδεολογία ούτε προσωπικότητα. Θα διαψευσθούν.

Φτάνει μάλιστα Ο Δελαστίκ στο χειρότερο παραλληλισμό του Τσίπρα με τον εγχειρισμένο Παπανδρέου του 93. Τι αλήθεια  ωφελεί αυτός ο παραλληλισμός, παρά μόνο στην υποτίμηση της προσωπικότητας του Τσίπρα και σε τελική ανάλυση την υπονόμευση του ΣΥΡΙΖΑ. Λέει ακόμη «Το τι θα κάνει βεβαίως την εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας αν την πάρει, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, αλλά απέχουμε πολύ, πάρα πολύ από το πρόβλημα αυτό». Προσέξτε ! Λέει ότι θα πάρει την εξουσία ο Τσίπρας και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί; Γιατί έτσι απλά θέλει ο κ. Δελαστίκ. Γιατί θέλει να υποδείξει σε όλους ότι όλα τα κόμματα ίδια είμαστε. Μ’ αυτό τον τρόπο απαξιώνει τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τους ψηφοφόρους του οι οποίοι προσβλέπουν σε κάτι διαφορετικό. Ο κ. Δελαστίκ τους προειδοποιεί.(!!!!)

Λέει ακόμη:  «Το κυρίαρχο ζήτημα αυτήν τη στιγμή για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι να πάρει πάση θυσία την εξουσία, πράγμα που δεν είναι καθόλου εύκολο κατ' αρχήν και το οποίο γίνεται όλο και πιο δύσκολο λόγω της γραμμής που ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας». 

Ο Τσίπρας λοιπόν επιζητεί πάση θυσία την εξουσία και όχι η Αριστερά. Μάλιστα Είναι μάλιστα δύσκολο με τη γραμμή που ακολουθεί ο Τσίπρας. Προσοχή όχι η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Τσίπρας. Γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ. Λυπηρό για έναν αριστερό άνθρωπο.

Πιο κάτω: «Ο Τσίπρας οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% στο 26,9% επειδή είχε ριζοσπαστικό λόγο και επειδή οι συνιστώσες έδιναν στον ΣΥΡΙΖΑ προσβάσεις σε κοινωνικά οργισμένα στρώματα που δεν θα μπορούσε ποτέ να αποκτήσει μόνος του ο ΣΥΝ. Ο Αλέξης Τσίπρας έκρινε ότι για να γίνει πρωθυπουργός πρέπει να καταργήσει και τον ριζοσπαστισμό του και τις συνιστώσες και τον ΣΥΝ, προκειμένου να πετύχει να γίνει ο ίδιος προσωπικά απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού».

Συνεχίζει την ανάλυση λες και ο Τσίπρας εκπροσωπεί τον εαυτό του. Λέει μάλιστα ότι ο ριζοσπαστισμός του τον οδήγησε στο 26,9%. Αλήθεια δεν κατηγορούνταν ο Τσίπρας και η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά ότι δεν έχουν ριζοσπαστικό λόγο; Τώρα πως αυτός ο μη ριζοσπαστικός λόγος μας οδήγησε στο 26,9%. Αλλά ας υποθέσουμε ότι είναι έτσι όπως τα λέει ο Δελαστίκ. Ότι δηλαδή ο ριζοσπαστισμός οδήγησε τον κόσμο στο ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως ο κόσμος έγινε αυτομάτως αριστερός; Όχι βέβαια. Αυτό φάνηκε από το διαφορετικό εκλογικό σώμα από την πρώτη στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση. Κάποιοι πείστηκαν ότι θα χαθούμε αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισαν ΝΔ. έτσι απλά.

Και κάτι για τις συνιστώσες. Μα δεν ακούει ο κ. Δελαστίκ τις απόψεις του κόσμου για τους μηχανισμούς-συνιστώσες εντός του κόμματος. Διαφορετικές απόψεις, αντιφάσεις είναι κάποια από τα προβλήματα που πήρε εντολή ο ΣΥΡΙΖΑ να τα λύσει. Να τα λύσει με δημοκρατικό τρόπο και θα τοκάνει.

Εγώ ο ίδιος είχα εκφραστεί (ποιος είμαι εγώ δηλαδή, αλλά το λέω για την ιστορία) από αυτό εδώ το ιστολόγιο υπέρ του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, τότε επί Αλαβάνου. Έθετα κάποιες προϋποθέσεις. Ενιαία λίστα και όχι ποσοστώσεις για τις συνιστώσες με ψήφοφορία από τα κάτω. Όχι πρόσωπα διορισμένα (ακόμη αυτό πιστεύω), αλλά πρόσωπα εκλεγμένα. Τότε δεν ήταν ώριμοι να τα δεχθούν. Μου φαίνεται ότι ακόμη και σήμερα δεν είναι κάποιοι. Μάλιστα δεν είναι έτοιμοι κάποιοι αριστεροί κυρίως (σαν τον κ. Δελαστίκ). Δεν τους κακίζω, αντίθετα εκείνοι μας κακίζουν.

Σήμερα που η κοινωνία είναι σε μαύρο χάλι, σήμερα που απολύονται άνθρωποι ,πολλοί δεν έχουν ούτε τα προς το ζην, κάποιοι βρίσκουν ευκαιρία να κρατήσουν τα ιδεολογικά χαρακώματα. Δικαίωμα του καθενός. Εμενα προσωπικά κοιτάζοντας στα μάτια τα παιδιά μου, δεν με ενδιαφέρει αν υπάρχει μια αριστερά  του 4% ή του 8% ή του 10% καθαρή χωρίς μπλε και πράσινους κόκκους. Την είχαμε ζήσει αυτή την αριστερά. Με ενδιαφέρουν οι πράξεις της νέας ριζοσπαστικής αριστεράς να οδηγήσουν τη χώρα σ΄ ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης του οικονομικού και  του πολιτικού συστήματος με στόχο το σοσιαλισμό. Μ΄ ενδιαφέρει η αριστερά να ολοκληρώσει ότι δεν κατάφερε με το ΕΑΜ με την ΕΔΑ και με τον αντιδιδακτορικό αγώνα. Την πρώτη φορά με το ΕΑΜ φοβήθηκε να προχωρήσει σε τομές και υπέγραψε άθλιες συνθήκες. Τη δεύτερη φορά δεν κατάφερε να εκτιναχθεί εκεί όπου πραγματικά είχε τη θέση της. Ντρέπονταν ακόμη και να προβάλλει το θέμα της εξουσίας. Τη Τρίτη φορά με τη διάσπαση αναλώθηκε σε εσωτερικές έριδες και άφησε τον κόσμο χωρίς πολιτικό υποκείμενο. Βεβαίως καλύφθηκε από το ΠΑΣΟΚ γιατί η αριστερά του ‘δωσε την ευκαιρία.

Η Αριστερά έχει διδαχθεί από τους αγώνες της, αλλά και τις εσωτερικές συγκρούσεις της. Έχει μάθει πια να συνθέτει και να δίνει μάχες. Αλήθεια δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ όλες τις μαχες και μετεκλογικά; Γιατί δεν αναφέρεται σ΄ αυτά ο κ. Δελαστίκ;

Τελειώνοντας  πηγαίνω στην αρχή του άρθρου. Εκεί ο Δελαστίκ σημειώνει: «Οι πάντες γνωρίζουν ότι τα συνέδρια των κομμάτων εξουσίας είναι «πανηγύρια», όπου πάντα γίνεται ό,τι θέλει ο αρχηγός και ότι τα στελέχη είναι έτοιμα να συμβιβαστούν ιδεολογικά και πολιτικά σε όλα τα ζητήματα, ανεξαρτήτως των προσωπικών τους απόψεων, εν αναμονή της ανόδου του κόμματος στους κυβερνητικούς θώκους».

«Πανηγύρι» λοιπόν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όπως όλων των κομμάτων εξουσίας. Δεν διαφέρει πουθενά ο ΣΥΡΙΖΑ. Σας το λεει ο Δελαστίκ σύντροφοι σύνεδροι και το αναπαράγει, γιατί αλήθεια η Iskra; Προχωρεί και παρακάτω. Τα στελέχη και μέλη θα συμβιβαστούν πολιτικά και ιδεολογικά  εν αναμονή της κυβέρνησης. Επομένως και η μειοψηφία δεν είναι καθαροί ιδεολόγοι. Το ακούτε σύντροφοι της Iskra; Που τα ωραία οργανωμένα και συντεταγμένα συνέδρια του ΚΚΕ ή των άλλων εξωνοκοινοβουλευτικών κομμάτων.

Τελειώνοντας να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα:

Το όλο κείμενο του κ. Δελαστίκ εντάσσεται στην προσπάθεια υπονόμευσης του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του προσώπου του Τσίπρα, τον οποίον υπονομεύει όσο μπορεί. Εξυπηρετεί απολύτως τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης και το Εθνος το χρησιμοποιεί καταλλήλως. Η Iskra δε καταλαβαίνω γιατί. Ή μάλλον καταλαβαίνω, αλλά δε θέλω τίποτε να πω. «Τελεία και παύλα» που λέει κι ο Δελαστίκ.

Στην προηγούμενη ανάρτησή μου εξήγησα το λόγο για τον οποίο δεν έβαλα υποψηφιότητα για σύνεδρος. Άλλοι όπως ήταν φυσικό το κατάλαβαν άλλοι όχι. Επιστρέφω να πω σε κάποιους που δημόσια έγραψαν ότι δεν είχα επιχειρήματα να ξαναδιαβάσουν αυτά που έγραψα, να κοιτάξουν συντροφικά τα λόγια ενός συντρόφου τους που δεν μπήκε σε καμία διαδικασία εκλογής, επομένως δεν έχει καμιά σκοπιμότητα να γράφει αυτά που γράφει.