kartesios...
Το
βασικό κυβερνητικό επιχείρημα για τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων ήταν
ότι επρόκειτο περί μεγάλης αδικίας να προστατεύονται κάποιοι βολεμένοι
ενώ στον ιδιωτικό τομέα 1,5 εκ. άνθρωποι είναι άνεργοι. Η κοινωνία το
κατάπιε αμάσητο. Η «αγορά» πανηγύρισε. Ο κάθε γλίτσας το επαναλάμβανε ως
επιτυχία του πολέμου εναντίον του νοσηρού κατεστημένου.
Όμως όλοι αυτοί, δεν πρόσεξαν τον Νοέμβριο του 2013 τη δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος υπερασπιζόμενος την κυκλοφορία «φρέσκου γάλατος 10 ημερών» δήλωσε: «Ας έρθουν και αυτές οι επαγγελματικές ομάδες (αγελαδοτρόφοι, αρτοποιοί κ.α.) να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της κρίσης την ώρα που 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι».
Ναι, είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος ποια σχέση υπάρχει μεταξύ του «φρέσκου γάλατος 10 ημερών» και του 1,5 εκ. ανέργων. Μόνο αν είσαι Χατζηδάκης βρίσκεις σχέση ανάμεσα σε αυτά τα δύο και μόνο αν είσαι στόκος την αποδέχεσαι. Ο Χατζηδάκης από μόνος του, στην ίδια συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, είχε δηλώσει ότι το «φρέσκο γάλα 10 ημερών προσφέρει μια βεντάλια επιλογών και η αύξηση του ορίου θα προκαλέσει τη μείωση της τιμής του γάλακτος».
Ο Χατζηδάκης, λοιπόν, λέει την εξής αρλούμπα: «Όταν όλα τα γάλατα θα χαρακτηρίζονται υποχρεωτικά φρέσκα ανεξάρτητα από το πόσων ημερών είναι, θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών και θα πέσουν οι τιμές».
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηλιθιότητα από αυτή και επίσης μεγαλύτερη διαστρέβλωση του όρου «ανταγωνισμός».
Σήμερα στην ελληνική αγορά κυκλοφορούν 17 προϊόντα με διάρκεια ζωής 5 ημερών και 17 προϊόντα με διάρκεια ζωής άνω των 40 ημερών. Υπάρχουν επίσης 6 προϊόντα με διάρκεια ζωής από 15 έως 40 ημέρες. Αυτό είναι ο ανταγωνισμός! Λογικά, θα έπρεπε τα προϊόντα με διάρκεια ζωής 5 ημερών να ήταν ακριβότερα και τα προϊόντα με διάρκεια ζωής άνω των 40 ημερών φτηνότερα, οπότε ο καταναλωτής θα είχε τη δυνατότητα να επιλέξει με βάση την τιμή. Τώρα πώς θα γίνει ανταγωνισμός στο «φρέσκο γάλα» όταν… δεν θα υπάρχει πλέον φρέσκο γάλα; Τώρα που όλα τα προϊόντα θα είναι ίδια, με ποιο τρόπο θα χτυπηθούν τα καρτέλ που ήδη λειτουργούσαν ακόμη και όταν υπήρχαν οι συνθήκες κάποιου ελάχιστου ανταγωνισμού;
Το ζόρι του Χατζηδάκη είναι ένα και μοναδικό. Να γεμίσει η αγορά με «φρέσκο γάλα 10 ημερών» από τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Κίνα, τη Γουαδελούπη και όπου αλλού έχουν βάση οι πολυεθνικές που εξυπηρετεί. Εδώ, λοιπόν, κολλάει η δήλωσή του «Ας έρθουν και αυτές οι επαγγελματικές ομάδες (αγελαδοτρόφοι, αρτοποιοί κ.α.) να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της κρίσης την ώρα που 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι». Ομολογεί ότι οι ελληνικές φάρμες που παράγουν γάλα θα κλείσουν. Θα πληρώσουν και οι κτηνοτρόφοι το τίμημα του 1,5 εκ. ανέργων, ανέργους που η ίδια κυβερνητική πολιτική δημιούργησε.
Δε μπαίνω στη λογική να κρίνω πόσο φρέσκο είναι ένα γάλα 10 ημερών γιατί αύριο θα πρέπει να μπω στη λογική να συζητήσω γιατί ένα γάλα να μη θεωρείται φρέσκο ακόμη κι αν είναι 20 ή 100 ημερών. Ένα προϊόν είναι φρέσκο ή όχι. Όπως δε μπορείς να πεις «αυγό ημέρας» ένα αυγό 10 ημερών, όπως δε μπορείς να πεις φρέσκα τα λαχανικά που εξ αιτίας των χημικών μένουν πράσινα επί 10 μέρες, όπως δε μπορείς να πεις φρέσκο το κατεψυγμένο κρέας, όπως δε μπορείς να πεις ότι σπαρταράει ο σολομός που έρχεται από τη Νορβηγία, έτσι δε μπορεί να πίνεις ένα γάλα που έχουν περάσει 10 ολόκληρες ημέρες από την παστερίωσή του και να το λες φρέσκο. Έχει και ο παραλογισμός όρια.
Όσο για το εξυπνακίστικο ερώτημα «Δηλαδή τι παθαίνει ο Γερμανός που πίνει φρέσκο γάλα 10 ημερών;» απαντώ «στα παπάρια μου τι κάνει ο Γερμανός». Ο Γερμανός αντί για στραγάλια τρώει άσπρα λουκάνικα όταν βλέπει τηλεόραση. Πρέπει να φάω κι εγώ άσπρα λουκάνικα άσχετα αν θέλω να ξεράσω επειδή μου θυμίζουν σκυλίσια κόπρανα, επειδή τα τρώει ο Γερμανός; Και εν πάση περιπτώσει, δε πα να γαμηθούν όσοι χρησιμοποιούν παραδείγματα με το τι κάνει ο Γερμανός, όποτε τους βολεύει;
Ο ρόλος του Χαζηδάκη έγινε γνωστός αρκετά νωρίτερα από την εποχή των κυβερνήσεων των μνημονίων. Είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να μετατρέψει ένα κρατικό μονοπώλιο σε ιδιωτικό μονοπώλιο και το θεώρησε επιτυχία. Ως εκ τούτου η δήλωσή του «Θέλω να είμαι υπουργός που θα υπερασπίζεται τον ανυπεράσπιστο πολίτη» δεν έχει θέση αλλού παρά μόνο σε επιθεωρήσεις του Σεφερλή.
Όμως η δήλωσή του, από τις 29 Νοεμβρίου 2013, στην οποία έλεγε: «Αν δεν πετύχουν τα μέτρα τότε ας έρθουν οι πολίτες σε εμάς για τον “λογαριασμό”», θα πρέπει να κρατηθεί ως δείγμα ακραίας βλακείας καθώς την προηγούμενη φορά που κάποιοι του «ζήτησαν το λογαριασμό» είχαμε κλάματα.
Σε κάθε περίπτωση, όσοι ακόμη απομείναμε να έχουμε μια δουλειά είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, ας συνειδητοποιήσουμε ότι το επιχείρημα «είναι άδικο να προστατεύονται κάποιοι βολεμένοι ενώ 1,5 εκ. άνθρωποι είναι άνεργοι» δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια ωμή προειδοποίηση ότι αύριο έρχεται η σειρά μας, μια που οι άνεργοι ξεπέρασαν πλέον τα 2 εκατομμύρια. Το αυριανό επιχείρημα των ρομπότ της Τρόικας θα είναι «θεωρούμε αδικία να πληρώνεται κάποιος έστω και 400 ευρώ τον μήνα την ώρα που 2 εκ. άνθρωποι είναι άνεργοι». Δύο επιλογές υπάρχουν. Ή θα βγούμε εμείς στους δρόμους ή θα μας πετάξουν αυτοί στο δρόμο. Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Υγ: Επιτρέψτε μου να γίνω λίγο σαφέστερος σχετικά με το που έχουμε μπλέξει. Στις 29 Νοεμβρίου 2013, ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε «δεν γίνεται να πληρώνει ο Έλληνας καταναλωτής το ακριβότερο γάλα στην Ευρώπη για να μην θιγεί καμία τρίχα συμφερόντων μιας συγκεκριμένης ομάδας», και ως συγκεκριμένη ομάδα εννοούσε τους κτηνοτρόφους.
Στις 6 Φεβρουαρίου το 2011, η ΝΔ κατακεραύνωνε την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου επειδή άφησε απροστάτευτους τους κτηνοτρόφους. Μεταξύ άλλων πολύ συγκινητικών έλεγε η ανακοίνωση: «Έστω και τώρα, η κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κτηνοτροφικός κλάδος και να προχωρήσει άμεσα στην εκπόνηση ενός σοβαρού και αξιόπιστου εθνικού στρατηγικού και επιχειρησιακού σχεδιασμού για την ανάπτυξή του. Σε αντίθετη περίπτωση, θα παραμένει υπόλογη στα μάτια του κάθε Έλληνα κτηνοτρόφου».
Συμπέρασμα: Όταν σήμερα σου χαϊδεύουν τ’ αυτιά, είναι επειδή θέλουν να βάλουν λίγο συναίσθημα στο αυριανό πήδημα που θα σου ρίξουν, όπως οι χτεσινοί «αδικημένοι κτηνοτρόφοι» καταγγέλλονται σήμερα ως «συντεχνία συμφερόντων».
Το
βασικό κυβερνητικό επιχείρημα για τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων ήταν
ότι επρόκειτο περί μεγάλης αδικίας να προστατεύονται κάποιοι βολεμένοι
ενώ στον ιδιωτικό τομέα 1,5 εκ. άνθρωποι είναι άνεργοι. Η κοινωνία το
κατάπιε αμάσητο. Η «αγορά» πανηγύρισε. Ο κάθε γλίτσας το επαναλάμβανε ως
επιτυχία του πολέμου εναντίον του νοσηρού κατεστημένου.Όμως όλοι αυτοί, δεν πρόσεξαν τον Νοέμβριο του 2013 τη δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος υπερασπιζόμενος την κυκλοφορία «φρέσκου γάλατος 10 ημερών» δήλωσε: «Ας έρθουν και αυτές οι επαγγελματικές ομάδες (αγελαδοτρόφοι, αρτοποιοί κ.α.) να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της κρίσης την ώρα που 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι».
Ναι, είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος ποια σχέση υπάρχει μεταξύ του «φρέσκου γάλατος 10 ημερών» και του 1,5 εκ. ανέργων. Μόνο αν είσαι Χατζηδάκης βρίσκεις σχέση ανάμεσα σε αυτά τα δύο και μόνο αν είσαι στόκος την αποδέχεσαι. Ο Χατζηδάκης από μόνος του, στην ίδια συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, είχε δηλώσει ότι το «φρέσκο γάλα 10 ημερών προσφέρει μια βεντάλια επιλογών και η αύξηση του ορίου θα προκαλέσει τη μείωση της τιμής του γάλακτος».
Ο Χατζηδάκης, λοιπόν, λέει την εξής αρλούμπα: «Όταν όλα τα γάλατα θα χαρακτηρίζονται υποχρεωτικά φρέσκα ανεξάρτητα από το πόσων ημερών είναι, θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών και θα πέσουν οι τιμές».
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηλιθιότητα από αυτή και επίσης μεγαλύτερη διαστρέβλωση του όρου «ανταγωνισμός».
Σήμερα στην ελληνική αγορά κυκλοφορούν 17 προϊόντα με διάρκεια ζωής 5 ημερών και 17 προϊόντα με διάρκεια ζωής άνω των 40 ημερών. Υπάρχουν επίσης 6 προϊόντα με διάρκεια ζωής από 15 έως 40 ημέρες. Αυτό είναι ο ανταγωνισμός! Λογικά, θα έπρεπε τα προϊόντα με διάρκεια ζωής 5 ημερών να ήταν ακριβότερα και τα προϊόντα με διάρκεια ζωής άνω των 40 ημερών φτηνότερα, οπότε ο καταναλωτής θα είχε τη δυνατότητα να επιλέξει με βάση την τιμή. Τώρα πώς θα γίνει ανταγωνισμός στο «φρέσκο γάλα» όταν… δεν θα υπάρχει πλέον φρέσκο γάλα; Τώρα που όλα τα προϊόντα θα είναι ίδια, με ποιο τρόπο θα χτυπηθούν τα καρτέλ που ήδη λειτουργούσαν ακόμη και όταν υπήρχαν οι συνθήκες κάποιου ελάχιστου ανταγωνισμού;
Το ζόρι του Χατζηδάκη είναι ένα και μοναδικό. Να γεμίσει η αγορά με «φρέσκο γάλα 10 ημερών» από τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Κίνα, τη Γουαδελούπη και όπου αλλού έχουν βάση οι πολυεθνικές που εξυπηρετεί. Εδώ, λοιπόν, κολλάει η δήλωσή του «Ας έρθουν και αυτές οι επαγγελματικές ομάδες (αγελαδοτρόφοι, αρτοποιοί κ.α.) να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της κρίσης την ώρα που 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι». Ομολογεί ότι οι ελληνικές φάρμες που παράγουν γάλα θα κλείσουν. Θα πληρώσουν και οι κτηνοτρόφοι το τίμημα του 1,5 εκ. ανέργων, ανέργους που η ίδια κυβερνητική πολιτική δημιούργησε.
Δε μπαίνω στη λογική να κρίνω πόσο φρέσκο είναι ένα γάλα 10 ημερών γιατί αύριο θα πρέπει να μπω στη λογική να συζητήσω γιατί ένα γάλα να μη θεωρείται φρέσκο ακόμη κι αν είναι 20 ή 100 ημερών. Ένα προϊόν είναι φρέσκο ή όχι. Όπως δε μπορείς να πεις «αυγό ημέρας» ένα αυγό 10 ημερών, όπως δε μπορείς να πεις φρέσκα τα λαχανικά που εξ αιτίας των χημικών μένουν πράσινα επί 10 μέρες, όπως δε μπορείς να πεις φρέσκο το κατεψυγμένο κρέας, όπως δε μπορείς να πεις ότι σπαρταράει ο σολομός που έρχεται από τη Νορβηγία, έτσι δε μπορεί να πίνεις ένα γάλα που έχουν περάσει 10 ολόκληρες ημέρες από την παστερίωσή του και να το λες φρέσκο. Έχει και ο παραλογισμός όρια.
Όσο για το εξυπνακίστικο ερώτημα «Δηλαδή τι παθαίνει ο Γερμανός που πίνει φρέσκο γάλα 10 ημερών;» απαντώ «στα παπάρια μου τι κάνει ο Γερμανός». Ο Γερμανός αντί για στραγάλια τρώει άσπρα λουκάνικα όταν βλέπει τηλεόραση. Πρέπει να φάω κι εγώ άσπρα λουκάνικα άσχετα αν θέλω να ξεράσω επειδή μου θυμίζουν σκυλίσια κόπρανα, επειδή τα τρώει ο Γερμανός; Και εν πάση περιπτώσει, δε πα να γαμηθούν όσοι χρησιμοποιούν παραδείγματα με το τι κάνει ο Γερμανός, όποτε τους βολεύει;
Ο ρόλος του Χαζηδάκη έγινε γνωστός αρκετά νωρίτερα από την εποχή των κυβερνήσεων των μνημονίων. Είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να μετατρέψει ένα κρατικό μονοπώλιο σε ιδιωτικό μονοπώλιο και το θεώρησε επιτυχία. Ως εκ τούτου η δήλωσή του «Θέλω να είμαι υπουργός που θα υπερασπίζεται τον ανυπεράσπιστο πολίτη» δεν έχει θέση αλλού παρά μόνο σε επιθεωρήσεις του Σεφερλή.
Όμως η δήλωσή του, από τις 29 Νοεμβρίου 2013, στην οποία έλεγε: «Αν δεν πετύχουν τα μέτρα τότε ας έρθουν οι πολίτες σε εμάς για τον “λογαριασμό”», θα πρέπει να κρατηθεί ως δείγμα ακραίας βλακείας καθώς την προηγούμενη φορά που κάποιοι του «ζήτησαν το λογαριασμό» είχαμε κλάματα.
Σε κάθε περίπτωση, όσοι ακόμη απομείναμε να έχουμε μια δουλειά είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, ας συνειδητοποιήσουμε ότι το επιχείρημα «είναι άδικο να προστατεύονται κάποιοι βολεμένοι ενώ 1,5 εκ. άνθρωποι είναι άνεργοι» δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια ωμή προειδοποίηση ότι αύριο έρχεται η σειρά μας, μια που οι άνεργοι ξεπέρασαν πλέον τα 2 εκατομμύρια. Το αυριανό επιχείρημα των ρομπότ της Τρόικας θα είναι «θεωρούμε αδικία να πληρώνεται κάποιος έστω και 400 ευρώ τον μήνα την ώρα που 2 εκ. άνθρωποι είναι άνεργοι». Δύο επιλογές υπάρχουν. Ή θα βγούμε εμείς στους δρόμους ή θα μας πετάξουν αυτοί στο δρόμο. Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Υγ: Επιτρέψτε μου να γίνω λίγο σαφέστερος σχετικά με το που έχουμε μπλέξει. Στις 29 Νοεμβρίου 2013, ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε «δεν γίνεται να πληρώνει ο Έλληνας καταναλωτής το ακριβότερο γάλα στην Ευρώπη για να μην θιγεί καμία τρίχα συμφερόντων μιας συγκεκριμένης ομάδας», και ως συγκεκριμένη ομάδα εννοούσε τους κτηνοτρόφους.
Στις 6 Φεβρουαρίου το 2011, η ΝΔ κατακεραύνωνε την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου επειδή άφησε απροστάτευτους τους κτηνοτρόφους. Μεταξύ άλλων πολύ συγκινητικών έλεγε η ανακοίνωση: «Έστω και τώρα, η κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κτηνοτροφικός κλάδος και να προχωρήσει άμεσα στην εκπόνηση ενός σοβαρού και αξιόπιστου εθνικού στρατηγικού και επιχειρησιακού σχεδιασμού για την ανάπτυξή του. Σε αντίθετη περίπτωση, θα παραμένει υπόλογη στα μάτια του κάθε Έλληνα κτηνοτρόφου».
Συμπέρασμα: Όταν σήμερα σου χαϊδεύουν τ’ αυτιά, είναι επειδή θέλουν να βάλουν λίγο συναίσθημα στο αυριανό πήδημα που θα σου ρίξουν, όπως οι χτεσινοί «αδικημένοι κτηνοτρόφοι» καταγγέλλονται σήμερα ως «συντεχνία συμφερόντων».
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου