Παντελης Μπουκαλας, απο την Καθημερινη...
Τι θα μπορούσε να προκαλέσει στο πρόσωπο και στην εικόνα της χώρας
μια υπόθεση όπως η τροπολογία για την τιμωρητική απέλαση μεταναστών, που
κατατέθηκε, αποσύρθηκε, ξανακατατέθηκε για να ξανααποσυρθεί, και
περιμένει πάλι τη σειρά της; Στη μεγάλη εικόνα, που φέρνει εδώ μιλιούνια
τουρίστες, τίποτε. Υπάρχει ένας τεράστιος υπερεθνικός πληθυσμός που
αδιαφορεί για τέτοιες λεπτομέρειες,
αν δεν έχει ίδιες απόψεις με τον κ. Μπαλτάκο ή τον κ. Μιχελάκη. Ο πληθυσμός αυτός νοιάζεται για το αν είναι η κουζίνα φτηνή· αν φτήνυνε η ζωή των ανθρώπων, η ελευθερία, τα δικαιώματά τους, δεν είναι δική του έγνοια. Δεν δουλεύει έντεκα μήνες για να στενοχωριέται στον παραθεριστικό δωδέκατο με βάσανα τρίτων. Στο κάτω κάτω, πού να μάθει για τέτοια πράγματα; Ποια μεγάλα κανάλια της χώρας του ή υπερεθνικά τα παίζουν;
Με το πρόσωπο του τόπου τα πράγματα διαφέρουν. Αυτό είναι πιο τρωτό. Και δεν μακιγιάρεται. Η τροπολογία στο άρθρο 19 του Μεταναστευτικού Κώδικα λ.χ., που νομοθετεί την άμεση απέλαση όσων αλλοδαπών καταγγέλλουν ρατσιστική συμπεριφορά εις βάρος τους από τα Σώματα Ασφαλείας αλλά αδυνατούν να την αποδείξουν στις δικαστικές αρχές, θύμωσε μερικές εκατοντάδες Ευρωπαίους διανοούμενους. Που είδαν ότι το κυβερνητικό τέχνασμα (άλλο ένα προεκλογικό επίδομα στους ένστολους) προσβάλλει και την κοινή λογική.
Πώς θα αποδείξει ο δαρείς ότι εδάρη, αν είναι ξένος; Με χαρτιά νοσοκομείου; Μα οι επαγγελματίες ξυλοκόποι ξέρουν να μην αφήνουν σημάδια· και μπορούν να «αποδείξουν», με δύο εκ συναδελφικής αλληλεγγύης ψευδομάρτυρες, ότι αυτοτραυματίστηκες. Με μαρτυρίες αυτοπτών συμπατριωτών του; Μα «αλλοδαπός μάρτυς, ουδείς μάρτυς». Με μαρτυρίες Ελλήνων αυτοπτών; Αν υπήρχαν, κι αν συγκινήθηκαν, θα έβαλαν κάποια φωνή στο όργανο, άρα τώρα θα είναι συγκατηγορούμενοι για αντίσταση κατά της αρχής…
Ποιος νοιάζεται λοιπόν για λίγους κουλτουριάρηδες. Κρατάμε προσωρινά την τροπολογία στη σιωπή και την ξαναφέρνουμε. Πού την κρατάμε; Στο μεταιχμιακό λίμπο του κάτω κόσμου των καθολικών. Αν και στην περίπτωσή μας το «λίμπο» έχει τη ναυτική του σημασία: πρόσκαιρη εκφόρτωση μέρους του φορτίου προς ελάττωση του βυθίσματος, ώστε το πλοίο να διέλθει ασφαλώς από τα αβαθή. Ε, πειράζει να γίνει μόνιμο το πρόσκαιρο;
αν δεν έχει ίδιες απόψεις με τον κ. Μπαλτάκο ή τον κ. Μιχελάκη. Ο πληθυσμός αυτός νοιάζεται για το αν είναι η κουζίνα φτηνή· αν φτήνυνε η ζωή των ανθρώπων, η ελευθερία, τα δικαιώματά τους, δεν είναι δική του έγνοια. Δεν δουλεύει έντεκα μήνες για να στενοχωριέται στον παραθεριστικό δωδέκατο με βάσανα τρίτων. Στο κάτω κάτω, πού να μάθει για τέτοια πράγματα; Ποια μεγάλα κανάλια της χώρας του ή υπερεθνικά τα παίζουν;
Με το πρόσωπο του τόπου τα πράγματα διαφέρουν. Αυτό είναι πιο τρωτό. Και δεν μακιγιάρεται. Η τροπολογία στο άρθρο 19 του Μεταναστευτικού Κώδικα λ.χ., που νομοθετεί την άμεση απέλαση όσων αλλοδαπών καταγγέλλουν ρατσιστική συμπεριφορά εις βάρος τους από τα Σώματα Ασφαλείας αλλά αδυνατούν να την αποδείξουν στις δικαστικές αρχές, θύμωσε μερικές εκατοντάδες Ευρωπαίους διανοούμενους. Που είδαν ότι το κυβερνητικό τέχνασμα (άλλο ένα προεκλογικό επίδομα στους ένστολους) προσβάλλει και την κοινή λογική.
Πώς θα αποδείξει ο δαρείς ότι εδάρη, αν είναι ξένος; Με χαρτιά νοσοκομείου; Μα οι επαγγελματίες ξυλοκόποι ξέρουν να μην αφήνουν σημάδια· και μπορούν να «αποδείξουν», με δύο εκ συναδελφικής αλληλεγγύης ψευδομάρτυρες, ότι αυτοτραυματίστηκες. Με μαρτυρίες αυτοπτών συμπατριωτών του; Μα «αλλοδαπός μάρτυς, ουδείς μάρτυς». Με μαρτυρίες Ελλήνων αυτοπτών; Αν υπήρχαν, κι αν συγκινήθηκαν, θα έβαλαν κάποια φωνή στο όργανο, άρα τώρα θα είναι συγκατηγορούμενοι για αντίσταση κατά της αρχής…
Ποιος νοιάζεται λοιπόν για λίγους κουλτουριάρηδες. Κρατάμε προσωρινά την τροπολογία στη σιωπή και την ξαναφέρνουμε. Πού την κρατάμε; Στο μεταιχμιακό λίμπο του κάτω κόσμου των καθολικών. Αν και στην περίπτωσή μας το «λίμπο» έχει τη ναυτική του σημασία: πρόσκαιρη εκφόρτωση μέρους του φορτίου προς ελάττωση του βυθίσματος, ώστε το πλοίο να διέλθει ασφαλώς από τα αβαθή. Ε, πειράζει να γίνει μόνιμο το πρόσκαιρο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου