Sotosblog...
Η νέα έκθεση του Δ.Ν.Τ. για την πορεία της ελληνικής Οικονομίας ως αποτέλεσμα του δικού του προγράμματος αποτελεί το πιο απαξιωτικό χαστούκι σε όσους ανέλαβαν να το εφαρμόσουν, κραυγάζοντας μάλιστα με υστερία τα περί μονόδρομου και φωνασκόντας με διάφορα ανόητα κι επικίνδυνα περιφερειακά επιχειρήματα γύρω από αυτόν. Και είναι ένα πολύ ηχηρό χαστούκι, διότι η έκθεση αναφέρει ρητά και απερίφραστα ότι τα σημερινά χάλια οφείλονται στο ότι το Ταμείο υπερτίμησε κατά τους υπολογισμούς του τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής Οικονομίας.
Αναφερόμενα στην ίδια έκθεση, τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. υποτιμούν την παραδοχή αυτήν της υπερτίμησης, και στρέφουν τεχνηέντως την προσοχή στο πολυφορεμένο ζήτημα των πολλαπλασιαστών, στο οποίο επίσης γίνεται μνεία στην έκθεση, και με την ευκαιρία το ανασκαλεύουν. Πονηρός ο ελιγμός τους, διότι γνωρίζουν ότι εκεί, στο ζήτημα των εσφαλμένων πολλαπλασιαστών, χωράει άφθονος λαϊκισμός του τύπου οι φωστήρες του βρομοταμείου που κάνανε λάθος και τέτοια, τα οποία φυσικά δεν είναι και απολύτως αβάσιμα, ακόμα και στη λαϊκιστική εκδοχή τους, εδώ που τα λέμε. Προσπαθούν, λοιπόν, να κατευθύνουν αλλού τη συζήτηση, και όχι στην επίσημη παραδοχή ότι υπερτιμήθηκαν οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής Οικονομίας, στο σημείο δηλαδή όπου ωστόσο κρύβεται πολύ περισσότερη, αν όχι όλη η ουσία. Στο κάτω-κάτω, αν είχαν υιοθετηθεί ακριβέστεροι πολλαπλασιαστές, μπορεί να είχαμε ακόμα χειρότερα κοινωνικά, και άρα οικονομικά αποτελέσματα, και είχε επισημανθεί αυτό όταν θίχτηκε για πρώτη φορά αυτό το θέμα.
Γιατί όμως έρχεται τώρα το Δ.Ν.Τ. και διευκρινίζει ότι υπερτίμησε τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής Οικονομίας; Και τι σημαίνει αυτό; Δεν ήξερε το εμβαδόν της χώρας; Το μήκος της ακτογραμμής της; Τον υδάτινο όγκο των ποταμών της; Το ύψος των βουνών της; Τον ορυκτό της πλούτο; Τον αριθμό των ανθρώπων που είναι σε θέση να εργασθούν και να παραγάγουν; Το επίπεδο κατάρτισής τους; Τις εργασιακές σχέσεις και το εργατικό κόστος που πλησιάζει ολοταχώς τα κινέζικα επίπεδα; Τους άλλους συντελεστές παραγωγικότητας; Τα κεφάλαια που δόθηκαν στις τράπεζες; Τα βάρη από τα τοκοχρεολύσια που είναι καταγεγραμμένα χαρτί και καλαμάρι; Κ.τ.λ. κ.τ.λ. κ.τ.λ., τίποτε από όλα αυτά; Όχι. Τα γνώριζαν, και τα γνωρίζουν, όλα μπαστουνάκι-κουλουράκι με το νι και με το σίγμα.
Αλλά, βλέπετε, δεν αρκούν οι κάμποι, τα βουνά, ο κόσμος και όλα τα άλλα· χρειάζεται και μια διαχείριση. Και οι θλιβεροί που ανέλαβαν αυτήν τη διαχείριση ήταν για τα μπάζα. Γ ι α τ α μ π ά ζ α ! Πρώην διαπρύσιοι κύρηκες της ανάπτυξης, κομπορρήμονες σφετεριστές της εξουσίας, λαοπλάνοι –όπως έχω ξαναγράψει, πιτσαδόροι και τίποτε περισσότερο, πιτσαδόροι οι οποίοι το μόνο που κατάφεραν ήταν εκείνο που γνωρίζουν, δηλαδή να ξανασερβίρουν σε μια ολόκληρη χώρα μια πίτσα με παλαιά υλικά, αφού βέβαια υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού. Και αυτή η πολυκαιρισμένη και γεμάτη μούχλα πίτσα που σερβίρισαν και σερβίρουν ήταν σε θέση να βοηθήσει τη χώρα, ακριβώς όσο την είχε βοηθήσει οδηγώντας την στη χρεοκοπία.
Τώρα το Δ.Ν.Τ. τους δίνει ξερά. Και βέβαια δικαιώνει υπό μιαν έννοια τους βασιλικότερους του βασιλέως, Πάσχους, Μπάμπηδες, Αροσάλτηδες και λοιπούς, οι οποίοι όποτε δεν κρύβουν τη γλυψιματίδικη αλήθεια τους, επιτίθενται ωμά κι επικρίνουν τους πιτσαδόρους, αποκαλύπτοντας ότι δεν είναι σε θέση να φτιάξουν σωστά ούτε μια πίτσα της προκοπής, ό,τι δηλαδή τους λέει το αφεντικό τους και ζητάει ο πελάτης.
Το γεγονός ότι είναι ομοίως για τα μπάζα το Δ.Ν.Τ. που τους ρεζιλεύει, αυτό δεν σώζει όσους ανέλαβαν να εφαρμόσουν το ηλίθιο πρόγραμμά του σύμφωνα με τα μούτρα τους και τις δικές τους φαύλες προτεραιότητες. Και δεν τους σώζει, διότι δεν έπαιξαν έστω κάποιο τσάτρα-πάτρα κατενάτσιο για να μας προφυλάξουν από την καταστροφή, όπως είχαν υποσχεθεί προεκλογικά. Αλλά είναι απλώς φαύλοι, ακραία φαύλοι κι εντελώς, μα εντελώς ανίκανοι –δεν έχουν δε πια καμιά δικαιολογία, και τους προδίδει κάθε μέρα η φόρα που έχουν πάρει, καθώς διατείνονται αναιδέστατα ότι όχι μόνον κάνουν το σωστό, αλλά θα έπρεπε, όπως λένε, να το είχαν κάνει από καιρό δίχως ανάγκη για κάποια υπόδειξη από τον Τόμσεν και την παρέα του. Κι έρχεται τώρα ο ίδιος ο Τόμσεν και τους λέει ότι είναι για τα μπάζα.
Ποιος, παρακαλώ, τους εμπόδισε να φέρουν σε πέρας το σχέδιο του Τόμσεν για να μην αισθάνεται ο άνθρωπος διαψευσμένος με τις προβλέψεις του; Και ποιος σήμερα τους εμποδίζει; Κάποιος από εκείνους τους οποίους αφειδώς και ανερυθρίαστα κατηγορούσαν όλο αυτό τον καιρό, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να ξεπλύνουν –νομίζουν– το σιχαμένο μητρώο τους; Τα συνδικάτα του βρομοσύριζα; Ο άθλιος καλοπερασάκιας Ελληναράς; Το ελληνικό ρουσφέτι; Τα τεμπελόσκυλα του Δημοσίου; Οι σιχαμένες συντεχνίες; Και δεν συμμαζεύεται…
Άρα, τίποτε από όλα αυτά, αφού τα έχουν διαλύσει όλα και τις ψευτοπροφάσεις τους μαζί. Οι απεργίες έχουν κυρηχθεί όλες παράνομες, οι πολιτικές επιτάξεις πάνε σύννεφο, σύννεφο πάνε κι έρχονται και τα Προεδρικά Διατάγματα ή οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, το εργατικό κόστος είναι μηδενικό διότι μισθοί δεν υπάρχουν πια ούτε ως έννοια ενώ ασφαλιστικές εισφορές δεν καταβάλλονται, η φοροδιαφυγή όπως λένε οι ίδιοι πατάσσεται άγρια, το ρουσφέτι ομοίως λένε έχει πεθάνει από καιρό, ο κόσμος δεν έχει πλέον δεκάρα για να χαρακτηρισθεί καλοπερασάκιας, έμειναν να τρώνε και να πίνουν μόνο οι τραπεζίτες που πήραν και μας φόρτωσαν ως χρέος ένα σκασμό λεφτά, και ο Έλληνας μεγαλοκαρχαρίας Γιώργος Ψώρος, ανέγγιχτος αυτός και οι ομοτράπεζοι φίλοι του, με τους οποίους επωμίζεται το ιερό εθνικό έργο της ανάπτυξης με τις σπουδαίες επενδύσεις του!.. Έτσι, σε ό,τι αφορά το Δ.Ν.Τ. και τα όνειρα των οργίων του, έχει απλωθεί στη χώρα για λογαριασμό του ένας πραγματικός και μοναδικός επί γης δουλοπαροικιακός παράδεισος, ώστε να μπορεί αυτό να δράσει με παροιμιώδη άνεση, και να πετυχαίνει να επαληθεύονται και οι πιο απίθανες προβλέψεις του.
Και παρ’ όλα τούτα οι προβλέψεις για τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας υπερτιμώνται!!! Ε, με συγχωρείτε, ρε παιδιά, τι άλλο έχει απομείνει; Από δυνατότητες, εννοώ… Ποια δυνατότητα πλην μιας: Να πάρουν δρόμο! Οι γελοίοι αυτοί εγκληματίες που κυβερνάνε να ξεκουμπιστούν και να φύγουν! Να μας αδειάσουν τη γωνιά, και να ξεφορτώσουν τον τόπο και το λαό του από την άθλια παρουσία τους. Ένα άχθος αρούρης στον αγύριστο!
Χαιρετίσματα! Δεν έχει τούτο να κάνει με δυνατότητες. Έχει να κάνει με αναγκαιότητες! Η συζήτηση για τις δυνατότητες ξανανοίγει μετά. Πάνω στα μπάζα.
Η νέα έκθεση του Δ.Ν.Τ. για την πορεία της ελληνικής Οικονομίας ως αποτέλεσμα του δικού του προγράμματος αποτελεί το πιο απαξιωτικό χαστούκι σε όσους ανέλαβαν να το εφαρμόσουν, κραυγάζοντας μάλιστα με υστερία τα περί μονόδρομου και φωνασκόντας με διάφορα ανόητα κι επικίνδυνα περιφερειακά επιχειρήματα γύρω από αυτόν. Και είναι ένα πολύ ηχηρό χαστούκι, διότι η έκθεση αναφέρει ρητά και απερίφραστα ότι τα σημερινά χάλια οφείλονται στο ότι το Ταμείο υπερτίμησε κατά τους υπολογισμούς του τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής Οικονομίας.
Αναφερόμενα στην ίδια έκθεση, τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. υποτιμούν την παραδοχή αυτήν της υπερτίμησης, και στρέφουν τεχνηέντως την προσοχή στο πολυφορεμένο ζήτημα των πολλαπλασιαστών, στο οποίο επίσης γίνεται μνεία στην έκθεση, και με την ευκαιρία το ανασκαλεύουν. Πονηρός ο ελιγμός τους, διότι γνωρίζουν ότι εκεί, στο ζήτημα των εσφαλμένων πολλαπλασιαστών, χωράει άφθονος λαϊκισμός του τύπου οι φωστήρες του βρομοταμείου που κάνανε λάθος και τέτοια, τα οποία φυσικά δεν είναι και απολύτως αβάσιμα, ακόμα και στη λαϊκιστική εκδοχή τους, εδώ που τα λέμε. Προσπαθούν, λοιπόν, να κατευθύνουν αλλού τη συζήτηση, και όχι στην επίσημη παραδοχή ότι υπερτιμήθηκαν οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής Οικονομίας, στο σημείο δηλαδή όπου ωστόσο κρύβεται πολύ περισσότερη, αν όχι όλη η ουσία. Στο κάτω-κάτω, αν είχαν υιοθετηθεί ακριβέστεροι πολλαπλασιαστές, μπορεί να είχαμε ακόμα χειρότερα κοινωνικά, και άρα οικονομικά αποτελέσματα, και είχε επισημανθεί αυτό όταν θίχτηκε για πρώτη φορά αυτό το θέμα.
Γιατί όμως έρχεται τώρα το Δ.Ν.Τ. και διευκρινίζει ότι υπερτίμησε τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής Οικονομίας; Και τι σημαίνει αυτό; Δεν ήξερε το εμβαδόν της χώρας; Το μήκος της ακτογραμμής της; Τον υδάτινο όγκο των ποταμών της; Το ύψος των βουνών της; Τον ορυκτό της πλούτο; Τον αριθμό των ανθρώπων που είναι σε θέση να εργασθούν και να παραγάγουν; Το επίπεδο κατάρτισής τους; Τις εργασιακές σχέσεις και το εργατικό κόστος που πλησιάζει ολοταχώς τα κινέζικα επίπεδα; Τους άλλους συντελεστές παραγωγικότητας; Τα κεφάλαια που δόθηκαν στις τράπεζες; Τα βάρη από τα τοκοχρεολύσια που είναι καταγεγραμμένα χαρτί και καλαμάρι; Κ.τ.λ. κ.τ.λ. κ.τ.λ., τίποτε από όλα αυτά; Όχι. Τα γνώριζαν, και τα γνωρίζουν, όλα μπαστουνάκι-κουλουράκι με το νι και με το σίγμα.
Αλλά, βλέπετε, δεν αρκούν οι κάμποι, τα βουνά, ο κόσμος και όλα τα άλλα· χρειάζεται και μια διαχείριση. Και οι θλιβεροί που ανέλαβαν αυτήν τη διαχείριση ήταν για τα μπάζα. Γ ι α τ α μ π ά ζ α ! Πρώην διαπρύσιοι κύρηκες της ανάπτυξης, κομπορρήμονες σφετεριστές της εξουσίας, λαοπλάνοι –όπως έχω ξαναγράψει, πιτσαδόροι και τίποτε περισσότερο, πιτσαδόροι οι οποίοι το μόνο που κατάφεραν ήταν εκείνο που γνωρίζουν, δηλαδή να ξανασερβίρουν σε μια ολόκληρη χώρα μια πίτσα με παλαιά υλικά, αφού βέβαια υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού. Και αυτή η πολυκαιρισμένη και γεμάτη μούχλα πίτσα που σερβίρισαν και σερβίρουν ήταν σε θέση να βοηθήσει τη χώρα, ακριβώς όσο την είχε βοηθήσει οδηγώντας την στη χρεοκοπία.
Τώρα το Δ.Ν.Τ. τους δίνει ξερά. Και βέβαια δικαιώνει υπό μιαν έννοια τους βασιλικότερους του βασιλέως, Πάσχους, Μπάμπηδες, Αροσάλτηδες και λοιπούς, οι οποίοι όποτε δεν κρύβουν τη γλυψιματίδικη αλήθεια τους, επιτίθενται ωμά κι επικρίνουν τους πιτσαδόρους, αποκαλύπτοντας ότι δεν είναι σε θέση να φτιάξουν σωστά ούτε μια πίτσα της προκοπής, ό,τι δηλαδή τους λέει το αφεντικό τους και ζητάει ο πελάτης.
Το γεγονός ότι είναι ομοίως για τα μπάζα το Δ.Ν.Τ. που τους ρεζιλεύει, αυτό δεν σώζει όσους ανέλαβαν να εφαρμόσουν το ηλίθιο πρόγραμμά του σύμφωνα με τα μούτρα τους και τις δικές τους φαύλες προτεραιότητες. Και δεν τους σώζει, διότι δεν έπαιξαν έστω κάποιο τσάτρα-πάτρα κατενάτσιο για να μας προφυλάξουν από την καταστροφή, όπως είχαν υποσχεθεί προεκλογικά. Αλλά είναι απλώς φαύλοι, ακραία φαύλοι κι εντελώς, μα εντελώς ανίκανοι –δεν έχουν δε πια καμιά δικαιολογία, και τους προδίδει κάθε μέρα η φόρα που έχουν πάρει, καθώς διατείνονται αναιδέστατα ότι όχι μόνον κάνουν το σωστό, αλλά θα έπρεπε, όπως λένε, να το είχαν κάνει από καιρό δίχως ανάγκη για κάποια υπόδειξη από τον Τόμσεν και την παρέα του. Κι έρχεται τώρα ο ίδιος ο Τόμσεν και τους λέει ότι είναι για τα μπάζα.
Ποιος, παρακαλώ, τους εμπόδισε να φέρουν σε πέρας το σχέδιο του Τόμσεν για να μην αισθάνεται ο άνθρωπος διαψευσμένος με τις προβλέψεις του; Και ποιος σήμερα τους εμποδίζει; Κάποιος από εκείνους τους οποίους αφειδώς και ανερυθρίαστα κατηγορούσαν όλο αυτό τον καιρό, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να ξεπλύνουν –νομίζουν– το σιχαμένο μητρώο τους; Τα συνδικάτα του βρομοσύριζα; Ο άθλιος καλοπερασάκιας Ελληναράς; Το ελληνικό ρουσφέτι; Τα τεμπελόσκυλα του Δημοσίου; Οι σιχαμένες συντεχνίες; Και δεν συμμαζεύεται…
Άρα, τίποτε από όλα αυτά, αφού τα έχουν διαλύσει όλα και τις ψευτοπροφάσεις τους μαζί. Οι απεργίες έχουν κυρηχθεί όλες παράνομες, οι πολιτικές επιτάξεις πάνε σύννεφο, σύννεφο πάνε κι έρχονται και τα Προεδρικά Διατάγματα ή οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, το εργατικό κόστος είναι μηδενικό διότι μισθοί δεν υπάρχουν πια ούτε ως έννοια ενώ ασφαλιστικές εισφορές δεν καταβάλλονται, η φοροδιαφυγή όπως λένε οι ίδιοι πατάσσεται άγρια, το ρουσφέτι ομοίως λένε έχει πεθάνει από καιρό, ο κόσμος δεν έχει πλέον δεκάρα για να χαρακτηρισθεί καλοπερασάκιας, έμειναν να τρώνε και να πίνουν μόνο οι τραπεζίτες που πήραν και μας φόρτωσαν ως χρέος ένα σκασμό λεφτά, και ο Έλληνας μεγαλοκαρχαρίας Γιώργος Ψώρος, ανέγγιχτος αυτός και οι ομοτράπεζοι φίλοι του, με τους οποίους επωμίζεται το ιερό εθνικό έργο της ανάπτυξης με τις σπουδαίες επενδύσεις του!.. Έτσι, σε ό,τι αφορά το Δ.Ν.Τ. και τα όνειρα των οργίων του, έχει απλωθεί στη χώρα για λογαριασμό του ένας πραγματικός και μοναδικός επί γης δουλοπαροικιακός παράδεισος, ώστε να μπορεί αυτό να δράσει με παροιμιώδη άνεση, και να πετυχαίνει να επαληθεύονται και οι πιο απίθανες προβλέψεις του.
Και παρ’ όλα τούτα οι προβλέψεις για τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας υπερτιμώνται!!! Ε, με συγχωρείτε, ρε παιδιά, τι άλλο έχει απομείνει; Από δυνατότητες, εννοώ… Ποια δυνατότητα πλην μιας: Να πάρουν δρόμο! Οι γελοίοι αυτοί εγκληματίες που κυβερνάνε να ξεκουμπιστούν και να φύγουν! Να μας αδειάσουν τη γωνιά, και να ξεφορτώσουν τον τόπο και το λαό του από την άθλια παρουσία τους. Ένα άχθος αρούρης στον αγύριστο!
Χαιρετίσματα! Δεν έχει τούτο να κάνει με δυνατότητες. Έχει να κάνει με αναγκαιότητες! Η συζήτηση για τις δυνατότητες ξανανοίγει μετά. Πάνω στα μπάζα.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου