του Δημητρη Παπαχρηστου, απο το Εθνος...
Εχει ειπωθεί και γραφτεί πολλές φορές πως δεν ήταν μόνος του ο Ακης Τσοχατζόπουλος. Χρησιμοποιήθηκε ως προκάλυμμα, καθότι οι διεφθαρμένοι και η διαφθορά δεν αντιμετωπίζονται με επιμέρους εμβαλωματικές ενέργειες. Ούτε ο Παπαγεωργόπουλος από το όλο αυτοδιοικητικό σύστημα ήταν ο μόνος δήμαρχος διεφθαρμένος. Για να εξυγιανθεί το σύστημα χρειάζεται ριζική ανατροπή του και δεν αρκούν οι παραδειγματικές δικαστικές αποφάσεις...
Η εξουσία διαφθείρει κι όποιος έχει τα δάχτυλα στο βάζο με το μέλι, λέει ο λαός μας, τα γλείφει, προσθέτοντας, δυστυχώς, πως όλοι το ίδιο είναι κι αν δεν είναι, θα γίνουν. Υπάρχει μια απαξιωτική αποστροφή κατά των πολιτικών, που οδηγεί σε έναν πόλεμο «όλοι εναντίον όλων», ο οποίος ευνοεί τον συντηρητισμό που προκαλεί η κρίση σε μια κοινωνία εν πολλοίς αρρωστημένη, αλλιώς δεν εξηγούνται οι παρά φύσιν αποφύσεις τύπου Χρυσή Αυγή.
Κι όλοι αυτοί οι εξοργισμένοι-αγανακτισμένοι, που τη νομιμοποίησαν εκλογικά, στρέφονται εναντίον του εαυτού τους κι αυτό έχει φανεί ήδη.
Η τραγελαφική περίπτωση του Λιάπη είναι ενδεικτική μιας παλαιοκομματικής νοοτροπίας που υπήρχε και διαιωνίζεται. Είναι γελοίο κάποιοι που κερδοσκοπούν από την κρίση να την επικαλούνται για να γλιστρούν και να ξεφεύγουν από τη δαγκάνα της Εφορίας και τα υποζύγια, δηλαδή η πλειονότητα του ελληνικού λαού να υπομένει και να γίνεται μαύρη η ζωή του και οι χριστουγεννιάτικες γιορτές να του μεγαλώνουν τον πόνο και την αγωνία για το αύριο...
Η κρίση που περνάμε μπορεί να μας ταρακουνήσει και να απαλλαγούμε από τις παρακρούσεις που μας έχει δημιουργήσει.
Μπορεί να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πως οι όποιες ριζοσπαστικές αλλαγές πρέπει να ενταχθούν μέσα στην καθημερινότητά μας και από τώρα να δημιουργούμε τα πρώτα κύτταρα της άμεσης δημοκρατίας, με ελευθερία, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη ανθρώπινη και κοινωνική αλλά και με συλλογικότητες. Μόνο τότε θα φτάσουμε στο σημείο να καταλάβουμε ποια είναι τα όρια της προόδου και της ποθητής ανάπτυξης, γιατί αυτές οι έννοιες βλέπουμε να έχουν οδηγήσει τον πλανήτη και τους ανθρώπους του στο χείλος της καταστροφής.
Η συνολική Αριστερά δεν μπορεί να λειτουργεί σαν μέρος ή συμπλήρωμα του καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο έχει αποτύχει παταγωδώς και δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει κανονικά και φυσιολογικά, προσφέροντας την πλήρη απασχόληση σε μια βάρβαρη ανταγωνιστική αγορά, στην οποία έχει διαταραχθεί η ισορροπία τιμών που καθορίζεται από την προσφορά και τη ζήτηση. Η νέα κοινωνία θα πρέπει να στηριχθεί στην αλληλέγγυα οικονομία και στην κοινωνικοποίηση των ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου