Στη Χιροσίμα δε μιλούν για τα οφέλη τής ατομικής βόμβας...

τρύπιο ευρώ...

Τί του λείπει του ψωριάρη, πέρα από φούντα με μαργαριτάρι; Μα, η προεδρία τής Ευρωπαϊκής Ενωσης, τρομάρα του, η οποία για καθαρώς επικοινωνιακούς λόγους παρουσιάζεται από την κυβέρνηση σαν ευκαιρία ανάδειξης της χώρας μας ισάξια σχεδόν των Ολυμπιακών Αγώνων τής Αθήνας. Δε χρειάζεται να γίνω πικρόχολος και να θυμίσω πόσα χρήματα σπαταλήθηκαν πριν μια δεκαετία στην ουσία για να μπορέσει να αυξήσει τα κέρδη της η βιομηχανία τού συζύγου τής προέδρου τής οργανωτικής επιτροπής. Ας έρθω στο σήμερα, στο "Αφγανιστάν τής Ευρώπης" και στον "κατά φαντασία θεραπευμένο πρωθυπουργό" του, όπως αποκαλεί εύστοχα το "Σπίγκελ" την Ελλάδα και τον Αντ. Σαχλαμαρά, ο οποίος λίγο πριν αποδημήσει πολιτικά ες Κύριον θα έχει να καυχιέται, σαν άλλος μολιερικός "Αρχοντοχωριάτης", πως διατέλεσε και πρόεδρος της Ε.Ε. Οπως καμαρώνει ακόμα ο ανεκδιήγητος αρχιερέας τής διαπλοκής, ο οποίος ρητορεύει περί του "κινδύνου" (;) εξόδου τής χώρας από το ευρώ, αλλά δεν έχει βρει ακόμα λέξη για να σχολιάσει το πάρτι τής μίζας κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του...



Το να πιστεύεις ότι η προεδρία τής Ε.Ε. μπορεί να ωφελήσει τα εθνικά σου συμφέροντα είναι σα να θεωρείς πως το πρόγραμμα του τσίρκου το καταρτίζει ο κονφερασιέ. Η αξία της δεν είναι τίποτα άλλο από συμβολική, πόσω μάλλον όταν αυτός που την ασκεί δεν είναι διατεθειμένος να έρθει σε πραγματική ρήξη με όσους ακόμα και τώρα ονειρεύονται τη λήψη νέων άγριων μέτρων λιτότητας. Δεν θέλω να είμαι άδικος απέναντι στην κυβέρνηση. Τόσο η παράταση της άρσης αναστολής των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία όσο και η απόσυρση του μέτρου των 25 ευρώ για νοσηλεία δεν θα είχαν ληφθεί από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Μόνο που αποδεικνύουν το βαθμό απελπισίας στον οποίο έχει περιέλθει το σύστημα στη προσπάθειά του να γαντζωθεί στην εξουσία. Δεν έγιναν ξαφνικά φιλεύσπλαχνοι οι Στουρνάρες και οι Γεωργιάδηδες, άλλωστε οι ίδιοι εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το μνημόνιο όπως οι χριστιανοί το ευαγγέλιο, οι μουσουλμάνοι το κοράνι και οι ναπολιτάνοι τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Γνωρίζουν, όμως, ότι έχει παρέλθει πλέον η εποχή που το δόγμα τού σοκ έβρισκε εύκολη εφαρμογή πάνω στους πρόθυμους για αυτομαστίγωμα πολίτες. Είναι δύσκολο πια να πείθουν τους κατοίκους τής Χιροσίμα και του Ναγκασάκι για τα οφέλη τής ατομικής βόμβας, γι' αυτό κι αναγκάζονται σε μικρές υποχωρήσεις μήπως και διασώσουν τουλάχιστον τα προσχήματα...

Προφανώς και είναι το μίνιμουμ η προστασία όσων δε μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια και τη νοσοκομειακή τους περίθαλψη γιατί κάποιοι έβαλαν βαθιά το λωποδύτικο χέρι τους στις τσέπες τους κι αφαίρεσαν από αυτές μεγάλο μέρος τού εισοδήματός τους, ανεξαρτήτως αν πολλά από τα θύματα έβγαζαν τίμια το ψωμί τους. Γι' αυτό και είναι η ώρα να περάσουμε επιτέλους από την άμυνα στην επίθεση, από την απόκρουση της ατζέντας που θέλουν να περάσουν οι ελίτ στην επιβολή τής δικής μας, η οποία κάνει λόγο για κοινωνική δικαιοσύνη κι όχι για φιλανθρωπία. Στο τέλος τού 2014 ο Αντ. Σαχλαμαράς δεν θα είναι πρωθυπουργός τής χώρας, ο Β. Βενιζέλος θα είναι υπόδικος για σχεδόν όλα τα αδικήματα του ποινικού κώδικα και τα μιντιακά παπαγαλάκια των εθνικών μας νταβατζήδων θα γλείφουν πατόκορφα το νέο πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα. Μη με ρωτάτε αν αυτό θα σημάνει μια καλύτερη Ελλάδα. Δεν το ξέρω. Αν δω όμως, για παράδειγμα, το ΣΔΟΕ να ξεσκονίζει τους εκδότες και τα πολιτικά σκυλάκια τους, που σήμερα παραμένουν ανέλεγκτοι, ή τη νέα κυβέρνηση να μην αντιμετωπίζει το ευρώ σα φετίχ, ίσως και να γίνω περισσότερο αισιόδοξος. Οπως κι αν έχει, είναι απαραίτητο ο ελληνικός λαός να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τη στροφή τού πλοίου προς νερά τα οποία είναι μεν αχαρτογράφητα αλλά τουλάχιστον δεν ξέρουμε ότι μας οδηγούν 100% στο παγόβουνο, όπως συμβαίνει με τις πολιτικές που ασκούνται σήμερα...