«Η πισίνα ήταν γεμάτη με το νόημα που έχει κάτι από αρπαχτές»… Πράγματι πολύ εύστοχο το σχόλιο στο twitter για την παρουσία του Διονύση Σαββόπουλου στο μεγάλο πάρτι που έδωσε το περασμένο Σάββατο η αδελφή της συζύγου του στη βίλα του συζύγου της στις Σπέτσες, όπου καλεσμένη ήταν η πρώην βασιλική οικογένεια, ο Κοκός και το family του, εφοπλιστές, επιχειρηματίες, στελέχη τραπεζών και γνωστοί φοροφυγάδες με off shore εταιρίες και καταθέσεις σε τράπεζες του εξωτερικού.
Η δική μου η γενιά, μία άλλη εποχή, μία άλλη ζωή, δέθηκε συναισθηματικά με τα τραγούδια του Σαββόπουλου, αν και όταν φτάσαμε στην εφηβεία μας η δημιουργική φάση του Νιόνιου είχε λήξει χρόνια πριν, το 1983 με τα «Τραπεζάκια έξω». Παρόλα αυτά, όταν η δημιουργική φάση του ακόμα υπήρχε, η δική μου η γενιά έμαθε απ’ έξω, αν και ήμασταν σπόροι στην πρώτη – δευτέρα δημοτικού, τη «Ρεζέρβα» που το καλοκαίρι του 80 ακουγόταν απ’ όλους και σε όλες τις παραλίες που ο κόσμος έστηνε τα αντίσκηνα του και το βράδυ καθόταν γύρω από τη φωτιά και από αυτόν που ήξερε να παίζει κιθάρα. Και δώσε του το Λαύριο, το Γεννήθηκα στη Σαλονίκη, τον Πολιτευτή και το Πρωινό, που έναν… αιώνα μετά το τραγουδούσα στην κόρη μου, όταν ήταν μωρό για να κοιμηθεί, με απόλυτη αποτυχία.
Σου λέω, άλλη εποχή, άλλη ζωή, αν και μία φίλη προχθές, πριν από το πάρτι με τον Κοκό και την καθικαρία, που είναι ειδικευμένη στο φολκ ροκ του 60 μου έλεγε πως και τότε ο Σαββόπουλος απατεώνας ήτανε καθώς είχε αντιγράψει τα πάντα από ξένους καλλιτέχνες σε μεγάλες επιτυχίες του όπως η Θαλασσογραφία, ο Άγγελος Εξάγγελος και σε πολλά – πολλά άλλα τραγούδια. Οι Άγγλοι λένε πως δεν υπάρχει καμία ανάγκη για να κλαις πάνω από ένα ποτήρι γάλα που έχει χυθεί και πράγματι ο Σαββόπουλος έχει… χυθεί και χρόνια τώρα θαυμάζει τους τύπους με τις πισίνες και τις αρπαχτές και όχι αυτούς που σπάνε τον κλοιό μέσα στα δακρυγόνα, τα περιπολικά και τις αύρες.
Ο alterthess ιανός
Η δική μου η γενιά, μία άλλη εποχή, μία άλλη ζωή, δέθηκε συναισθηματικά με τα τραγούδια του Σαββόπουλου, αν και όταν φτάσαμε στην εφηβεία μας η δημιουργική φάση του Νιόνιου είχε λήξει χρόνια πριν, το 1983 με τα «Τραπεζάκια έξω». Παρόλα αυτά, όταν η δημιουργική φάση του ακόμα υπήρχε, η δική μου η γενιά έμαθε απ’ έξω, αν και ήμασταν σπόροι στην πρώτη – δευτέρα δημοτικού, τη «Ρεζέρβα» που το καλοκαίρι του 80 ακουγόταν απ’ όλους και σε όλες τις παραλίες που ο κόσμος έστηνε τα αντίσκηνα του και το βράδυ καθόταν γύρω από τη φωτιά και από αυτόν που ήξερε να παίζει κιθάρα. Και δώσε του το Λαύριο, το Γεννήθηκα στη Σαλονίκη, τον Πολιτευτή και το Πρωινό, που έναν… αιώνα μετά το τραγουδούσα στην κόρη μου, όταν ήταν μωρό για να κοιμηθεί, με απόλυτη αποτυχία.
Σου λέω, άλλη εποχή, άλλη ζωή, αν και μία φίλη προχθές, πριν από το πάρτι με τον Κοκό και την καθικαρία, που είναι ειδικευμένη στο φολκ ροκ του 60 μου έλεγε πως και τότε ο Σαββόπουλος απατεώνας ήτανε καθώς είχε αντιγράψει τα πάντα από ξένους καλλιτέχνες σε μεγάλες επιτυχίες του όπως η Θαλασσογραφία, ο Άγγελος Εξάγγελος και σε πολλά – πολλά άλλα τραγούδια. Οι Άγγλοι λένε πως δεν υπάρχει καμία ανάγκη για να κλαις πάνω από ένα ποτήρι γάλα που έχει χυθεί και πράγματι ο Σαββόπουλος έχει… χυθεί και χρόνια τώρα θαυμάζει τους τύπους με τις πισίνες και τις αρπαχτές και όχι αυτούς που σπάνε τον κλοιό μέσα στα δακρυγόνα, τα περιπολικά και τις αύρες.
Ο alterthess ιανός
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου