Του Νικου Χειλα απο το Βημα...
Τι είναι χειρότερο από το να σε καταδιώκει ο Νίκος Δένδιας; Να σε προστατεύει ο Νίκος Δένδιας. Η εξαγγελία του, ότι δημιουργούνται τμήματα αντιμετώπισης της ρατσιστικής βίας, μόνο καλό δεν μπορεί να σημαίνει. Αυτό φαίνεται ήδη από το γεγονός ότι αναθέτει την υπεράσπιση των θυμάτων -των ξένων χωρίς χαρτιά- στους διώκτες τους, στους αστυνομικούς δηλαδή που είναι επωμισμένοι και με τη δίωξη των λεγόμενων «λαθρομεταναστών». Το αποτέλεσμα θα είναι «δύο σε ένα»: Μετά από την κακοποίησή τους από τους ρατσιστές θα ακολουθήσει η σύλληψή τους από την αστυνομία και ο εγκλεισμός του στα στρατόπεδα «φιλοξενίας».
Αντί πάντως να ζητήσει συγνώμη από τα εκατοντάδες θύματα των ρατσιστών, που άφηνε απροστάτευτα μέχρι τώρα, ο κ.Δένδιας τα λοιδορεί και από πάνω: Η νέα δυνατότητα καταγγελίας ρατσιστικών περιστατικών, εξήγγειλε με σαρκαστικό ύφος στην τηλεοπτική οθόνη, δεν σημαίνει ότι όποιος «καταγγέλλει κάτι θα μπορεί να παραμένει στη χώρα βασιζόμενος στη καταγγελία του». Το αντίθετο μάλλον θα συμβαίνει: Ανεξάρτητα από το αν κακοποιήθηκαν, ή όχι, πό τη στιγμή που θα πιστοποιείται η παράνομη παρουσία τους στη χώρα, θα είναι άμεσα υποψήφιοι για απέλαση.
Το ότι ο υπουργός «προστασίας» του πολίτη εξελίσσεται βαθμιαία σε δημόσιο κίνδυνο φαίνεται και από ένα άλλο γεγονός: Τον καταγγελθέντα βασανισμό 15 πολιτών, οι οποίοι συμμετείχαν σε αντιρατσιστική εκδήλωση, στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας Αττικής.
Αντί να ορίσει μια ανεξάρτητη επιτροπή, που θα εξέταζε αντικειμενικά τις καταγγελίες, ο κ.Δένδιας έριξε αυτοστιγμεί την ευθύνη στους βασανισθέντες: καταρχάς χαρακτηρίζοντας τα καταγγελλόμενα βασανιστήρια «μυθεύματα», και ύστερα, μετά τις εκθέσεις των ιατροδικαστών, που επιβεβαίωναν την τέλεσή τους, απλούς «μώλωπες και κακώσεις» για τους οποίους μάλιστα ευθύνονται «τα άτομα αυτά», δηλαδή οι κακοποιημένοι, επειδή συγκρούστηκαν προηγουμένως με «ακροδεξιά στοιχεία» και πρόβαλαν στη συνέχεια «αντίσταση» κατά των Αρχών. Οι μαρτυρίες των θυμάτων δεν αποτελούν γι αυτόν πειστήριο -οι διαβεβαιώσεις των θυτών του αρκούν. Για βασανιστήρια πάντως με ηλεκτροσόκ, ή με εγκαύματα από τσιγάρα, τονίζει, δεν υπάρχει ουδεμία απόδειξη. Χωρίς να ξεχνά βέβαια να προσθέσει σε όλα αυτά την επιφύλαξη: «Σύμφωνα με όσα μου λέγονται» -έτσι που να μπορεί προφανώς να ρίξει την ευθύνη στους άλλους, σε περίπτωση που αποδειχθεί το αντίθετο.
Το ότι η ελληνική αστυνομία δεν μεταχειριζόταν ποτέ με «αβρό» τρόπο τους ξένους, είναι γνωστό. Υπό τον κ.Δένδια ωστόσο, αυτό πήρε συστηματικό χαρακτήρα. Ο ρητορικός πόλεμος, όπως αυτός που εκφράζεται στο σύνθημα του Αντώνη Σαμαρά: «Να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας από τους ξένους», έγινε τους τελευταίους μήνες από κομματική εξαγγελία κυβερνητική πρακτική. Το ελληνικό κράτος, που κατά το σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις, πρέπει να είναι αμερόληπτο, έγινε ξενοφοβικό. Έτσι διπλασιάστηκαν οι δομές δίωξης των ξένων -στις ρατσιστικές προστέθηκαν οι κρατικές.
Μέχρι τώρα βέβαια, οι δομές αυτές λειτουργούν, παρά τις όποιες αμοιβαίες επικαλύψεις, παράλληλα. Το ελληνικό κράτος βρίσκεται απέναντι στη Χρυσή Αυγή, όχι μαζί της. Η αστυνομική δίωξη των ξένων έχει τη δική της λογική και σκοπιμότητα, τα δικά της όργανα. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ρατσιστική. Παράλληλα τα όριά της είναι περιορισμένα -γι αυτό φροντίζουν τόσο άλλοι εγχώριοι δημοκρατικοί θεσμοί και κινήματα, όσο και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί.
Όμως πέρα από το κακό που κάνει από μόνη της, η δίωξη αυτή παράγει αυτόματα, έστω και άθελα, ένα γενικότερο ξενοφοβικό κλίμα, που μπορεί να γλιστρήσει εύκολα στο ρατσισμό. Οι δημοκρατικές αντιστάσεις όσων υποφέρουν από τα όντως πελώρια προβλήματα του «μεταναστευτικού» κάμπτονται πολύ πιο εύκολα όταν βλέπουν το κράτος να πρωτοστατεί στην απαξίωση και ποινικοποίηση των ξένων χωρίς χαρτιά.
Ταυτόχρονα, η ίδια δίωξη στρέφεται αναγκαστικά και εναντίον όσων υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ξένων. Οι ξενοφοβικές δομές ισχυροποιούνται και αυτονομούνται, ο υπουργός «προστασίας» του πολίτη μεταλλάσσεται και σε υπουργό «δίωξης» του μη ξενοφοβικού πολίτη.
Ένα δείγμα γι αυτό είναι τα καταγγελθέντα βασανιστήρια στη Γενική Ασφάλεια Αττικής. Ένα άλλο, η απομάκρυνση των παρουσιαστών της ΕΡΤ Μαριλένας Κατσίμη και Κώστα Αρβανίτη από την πρωινή εκπομπή τους, επειδή τόλμησαν να αναφερθούν στις εκθέσεις των ιατροδικαστών για το ίδιο θέμα, που αποδείκνυαν την ύπαρξη βαριών κακώσεων και να σχολιάσουν επικριτικά τη στάση του κ.Δένδια.
Η αρχή μιας νέας λογοκρισίας στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας; Εκπομπές και δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ καθ΄ άμεση υπαγόρευση του κ.Δένδια; Μάλλον απίθανο. Και μόνο οι τρέχουσες κινητοποιήσεις των εργαζομένων του δημόσιου ραδιοσταθμού θα βάλουν -προς το παρόν τουλάχιστον- φρένο σε τέτοιες τάσεις.
Όμως από τον κ.Δένδια όλα να τα περιμένεις. Αυτός, αν τον άφηναν, θα υπαγόρευε και το δελτίο καιρού στους συντάκτες της ΕΡΤ. Αυτό ίσως να μην είναι μάλιστα κακή ιδέα. Υπό την προϋπόθεση φυσικά, ότι θα αναλάμβανε να το παρουσιάσει ο ίδιος -και δη πρωί, μεσημέρι και βράδυ.
Αντί πάντως να ζητήσει συγνώμη από τα εκατοντάδες θύματα των ρατσιστών, που άφηνε απροστάτευτα μέχρι τώρα, ο κ.Δένδιας τα λοιδορεί και από πάνω: Η νέα δυνατότητα καταγγελίας ρατσιστικών περιστατικών, εξήγγειλε με σαρκαστικό ύφος στην τηλεοπτική οθόνη, δεν σημαίνει ότι όποιος «καταγγέλλει κάτι θα μπορεί να παραμένει στη χώρα βασιζόμενος στη καταγγελία του». Το αντίθετο μάλλον θα συμβαίνει: Ανεξάρτητα από το αν κακοποιήθηκαν, ή όχι, πό τη στιγμή που θα πιστοποιείται η παράνομη παρουσία τους στη χώρα, θα είναι άμεσα υποψήφιοι για απέλαση.
Το ότι ο υπουργός «προστασίας» του πολίτη εξελίσσεται βαθμιαία σε δημόσιο κίνδυνο φαίνεται και από ένα άλλο γεγονός: Τον καταγγελθέντα βασανισμό 15 πολιτών, οι οποίοι συμμετείχαν σε αντιρατσιστική εκδήλωση, στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας Αττικής.
Αντί να ορίσει μια ανεξάρτητη επιτροπή, που θα εξέταζε αντικειμενικά τις καταγγελίες, ο κ.Δένδιας έριξε αυτοστιγμεί την ευθύνη στους βασανισθέντες: καταρχάς χαρακτηρίζοντας τα καταγγελλόμενα βασανιστήρια «μυθεύματα», και ύστερα, μετά τις εκθέσεις των ιατροδικαστών, που επιβεβαίωναν την τέλεσή τους, απλούς «μώλωπες και κακώσεις» για τους οποίους μάλιστα ευθύνονται «τα άτομα αυτά», δηλαδή οι κακοποιημένοι, επειδή συγκρούστηκαν προηγουμένως με «ακροδεξιά στοιχεία» και πρόβαλαν στη συνέχεια «αντίσταση» κατά των Αρχών. Οι μαρτυρίες των θυμάτων δεν αποτελούν γι αυτόν πειστήριο -οι διαβεβαιώσεις των θυτών του αρκούν. Για βασανιστήρια πάντως με ηλεκτροσόκ, ή με εγκαύματα από τσιγάρα, τονίζει, δεν υπάρχει ουδεμία απόδειξη. Χωρίς να ξεχνά βέβαια να προσθέσει σε όλα αυτά την επιφύλαξη: «Σύμφωνα με όσα μου λέγονται» -έτσι που να μπορεί προφανώς να ρίξει την ευθύνη στους άλλους, σε περίπτωση που αποδειχθεί το αντίθετο.
Το ότι η ελληνική αστυνομία δεν μεταχειριζόταν ποτέ με «αβρό» τρόπο τους ξένους, είναι γνωστό. Υπό τον κ.Δένδια ωστόσο, αυτό πήρε συστηματικό χαρακτήρα. Ο ρητορικός πόλεμος, όπως αυτός που εκφράζεται στο σύνθημα του Αντώνη Σαμαρά: «Να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας από τους ξένους», έγινε τους τελευταίους μήνες από κομματική εξαγγελία κυβερνητική πρακτική. Το ελληνικό κράτος, που κατά το σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις, πρέπει να είναι αμερόληπτο, έγινε ξενοφοβικό. Έτσι διπλασιάστηκαν οι δομές δίωξης των ξένων -στις ρατσιστικές προστέθηκαν οι κρατικές.
Μέχρι τώρα βέβαια, οι δομές αυτές λειτουργούν, παρά τις όποιες αμοιβαίες επικαλύψεις, παράλληλα. Το ελληνικό κράτος βρίσκεται απέναντι στη Χρυσή Αυγή, όχι μαζί της. Η αστυνομική δίωξη των ξένων έχει τη δική της λογική και σκοπιμότητα, τα δικά της όργανα. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ρατσιστική. Παράλληλα τα όριά της είναι περιορισμένα -γι αυτό φροντίζουν τόσο άλλοι εγχώριοι δημοκρατικοί θεσμοί και κινήματα, όσο και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί.
Όμως πέρα από το κακό που κάνει από μόνη της, η δίωξη αυτή παράγει αυτόματα, έστω και άθελα, ένα γενικότερο ξενοφοβικό κλίμα, που μπορεί να γλιστρήσει εύκολα στο ρατσισμό. Οι δημοκρατικές αντιστάσεις όσων υποφέρουν από τα όντως πελώρια προβλήματα του «μεταναστευτικού» κάμπτονται πολύ πιο εύκολα όταν βλέπουν το κράτος να πρωτοστατεί στην απαξίωση και ποινικοποίηση των ξένων χωρίς χαρτιά.
Ταυτόχρονα, η ίδια δίωξη στρέφεται αναγκαστικά και εναντίον όσων υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ξένων. Οι ξενοφοβικές δομές ισχυροποιούνται και αυτονομούνται, ο υπουργός «προστασίας» του πολίτη μεταλλάσσεται και σε υπουργό «δίωξης» του μη ξενοφοβικού πολίτη.
Ένα δείγμα γι αυτό είναι τα καταγγελθέντα βασανιστήρια στη Γενική Ασφάλεια Αττικής. Ένα άλλο, η απομάκρυνση των παρουσιαστών της ΕΡΤ Μαριλένας Κατσίμη και Κώστα Αρβανίτη από την πρωινή εκπομπή τους, επειδή τόλμησαν να αναφερθούν στις εκθέσεις των ιατροδικαστών για το ίδιο θέμα, που αποδείκνυαν την ύπαρξη βαριών κακώσεων και να σχολιάσουν επικριτικά τη στάση του κ.Δένδια.
Η αρχή μιας νέας λογοκρισίας στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας; Εκπομπές και δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ καθ΄ άμεση υπαγόρευση του κ.Δένδια; Μάλλον απίθανο. Και μόνο οι τρέχουσες κινητοποιήσεις των εργαζομένων του δημόσιου ραδιοσταθμού θα βάλουν -προς το παρόν τουλάχιστον- φρένο σε τέτοιες τάσεις.
Όμως από τον κ.Δένδια όλα να τα περιμένεις. Αυτός, αν τον άφηναν, θα υπαγόρευε και το δελτίο καιρού στους συντάκτες της ΕΡΤ. Αυτό ίσως να μην είναι μάλιστα κακή ιδέα. Υπό την προϋπόθεση φυσικά, ότι θα αναλάμβανε να το παρουσιάσει ο ίδιος -και δη πρωί, μεσημέρι και βράδυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου