Του Παντελη Μπουκαλα, απο την Καθημερινη...
Παραδοξολογώντας, ίσως κάποιος υποστήριζε ότι έπεσαν επιτέλους οι μάσκες του χρυσαγύρτικου εσμού με τη δημοσίευση φωτογραφιών όπου οι «εθνικισταί» εμφανίζονται μασκαρεμένοι με το σκοτεινότερο λευκό που υπήρξε ποτέ: το τρομοκρατικό λευκό της στολής της Κου Κλουξ Κλαν. Οι μάσκες όμως έχουν πέσει από καιρό, παρότι τα αποκαλυπτήρια δεν επηρέασαν τη συνείδηση των οπαδών της Χ.Α.
Το άλλοθι της άγνοιας ή της παραπλάνησης δεν δικαιούται να το επικαλεστεί κανείς. Ούτε καν αυτοί που, παρά τα όσα έγιναν γνωστά για τους πατέρες της εγκληματικής οργάνωσης (ένα απεχθές κράμα Χίτλερ και Παπαδόπουλου), για την πολύχρονη βίαιη δράση της (όχι μόνο κατά μεταναστών) και τη διασύνδεσή της με ό,τι φασιστικότερο υπάρχει σε Ευρώπη και Αμερική, συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η Χ.Α. είναι μια μόλις χθεσινή υπόθεση, μια μάλλον αφομοιώσιμη παράπλευρη συνέπεια των μνημονίων, και όχι το πλέον αποχαλινωμένο, ανενδοίαστο και εξαγριωμένο αποκρυστάλλωμα της ελληνικής ακροδεξιάς.
«Για τον κοινοβουλευτικό μας βίο η εκλογή νεοναζί βουλευτών αποτελεί ορόσημο», γράφει ο Κωστής Παπαϊωάννου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και πρώην πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, στο βιβλίο του «Τα “καθαρά χέρια” της Χρυσής Αυγής - Εφαρμογές ναζιστικής καθαρότητας» («Μεταίχμιο», 2013). Ομως, «δεν ήρθε από τον ουρανό, δεν είναι θεϊκή τιμωρία, φυσικό φαινόμενο ή αδιερεύνητο καπρίτσιο της μοίρας». Η άνοδός της είναι «κρίκος μιας εξέλιξης που συντείνει στον εκφασισμό κοινωνίας και κρατικών μηχανισμών».
Βαριές κουβέντες; Υπάρχουν και βαρύτερες, στο ίδιο βιβλίο. Και το βάρος τους είναι η σκληρή αλήθεια τους: «Μας λένε ότι για να ανακοπεί η ισχύς της Χ.Α. το κράτος λαμβάνει μέτρα αντιμετώπισης των παραγόντων που την ενισχύουν και αυτά τα μέτρα δεν μπορεί παρά να είναι μέτρα έκτακτης ανάγκης. Ετσι όμως το κράτος ακολουθεί τη γραμμή της Χ.Α. για να περιορίσει τη δύναμή της. [...]
Ετσι τάχα θα επιταχυνθεί η πορεία ανάκαμψης και θα αποδυναμωθεί ο νεοναζισμός; Λαμβάνει μέτρα που παραπέμπουν σε καθεστώς εξαίρεσης για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που σχετίζονται με το μεταναστευτικό. Και αφού οικονομική κρίση και μεταναστευτικό έθρεψαν τη Χ.Α., τα μέτρα έκτακτης ανάγκης υποτίθεται πως θα την ανακόψουν. Πρόκειται για μια λογική “εκφασισμού για την αντιμετώπιση του φασισμού”, που επιπλέον παραβλέπει τον πιο κρίσιμο παράγοντα, τη διείσδυση του φασισμού στους κρατικούς μηχανισμούς». «Λογική»; Πόση λογική διαθέτει αυτή η ψευτοομοιοπαθητική μέθοδος;
Ας το ξαναπούμε. Η ευθύνη για την πολιτική και ιδεολογική απεξάρθρωση της Χ.Α. δεν πέφτει στη Δικαιοσύνη ή την Αστυνομία, αλλά στην κοινωνία, που την ανέδειξε τρίτο κόμμα. Αν είναι έτοιμη να καταπιεί και τώρα όσα πλασάρουν οι χρυσαυγίτες σαν εξηγήσεις για να αντικρούσουν τις νέες αποκαλύψεις, δεν θ’ αργήσει να φανεί· θα το πει η μεθεπόμενη δημοσκόπηση. Τότε θα διαπιστώσουμε αν βρήκαν ευήκοα ώτα όσα ισχυρίστηκαν οι γνήσιοι χιουμορίστες Κασιδιάρης και Παναγιώταρος, ότι τα παλικάρια είχαν ντυθεί Κου Κουξ Κλαν για να διασκεδάσουν σε αποκριάτικο πάρτι, και τίποτα κακό δεν υποδήλωνε η επιλογή τους. Οπως δεν υποδηλώνει τίποτα η μανία τους με τις ναζιστικές στολές.
Η αλήθεια είναι ότι στη Χ.Α. έχουν μια μανία και με τις μεταμφιέσεις. Με τη μασκοφορία. Την υπόδυση. Το ψεύδος. Στο βιβλίο του «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής» («Πόλις», 2012), ο Δημήτρης Ψαρράς αναλύει την πρώτη και τη δεύτερη μεταμφίεσή της. Η «Γαλάζια Στρατιά» ήταν ο Δούρειος Ιππος με τον οποίο η Χ.Α. επιχείρησε το 2001 να διεισδύσει στους οπαδούς της Εθνικής και να τους ασκήσει τη σωστή Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση. «Για προφανείς λόγους», λέει ο Ψαρράς, «η Γαλάζια Στρατιά έχει επιλέξει το γαλανόλευκο χρώμα, εγκαταλείποντας το κλασικό μαυροκόκκινο της μητρικής της οργάνωσης. Εχει φροντίσει όμως να υποδηλώνει τα φασιστικά της πιστεύω με την επιλογή του εμβλήματός της: τέσσερα βέλη σε σχήμα σταυρού, κατευθυνόμενα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. “Σταυρωτά βέλη” (Nyilaskereszt) ονομαζόταν το μεσοπολεμικό ουγγρικό κόμμα που συνεργάστηκε με τους ναζί (και έχει παρόμοιο έμβλημα), ενώ το σήμα αυτό θεωρείται σήμερα από την Anti-Defamation League σύμβολο ρατσιστικού μίσους, όπως η σβάστικα και ο κέλτικος σταυρός (Crosstar και Arrow-Cross). Σταυρωτά βέλη χρησιμοποίησε η Χρυσή Αυγή, μαζί με την κυκλική σβάστικα, κατά την πρώτη της εμφάνιση, ενώ τα υιοθέτησε και ο Καρατζαφέρης στο πρώτο έμβλημα του ΛΑΟΣ» (και το ημιεπανέφερε όταν το άστρο του πήρε να δύει). Δεύτερη μεταμφίεση, η «Πατριωτική Συμμαχία», που η ίδρυσή της εξαγγέλθηκε (τυχαία) την 21η Απριλίου 2004. Την «ΠΑΤΡΙ.Σ» την κατασκεύασε σαν οιονεί μετωπικό σχήμα και σαν άλλοθί της η Χ.Α., όταν φυγοδικούσε ο υπαρχηγός της «Περίανδρος»: Ανέστειλε τύποις τη δική της πολιτική δράση, ώστε να μη θεωρείται υπόλογη για τις ένοπλες επιθέσεις των μελών της (ναι, ναι, γίνονταν από τότε). Καλπουζανιές.
Ακολούθησαν πολλές μεταμφιέσεις. Παριστάνουν τους πατριώτες και εκθέτουν τη χώρα σε κινδύνους, με τη δράση τους στην Κακαβιά, εναντίον τουριστών από την ΠΓΔΜ και εναντίον της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Υποδύονται τους ανιδιοτελείς προστάτες του λαού αλλά στη Βουλή υποστηρίζουν φανατικά τα εφοπλιστικά συμφέροντα. Καμώνονται τα παλικάρια, και χτυπούν πάντοτε πέντε και οπλισμένοι τον έναν και άοπλο. Αλλά και σε καλούς χριστιανούς μασκαρεύονται, δημαγωγώντας. Ωστόσο, ως «συνεπής ναζιστική οργάνωση», γράφει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης στο βιβλίο του «Χρυσή Αυγή και Εκκλησία» («Πόλις», 2013), «η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί παρά να είναι αντιχριστιανική και παγανιστική. Ο ναζισμός υπήρξε ως γνωστόν μια παγανιστική πολιτική θρησκεία. Στάθηκε απόλυτος αντίπαλος του χριστιανισμού, για τον οποίο πίστευε ότι μόλυνε την ανθρωπότητα με το εβραϊκό μικρόβιο».
Το μόνο που δεν κρύβουν τα αυτοπροσδιοριζόμενα ως «παιδιά των ηττημένων του Β΄ Παγκοσμίου» είναι η λατρεία τους για τον Χίτλερ. «Η Χ.Α.», γράφει στο δικό του βιβλίο ο Σάββας Μιχαήλ («Η φρίκη μιας παρωδίας: Τρεις ομιλίες για τη “Χρυσή Αυγή”», «Αγρα», 2013) «ποζάρει ανοιχτά σαν ναζιστικό κόμμα με φουστανέλα, υμνώντας τη φρίκη του Αουσβιτς, τη βαρβαρότητα του Τρίτου Ράιχ, μαζί και τα αποτρόπαια εγκλήματα των προγόνων τους Γερμανοτσολιάδων και Χιτών. Το χειρότερο είναι ότι βρίσκει απήχηση σε εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους». Που είδαν ζόφο και μπήκαν.
Παραδοξολογώντας, ίσως κάποιος υποστήριζε ότι έπεσαν επιτέλους οι μάσκες του χρυσαγύρτικου εσμού με τη δημοσίευση φωτογραφιών όπου οι «εθνικισταί» εμφανίζονται μασκαρεμένοι με το σκοτεινότερο λευκό που υπήρξε ποτέ: το τρομοκρατικό λευκό της στολής της Κου Κλουξ Κλαν. Οι μάσκες όμως έχουν πέσει από καιρό, παρότι τα αποκαλυπτήρια δεν επηρέασαν τη συνείδηση των οπαδών της Χ.Α.
Το άλλοθι της άγνοιας ή της παραπλάνησης δεν δικαιούται να το επικαλεστεί κανείς. Ούτε καν αυτοί που, παρά τα όσα έγιναν γνωστά για τους πατέρες της εγκληματικής οργάνωσης (ένα απεχθές κράμα Χίτλερ και Παπαδόπουλου), για την πολύχρονη βίαιη δράση της (όχι μόνο κατά μεταναστών) και τη διασύνδεσή της με ό,τι φασιστικότερο υπάρχει σε Ευρώπη και Αμερική, συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η Χ.Α. είναι μια μόλις χθεσινή υπόθεση, μια μάλλον αφομοιώσιμη παράπλευρη συνέπεια των μνημονίων, και όχι το πλέον αποχαλινωμένο, ανενδοίαστο και εξαγριωμένο αποκρυστάλλωμα της ελληνικής ακροδεξιάς.
«Για τον κοινοβουλευτικό μας βίο η εκλογή νεοναζί βουλευτών αποτελεί ορόσημο», γράφει ο Κωστής Παπαϊωάννου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και πρώην πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, στο βιβλίο του «Τα “καθαρά χέρια” της Χρυσής Αυγής - Εφαρμογές ναζιστικής καθαρότητας» («Μεταίχμιο», 2013). Ομως, «δεν ήρθε από τον ουρανό, δεν είναι θεϊκή τιμωρία, φυσικό φαινόμενο ή αδιερεύνητο καπρίτσιο της μοίρας». Η άνοδός της είναι «κρίκος μιας εξέλιξης που συντείνει στον εκφασισμό κοινωνίας και κρατικών μηχανισμών».
Βαριές κουβέντες; Υπάρχουν και βαρύτερες, στο ίδιο βιβλίο. Και το βάρος τους είναι η σκληρή αλήθεια τους: «Μας λένε ότι για να ανακοπεί η ισχύς της Χ.Α. το κράτος λαμβάνει μέτρα αντιμετώπισης των παραγόντων που την ενισχύουν και αυτά τα μέτρα δεν μπορεί παρά να είναι μέτρα έκτακτης ανάγκης. Ετσι όμως το κράτος ακολουθεί τη γραμμή της Χ.Α. για να περιορίσει τη δύναμή της. [...]
Ετσι τάχα θα επιταχυνθεί η πορεία ανάκαμψης και θα αποδυναμωθεί ο νεοναζισμός; Λαμβάνει μέτρα που παραπέμπουν σε καθεστώς εξαίρεσης για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που σχετίζονται με το μεταναστευτικό. Και αφού οικονομική κρίση και μεταναστευτικό έθρεψαν τη Χ.Α., τα μέτρα έκτακτης ανάγκης υποτίθεται πως θα την ανακόψουν. Πρόκειται για μια λογική “εκφασισμού για την αντιμετώπιση του φασισμού”, που επιπλέον παραβλέπει τον πιο κρίσιμο παράγοντα, τη διείσδυση του φασισμού στους κρατικούς μηχανισμούς». «Λογική»; Πόση λογική διαθέτει αυτή η ψευτοομοιοπαθητική μέθοδος;
Ας το ξαναπούμε. Η ευθύνη για την πολιτική και ιδεολογική απεξάρθρωση της Χ.Α. δεν πέφτει στη Δικαιοσύνη ή την Αστυνομία, αλλά στην κοινωνία, που την ανέδειξε τρίτο κόμμα. Αν είναι έτοιμη να καταπιεί και τώρα όσα πλασάρουν οι χρυσαυγίτες σαν εξηγήσεις για να αντικρούσουν τις νέες αποκαλύψεις, δεν θ’ αργήσει να φανεί· θα το πει η μεθεπόμενη δημοσκόπηση. Τότε θα διαπιστώσουμε αν βρήκαν ευήκοα ώτα όσα ισχυρίστηκαν οι γνήσιοι χιουμορίστες Κασιδιάρης και Παναγιώταρος, ότι τα παλικάρια είχαν ντυθεί Κου Κουξ Κλαν για να διασκεδάσουν σε αποκριάτικο πάρτι, και τίποτα κακό δεν υποδήλωνε η επιλογή τους. Οπως δεν υποδηλώνει τίποτα η μανία τους με τις ναζιστικές στολές.
Η αλήθεια είναι ότι στη Χ.Α. έχουν μια μανία και με τις μεταμφιέσεις. Με τη μασκοφορία. Την υπόδυση. Το ψεύδος. Στο βιβλίο του «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής» («Πόλις», 2012), ο Δημήτρης Ψαρράς αναλύει την πρώτη και τη δεύτερη μεταμφίεσή της. Η «Γαλάζια Στρατιά» ήταν ο Δούρειος Ιππος με τον οποίο η Χ.Α. επιχείρησε το 2001 να διεισδύσει στους οπαδούς της Εθνικής και να τους ασκήσει τη σωστή Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση. «Για προφανείς λόγους», λέει ο Ψαρράς, «η Γαλάζια Στρατιά έχει επιλέξει το γαλανόλευκο χρώμα, εγκαταλείποντας το κλασικό μαυροκόκκινο της μητρικής της οργάνωσης. Εχει φροντίσει όμως να υποδηλώνει τα φασιστικά της πιστεύω με την επιλογή του εμβλήματός της: τέσσερα βέλη σε σχήμα σταυρού, κατευθυνόμενα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. “Σταυρωτά βέλη” (Nyilaskereszt) ονομαζόταν το μεσοπολεμικό ουγγρικό κόμμα που συνεργάστηκε με τους ναζί (και έχει παρόμοιο έμβλημα), ενώ το σήμα αυτό θεωρείται σήμερα από την Anti-Defamation League σύμβολο ρατσιστικού μίσους, όπως η σβάστικα και ο κέλτικος σταυρός (Crosstar και Arrow-Cross). Σταυρωτά βέλη χρησιμοποίησε η Χρυσή Αυγή, μαζί με την κυκλική σβάστικα, κατά την πρώτη της εμφάνιση, ενώ τα υιοθέτησε και ο Καρατζαφέρης στο πρώτο έμβλημα του ΛΑΟΣ» (και το ημιεπανέφερε όταν το άστρο του πήρε να δύει). Δεύτερη μεταμφίεση, η «Πατριωτική Συμμαχία», που η ίδρυσή της εξαγγέλθηκε (τυχαία) την 21η Απριλίου 2004. Την «ΠΑΤΡΙ.Σ» την κατασκεύασε σαν οιονεί μετωπικό σχήμα και σαν άλλοθί της η Χ.Α., όταν φυγοδικούσε ο υπαρχηγός της «Περίανδρος»: Ανέστειλε τύποις τη δική της πολιτική δράση, ώστε να μη θεωρείται υπόλογη για τις ένοπλες επιθέσεις των μελών της (ναι, ναι, γίνονταν από τότε). Καλπουζανιές.
Ακολούθησαν πολλές μεταμφιέσεις. Παριστάνουν τους πατριώτες και εκθέτουν τη χώρα σε κινδύνους, με τη δράση τους στην Κακαβιά, εναντίον τουριστών από την ΠΓΔΜ και εναντίον της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Υποδύονται τους ανιδιοτελείς προστάτες του λαού αλλά στη Βουλή υποστηρίζουν φανατικά τα εφοπλιστικά συμφέροντα. Καμώνονται τα παλικάρια, και χτυπούν πάντοτε πέντε και οπλισμένοι τον έναν και άοπλο. Αλλά και σε καλούς χριστιανούς μασκαρεύονται, δημαγωγώντας. Ωστόσο, ως «συνεπής ναζιστική οργάνωση», γράφει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης στο βιβλίο του «Χρυσή Αυγή και Εκκλησία» («Πόλις», 2013), «η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί παρά να είναι αντιχριστιανική και παγανιστική. Ο ναζισμός υπήρξε ως γνωστόν μια παγανιστική πολιτική θρησκεία. Στάθηκε απόλυτος αντίπαλος του χριστιανισμού, για τον οποίο πίστευε ότι μόλυνε την ανθρωπότητα με το εβραϊκό μικρόβιο».
Το μόνο που δεν κρύβουν τα αυτοπροσδιοριζόμενα ως «παιδιά των ηττημένων του Β΄ Παγκοσμίου» είναι η λατρεία τους για τον Χίτλερ. «Η Χ.Α.», γράφει στο δικό του βιβλίο ο Σάββας Μιχαήλ («Η φρίκη μιας παρωδίας: Τρεις ομιλίες για τη “Χρυσή Αυγή”», «Αγρα», 2013) «ποζάρει ανοιχτά σαν ναζιστικό κόμμα με φουστανέλα, υμνώντας τη φρίκη του Αουσβιτς, τη βαρβαρότητα του Τρίτου Ράιχ, μαζί και τα αποτρόπαια εγκλήματα των προγόνων τους Γερμανοτσολιάδων και Χιτών. Το χειρότερο είναι ότι βρίσκει απήχηση σε εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους». Που είδαν ζόφο και μπήκαν.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου