Τους υποκριτές πολλοί μίσησαν, την υποκρισία ουδείς...

Τρυπιο ευρω...

Τίποτα δεν θα μπορούσε να συμπυκνώσει καλύτερα τη φιλοσοφία (και) αυτής της κυβέρνησης από τη ρήση τού «σοφού» Γ. Στουρνάρα σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι δεν πρόκειται να ευημερήσουν, αν δεν ευημερήσουν πρώτα οι αριθμοί. Μέσα σε λίγες μόνο λέξεις αποκαλύπτεται η θρασύτητα ανθρώπων οι οποίοι βαυκαλίζονται επιτυχίες τις οποίες πετυχαίνουν μόνο στα χαρτιά (όταν τα καταφέρνουν κι εκεί) την ίδια ώρα που οι συνέπειες των πολιτικών τους αφήνουν πίσω τους ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα. Ταυτοχρόνως, η πολιτική, τραπεζική και οικονομική ελίτ σπεύδει να ξεπλύνει τις αμαρτίες της είτε με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, όπως η απαίτηση για τη μείωση του φόρου εστίασης που τώρα θυμήθηκε να βάλει στο τραπέζι το ΠΑΣΟΚ, είτε με τη δέσμευση της Τράπεζας Πειραιώς, η οποία κάποια στιγμή θα πρέπει να λογοδοτήσει για το πώς τα καταφέρνει τόσο καλά κι «αγοράζει» τη μία τράπεζα μετά από την άλλη όταν όλα γύρω της καταρρέουν, πως δεν θα δανειοδοτεί εταιρίες που χρησιμοποιούν ανασφάλιστους εργαζομένους. Φαίνεται πως τους υποκριτές πολλοί μίσησαν, την υποκρισία όμως ουδείς…
Τα οικονομικά δεν είναι θεολογία. Ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιεί όποια μέθοδο θέλει προκειμένου να αποδεικνύει αυτό που επιθυμεί. Γι’ αυτό και δε μου λέει τίποτα η «σοφή» ατάκα Στουρνάρα. Αν ο υπουργός Οικονομικών θέλει να γλιτώσει τα αφεντικά του, είναι βέβαιο ότι μπορεί να βρει τους αριθμούς που τον βολεύουν. Τα οικονομικά συνδέονται άμεσα με πολιτικές επιλογές, με το ποιούς θες να προστατεύσεις ή να βοηθήσεις και ποιούς τοποθετείς σε δεύτερη μοίρα. Κι όλοι ξέρουμε πολύ καλά τίνος τα συμφέροντα θέτει ως προτεραιότητα (και) αυτή η κυβέρνηση, η οποία τόσο αγαπά τους αριθμούς που τη συμφέρουν…