Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Η παράδοση του ικέτη...

Του Νίκου Κιάου, απο την Εφημεριδα των Συντακτων...
Για τη βία και, μάλιστα, τη ρατσιστική βία γίνεται πολύς λόγος τον τελευταίο καιρό. Πολύ καλά γίνεται και αναμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα της συζήτησης, η οποία (εξυπακούεται ότι) θα οδηγήσει στην όσο το δυνατόν καλύτερη εξασφάλιση της προστασίας των θυμάτων αυτής της βίας και της αυστηρής τιμωρίας των θυτών.
Νομικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της βίας και του τραμπουκισμού υπάρχει, βεβαίως, αλλά υπάρχει και ολιγωρία (τουλάχιστον…) από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές και τους προϊσταμένους τους να ενεργούν και να προστατεύουν αυτούς που υφίστανται τη βία, ενώ οι βιαιοπραγούντες συνεχίζουν ατιμώρητοι το έργο, τις πράξεις τους. Ας περιμένουμε λοιπόν που θα βγάλει η συζήτηση.


Ωστόσο, μέσα σ” αυτήν την ατμόσφαιρα, ήρθε ένα ξεχωριστό περιστατικό βίας, το οποίο αφήνει έκθετη την κυβέρνηση (και τα κόμματα που την αποτελούν) απέναντι στη νομική και ηθική υποχρέωση που έχει να προστατεύει τους ξένους, τους αλλοδαπούς, τους πολιτικά διωκόμενους στη χώρα τους.

Τα γεγονότα είναι γνωστά! Ο 26χρονος Μπουλούτ Γιαϊλά απήχθη την περασμένη Πέμπτη, στις 9.30 το βράδυ, στα Εξάρχεια, σε δρόμο στο κέντρο της Αθήνας, μπροστά σε κόσμο, από πέντε αγνώστους με πολιτικά. Τον ακινητοποίησαν, τον χτύπησαν, τον έβαλαν σε αυτοκίνητο Ι.Χ., του έκλεισαν τα μάτια και το στόμα, του έβαλαν μαύρη σακούλα στο κεφάλι. Επειτα από ώρες, αφού τον βασάνισαν, πέρασαν τα σύνορα με την Τουρκία και το πρωί της 31ης Μαΐου τον πήγαν στο αστυνομικό τμήμα της Αδριανούπολης, όπου του έβγαλαν τη σακούλα από το κεφάλι. Την 1η Ιουνίου τον παρέδωσαν στο αστυνομικό τμήμα στην Κωνσταντινούπολη. Μόνο τότε μπόρεσε να μιλήσει με δικηγόρο. Οι απαγωγείς του στην Αθήνα μιλούσαν ελληνικά, τον παρέδωσαν στους επόμενους που μιλούσαν ελληνικά και τουρκικά και αυτοί σε άλλους, μερικοί από τους οποίους μιλούσαν αγγλικά.

Ο Μπουλούτ Γιαϊλά κατέφυγε στην Ελλάδα, πριν από οκτώ μήνες, για να γλιτώσει από τις διώξεις στην Τουρκία. Είχε συλληφθεί κατ” επανάληψη για τη δράση του στο φοιτητικό κίνημα και είχε βασανιστεί. Ηρθε ικέτης στην Ελλάδα, όπου, σύμφωνα με τον πολιτισμό από την αρχαιότητα, ο ικέτης θεωρείται ιερό πρόσωπο και προστατεύεται.

Το αυτοκίνητο της απαγωγής είναι ελληνικό. Το παραδέχθηκε τελικώς με τα πολλά η ηγεσία της Αστυνομίας. Τι έγινε όμως με τους απαγωγείς; Ποιοι είναι; Ελληνες, Τούρκοι, Αμερικανοί; («Οποιος τα βάζει με την Αμερική αυτά παθαίνει», του είπαν στην Αδριανούπολη, όπως κατήγγειλε μέσω του δικηγόρου του). Η Αστυνομία, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (έχει και το κατάλληλο όνομα), η κυβέρνηση σιωπούν. Τι θέλουν να κρύψουν; Στις εφημερίδες της Τουρκίας έχει γραφεί ότι οι κ.κ. Σαμαράς-Ερντογάν έχουν συμφωνήσει για τη δίωξη «τρομοκρατών».

Η απαγωγή έγινε κατ” εφαρμογήν της συμφωνίας; Ανατριχιαστικό! Ακόμη κι αν ένας αλλοδαπός δεν είναι καταγεγραμμένος, μπορεί ο οποιοσδήποτε (και μάλιστα οι Αρχές που είναι εντεταλμένες για την προστασία του) να τον απαγάγει και να τον παραδώσει στους διώκτες του, στη χώρα προέλευσής του ή σ΄ οποιονδήποτε άλλον;

Τα ερωτήματα δεν σταματούν. Μπορεί να διανοηθεί κανείς από τους κυβερνώντες της τρικομματικής κυβέρνησης να παρέδιδαν στη χούντα, τον καιρό της δικτατορίας, οι αστυνομικοί της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Σουηδίας αυτούς που είχαν καταφύγει εκεί ως ικέτες από την Ελλάδα; Τα ξεχάσανε στην κυβέρνηση αυτά; Τι λέει ο σύμβουλος του Αντ. Σαμαρά, Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος έχει στο πετσί του συλλήψεις και βασανιστήρια, νέος τότε επί χούντας; Τι λέει ο Φώτης Κουβέλης (πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης), τι λέει ο Ευάγγ. Βενιζέλος (καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, δηλαδή της προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων), οι οποίοι μιλούν για τη ρατσιστική βία; Τι λένε ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης;

Αν η απαγωγή του Μπουλούτ Γιαϊλά δεν συγκινεί έστω κατ” ελάχιστον κάποιους, αν δεν αξίζει να τύχει έστω μίας ανακοινώσεως από τα κόμματα της κυβέρνησης που μάχονται για τα δικαιώματα και πολεμούν τη βία, τότε ο πολιτισμός, η απλή έγνοια για τον πολίτη και μάλιστα για τον αλλοδαπό ικέτη είναι κούφια λόγια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κινητοποιήθηκε και χάρη στις ενέργειές του παραδέχθηκε η ΕΛΑΣ ότι οι πινακίδες του αυτοκινήτου ανήκουν στην Αστυνομία. Το ΚΚΕ τι έκανε; Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επίσης αντέδρασε. Που είναι το περίφημο «συνταγματικό τόξο»;

Αλλά που είναι και τα ΜΕΓΑΛΑ τηλεοπτικά κανάλια, ΟΛΑ; Δεν είναι είδηση η απαγωγή; Υποτίθεται ότι οι δημοσιογράφοι ελέγχουν την εξουσία. Τι έκαναν στην περίπτωση του Μπουλούτ Γιαϊλά; Τίποτα δεν είπαν.

Πόσο δίκιο είχε ο Χρόνης Μίσσιος που έλεγε: Και να σκεφθείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν περάσει ούτε έξω από αστυνομικό τμήμα…

Κι όμως υπάρχουν πολλοί που διώχθηκαν, βασανίστηκαν, υπέφεραν επί χούντας. Σήμερα είναι στη Ν.Δ., στο ΠΑΣΟΚ, στη ΔΗΜΑΡ. Τι κάνουν; Ούτε μία φωνή;

Μέρες που είναι, με τα γεγονότα στην Τουρκία, μας έρχεται στον νου ο Ναζίμ Χικμέτ: Κι όμως είμαστε ρομαντικοί.

1 σχόλιο:

  1. Σχετικά με τον απαχθέντα Τούρκο πρόσφυγα, την ώρα που πολίτες πιστοποιούν (με αριθμό πρωτοκόλλου 707/20-05-2013) την φυσική παρουσία ενός απαχθέντος ικέτη, η Ελληνική Αστυνομία με (δ)ένδεια επιχειρημάτων, ισχυρίζεται ότι «καμία αυτοπρόσωπη παρουσία του συγκεκριμένου υπηκόου Τουρκίας καθώς και καμία επίσημη καταχώριση ή καταγραφή της παρουσίας του στη χώρα δεν προκύπτει στις υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας».

    Δ-ένδεια επιχειρημάτων, λοιπόν, αλλά ουδεμία έκπληξη! Εδώ ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, έναν αντιφρονούντα "τουρκόσπορο" δε θα ξεπούλαγαν? Αν θέλομε να είμαστε σοβαροί, δηλαδή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ροη αρθρων