Η νομιμότητα, προπαντός η νομιμότητα! Που πρέπει να ισχύσει επιτέλους για όλους τους Έλληνες και καθ' άπασα την επικράτεια. Η νομιμότητα η ταυτισμένη με την πολιτική ηθική, την πατρίδα, το έθνος, την υπέρβαση των δυσκολιών. Η νομιμότητα που απαιτεί θυσίες και απεχθάνεται τις περιττές ευαισθησίες. Η νομιμότητα χωρίς την οποία θα μας φάει το μαύρο σκοτάδι. Η νομιμότητα που προσδίνει χαρακτήρα προσφοράς σε κάθε κυβερνητικό μέτρο και φωτίζει με το φως το αληθινό κάθε κυβερνητική πράξη.
Η νομιμότητα είναι το άγιο δισκοπότηρο της κυβέρνησης - το είπε χθες ο Σίμος για χιλιοστή φορά με αφορμή τα του Πολυτεχνείου. Επιβολή της νομιμότητας είναι οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, το μαύρο της ΕΡΤ, οι απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, η φορολογική σφαγή των αμνών, τα χαράτσια, οι περικοπές, ο πέλεκυς επί των τζαμπατζήδων, τα χημικά, ο εγκλεισμός χιλιάδων μεταναστών σε στρατόπεδα, τα αστυνομικά ντου. Και πλείστα όσα άλλα που σκοντάφτουν πάνω μας τον τελευταίο καιρό.
Η νομιμότητα κυριαρχεί στην κυβερνητική ατζέντα - με λόγια και έργα, με παρλαπίπες και ράβδους. Και είναι γνωστές βέβαια οι διαφορές - πολλοί βλέπουμε μια πόρνη εκεί που ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος βλέπουν μια κυρία αυστηρών ηθών. Κυρία ή πόρνη όμως, γιατί η νομιμότητα έχει πάρει τις καρδιές τους; Γιατί, θα πεις, είναι θέμα DNA - αναπνέει ένα δεξιό κόμμα χωρίς έρωτα για τους ραβδούχους και την καταστολή; Και θέμα επίσης αρχέγονης πονηριάς - η νομιμότητα ως φερετζές της ανηθικότητας, της αδικίας, της ιδιοτέλειας και τελικώς της παρανομίας.
Υπάρχει όμως, σήμερα ακόμα πιο πολύ, και μια διπλή επιδίωξη των υπέρ νομιμότητας ψαλμών και επιδρομών. Από τη μια να συγκινήσουν το κόμμα της τάξης στην κοινωνία - που εκτείνεται από τους μουλωχτούς νοικοκυραίους μέχρι τη Χρυσή Αυγή. Και από την άλλη να καταστείλουν την ανυπακοή, την αντίσταση, τα κινήματα, τις αγωνιστικές διαθέσεις, την ελπίδα. Να κερδίσουν νομιμόφρονες, έστω και με μαύρες μπλούζες, από τη μια, και να αποδιοργανώσουν το αντίπαλο στρατόπεδο, από την άλλη.
Σ' αυτό το παιγνίδι της νομιμότητας είναι μανούλες. Δείτε, για παράδειγμα, το πράσινο μπιτόνι του Πολυτεχνείου με το "εύφλεκτο υλικό" που κραδαίνουν από χθες. Εμείς είμαστε το εύφλεκτο υλικό αν δεν το καταλάβατε - και μας θέλουν αεροστεγώς κλεισμένους εκεί μέσα...