Γ. Παπαδοπουλος - Τετραδης, απο την Ελευθεροτυπια...
Αυτά τα 10 δισ., στα οποία αναφέρθηκε ο Γ. Στουρνάρας, θα καταβληθούν για να αποπληρωθούν -στο μεγάλο μέρος τους- τοκοχρεολύσια των δανείων που έχουμε ήδη πάρει. Μεγάλη βοήθεια! Ο τοκογλύφος σε δανείζει διαρκώς για να αποπληρώνεις το τοκογλυφικό κεφάλαιο, που σε δανείζει για να μη χάσεις το σπίτι.
Οσοι δεν έχουν μπλεχτεί με τοκογλύφους ας ρωτήσουν εκείνους που μπλέχτηκαν για να τους πουν τη μόνιμη κατάληξη: στο τέλος ο τοκοφλύγος σού παίρνει το σπίτι.
Αυτός ο καβγάς, λοιπόν, που άναψε εδώ και δυο μέρες για το ύψος του χρέους και για το νέο δανεισμό, θα έπρεπε να διεξάγεται στους δρόμους και στις πλατείες και όχι στα πολιτικά γραφεία με χαρτοπόλεμο. Γιατί το χρέος, για το οποίο μιλάνε οι ειδήμονες και οι καρεκλούχοι, δεν είναι τίποτε άλλο από τη χαμένη δουλειά δύο εκατομμυρίων Ελλήνων, τον κουτσουρεμένο μισθό άλλων 6 εκατομμυρίων Ελλήνων, τα χαμένα δικαιώματα όλων των μη προνομιούχων Ελλήνων, τα αποδιαλυμένα νοσοκομεία και σχολεία, που είχε αφήσει μισοδιαλυμένα ο γραψαρχιδισμός των προμνημονιακών κυβερνήσεων, η διάλυση της μικρομεσαίας επιχείρησης και, τελικώς, η υποβάθμιση της μεσαίας τάξης σε φτωχή τάξη, της δε φτωχής τάξης σε ετοιμοθάνατη.
Αυτό είναι το χρέος, για το οποίο τόσο περισπούδαστα μιλάνε οι πολιτικοί και οι πολιτικάντηδες, λες και πίσω από τους αριθμούς δεν υπάρχουν άνθρωποι.
Το χρέος αυτό των 321 δισ. δεν είναι μόνο τα λεφτά που δανείζονταν αφειδώς οι εγκληματικά ελαφρόμυαλες κυβερνήσεις Καραμανλή και Σημίτη για να αποκτήσουμε σπίτια, αυτοκίνητα, πιστωτικές κάρτες και ένα σωρό καλούδια, μαζί με μισθούς Δημοσίου, που δεν ανταποκρίνονταν στο παρεχόμενο έργο.
Είναι η αφροσύνη και η αισχροκέρδεια, με την οποία η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι άλλες ξένες τράπεζες επέτρεπαν να δανείζονται τα χρήματα αυτά, χωρίς έλεγχο εγγυήσεων, σχεδόν με το στανιό, αφού είχαμε καταντήσει να μας παίρνουν τα ευαγή αυτά ιδρύματα στα σπίτια μας τηλέφωνο νυχθημερόν, όχι απλώς να μας παρακαλέσουν να δανειστούμε, αλλά και να μας πληροφορήσουν ότι είχαν εγκρίνει δάνεια επ' ονόματί μας, ερήμην μας!
Το χρέος της Ελλάδας είναι μία πολύ αμαρτωλή και αισχρή ιστορία σε πανευρωπαϊκό και αμερικανικό επίπεδο, που κανείς, μα κανείς πολιτικός μιας κυβέρνησης δεν το έχει βάλει ποτέ στις σωστές του διαστάσεις. Δηλαδή, στην εξαπάτηση του λαού διά των τραπεζών, οι οποίες είτε λειτουργούν επιπόλαια και καταχρηστικά είτε λειτουργούν νουνεχώς, πάντα είναι πιστώτριες και ποτέ χρεώστες. Αντιθέτως με το λαό, που είναι μονίμως χρεώστης και ποτέ πιστωτής.
Ε, ας ξυπνήσει κι ο λαός καμιά φορά. Αυτό είναι το δικό του χρέος.
Βαρύς αχός ακούστηκε από προχθές για το ύψος του ελληνικού χρέους και, ως εκ τούτου, για το μέλλον της χώρας. Κατ' αρχάς το θέμα δεν είναι καινούργιο. Το ύψος του χρέους στα 321 δισ. ευρώ είναι γνωστό και έχει γραφτεί ήδη από τον Ιούνιο.
Το καινούργιο, που δεν είναι καινούργιο, γιατί έχει επαναληφθεί, αλλά τώρα επιβεβαιώνεται επισήμως, είναι το ύψος της λεγόμενης βοήθειας, που θα πάρει η χώρα το 2014, για να μπορεί να είναι χρεωμένη στους δανειστές στο διηνεκές. Αυτά τα 10 δισ., στα οποία αναφέρθηκε ο Γ. Στουρνάρας, θα καταβληθούν για να αποπληρωθούν -στο μεγάλο μέρος τους- τοκοχρεολύσια των δανείων που έχουμε ήδη πάρει. Μεγάλη βοήθεια! Ο τοκογλύφος σε δανείζει διαρκώς για να αποπληρώνεις το τοκογλυφικό κεφάλαιο, που σε δανείζει για να μη χάσεις το σπίτι.
Οσοι δεν έχουν μπλεχτεί με τοκογλύφους ας ρωτήσουν εκείνους που μπλέχτηκαν για να τους πουν τη μόνιμη κατάληξη: στο τέλος ο τοκοφλύγος σού παίρνει το σπίτι.
Αυτός ο καβγάς, λοιπόν, που άναψε εδώ και δυο μέρες για το ύψος του χρέους και για το νέο δανεισμό, θα έπρεπε να διεξάγεται στους δρόμους και στις πλατείες και όχι στα πολιτικά γραφεία με χαρτοπόλεμο. Γιατί το χρέος, για το οποίο μιλάνε οι ειδήμονες και οι καρεκλούχοι, δεν είναι τίποτε άλλο από τη χαμένη δουλειά δύο εκατομμυρίων Ελλήνων, τον κουτσουρεμένο μισθό άλλων 6 εκατομμυρίων Ελλήνων, τα χαμένα δικαιώματα όλων των μη προνομιούχων Ελλήνων, τα αποδιαλυμένα νοσοκομεία και σχολεία, που είχε αφήσει μισοδιαλυμένα ο γραψαρχιδισμός των προμνημονιακών κυβερνήσεων, η διάλυση της μικρομεσαίας επιχείρησης και, τελικώς, η υποβάθμιση της μεσαίας τάξης σε φτωχή τάξη, της δε φτωχής τάξης σε ετοιμοθάνατη.
Αυτό είναι το χρέος, για το οποίο τόσο περισπούδαστα μιλάνε οι πολιτικοί και οι πολιτικάντηδες, λες και πίσω από τους αριθμούς δεν υπάρχουν άνθρωποι.
Το χρέος αυτό των 321 δισ. δεν είναι μόνο τα λεφτά που δανείζονταν αφειδώς οι εγκληματικά ελαφρόμυαλες κυβερνήσεις Καραμανλή και Σημίτη για να αποκτήσουμε σπίτια, αυτοκίνητα, πιστωτικές κάρτες και ένα σωρό καλούδια, μαζί με μισθούς Δημοσίου, που δεν ανταποκρίνονταν στο παρεχόμενο έργο.
Είναι η αφροσύνη και η αισχροκέρδεια, με την οποία η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι άλλες ξένες τράπεζες επέτρεπαν να δανείζονται τα χρήματα αυτά, χωρίς έλεγχο εγγυήσεων, σχεδόν με το στανιό, αφού είχαμε καταντήσει να μας παίρνουν τα ευαγή αυτά ιδρύματα στα σπίτια μας τηλέφωνο νυχθημερόν, όχι απλώς να μας παρακαλέσουν να δανειστούμε, αλλά και να μας πληροφορήσουν ότι είχαν εγκρίνει δάνεια επ' ονόματί μας, ερήμην μας!
Το χρέος της Ελλάδας είναι μία πολύ αμαρτωλή και αισχρή ιστορία σε πανευρωπαϊκό και αμερικανικό επίπεδο, που κανείς, μα κανείς πολιτικός μιας κυβέρνησης δεν το έχει βάλει ποτέ στις σωστές του διαστάσεις. Δηλαδή, στην εξαπάτηση του λαού διά των τραπεζών, οι οποίες είτε λειτουργούν επιπόλαια και καταχρηστικά είτε λειτουργούν νουνεχώς, πάντα είναι πιστώτριες και ποτέ χρεώστες. Αντιθέτως με το λαό, που είναι μονίμως χρεώστης και ποτέ πιστωτής.
Ε, ας ξυπνήσει κι ο λαός καμιά φορά. Αυτό είναι το δικό του χρέος.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου