Για τα εξοπλιστικά, το μέγιστο των σκανδάλων, το ερώτημά μου προς τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Δημ. Αβραμόπουλο, λίγο πριν μπουν πρώτοι στην ατζέντα της επικαιρότητας οι χρυσοκάνθαροι του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (έτσι κι αλλιώς, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, σε πνίγει η μπόχα της διαφθοράς.
Αν υπάρχει κάτι νέο, είναι ότι, επιτέλους, οι χειροπέδες εισβάλλουν και στα σαλόνια). Λοιπόν: «Είναι ακριβές, κ. υπουργέ, ότι έχει ανασταλεί η εκτέλεση όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων; Αν ναι, από πότε και με ποια προοπτική;»
«Ακριβέστατο. Ανεστάλη αφ' ότου ανέλαβα το υπουργείο. Κοντεύουν δυο χρόνια σχεδόν. Ανεστάλη και διότι δεν υπήρχε δεκάρα τσακιστή, αλλά και από προσωπική μου επιλογή, έως ότου ολοκληρωθεί η δέσμη προτάσεων, όπως έχω ήδη εξαγγείλει, για ριζικές αλλαγές στο σύστημα προμηθειών, ώστε να διασφαλισθεί, μια για πάντα, η διαφάνεια...»
Η στιχομυθία έγινε το βράδυ της Τετάρτης στο Μέγαρο Μουσικής, λίγο πριν αρχίσει η τελετή για την ελληνική προεδρία στην Ε.Ε. Από την οποία η πιο ηχηρή απουσία ήταν, βεβαίως, του Αλέξη Τσίπρα. Δυσεξήγητη και ατυχέστατη. Καθότι η τελετή ήταν, αναμφίβολα, μια κυβερνητική φιέστα - όχι ιδιαίτερα προκλητική. Αλλά η προεδρία στην Ε.Ε. είναι όλης της χώρας, σε μια περίοδο μάλιστα κρίσιμη για την ίδια και σοβαρών ανακατατάξεων στην Ευρώπη, που δεν επιτρέπουν καμώματα επαρχιώτικης μικροπολιτικής. Στο κάτω κάτω, ο Τσίπρας, εκτός από αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι πλέον και η τιμητική επιλογή της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την υποψηφιότητα διαδοχής του Ζοζέ Μπαρόζο - οφείλει, άρα, να συμπεριφέρεται ως Ευρωπαίος ηγέτης, μη συμβατικός, βεβαίως. Δεν περίμενε άλλωστε κανείς από τον Τσίπρα να χειροκροτήσει, έστω από αβρότητα, τα από μικροφώνου φληναφήματα... Ακόμη και το αυστηρά επιλεγμένο κοινό χειροκρότησε θερμότερα το καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τις ομιλίες...
Ωστε, λοιπόν, καταπώς επιβεβαιώνει ο Δημ. Αβραμόπουλος, τα δυο, περίπου, τελευταία χρόνια η χρεοκοπημένη Ελλάδα έπαψε να είναι ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη εισαγωγέας πανάκριβων οπλικών συστημάτων.
Και ο περιβόητος «εξ Ανατολών κίνδυνος» που επέβαλε επί δεκαετίες τους υπέρογκους εξοπλισμούς; Και οι βάρβαροι που ελλοχεύουν, καραδοκούν και επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία;
'Η, μήπως, ο εχθρός είναι εντός των τειχών κι έχουμε να κάνουμε με τη χειρότερη μπλόφα όλων των εποχών, για να δικαιολογείται και να διαιωνίζεται ένας απίστευτος χορός δισεκατομμυρίων που έκανε ζάπλουτους πολιτικούς και μανδαρίνους, στρατηγούς και εμπόρους όπλων - έναν συρφετό, δηλαδή, αδίστακτων ληστών του δημόσιου πλούτου, που κατακρήμνισε τελικά τη χώρα;
Διαβάστε και ανατριχιάστε (με πηγή, αξιόπιστη ελπίζω, το σουηδικό Ινστιτούτο SIPRI):
* Το μνημονιακό 2011 η οικονομικά και κοινωνικά καθημαγμένη Ελλάδα, με 10,3 δισ. δολάρια, ήταν ο πρώτος αγοραστής όπλων στην Ευρώπη και πέμπτος (!) στον κόσμο - μετά την Κίνα, την Ινδία, τη Νότια Κορέα και τα Αραβικά Εμιράτα.
* Την ίδια χρονιά η χώρα μας ήταν σε οπλικά συστήματα ο πρώτος πελάτης της Γερμανίας και ο δεύτερος της Γαλλίας!
Είναι τότε ακριβώς που ο ηγέτης των Πράσινων Ντανιέλ Κον Μπεντίτ κατήγγελλε στην Ευρωβουλή την άθλια υποκρισία των δανειστών μας να παριστάνουν τους δύστροπους ευεργέτες μας, όταν με το ένα χέρι μάς παρέχουν αφειδώς δάνεια, και με το άλλο, ως προνομιακοί προμηθευτές όπλων, μας τα παίρνουν. Αλλα ποιος τον άκουγε...
Κατά την ίδια σουηδική πηγή, το εμπόριο όπλων αποτελεί διεθνώς συστημικό στοιχείο της διαφθοράς, με συμβολή 40%. Στη χώρα μας το ποσοστό είναι, σίγουρα, μεγαλύτερο, με δύο ελληνοπρεπέστατες ιδιαιτερότητες: α) τους μεσάζοντες, που δεν τους βρίσκεις στην αγορά όπλων σε καμιά σοβαρή χώρα, και β) τη «σαλαμοποίηση» των παραγγελιών, που σπάει τα οπλικά συστήματα σε πολλά κομμάτια, με ποικίλους προμηθευτές και μεσάζοντες.
Με αυτή τη «σαλαμοποίηση» των παραγγελιών, πληθαίνουν, βεβαίως, οι μίζες και εκτινάσσεται στα ύψη το κόστος. Αλλά όχι μόνο: Συχνά τα ακριβοπληρωμένα οπλικά συστήματα παραμένουν για χρόνια ελλιπή και ανολοκλήρωτα. Αν σ' αυτά προστεθούν και τα εκ γενετής προβληματικά (όπως λ.χ. τα περιβόητα γερμανικά υποβρύχια), είναι λίαν αμφίβολη η επιχειρησιακή ισχύς και ετοιμότητα του στρατού μας, παρά τους υπέρογκους εξοπλισμούς...
Ατόνησε, ατυχώς, η φιλόδοξη απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτηθεί μια αξιόπιστη διεθνής επιτροπή ελέγχου που θα διερευνούσε τις πηγές τού όλο και επαχθέστερου δημόσιου χρέους μας, που έχει εξουθενώσει ήδη το λαό και μετατρέπει τη χώρα, για τουλάχιστον δυο γενιές, σε προτεκτοράτο υπό επιτροπεία.
Μια σοβαρή έρευνα πιθανολογείται βάσιμα ότι θα απεκάλυπτε ότι στην εκτίναξη του χρέους σε δυσθεώρητα ύψη έχουν συμβάλει τουλάχιστον κατά τα δύο τρίτα τα μεγάλα σκάνδαλα (με μέγιστο τους υπερεξοπλισμούς και με αξιολογική σειρά να ακολουθούν η φοροδιαφυγή, το Χρηματιστήριο, η Ολυμπιάδα, η Siemens κ.ά.).
Σκάνδαλα σκοπίμως αδιευρεύνητα και βεβαίως ατιμώρητα. Καθότι το αναλλοίωτα εξαχρειωμένο πολιτικό μας σύστημα και η διεφθαρμένη συντεχνία των πολιτικών δεν θα αυτοχειριασθούν: Ετσι, αντί να διερευνάται επισταμένως η αμυντική μας πολιτική και αντί να τίθεται πρώτο στο στόχαστρο το διαβόητο άρθρο 86 του Συντάγματος, που προκλητικά εξακολουθεί να παρατείνει την ποινική ασυλία των υπουργών και να ευτελίζει τη Βουλή με αδιέξοδες και συγκαλυπτικές ανακριτικές λειτουργίες, ντοπάρει τους πολίτες με φρούδες ελπίδες ότι κάποιος από τους μιζαδόρους θα σπάσει επιτέλους την ομερτά - κι ας υπάρχουν ήδη τρεις νεκροί μόνο στις εξοπλιστικές δοσοληψίες του Τσοχατζόπουλου.
Αλλά μην περιμένουμε προκοπή όσο βαράμε το σαμάρι, ενώ μας φταίει το γομάρι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου