Το Κράτος Τους...

Το προνόμιο του Φτωχού...
Στο ζήτημα αυτό πριν απ’ όλα πρέπει να προσέξουμε ότι κράτος δεν υπήρξε πάντα. Υπήρξε καιρός που δεν υπήρχε κράτος. Αυτό εμφανίζεται εκεί και τότε, όπου και όταν εμφανίζεται ο χωρισμός της κοινωνίας σε τάξεις, όταν εμφανίζονται εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι.

(V.I. Lenin-Για το κράτος (1919), διάβασε παραπάνω εδώ)

Οι νόμοι, το δίκαιο, η κουλτούρα, η παιδεία, η ηθική ράβονται από την άρχουσα τάξη και διατηρούνται έτσι ώστε να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της, ειδκά εκείνα που έρχονται σε αντίθεση με αυτά των υποτελών τάξεων.

Στις 18/04/2013 ένας κύπριος αστός πολιτικός και τραπεζίτης, ο Μάκης Κεραυνός, είπε το εξής σχετικά με την διαφθορά στην Δημόσια Υπηρεσία (δίνοντας συνέντευξη σε ένα γλείφτη δημοσιογραφάκο της τηλεόρασης που μεταδόθηκε εκέινη την νύχτα στην Κύπρο),

Οταν ήμουν Υπουργός Εργασίας, με πήρε τηλέφωνο ένας Μεγάλος Επιχειρηματίας ζητώντας επίμονα να με δει. Ακύρωσα άλλες υποχρεώσεις μου και του έκλεισα ραντεβού.

Είπαμε τα εξής:
– Μεγάλος Επιχειρηματίας: Ξέρεις ότι σήμερα “λάδωσα” υπάλληλο στο Υπουργείο σου με 5,000 λίρες για να γίνει η “δουλειά” μου;
– Υπουργος: ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ να μου δώσεις το όνομα του και θα τον πάρω στο δικαστήριο για δεκασμό, θα χάσει την δουλειά του, θα τον κλείσω στην φυλακή.

– Οχι δεν σου δίνω το όνομα του.
– Μα γιατί Μεγάλε Επιχειρηματία;
– Γιατί ίσως τον χρειαστώ και στο μέλλον.

Και μ’αυτό βγάλανε τον δημόσιο υπάλληλο του Υπουργείου Εργασίας σκάρτο και διεφθαρμένο. Ωραία.
Αλλά τι γίνεται με τον Μεγάλο Επιχειρηματία; Μήπως ο αστός πολιτικός του είπε:
- Συγνώμη Μεγάλε Επιχειρηματία, αλλά θα καλέσω την Αστυνομία για να σε συλλάβει. Οχι μόνο δωροδόκησες ένα δημόσιο υπάλληλο, όχι μόνο αρνιέσαι να κατονομάσεις τον συνένοχο σου αλλά και αναίσχυντα δηλώνεις ότι θα επαναλάβεις το έγκλημα σου. Είσαι δημόσιος κίνδυνος Μεγάλε Επιχειρηματία μου.“;
Οχι, κάτι τέτοιο ο αστός πολιτκός και τραπεζίτης δεν μας είπε ότι έγινε.

Μήπως οι συνάδελφοι του, τραπεζίτες και πολιτικοί που συχνά-πυκνά, όπως είπε, τους επισκέπτεται στις Βρυξέλλες για καφέ και κουνουσμάν του είπαν: “Μα τί πράματα είναι αυτά Makis μου; Είστε πράγματι όλοι διεφθαρμένοι εκεί κάτω, από τον υπάλληλο μέχρι τον Υπουργό. Μην τολμήσεις να ξαναπάρεις χαρτοφυλάκιο υπουργού γιατί σε έχουμε μαυροπινακίσει”;

Οχι κάτι τέτοιο ο αστός πολιτκός και τραπεζίτης δεν μας είπε ότι διημείφθη. Ούτε ότι τον έχουνε βάλει σε κάποια Μαύρη Βίβλο.

Μήπως ο Γενικός Εισαγγελέας της Κύπρου αυτεπάγγελτα την επόμενη μέρα συνέλαβε τον Μεγάλο Επιχειρηματία για υπόθεση δωροδοκίας και τον αστό πολιτικό για απόκρυψη εγκλήματος;

Οχι, κάτι τέτοιο δεν έγινε μέχρι σήμερα.

Μήπως ένας, έστω ένας, στον καφενέ την άλλη μέρα όταν κάναμε σχετική κουβέντα, μου είπε: “μα τί αδίσταχτοι, ανήθικοι και διεφθαρμένοι είναι ο Μεγάλος Επιχειρηματίας και το Κεφάλαιο. Αυτοί πραγματικά είναι το Κράτος, αυτοί κτυπούν το ντέφι“;

Οχι, κανένας δεν μου είπε κάτι τέτοιο.
Ολοι όμως είπανε, “Με τέτοια διαφθορά στη Δημόσια Υπηρεσία πώς θα δούμε προκοπή; Μια τρόικα μόνο μπορεί πλέον να διορθώσει την κατάσταση.“

Υπόψιν ότι το όνομα του αστού πολιτικού και τραπεζίτη της Ελληνικής Τράπεζας ακουγόταν όταν οι αστοί γυρεύανε υποψήφιους προέδρους το 2013.

Μα πριν τελειώσω, ας πάμε και στην Αρχαία Αθήνα, λίκνο του πολιτισμού και μήτρα της Δημοκρατίας. Εκεί, ας πούμε, τον Χρυσό Αιώνα, το 500 π.χ πάνω κάτω., άνθισαν τα γράμματα και οι τέχνες, οι αρχαίοι αθηναίοι συγγραφείς και φιλόσοφοι άφησαν πίσω τους ένα τεράστιο έργο. Πρωτοποριακό από πολλές απόψεις. Δυό-τρία μελανά στοιχεία της τότε κοινωνίας ευτυχώς δεν σπίλωσαν το θάμβος του έργου τους που ακτινοβολεί μέχρι τις μέρες μας.

Ας με διορθώσει κάποιος αν κάνω λάθος, αλλά ένα τέτοιο μελανό σημείο ήταν και το γεγονός ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι ζούσαν από την εκμετάλλευση χιλιάδων σκλάβων. Βέβαια αυτό το γεγονός δεν είναι και τόσο γνωστό στις μέρες μας και ίσως πολλοί από εμάς δεν είχαν την ευκαιρία να διερωτηθούν πώς στο διάολο οι αρχαίοι τραγικοί μίλησαν για 1,002 θέματα Ηθικής, των διλημμάτων και αντιφάσεων της ανθρώπινης κατάστασης αλλά παρέλειψαν από το ρεπερτόριο τους την Σκλαβιά. Μήπως υπάρχει έστω μια τραγωδία που να βάζει το ερώτημα, είναι ηθικόν το να εκμεταλλεύται ένας άνθρωπος έναν άλλο, να υπάρχουν Ελεύθεροι και Σκλάβοι; Οχι από ότι ξέρω.

Αλλά και πώς εξηγείς το γεγονός ότι δεν βρέθηκε ένας φιλόσοφος που ζούσε σε εκείνη την κοινωνία να ασχοληθεί (πρακτικά και ευθέως) με το θέμα ή να πάρει το μέρος του καταπιεσμένου σκλάβου; Ενώ ούτε μιά δίκη δεν έγινε στο δικαστήριο για να αποφανθεί αν ο σκλάβος πρέπει να είναι σκλάβος και ο αφέντης αφέντης. Ούτε ένας δημότης στην εκκλησία του Δήμου δεν σηκώθηκε να πει το αυτονόητο, πώς δηλαδή εμείς που κινδυνεύουμε από υποδούλωση στους Πέρσες να ζούμε εις βάρος των σκλάβων;

Σε εμένα, η απάντηση είναι απλή και φανερή. Βλέπεις το Κράτος, δηλαδή οι νόμοι, το δίκαιο, η κουλτούρα, η παιδεία, η ηθική ράβονται από την άρχουσα τάξη και διατηρούνται έτσι ώστε να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της, ειδκά εκείνα που έρχονται σε αντίθεση με αυτά των υποτελών τάξεων.

Η καθεστηκυία διανόηση δεν εξαιρείται. Μάλιστα στις μέρες μας φαίνεται τόσο αδύναμη, υποτακτική στο καθεστώς και την τάξη, γελοία, εξωγήινη, στερεότυπη, σχεδόν ηλίθια όταν οργανώνει συναυλίες για να ταίσει τους Φτωχούς και χάππενινγκς αγανακτισμένων προσέχοντας ταυτόγχρονα μην πατήσει τον κάλλο των αρχόντων.

Κουρεμένοι καλλιτέχνες.
Πρωτοπορία στην Τέχνη και στη Ζωή σημαίνει ρήξη με το Κράτος Τους.
ΑΧΠ