Η προπαγάνδα είναι βασικό πολυεργαλείο των αυταρχικών κυβερνήσεων. Κι από κοντά, ως θήκη του εργαλείου, οι εκπρόσωποι των θρησκειών, που, άλλοτε ως κυρίαρχη και άλλοτε ως συμπληρωματική παράμετρος, προσδιορίζουν το ορθό και ηθικό.
Όταν, όμως, η προπαγάνδα βιάζει τη λογική ακόμη και των πλέον πειθήνιων, τότε το αποτέλεσμα ενίοτε στραβώνει. Θυμίζω απλώς τα καμώματα ενός βασιλιά, εδώ στη χώρα μας, που προτού καλά-καλά αναλάβει να μας στρώσει, ομίλησε για μιάσματα.1 Τώρα, ένας πρωθυπουργός ανάλογης ευφυΐας επιδεικνύει ανάλογο δημοκρατικό ήθος: χαρακτηρίζει «εκτροπή» το αν θα κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές του 2012!
Αυτές τις μέρες ζήσαμε και επίθεση της Ιεραρχίας. Κάτι δεν επιθυμούν να καταλάβουν οι σεβαστοί ιεράρχες (το επίθετο δεν αφορά τον κ. Άνθιμο, που μπερδεύει τον όρκο στη Δημοκρατία με τον όρκο στην εξουσία του): στα καρναβάλια κυριαρχεί η ελευθεριότητα, μια διάθεση ανατροπής των ηθικά και πολιτικά ορθών, των συμβάσεων που οι κυρίαρχες ιδεολογίες επιβάλλουν. Εφόσον οι ιεράρχες εννοούν όσα λέγουν, το θέμα δεν τους αφορά παρά, όπως όλους μας, ως προς την αισθητική του (και εκεί η παρουσία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι προβληματική).
Και κάτι ακόμη: αφορίζεις κάποιον όταν είναι χριστιανός! Είναι σαν να διαγράφει το ΚΚΕ τον κ. Άνθιμο...
Εμείς είμαστε οι πονηροί, τεμπέληδες, απροσάρμοστοι στις επιταγές των καιρών και των αγορών. Ασχέτως αν για χάρη των αγορών πνίξαμε την αγορά! Οι αυστηροί τιμητές ημών των απροσάρμοστων είναι οι ίδιοι που διοχετεύουν για παράδειγμα τη φωτογραφία του Νίκου Κωνσταντόπουλου με τον Κάντα, σε παρουσίαση βιβλίου πριν από 10-12 χρόνια, κόβοντας από την ίδια φωτογραφία τον επίσης παρόντα Γιάννη Στουρνάρα!
Είναι οι ίδιοι που, έχοντας δυο-τρεις έως και εφτά αργομισθίες σε δημόσιες θέσεις (γραφείο Τύπου, δημόσιες σχέσεις, σύμβουλοι), εγκαλούν όσους φανερά και απολύτως νόμιμα κέρδισαν κάποια μεγάλα χρηματικά ποσά.
Είναι οι ίδιοι που «πνίγουν» ειδήσεις για την απόλυση της καθηγήτριας η οποία έπιασε τον γιο Σαμαρά να αντιγράφει ή τις εκκρεμότητες μεγαλόσχημων (ή των γόνων τους) με τη Δικαιοσύνη, αλλά ξεσκίζουν όσους έχουν καεί σαν πολιτικά χαρτιά (π.χ. Λιάπης).
Δηλαδή:
- Να προσκυνάμε τους παπάδες και να στηρίζουμε τις ιερές κομπίνες.
- Να σεβόμαστε το «απόρρητο» για εκθέσεις που αφορούν την οικονομική επιβίωση της χώρας.
- Να ψηφίζουμε νόμο και τάξη (κι αν δεν το κάνουμε, υπάρχουν και οι «σωτήρες» που θα εμποδίσουν με κάθε μέσο την «εκτροπή»).
- Να δίνουμε το 40% των εισοδημάτων μας για τη σωτηρία των τραπεζιτών, βιομηχάνων, εφοπλιστών και λαθρεμπόρων καυσίμων.
- Να καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται, εκτός από τα ΜΑΤ ή τους χρυσαυγίτες.
Ο άλλος, με τον στόκο στη φάτσα (για να μη γυαλίζει), είναι ο μέσος αλήτης. Αυτός που παρουσιάζει σαν συνήθη στατιστική τον θάνατο των συνελλήνων από αναθυμιάσεις μαγκαλιού, από πείνα, από αυτοχειρία. Τον χρειαζόμαστε; Όχι, βέβαια! Αντιθέτως ρωτούμε τον κάθε προπαγανδιστή του μαύρου αν αποκηρύσσει την κλοπή του δημόσιου χρήματος, την αργομισθία, την ένταξη στους ανήμπορους που ρουφάνε ευρωπαϊκά ή μυστικά κονδύλια.
1 Το 1966, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του, ο Κωνσταντίνος ο μικρός χαρακτήρισε μιάσματα τους αριστερούς πολίτες.
2 Σε ελεύθερη μετάφραση, γράψε λάθος
Όταν, όμως, η προπαγάνδα βιάζει τη λογική ακόμη και των πλέον πειθήνιων, τότε το αποτέλεσμα ενίοτε στραβώνει. Θυμίζω απλώς τα καμώματα ενός βασιλιά, εδώ στη χώρα μας, που προτού καλά-καλά αναλάβει να μας στρώσει, ομίλησε για μιάσματα.1 Τώρα, ένας πρωθυπουργός ανάλογης ευφυΐας επιδεικνύει ανάλογο δημοκρατικό ήθος: χαρακτηρίζει «εκτροπή» το αν θα κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές του 2012!
Αυτές τις μέρες ζήσαμε και επίθεση της Ιεραρχίας. Κάτι δεν επιθυμούν να καταλάβουν οι σεβαστοί ιεράρχες (το επίθετο δεν αφορά τον κ. Άνθιμο, που μπερδεύει τον όρκο στη Δημοκρατία με τον όρκο στην εξουσία του): στα καρναβάλια κυριαρχεί η ελευθεριότητα, μια διάθεση ανατροπής των ηθικά και πολιτικά ορθών, των συμβάσεων που οι κυρίαρχες ιδεολογίες επιβάλλουν. Εφόσον οι ιεράρχες εννοούν όσα λέγουν, το θέμα δεν τους αφορά παρά, όπως όλους μας, ως προς την αισθητική του (και εκεί η παρουσία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι προβληματική).
Και κάτι ακόμη: αφορίζεις κάποιον όταν είναι χριστιανός! Είναι σαν να διαγράφει το ΚΚΕ τον κ. Άνθιμο...
Στην υπηρεσία του βεζίρη
Εν πάση περιπτώσει, τα κύμβαλα της κυρίαρχης οικονομικοπολιτικής εξουσίας, έσπευσαν να προκαλέσουν (απορούσαν γιατί αργούν) την αντίδραση της ιεραρχίας. Ολοι αυτοί, μαζί με τους μιντιάρχες και τις θεραπαινίδες τους, έχουν πλέον μιαν αρχή, μιαν ηθική, μια λογική γι' αυτούς και μια για εμάς, το πόπολο. Αυτοί είναι οι εξέχοντες, οι χαρισματικοί, οι ηθικοί και άμεμπτοι κι αν κάποιοι λιάπηδες κάνουν και καμιά στραβή, γιαλνίς ολντού.2Εμείς είμαστε οι πονηροί, τεμπέληδες, απροσάρμοστοι στις επιταγές των καιρών και των αγορών. Ασχέτως αν για χάρη των αγορών πνίξαμε την αγορά! Οι αυστηροί τιμητές ημών των απροσάρμοστων είναι οι ίδιοι που διοχετεύουν για παράδειγμα τη φωτογραφία του Νίκου Κωνσταντόπουλου με τον Κάντα, σε παρουσίαση βιβλίου πριν από 10-12 χρόνια, κόβοντας από την ίδια φωτογραφία τον επίσης παρόντα Γιάννη Στουρνάρα!
Είναι οι ίδιοι που, έχοντας δυο-τρεις έως και εφτά αργομισθίες σε δημόσιες θέσεις (γραφείο Τύπου, δημόσιες σχέσεις, σύμβουλοι), εγκαλούν όσους φανερά και απολύτως νόμιμα κέρδισαν κάποια μεγάλα χρηματικά ποσά.
Είναι οι ίδιοι που «πνίγουν» ειδήσεις για την απόλυση της καθηγήτριας η οποία έπιασε τον γιο Σαμαρά να αντιγράφει ή τις εκκρεμότητες μεγαλόσχημων (ή των γόνων τους) με τη Δικαιοσύνη, αλλά ξεσκίζουν όσους έχουν καεί σαν πολιτικά χαρτιά (π.χ. Λιάπης).
Τα πρότυπά μας!
Αν ωστόσο θέλουμε να εκσυγχρονιστούμε αλά Σημίτη, Γιαννίτση, Τσουκάτο, Παπαντωνίου, Μαντέλη (πακέτο δεν πήγαιναν;), πρέπει να υμνήσουμε τον βεζίρη Σαμαρά με τους ευρισκόμενους σε εμφανή ψυχική ανισορροπία υπουργούς του, τους κρυφοφασίστες κολλητούς του και τον θλιβερό υποψήφιο βεζίρη. Με δυο λόγια, οφείλουμε να μεταμορφωθούμε άπαντες στο πρότυπο των εκσυγχρονιστών, στον «μέσο πολίτη».Δηλαδή:
- Να προσκυνάμε τους παπάδες και να στηρίζουμε τις ιερές κομπίνες.
- Να σεβόμαστε το «απόρρητο» για εκθέσεις που αφορούν την οικονομική επιβίωση της χώρας.
- Να ψηφίζουμε νόμο και τάξη (κι αν δεν το κάνουμε, υπάρχουν και οι «σωτήρες» που θα εμποδίσουν με κάθε μέσο την «εκτροπή»).
- Να δίνουμε το 40% των εισοδημάτων μας για τη σωτηρία των τραπεζιτών, βιομηχάνων, εφοπλιστών και λαθρεμπόρων καυσίμων.
- Να καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται, εκτός από τα ΜΑΤ ή τους χρυσαυγίτες.
Ο άλλος, με τον στόκο στη φάτσα (για να μη γυαλίζει), είναι ο μέσος αλήτης. Αυτός που παρουσιάζει σαν συνήθη στατιστική τον θάνατο των συνελλήνων από αναθυμιάσεις μαγκαλιού, από πείνα, από αυτοχειρία. Τον χρειαζόμαστε; Όχι, βέβαια! Αντιθέτως ρωτούμε τον κάθε προπαγανδιστή του μαύρου αν αποκηρύσσει την κλοπή του δημόσιου χρήματος, την αργομισθία, την ένταξη στους ανήμπορους που ρουφάνε ευρωπαϊκά ή μυστικά κονδύλια.
1 Το 1966, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του, ο Κωνσταντίνος ο μικρός χαρακτήρισε μιάσματα τους αριστερούς πολίτες.
2 Σε ελεύθερη μετάφραση, γράψε λάθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου