Σήμερα ο βουλευτής της Ν.Δ., Άδωνις Γεωργιάδης, είχε την έμπνευση να παρέμβει στην εκπαιδευτική διαδικασία των μαθητών, καταθέτοντας στο twitter την πρόταση που βλέπετε στη φωτογραφία.
Θα προσπεράσω τον εφιάλτη της υποχρεωτικής ιδεολογικής κατεύθυνσης των μαθητών, τη χειραγώγηση του πνεύματος, την κατάργηση της ελευθερίας της σκέψης, τη δημιουργία γενίτσαρων του νεοφιλελευθερισμού, την απειλή ότι όσοι δεν υποκύψουν σε λογικές και επιλογές Θάτσερ δε θα σωθούν, στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ουσία αυτής της πρότασης.
Παραβλέπω την πρόταση της δημιουργίας κομματικών ινδαλμάτων μέσα στα σχολεία. Αρνούμαι να τρομάξω με την πρόταση της μετατροπής των σχολείων σε Ειδικά Ιδρύματα Αναμορφώσεως. Αρνούμαι να ξεράσω στην ιδέα της επαναφοράς τής «διάπλασης των παίδων» σε θατσερική εκδοχή, όπως και σε όποια άλλη ιδεολογική εκδοχή.
Καταθέτω μόνο ένα μέρος της επιστολής της Διευθύντριας του Δημοτικού Σχολείου Γόμφων, Αικατερίνης Νικολαΐδου, με την οποία απευθύνεται προς όλους τους συναδέλφους της εκπαιδευτικούς:
«(…) Ναι, γνωρίζω πόσο δύσκολα τα βγάζουμε πέρα με τις οικογενειακές μας υποχρεώσεις. Με την πληρωμή των φόρων. Εδώ και λίγες μέρες όμως ενημερώθηκα από φίλη Νηπιαγωγό για το οικογενειακό δράμα που παίχτηκε και παίζεται στην τάξη της, τη θέα ενός σκελετωμένου μικρού παιδιού, ηλικίας 6 χρόνων, που μετά από απουσία πολλών ημερών εμφανίστηκε στο Νηπιαγωγείο σε άθλια κατάσταση.
Αδυνατισμένο, καχεκτικό, με τρέμουλο σε όλο του το σώμα.
Οι γονείς αυτού του μικρού παιδιού είναι άνεργοι. Ζουν σε μια τρώγλη. Τους λείπει ακόμη και το ψωμί. Κυριολεκτικά πεινούν. Το διαπίστωσα και η ίδια μετά από επίσκεψη στο σπίτι τους. Όμως δεν είναι μόνο αυτό το παιδί που υποσιτίζεται. Πολλά ακόμη παιδάκια που φοιτούν σε σχολεία και Νηπιαγωγεία, κυρίως του κέντρου των Τρικάλων, ζουν κάτω από δραματικές συνθήκες.
Φίλοι μου, ήρθε νομίζω η ώρα να αφήσουμε στην άκρη για λίγο τα δικά μας προβλήματα και να «δούμε» πιο προσεκτικά αυτές τις περιπτώσεις.
Δεν είμαστε απλοί υπάλληλοι που κάνουμε τη γραφική δουλειά μας και κάπου εκεί τελειώνουμε.
Δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε άλλο πια.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο πια.
Είμαστε δάσκαλοι, εκπαιδευτικοί, παιδαγωγοί.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Θα επιτρέψουμε να καταστραφούν αυτά τα παιδιά; Θα επιτρέψουμε να χαθεί το μέλλον της πατρίδας μας; Θα αδιαφορήσουμε;
Προτείνω κάποιες δράσεις σ’ αυτό το σημείο. Όμως θεωρώ ότι εδώ καθοριστικό και συντονιστικό ρόλο μπορεί και ΠΡΕΠΕΙ να παίξει ο Σύλλογος Δασκάλων- Νηπιαγωγών του νομού μας.
Έτσι: 1). Να γίνει με απόλυτη εχεμύθεια και προσοχή μια πρώτη καταγραφή και διασταύρωση πληροφοριών για όλα τα παιδιά που κυριολεκτικά πεινούν, μετά από συνεργασία Διευθυντών – Συλλόγων Διδασκόντων.
2). Οι Σύλλογοι Δασκάλων – Νηπιαγωγών να συλλέξουν αυτά τα στοιχεία και στη συνέχεια να δημιουργηθεί μια ομάδα εκπαιδευτικών, η οποία να μπορεί να έρθει σε επαφή με διάφορους φορείς και οργανισμούς για τη συνεχή βοήθεια αυτών των παιδιών. Π.χ, μπορούν να έρθουν σε επαφή με τα μεγάλα σούπερ μάρκετ, τους εμπορικούς συλλόγους, τον Φαρμακευτικό Σύλλογο, τον Ιατρικό Σύλλογο, την Εκκλησία, τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τη Νομαρχία, τους Δήμους, το Κέντρο Κοινωνικής Παρέμβασης, την Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας.
Ο καθένας μας μόνος του ΔΕΝ μπορεί να σηκώσει το βάρος της βοήθειας που χρειάζεται να δοθεί προς αυτούς τους συνανθρώπους μας.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ όμως, οργανωμένα, μπορούμε να φτιάξουμε ένα πετυχημένο και αποτελεσματικό δίκτυο παροχής, φροντίδας και συναισθηματικής στήριξης αυτών των παιδιών.
Αυτές είναι οι δικές μου προτάσεις και σκέψεις. Περιμένω όμως και τις δικές σας.
ΠΟΛΛΑ ΜΥΑΛΑ ΠΟΛΛΕΣ ΙΔΕΕΣ
Με εκτίμηση
Νικολαΐδου Αικατερίνη
Διευθύντρια Σχολείου Γόμφων».
Θα μπορούσα να κάνω χιούμορ. Να πω, αφήστε τα αυτά τα συναισθηματικά, κυρία μου. Τα παιδιά δε θα σωθούν με ψωμί, αλλά με πλύση εγκεφάλου. Τα παιδιά δε θα τα σώσει η αλληλεγγύη, αλλά ο κ. Γεωργιάδης και ο θατσερισμός. Όμως είναι τόσο τραγικό όλο αυτό, που δε χωράει πλέον χιούμορ η υπόθεση. Είναι τόσο τραγικό να πιστεύουμε ακόμη ότι το χιούμορ μας είναι η κυριότερη άμυνα, που θα μας κάνει ν’ αντέξουμε στο σχέδιο εξολόθρευσής μας. Είναι όλα τόσο θλιβερά, σαν την υποταγή μας. Σαν τη σιωπή μας…
Υγ1 : Σχετικά με την ποιότητα της ταινίας που ενθουσίασε τον κ. Γεωργιάδη, θα ήθελα να σημειώσω ότι ο πρώην υπουργός Εξωτερικών σε κυβερνήσεις της Θάτσερ, Ντάγκλας Χέρντ, σε δηλώσεις του στην εφημερίδα του Λονδίνου «Evening Standard» χαρακτήρισε την ταινία «μακάβρια, που παρουσιάζει τη Μάργκαρετ Θάτσερ ως ξεμωραμένη γυναίκα».
«Η κινηματογραφική αυτή ταινία» είπε ο Ντάγκλας Χερντ «αν και δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την εξαιρετική απόδοση της Μέριλ Στριπ, έχει μία μακάβρια ποιότητα. Οι σκηνές παρουσιάζουν μία γυναίκα που δεν είναι στα καλά της».
Ο Νόρμαν Τέμπιτ, ένας από τους πλέον έμπιστους υπουργούς της Μάργκαρετ Θάτσερ, δήλωσε ότι δεν ήταν υστερική και υπερβολικά συναισθηματική, όπως την παρουσιάζει η κινηματογραφική ταινία. Ο λόρδος Μπελ, ο άνθρωπος που δημιούργησε το προφίλ της Μάργκαρετ Θάτσερ στο δρόμο της προς την πρωθυπουργία, δήλωσε ότι δεν είδε την κινηματογραφική ταινία, ούτε προτίθεται να την δει.
Υγ2: Σχετικά με τον θαυμασμό του κ. Γεωργιάδη για την ταινία, μπορείτε να διαβάσετε κάποιες κριτικές εδώ, εδώ και εδώ. Διαβάζοντας, όμως, όλες τις κριτικές για την ταινία, ίσως μπερδευτείτε κι εσείς ανάμεσα στον αν τελικά ο κ. Γεωργιάδης είδε την ταινία ή απλώς ενθουσιάστηκε από τον τίτλο της.
Υγ3: Ολόκληρη η επιστολή της κυρίας Αικατερίνης Νικολαΐδου δημοσιεύεται στο trikalavoive.gr
Θα προσπεράσω τον εφιάλτη της υποχρεωτικής ιδεολογικής κατεύθυνσης των μαθητών, τη χειραγώγηση του πνεύματος, την κατάργηση της ελευθερίας της σκέψης, τη δημιουργία γενίτσαρων του νεοφιλελευθερισμού, την απειλή ότι όσοι δεν υποκύψουν σε λογικές και επιλογές Θάτσερ δε θα σωθούν, στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ουσία αυτής της πρότασης.
Παραβλέπω την πρόταση της δημιουργίας κομματικών ινδαλμάτων μέσα στα σχολεία. Αρνούμαι να τρομάξω με την πρόταση της μετατροπής των σχολείων σε Ειδικά Ιδρύματα Αναμορφώσεως. Αρνούμαι να ξεράσω στην ιδέα της επαναφοράς τής «διάπλασης των παίδων» σε θατσερική εκδοχή, όπως και σε όποια άλλη ιδεολογική εκδοχή.
«(…) Ναι, γνωρίζω πόσο δύσκολα τα βγάζουμε πέρα με τις οικογενειακές μας υποχρεώσεις. Με την πληρωμή των φόρων. Εδώ και λίγες μέρες όμως ενημερώθηκα από φίλη Νηπιαγωγό για το οικογενειακό δράμα που παίχτηκε και παίζεται στην τάξη της, τη θέα ενός σκελετωμένου μικρού παιδιού, ηλικίας 6 χρόνων, που μετά από απουσία πολλών ημερών εμφανίστηκε στο Νηπιαγωγείο σε άθλια κατάσταση.
Αδυνατισμένο, καχεκτικό, με τρέμουλο σε όλο του το σώμα.
Οι γονείς αυτού του μικρού παιδιού είναι άνεργοι. Ζουν σε μια τρώγλη. Τους λείπει ακόμη και το ψωμί. Κυριολεκτικά πεινούν. Το διαπίστωσα και η ίδια μετά από επίσκεψη στο σπίτι τους. Όμως δεν είναι μόνο αυτό το παιδί που υποσιτίζεται. Πολλά ακόμη παιδάκια που φοιτούν σε σχολεία και Νηπιαγωγεία, κυρίως του κέντρου των Τρικάλων, ζουν κάτω από δραματικές συνθήκες.
Φίλοι μου, ήρθε νομίζω η ώρα να αφήσουμε στην άκρη για λίγο τα δικά μας προβλήματα και να «δούμε» πιο προσεκτικά αυτές τις περιπτώσεις.
Δεν είμαστε απλοί υπάλληλοι που κάνουμε τη γραφική δουλειά μας και κάπου εκεί τελειώνουμε.
Δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε άλλο πια.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο πια.
Είμαστε δάσκαλοι, εκπαιδευτικοί, παιδαγωγοί.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Θα επιτρέψουμε να καταστραφούν αυτά τα παιδιά; Θα επιτρέψουμε να χαθεί το μέλλον της πατρίδας μας; Θα αδιαφορήσουμε;
Προτείνω κάποιες δράσεις σ’ αυτό το σημείο. Όμως θεωρώ ότι εδώ καθοριστικό και συντονιστικό ρόλο μπορεί και ΠΡΕΠΕΙ να παίξει ο Σύλλογος Δασκάλων- Νηπιαγωγών του νομού μας.
Έτσι: 1). Να γίνει με απόλυτη εχεμύθεια και προσοχή μια πρώτη καταγραφή και διασταύρωση πληροφοριών για όλα τα παιδιά που κυριολεκτικά πεινούν, μετά από συνεργασία Διευθυντών – Συλλόγων Διδασκόντων.
2). Οι Σύλλογοι Δασκάλων – Νηπιαγωγών να συλλέξουν αυτά τα στοιχεία και στη συνέχεια να δημιουργηθεί μια ομάδα εκπαιδευτικών, η οποία να μπορεί να έρθει σε επαφή με διάφορους φορείς και οργανισμούς για τη συνεχή βοήθεια αυτών των παιδιών. Π.χ, μπορούν να έρθουν σε επαφή με τα μεγάλα σούπερ μάρκετ, τους εμπορικούς συλλόγους, τον Φαρμακευτικό Σύλλογο, τον Ιατρικό Σύλλογο, την Εκκλησία, τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τη Νομαρχία, τους Δήμους, το Κέντρο Κοινωνικής Παρέμβασης, την Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας.
Ο καθένας μας μόνος του ΔΕΝ μπορεί να σηκώσει το βάρος της βοήθειας που χρειάζεται να δοθεί προς αυτούς τους συνανθρώπους μας.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ όμως, οργανωμένα, μπορούμε να φτιάξουμε ένα πετυχημένο και αποτελεσματικό δίκτυο παροχής, φροντίδας και συναισθηματικής στήριξης αυτών των παιδιών.
Αυτές είναι οι δικές μου προτάσεις και σκέψεις. Περιμένω όμως και τις δικές σας.
ΠΟΛΛΑ ΜΥΑΛΑ ΠΟΛΛΕΣ ΙΔΕΕΣ
Με εκτίμηση
Νικολαΐδου Αικατερίνη
Διευθύντρια Σχολείου Γόμφων».
Θα μπορούσα να κάνω χιούμορ. Να πω, αφήστε τα αυτά τα συναισθηματικά, κυρία μου. Τα παιδιά δε θα σωθούν με ψωμί, αλλά με πλύση εγκεφάλου. Τα παιδιά δε θα τα σώσει η αλληλεγγύη, αλλά ο κ. Γεωργιάδης και ο θατσερισμός. Όμως είναι τόσο τραγικό όλο αυτό, που δε χωράει πλέον χιούμορ η υπόθεση. Είναι τόσο τραγικό να πιστεύουμε ακόμη ότι το χιούμορ μας είναι η κυριότερη άμυνα, που θα μας κάνει ν’ αντέξουμε στο σχέδιο εξολόθρευσής μας. Είναι όλα τόσο θλιβερά, σαν την υποταγή μας. Σαν τη σιωπή μας…
Υγ1 : Σχετικά με την ποιότητα της ταινίας που ενθουσίασε τον κ. Γεωργιάδη, θα ήθελα να σημειώσω ότι ο πρώην υπουργός Εξωτερικών σε κυβερνήσεις της Θάτσερ, Ντάγκλας Χέρντ, σε δηλώσεις του στην εφημερίδα του Λονδίνου «Evening Standard» χαρακτήρισε την ταινία «μακάβρια, που παρουσιάζει τη Μάργκαρετ Θάτσερ ως ξεμωραμένη γυναίκα».
«Η κινηματογραφική αυτή ταινία» είπε ο Ντάγκλας Χερντ «αν και δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την εξαιρετική απόδοση της Μέριλ Στριπ, έχει μία μακάβρια ποιότητα. Οι σκηνές παρουσιάζουν μία γυναίκα που δεν είναι στα καλά της».
Ο Νόρμαν Τέμπιτ, ένας από τους πλέον έμπιστους υπουργούς της Μάργκαρετ Θάτσερ, δήλωσε ότι δεν ήταν υστερική και υπερβολικά συναισθηματική, όπως την παρουσιάζει η κινηματογραφική ταινία. Ο λόρδος Μπελ, ο άνθρωπος που δημιούργησε το προφίλ της Μάργκαρετ Θάτσερ στο δρόμο της προς την πρωθυπουργία, δήλωσε ότι δεν είδε την κινηματογραφική ταινία, ούτε προτίθεται να την δει.
Υγ2: Σχετικά με τον θαυμασμό του κ. Γεωργιάδη για την ταινία, μπορείτε να διαβάσετε κάποιες κριτικές εδώ, εδώ και εδώ. Διαβάζοντας, όμως, όλες τις κριτικές για την ταινία, ίσως μπερδευτείτε κι εσείς ανάμεσα στον αν τελικά ο κ. Γεωργιάδης είδε την ταινία ή απλώς ενθουσιάστηκε από τον τίτλο της.
Υγ3: Ολόκληρη η επιστολή της κυρίας Αικατερίνης Νικολαΐδου δημοσιεύεται στο trikalavoive.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου