Τ. Μπαλτάκος: «Με φόρα, με φόρα να εκτεθεί η χώρα»...

Στρατης Μπουρναζος, απο το Red NoteBook...

«Ρεζίλι διεθνώς, για άλλη μια φορά, η Ελλάδα». Μια από τις πιο αγαπημένες ατάκες σχολιαστών και «αναλυτών» που έχει χρησιμοποιηθεί για μια απίθανη γκάμα «δεινών».

Ανθολογώ πρόχειρα από το διαδίκτυο: «Ρεζίλι διεθνώς. Πάλι δίχως φάρο το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, «Όσα συνέβησαν στον αγώνα  Πλατανιά-Άρη μάς γυρίζουν ποδοσφαιρικά στο ’60 και γινόμαστε διεθνώς ρεζίλι», «Κτηματομεσίτες: Έχουμε γίνει διεθνώς ρεζίλι με το φόρο υπεραξίας», «Εισαγγελέας: Μας έκανε ρεζίλι διεθνώς ο Μιχάλης Λιάπης». Ασφαλώς, την τιμητική τους σε αυτό τον διεθνή διαγωνισμό ρεζιλικιού έχουν οι πάσης φύσεως απεργίες και διαμαρτυρίες, οι οποίες, σύμφωνα με κυρίαρχα μήντια, «αμαυρώνουν» την εικόνα της Ελλάδος καταφέροντας «καίριο πλήγμα» στον τουρισμό. Παράδειγμα, ένα από τα χιλιάδες: «Χιλιάδες επιβάτες ταλαιπωρήθηκαν, ενώ για άλλη μια φορά το ΠΑΜΕ [ναυτεργατών] έκανε διεθνώς ρεζίλι την χώρα μας!» (passim).

Είναι προφανής, νομίζω, η γελοιότητα και  ο –αντεστραμμένος, έστω– ναρκισσισμός που αποπνέουν τέτοιες τοποθετήσεις. Διότι μεγάλη σκορδοκαΐλα έχει η κοινή γνώμη  του πλανήτη για το τι έκανε κάποιος που λέγεται Λιάπης, είναι ανιψιός του εθνάρχη και κυκλοφορούσε με πλαστές πινακίδες ή τι συνέβη στον αγώνα Πλατανιά-Άρη. Όσον αφορά τώρα τις απεργίες και τις διαδηλώσεις, η άποψη ότι «ρεζιλεύουν» τη χώρα δεν είναι μόνο γελοία, αλλά αντιδραστική και επικίνδυνη: η άσκηση ενός  βασικού δημοκρατικού δικαιώματος θεωρείται ότι  εκθέτει τη χώρα.

Τώρα, γιατί εκθέτουν τη χώρα όσοι διαμαρτύρονται λ.χ. για την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και όχι αυτοί που τα καταπατούν παραμένει μυστήριο. Κάπως έτσι, νομίζω, προέκυψε και το –καυστικό, χλευαστικό, ασεβές, αλλά πάντως όχι άστοχο– σύνθημα: «Με φόρα, με φόρα, να εκτεθεί η χώρα!», που θυμάμαι σε κάμποσες διαδηλώσεις.

***

Και όμως. Υπάρχουν, παραταύτα, κάποιες περιπτώσεις που μια χώρα εκτίθεται. Το σκεφτόμουν διαβάζοντας τη χθεσινή δήλωση του Επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, στην οποία εκφράζει τη «σοβαρή του ανησυχία» και κάνει έκκληση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να καταψηφίσει την «τροπολογία Μπαλτάκου» στο άρθρο 19 του Κώδικα Ιθαγένειας. Όπως εξηγεί ο Ν. Μούιζνιεκς, τη θεωρεί «απερίσκεπτη» και αχρείαστη, και εκτιμά επίσης ότι θα καλλιεργήσει την ατιμωρησία των κρατικών οργάνων. Αν συνυπολογίσουμε τον θεσμικό ρόλο και την  πολιτική τοποθέτηση του Μούιζνικες (ευρωπαίος επίτροπος είναι, κεντροδεξιών πεποιθήσεων, όχι κάνας σύγχρονος Πασιονάριος ή μέλος της Ο.Μ.  Στρασβούργου του ΣΥΡΙΖΑ) οι προσεκτικές αυτές φράσεις ισοδυναμούν με κόλαφο. Εκεί που λέει «απερίσκεπτη», εμείς ας μεταφράσουμε «άθλια», «εξοργιστική», «απαράδεκτη». Αυτό εννοεί· αλλιώς  δεν θα είχε κανένα λόγο να εκφράζει τη «σοβαρή του ανησυχία» και να απευθύνει  «εκκλήσεις».

Είμαι βέβαιος, λοιπόν, ότι η πολιτική της κυβέρνησης, όπως εκφράζεται ιδίως από τον γ.γ. του υπουργικού συμβουλίου, εκθέτει πραγματικά τη χώρα. Όταν, λ.χ., ο κ. Μπαλτάκος προσπαθεί με νύχια και με δόντια να θεσμοθετήσει την τροπολογία της ντροπής. Όταν δηλώνει ότι «δεν τον ενδιαφέρει η Διεθνής Αμνηστία». Όταν δήλωνε, πριν λίγους μήνες, αποπέμποντας την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ότι «δεν τον ενδιαφέρουν τα δικαιώματα του ανθρώπου, ούτε οι σχετικές διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας». Και εκθέτει τη χώρα, επειδή δεν είναι οιοσδήποτε, κάποιος  «περιθωριακός» ή κανένα απίθανο «κοινωνικό υποκείμενο»· είναι ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ας μην το ξεχνάμε). Και επίσης επειδή το περιεχόμενο των δηλώσεών του είναι πρωτοφανές. Όπως επισήμανε ο Δημήτρης Παπαδημούλης, το ιστορικό προηγούμενο τέτοιων δηλώσεων ήταν οι ανακοινώσεις της χούντας, όταν το Συμβούλιο της Ελλάδας απέπεμπε από τους κόλπους του την Ελλάδα, λόγω των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τώρα που το καλοσκέφτομαι, νομίζω ότι η κυβέρνηση και ο γενικός της γραμματέας αποτελούν τους υποδειγματικούς εργάτες, που με ζήλο και μεθοδικότητα, πραγματώνουν το σύνθημα: «Με φόρα, με φόρα, να εκτεθεί η χώρα!». Δεν είμαι σίγουρος αν το ξέρουν, είμαι σίγουρος όμως ότι το κάνουν.

Νιλς Μούιζνιεκς: «Απευθύνω έκκληση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να καταψηφίσει την τροπολογία»

«Εκφράζω τη σοβαρή μου ανησυχία για την τροπολογία που εισήγαγε η κυβέρνηση στο άρθρο 19 του νομοσχεδίου για τον Κώδικα Μετανάστευσης, σύμφωνα  με την οποία, εάν  οποιαδήποτε καταγγελία μετανάστη ότι υπέστη ρατσιστική ή άλλης μορφής παράνομη βία από όργανο των σωμάτων ασφαλείας δεν επιβεβαιωθεί, τότε αυτός θα απελαύνεται.
Πρόκειται για μια απερίσκεπτη τροπολογία, που δεν πρέπει να υιοθετηθεί. Ουσιαστικά, μετατοπίζει το βάρος της απόδειξης στους καταγγέλλοντες μετανάστες, θέτοντας μια ακόμα αιτιολογία απέλασης μεταναστών, οι οποίοι ενδέχεται να έχουν υποστεί παράνομη βία αλλά δεν μπορούν να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους.

Η τροπολογία θα καλλιεργήσει επίσης την ατιμωρησία, καθώς είναι εξαιρετικά πιθανό ότι οι μετανάστες θα αποφεύγουν πλέον να αναφέρουν περιστατικά κακομεταχείρισης, ενώ τα όργανα των σωμάτων ασφαλείας θα αισθανθούν προστατευμένα από οποιαδήποτε συνέπεια για αυτού του είδους τη σοβαρή παρεκτροπή.

Επιπλέον, δεν αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα μιας τέτοιας διάταξης, αφού  η ψευδής καταμήνυση συνιστά ήδη ποινικό αδίκημα, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Ως εκ τούτου, απευθύνω έκκληση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να κατψηφίσει αυτή την τροπολογία, και να υιοθετήσει έναν Μεταναστευτικό Κώδικα που θα ενδυναμώνει, αντί να αποδυναμώνει, τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που πέφτουν θύματα ρατσιστικής ή άλλης μορφής παράνομης βίας.

Επίσης, επαναλαμβάνω την έκκλησή μου προς την ελληνική κυβέρνηση να ιδρύσει έναν ανεξάρτητο και αποτελεσματικό μηχανισμό διερεύνησης καταγγελιών, ο οποίος θα καλύπτει όλα τα σώματα ασφαλείας, προκειμένου να εξαλειφθούν τα φαινόμενα ατιμωρησίας για σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να ενδυναμωθεί το κράτος δικαίου».

26.3.2014

Νιλς Μούιζνιεκς, Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Πηγή: Iστοστελίδα του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Mετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου