Μόλις εχθές, μετά από τέσσερις ολόκληρους μήνες, θυμήθηκε η κυβέρνηση της πασοκονεοδημοκρατίας να παρουσιάσει το πρόγραμμά της. Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι μέχρι τώρα κυβερνά με μόνο πρόγραμμα το Μνημόνιο και ας δούμε το κείμενο καθεαυτό. Πέρα από τις γενικόλογες ευχές, χαρακτηριστικές του πάλαι ποτέ δικομματισμού, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει πολύ συγκεκριμένες πολιτικές: συνέχιση απολύσεων στο Δημόσιο και απελευθέρωση στον ιδιωτικό τομέα (θέση 5), ιδιωτικοποιήσεις παντού (θέση 11), καμία μείωση του χρέους (θέση 8), παγίωση της ανεργίας (θέση 18). Ενώ το πρόγραμμα αυτό φωνάζει τη στήριξή του με κάθε τρόπο στο κεφάλαιο χωρίς κανένα κοινωνικό κριτήριο, η σιωπή του σχετικά με την προστασία των εργαζομένων και των ανέργων που ζουν σ' αυτή τη χώρα είναι εκκωφαντική. Είναι πρόγραμμα γραμμένο από το ενιαίο κόμμα του Μνημονίου για το μεγάλο κεφάλαιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει στον ελληνικό λαό την πρότασή του και αν αντιπαραθέσουμε τις δύο προτάσεις, θα δούμε ότι πρόκειται για δύο κόσμους εντελώς διαφορετικούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται την πραγματικότητα της ανθρωπιστικής κρίσης και προετοιμάζεται ήδη πυρετωδώς για την υλοποίηση του βραχυπρόθεσμου προγράμματος άμεσης ανακούφισης της κοινωνίας. Πέραν της άμεσης επιστροφής του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, διαθέτει προτάσεις για την πρόσβαση στα βασικά αγαθά για όλους, για τη σίτιση, τη στέγαση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται την αποτυχία των διακηρυγμένων στόχων του Μνημονίου, αποδέχεται τη μη βιωσιμότητα του χρέους και προτείνει την ακύρωση του Μνημονίου και τη διαπραγμάτευση για μια νέα δανειακή σύμβαση1. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη λογική επιλογή απέναντι στους ισοπεδωτές της κοινωνίας που εκφράζουν τον παλιό κόσμο που φεύγει.

1 Δες το άρθρο του Σ. Λαπατσιώρα, "Ακύρωση Μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης", http://left.gr/news/akyrosi-mnimonioy-kai-epanadiapragmateysi-tis-daneiakis-symvasis