Από τη Ριζούπολη στην Τούμπα...

απο το left.gr...

Χτες στην Τούμπα δεν παίχτηκε μπάλα. Όχι, το χτεσινό ματς δεν ήταν από αυτά που παίζεται μπάλα και ξύλο ή από εκείνα που βλέπουμε λίγη μπάλα και πολύ ξύλο. Χτες στην Τούμπα αποθεώθηκε η καφρίλα, η βία και ο οπαδισμός.
Ξύλο, βροχή φωτοβολίδων, ψάρια στον πάγκο του Ολυμπιακού. Το ρατσιστικό κερασάκι στην τούρτα ήταν η μπανάνα που πέταξε κάποιος γίγας στον Σαλίνο –ο εν λόγω γίγας μάλλον θεωρεί εαυτόν μια μεγάλη στιγμή στην αλυσίδα της Εξέλιξης (φευ!)…
Δύσκολα θα μπορούσε να αμφισβητήσει κανείς ότι τα χτεσινά γεγονότα αποτελούν ντροπή για το ελληνικό ποδόσφαιρο καθώς και για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αφού συμμετείχαν σε αυτά χιλιάδες άνθρωποι. Το μείζον όμως ζήτημα είναι ότι τα επεισόδια της Τούμπας δεν συνιστούν την εξαίρεση που αμαυρώνει τον κανόνα. Αντιθέτως, είναι μέρος του κανόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο εν Ελλάδι ποδοσφαιρικός κανόνας είναι ότι για να κάνεις πρωταθλητισμό δεν χρειάζεται να φτιάξεις μια καλή ομάδα. Πιο σημαντικό είναι να έχεις τα «κονέ» με τη διαιτησία. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να χρηματοδοτείς τον οπαδικό Τύπο για να φτιάχνεις κλίμα και να πυροδοτείς την ένταση. Αλλά το πλέον σημαντικό είναι να συντηρείς ένα στρατό αφιονισμένων οπαδών ο οποίος μπορεί να επιβάλει στο γήπεδο ότι το δίκαιο του πιο καλού μπαλαδόρου  θα καμφθεί από το «δίκαιο» της πιο βίαιης εξέδρας. Πάνω σε αυτό το «δίκαιο» της οπαδικής επιβολής θεμελιώνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο, με τις ομάδες εναλλάσσονται στους ρόλους των θυτών και των θυμάτων. Τα χτεσινά θύματα της Τούμπας ήταν οι παλαιοί θύτες της Ριζούπολης.
Με αφορμή τα χτεσινά, όπως και κάθε φορά που έχουμε επεισόδια στα γήπεδα, περίσσεψαν τα κροκοδείλια δάκρυα των κάθε λογής ιθυνόντων. Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί! Καταγγέλλουν  τα επεισόδια οι ίδιοι ακριβώς που ως κυβερνητικοί αξιωματούχοι ανέχονται το καρκίνωμα του ελληνικού ποδοσφαίρου για να αντλούν κομματικά οφέλη· οι ίδιοι ακριβώς που ως παράγοντες των ΠΑΕ συντηρούν τους οπαδικούς στρατούς για να τους κινητοποιούν όποτε παραστεί η ανάγκη· οι ίδιοι ακριβώς που ως αθλητικοί δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια των ΠΑΕ δημιουργούν την εικόνα ότι τα ντέρμπι δεν είναι ματς αλλά πολεμικές αναμετρήσεις.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Είναι ώριμο αίτημα των καιρών να αλλάξουν τα πράγματα, είναι επείγον να σπάσει το αμαρτωλό κύκλωμα που καθορίζει την πορεία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αρκετό ξύλο είδαμε, ώρα να δούμε και λίγη μπάλα.