Cogito ergo sum...
Έφτασε και η 25η Μαρτίου,
λοιπόν, ημέρα εθνικής εορτής, κατά την οποίαν σύσσωμον το έθνος των
ελλήνων θα εορτάσει την επέτειον της "εθνικής παλεγγενεσίας", την
επέτειον της επαναστάσεως του 1821, της επαναστάσεως κατά την οποίαν οι
έλληνες εξεγέρθηκαν "για του Χριστού την πίστιν την αγίαν και της
πατρίδος την ελευθερίαν", και θα γίνουν παρελάσεις, έστω για λίγους και
εκλεκτούς, και θα εκφωνηθούν πανηγυρικοί, και θα μνημονευθούν τα
περίλαμπρα ονόματα των ηρώων τού εικοσιένα, και θα γίνουν παραλληλισμοί
τού τότε με το σήμερα, και θα φάμε και μπακαλιάρο με σκορδαλιά ή αλιάδα,
όπως την λένε οι ιταλογνώστες σαν τους πατρινούς, και γενικά θα γίνουν
όλα όπως πρέπει, έτσι όπως συνηθίζεται άλλωστε σε τούτο τον τόπο να μην
υπάρχει πρωτοτυπία ούτε στην μαλακία.
Και θα μας πουν για τον επίσκοπο Παλαιών Πατρών Γερμανό, που ευλόγησε τα όπλα των αγωνιστών, χωρίς να μας πουν όμως ότι τον πήραν σηκωτό και τον έφεραν να τα ευλογήσει επειδή εκείνος φοβόταν αλλά άλλαξε γνώμη όταν του είπαν ότι η μόνη εναλλακτική που είχε ήταν να τον σφάξουν, και θα μας πουν και για το κρυφό σχολειό, χωρίς να μας εξηγήσουν όμως πώς διάολο γίνεται και τα περισσότερα μοναστήρια σε τούτο τον τόπο φτιάχτηκαν επί τουρκοκρατίας ή πως γίνεται να μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά οι αγράμματοι παπάδες της εποχής και να κυνηγιούνται οι μορφωμένοι, και θα μας πουν για την μεγάλη επιτυχία των επαναστατών που με μπροστάρη τον Κολοκοτρώνη άλωσαν την Τριπολιτσά, χωρίς όμως να μας πουν ότι αυτοί οι επαναστάτες σφάξανε πάνω από τριάντα χιλιάδες τούρκους κι εβραίους κατοίκους της πόλης, εξαθλιωμένους μετά από τεσσερεσήμισυ μήνες πολιορκίας, δίχως να χαριστούν σε γυναίκες και παιδιά, και πάω στοίχημα ότι δεν βρεθεί κανένας που να έχει την κουτουράδα να υποστηρίξει ότι η σφαγή τής Τριπολιτσάς δεν ήταν τίποτε μπροστά στην σφαγή τής Χίου και των Ψαρρών, στων οποίων την ολόμαυρη ράχη περπατάει η δόξα μονάχη και μοιράζει στεφάνια, επειδή τέτοια χοντροπαπαριά ξεπερνάει κάθε όριο μαλακίας, και θα μας πουν για την Μπουμπουλίνα που έδωσε την περιουσία της στον αγώνα, χωρίς όμως να μας πουν ότι αυτή η ίδια η Μπουμπουλίνα μάζεψε τα τζοβαϊρικά των γυναικών του χαρεμιού τού διοικητή τής Τριπολιτσάς υποσχόμενη ότι σε αντάλλαγμα θα φρόντιζε να τους σώσει την ζωή αλλά τελικά τις έγραψε εκεί που δεν πιάνει μελάνι, και θα μας πουν για τον ηρωισμό των σουλιωτών και τον χορό τού Ζαλόγγου των σουλιωτισσών, χωρίς να μας θυμίσουν όμως ότι οι σουλιώτες δεν ήσαν έλληνες πατριώτες αλλά αλβανοί κατσαπλιάδες που σχεδόν δεν μιλάγανε ελληνικά και ότι η κόντρα τους με τον Αλήπασα ήταν επειδή μπαίνανε στα χωράφια του και ληστεύανε τους φοροεισπράχτορές του, και θα μας πουν για την γενναιότητα του Μιαούλη, χωρίς όμως να μας πουν ότι ό ίδιος ο Μιαούλης ήταν που, επειδή τσακώθηκε με το γκουβέρνο, τίναξε στον αέρα ένα από τα πλοία που είχαμε χρυσοπληρώσει στους εγγλέζους, λες και ήτανε δικό του, και θα μας πουν για αγώνα για την λευτεριά, δίχως να μας εξηγήσουν τον λόγο για τον οποίο τούτος ο αγώνας καθυστέρησε καμμιά τετρακοσαριά χρόνια ώσπου ν' αρχίσει, και θα μας πουν ότι η εκκλησία στάθηκε στο πλευρό των αγωνιστών αλλά θα αποφύγουν να μας εξηγήσουν γιατί αυτόν τον αγώνα τον αφόρισε ο πατριάρχης Γρηγόριος ο πέμπτος πριν καλά-καλά αρχίσει, και θα μας μιλήσουν για Μεσολόγγια και για Κούγκια αλλά θα ξεχάσουν να μας πουν για Γκούρες και για Πηλιογούσηδες, και θα πουν πως πρέπει να νοιώθουμε περήφανοι που, μια κουτσουλιά τόπος, βάλαμε τα γυαλιά στους τουρκαλάδες αλλά δεν θα μας πουν πως αν οι τρεις ξένοι σύμμαχοι, οι αγγλογαλλορώσοι, για τα δικά τους συμφέροντα, δεν ξαπατώνανε τον τουρκικό στόλο στο Ναβαρίνο, σήμερα θα φοράγαμε φέσι και θα μιλάγαμε τουρκικά, και γενικά θα γίνουν όλα όπως πρέπει, έτσι όπως συνηθίζεται άλλωστε σε τούτον τον τόπο να μην υπάρχει πρωτοτυπία ούτε στην μαλακία και όπως θα συνεχίσουν να γίνονται ώσπου να ενστερνισθούμε τον λόγο τού Σολωμού ότι "το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές" και να απαλλαγούμε από την ψευτοπολιτικάντικη παπαριά πως και καλά αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει το έθνος.
Και θα βγουν πάλι οι πιτσιρικάδες να κάνουν πλάκα στους ηλίθιους ρεπόρτερ των καναλιών πως τάχα το 21 πολεμήσαμε με τους γερμανούς στις Θερμοπύλες επειδή μας κλέψανε την ωραία Ελένη που μπορεί να ήτανε πουτάνα αλλά την παντρεύτηκε ο Ιουστινιανός και την έκανε αυτοκρατόρισσα, και θα βγουν οι σαμαροβενιζέλοι με ύφος σαράντα καρδιναλίων να μας τονίσουν πως το εικοσιένα μάς διδάσκει πόσες επιτυχίες μπορούμε να έχουμε όταν είμαστε ενωμένοι, φτύνοντάς μας στα μούτρα τα ψέμματά τους μιας και το εικοσιένα μάς διδάσκει πώς να ξεσηκωνόμαστε εναντίον εκείνων που μας κάθονται στον σβέρκο σαν τους σαμαροβενιζέλους και πως το εικοσιένα ο καθένας ήταν ενωμένος μόνο με τον εαυτό του και γι' αυτό βρήκαν χώρο και βολεύτηκαν οι άκαπνοι σαν τον Κωλέττη και οι βολεψάκηδες σαν τον Μαυροκορδάτο, και θα ξαναδούμε στην τηλεόραση τον Παπαφλέσσα με τον Παπαμιχαήλ και την Μαντώ Μαυρογένους με την Καρέζη, και θα ψάξουμε στο ίντερνετ φωτογραφίες από τις μαθητικές παρελάσεις που να δείχνουν πόσο κοντές φούστες φοράγανε οι μαθήτριες, και μόλις φτάσει η ώρα να πάμε για ύπνο θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έπρεπε να φάμε τόσο πολλή σκορδαλιά κι ότι οι σόδες δεν κάνουν τίποτε όταν έχεις κατεβάσει τον σκασμό, και γενικά θα γίνουν όλα όπως πρέπει, έτσι όπως συνηθίζεται άλλωστε σε τούτον τον τόπο να μην υπάρχει πρωτοτυπία ούτε στην μαλακία.
Υστερόγραφο: Το σημερινό κείμενο αποτελεί το αφιέρωμα του ιστολογίου στην αυριανή εθνική επέτειο και ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασε με το α λα Σαραμάγκου στυλ του δίχως τελείες και παραγράφους αλλά από τη μια ο Σαραμάγκου είναι ένας από τους ξεχωριστά αγαπημένους μου συγγραφείς κι από την άλλη σκέφτηκα πως δεν βλάφτει να γίνει και κάτι ανάποδα εκεί όπου όλα γίνονται όπως πρέπει.
Και θα μας πουν για τον επίσκοπο Παλαιών Πατρών Γερμανό, που ευλόγησε τα όπλα των αγωνιστών, χωρίς να μας πουν όμως ότι τον πήραν σηκωτό και τον έφεραν να τα ευλογήσει επειδή εκείνος φοβόταν αλλά άλλαξε γνώμη όταν του είπαν ότι η μόνη εναλλακτική που είχε ήταν να τον σφάξουν, και θα μας πουν και για το κρυφό σχολειό, χωρίς να μας εξηγήσουν όμως πώς διάολο γίνεται και τα περισσότερα μοναστήρια σε τούτο τον τόπο φτιάχτηκαν επί τουρκοκρατίας ή πως γίνεται να μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά οι αγράμματοι παπάδες της εποχής και να κυνηγιούνται οι μορφωμένοι, και θα μας πουν για την μεγάλη επιτυχία των επαναστατών που με μπροστάρη τον Κολοκοτρώνη άλωσαν την Τριπολιτσά, χωρίς όμως να μας πουν ότι αυτοί οι επαναστάτες σφάξανε πάνω από τριάντα χιλιάδες τούρκους κι εβραίους κατοίκους της πόλης, εξαθλιωμένους μετά από τεσσερεσήμισυ μήνες πολιορκίας, δίχως να χαριστούν σε γυναίκες και παιδιά, και πάω στοίχημα ότι δεν βρεθεί κανένας που να έχει την κουτουράδα να υποστηρίξει ότι η σφαγή τής Τριπολιτσάς δεν ήταν τίποτε μπροστά στην σφαγή τής Χίου και των Ψαρρών, στων οποίων την ολόμαυρη ράχη περπατάει η δόξα μονάχη και μοιράζει στεφάνια, επειδή τέτοια χοντροπαπαριά ξεπερνάει κάθε όριο μαλακίας, και θα μας πουν για την Μπουμπουλίνα που έδωσε την περιουσία της στον αγώνα, χωρίς όμως να μας πουν ότι αυτή η ίδια η Μπουμπουλίνα μάζεψε τα τζοβαϊρικά των γυναικών του χαρεμιού τού διοικητή τής Τριπολιτσάς υποσχόμενη ότι σε αντάλλαγμα θα φρόντιζε να τους σώσει την ζωή αλλά τελικά τις έγραψε εκεί που δεν πιάνει μελάνι, και θα μας πουν για τον ηρωισμό των σουλιωτών και τον χορό τού Ζαλόγγου των σουλιωτισσών, χωρίς να μας θυμίσουν όμως ότι οι σουλιώτες δεν ήσαν έλληνες πατριώτες αλλά αλβανοί κατσαπλιάδες που σχεδόν δεν μιλάγανε ελληνικά και ότι η κόντρα τους με τον Αλήπασα ήταν επειδή μπαίνανε στα χωράφια του και ληστεύανε τους φοροεισπράχτορές του, και θα μας πουν για την γενναιότητα του Μιαούλη, χωρίς όμως να μας πουν ότι ό ίδιος ο Μιαούλης ήταν που, επειδή τσακώθηκε με το γκουβέρνο, τίναξε στον αέρα ένα από τα πλοία που είχαμε χρυσοπληρώσει στους εγγλέζους, λες και ήτανε δικό του, και θα μας πουν για αγώνα για την λευτεριά, δίχως να μας εξηγήσουν τον λόγο για τον οποίο τούτος ο αγώνας καθυστέρησε καμμιά τετρακοσαριά χρόνια ώσπου ν' αρχίσει, και θα μας πουν ότι η εκκλησία στάθηκε στο πλευρό των αγωνιστών αλλά θα αποφύγουν να μας εξηγήσουν γιατί αυτόν τον αγώνα τον αφόρισε ο πατριάρχης Γρηγόριος ο πέμπτος πριν καλά-καλά αρχίσει, και θα μας μιλήσουν για Μεσολόγγια και για Κούγκια αλλά θα ξεχάσουν να μας πουν για Γκούρες και για Πηλιογούσηδες, και θα πουν πως πρέπει να νοιώθουμε περήφανοι που, μια κουτσουλιά τόπος, βάλαμε τα γυαλιά στους τουρκαλάδες αλλά δεν θα μας πουν πως αν οι τρεις ξένοι σύμμαχοι, οι αγγλογαλλορώσοι, για τα δικά τους συμφέροντα, δεν ξαπατώνανε τον τουρκικό στόλο στο Ναβαρίνο, σήμερα θα φοράγαμε φέσι και θα μιλάγαμε τουρκικά, και γενικά θα γίνουν όλα όπως πρέπει, έτσι όπως συνηθίζεται άλλωστε σε τούτον τον τόπο να μην υπάρχει πρωτοτυπία ούτε στην μαλακία και όπως θα συνεχίσουν να γίνονται ώσπου να ενστερνισθούμε τον λόγο τού Σολωμού ότι "το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές" και να απαλλαγούμε από την ψευτοπολιτικάντικη παπαριά πως και καλά αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει το έθνος.
Και θα βγουν πάλι οι πιτσιρικάδες να κάνουν πλάκα στους ηλίθιους ρεπόρτερ των καναλιών πως τάχα το 21 πολεμήσαμε με τους γερμανούς στις Θερμοπύλες επειδή μας κλέψανε την ωραία Ελένη που μπορεί να ήτανε πουτάνα αλλά την παντρεύτηκε ο Ιουστινιανός και την έκανε αυτοκρατόρισσα, και θα βγουν οι σαμαροβενιζέλοι με ύφος σαράντα καρδιναλίων να μας τονίσουν πως το εικοσιένα μάς διδάσκει πόσες επιτυχίες μπορούμε να έχουμε όταν είμαστε ενωμένοι, φτύνοντάς μας στα μούτρα τα ψέμματά τους μιας και το εικοσιένα μάς διδάσκει πώς να ξεσηκωνόμαστε εναντίον εκείνων που μας κάθονται στον σβέρκο σαν τους σαμαροβενιζέλους και πως το εικοσιένα ο καθένας ήταν ενωμένος μόνο με τον εαυτό του και γι' αυτό βρήκαν χώρο και βολεύτηκαν οι άκαπνοι σαν τον Κωλέττη και οι βολεψάκηδες σαν τον Μαυροκορδάτο, και θα ξαναδούμε στην τηλεόραση τον Παπαφλέσσα με τον Παπαμιχαήλ και την Μαντώ Μαυρογένους με την Καρέζη, και θα ψάξουμε στο ίντερνετ φωτογραφίες από τις μαθητικές παρελάσεις που να δείχνουν πόσο κοντές φούστες φοράγανε οι μαθήτριες, και μόλις φτάσει η ώρα να πάμε για ύπνο θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έπρεπε να φάμε τόσο πολλή σκορδαλιά κι ότι οι σόδες δεν κάνουν τίποτε όταν έχεις κατεβάσει τον σκασμό, και γενικά θα γίνουν όλα όπως πρέπει, έτσι όπως συνηθίζεται άλλωστε σε τούτον τον τόπο να μην υπάρχει πρωτοτυπία ούτε στην μαλακία.
Υστερόγραφο: Το σημερινό κείμενο αποτελεί το αφιέρωμα του ιστολογίου στην αυριανή εθνική επέτειο και ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασε με το α λα Σαραμάγκου στυλ του δίχως τελείες και παραγράφους αλλά από τη μια ο Σαραμάγκου είναι ένας από τους ξεχωριστά αγαπημένους μου συγγραφείς κι από την άλλη σκέφτηκα πως δεν βλάφτει να γίνει και κάτι ανάποδα εκεί όπου όλα γίνονται όπως πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου