Παρακολουθώ τον «διάλογο» του Βασίλη Μουλόπουλου με τους άλλοτε συναδέρφους μας στον ΔΟΛ. Ψυχανεμίζομαι ότι θα έχει πολλή δουλειά. Τα άρθρα ενάντια στα όσα ο ΣΥΡΙΖΑ εξαγγέλλει για τον χώρο των ΜΜΕ θα πολλαπλασιαστούν και μάλιστα με τις υπογραφές ατόμων που πέρασαν από την Αριστερά (ή ακούμπησαν πάνω της).
Να μπω στην ουσία: Ο πρόεδρος Τσίπρας δεν τα έβαλε ούτε με ανεμόμυλους, ούτε με ναυαρχίδες (πάλαι ποτέ) της ενημέρωσης, ούτε ζήτησε την καταστροφή τους και συνακόλουθα των εργαζόμενων σ' αυτά. Τα έβαλε με τους ασύδοτους καναλάρχες και τους άθλιους παπαγάλους που ασελγούν στην ενημέρωση. Και αν τα ΜΜΕ δυστυχούν σήμερα, αυτό δεν είναι ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτών που τα διαχειρίστηκαν και των μνημονιακών κυβερνήσεων (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ.) που τους έβαλαν πλάτη.

Οι «αγωνιστές» της Δημοκρατίας

Ακούω, από άλλες αδερφές ψυχές της οδού Μιχαλακοπούλου, για την αδιάκοπη πορεία των εφημερίδων τους πάνω στις ράγες του τρένου της Δημοκρατίας. Να θυμίσω δυο πράγματα:
- Τα "Αθηναϊκά Νέα" και το "Ελεύθερον Βήμα" έχασαν τα επίθετά τους μετά την Κατοχή. Γιατί άραγε;
- Το καλοκαίρι του '65, στην τρίτη φάση της αποστασίας, ο μικρονοϊκός μονάρχης αποφασίζει να αναθέσει την πρωθυπουργία στον Στέφανο Στεφανόπουλο. Οι εφημερίδες "Μακεδονία", "Το Βήμα", "Τα Νέα" μοιράζουν το πρωτοσέλιδο οκτάστηλο στη μέση και το ένα τετράστηλο είναι σαφώς υπέρ του νέου ανακτορικού τζουτζέ. Επακολουθεί η θλιβερή καύση των εφημερίδων από έξαλλους νέους, πασίγνωστους νεολαίους της ΕΔΗΝ (του Γ. Παπανδρέου Α') και έπεται η αυτόματη επαναφορά των εντύπων στον «δημοκρατικό» χώρο.

Το πλιάτσικο των συχνοτήτων

Όμως το μένος των όψιμων φιλομνημονιακών δημοσιογράφων έχει κυρίως να κάνει με τους τηλεοπτικούς σταθμούς κι ας μην το παραδέχονται.
Θυμίζω λοιπόν τα εξής:
Η τρικομματική κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ (23 Νοεμβρίου 1989 - 11 Απριλίου 1990) μοίρασε τηλεοπτικές άδειες σε εκδότες, με μια προϋπόθεση: κανείς να μην κατέχει πάνω από το 20% των μετοχών. Έτσι, π.χ. το Mega είχε μετόχους τους κ.κ. Λαμπράκη, Τεγόπουλο, Μπόμπολα, Αλαφούζο, Βαρδινογιάννη. Σταδιακά άρχισαν τα «άλλα λόγια»: η μετοχική σύνθεση του Mega άλλαξε ραγδαία με είσοδο διαφόρων εταιρειών με ποικίλο αντικείμενο. Έτσι, τον Δεκέμβριο του 2012, η μετοχική σύνθεση ήταν: "Πήγασος" (Μπόμπολας) 27,92%, ΔΟΛ 22,11%, Benbay Limited 6,38%, BNP Paribas (Suisse) S.A. 4,88% και GS Bank, Προμηθέας GAS Α.Ε., Saran Holdings S.A., Premier Ltd με ποσοστά κάτω του 5%!
Ο Μίνως Κυριακού έστησε τον Ant1 και αργότερα αγόρασε την TV Μακεδονία, ενώ η οικογένεια Βαρδινογιάννη απέκτησε και το Star και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Η οικογένεια Αλαφούζου, αφού αγόρασε την ενημερωτική προίκα του Κοσκωτά ("Καθημερινή", πιεστήρια, ΣΚΑΪ κ.λπ.), έφυγε από το Mega και προχώρησε δυο φορές στην ίδρυση δικού της τηλεοπτικού σταθμού, με κάποιους μικρούς μετόχους.
Όσα ωραία η οικουμενική κυβέρνηση είχε επικαλεστεί για να μην κάνει δήθεν τους εκδότες πανίσχυρους, κατέρρευσαν λοιπόν πολύ γρήγορα.


Το νέο "κράτος"

Οι εργολάβοι, πετρελαιάδες, τραπεζίτες κ.λπ., που απέκτησαν τηλεοπτικές άδειες χωρίς να πληρώνουν κάτι για τις συχνότητες, έφτιαξαν το δικό τους κράτος μέσα στο κράτος. Και καμώνονται ότι θυμώνουν διότι το άλλο αμαρτωλό σώμα, το ΕΣΡ, παραχώρησε πανελλαδική άδεια στο κανάλι του άλλοτε ευνοούμενού τους, κ. Καρατζαφέρη.
Γιατί δεν μας λένε από πότε ανανεώνεται, παρά πάσα λογική και νομιμότητα, η εφτάχρονης διάρκειας άδειά τους;
Ακόμη και η κυβέρνηση Καραμανλή, που δήθεν πάλεψε το θέμα του «βασικού μετόχου», το έκανε για τα μάτια του κόσμου. Ήξερε ότι δεν θα περάσει από το επιχειρηματικό λόμπι που κάποιοι ονομάζουν ακόμη Κομισιόν.
Θα είχε λοιπόν ενδιαφέρον να μας πούνε οι έγκριτοι αρθρογράφοι των κορυφαίων εντύπων, πέραν του «Μήπως θέλει το μήνυμα και η πρότασή σας, κ. Τσίπρα, περισσότερη επεξεργασία;», αν ισχύουν ή όχι τα παραπάνω και πώς δικαιολογούνται; Αν πρέπει να πληρώνουν οι καναλάρχες για τις συχνότητες, αν πρέπει να τηρούνται οι νόμοι. Τόσο απλά...

Photo Copyright - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΥΓΗΣ