Ένας συνηθισμένος άνθρωπος...

Λευτερης Καπωνης, απο την Αυγη...

Είμαι ένας απ' αυτούς που περνάνε απαρατήρητοι. Το μόνο που λένε, όσοι ακόμα με θυμούνται, είναι ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος. Δεν με προσέχει κανείς, γιατί δεν κινδυνεύει κανείς από μένα. Εκτός από έναν καλό λόγο, δεν μπορώ τίποτε άλλο να δώσω, αν και στους καιρούς που ζούμε κάτι είναι κι αυτό... Θέλω όμως να μιλήσω σε σένα, ανθρωπάκο, που μου μοιάζεις. Σε σένα που έμεινες άνεργος και τριγυρνάς στους δρόμους σαν χαμένος...
Σε σένα που στέλνεις βιογραφικά και περιμένεις μια απάντηση που δεν έρχεται. Σε σένα που ετοιμάζεσαι να φύγεις και σφίγγεις με οργή την γροθιά μέσα στην τσέπη σου... Θέλω να μιλήσω σε σένα, ανθρωπάκο, που έκλεισες το μαγαζί και σε κυνηγάνε οι άνθρωποι του σουλτάνου για τον κεφαλικό φόρο, που σε κυνηγάνε οι τράπεζες και το βράδυ κλείνεις τα μάτια και δεν μπορείς να κοιμηθείς από τον φόβο τού τι θα ξημερώσει. Που ρωτάς τους γέρους για τις δεκαετίες της φτώχειας και σου λένε πως τότε ήταν καλύτερα τα πράγματα, γιατί ελπίζανε πως το αύριο θα είναι καλύτερο.... Σκέψου όμως, ανθρωπάκο, πως δεν χάθηκαν όλα, γιατί έχεις ακόμα την ψήφο σου και μ' αυτήν μπορείς ν' αλλάξεις την τύχη σου, στο χέρι σου είναι.
Κι εσύ, γειτόνισσα, που κρύβεις με περηφάνεια τη φτώχεια και πας στο σούπερ μάρκετ και μετράς τα κέρματα να δεις αν σου φτάνουν και σκοτεινιάζει η ψυχή σου γιατί δεν μπορείς να πάρεις ένα παιχνίδι για το εγγονάκι σου, σκέψου ότι μέσα στην τσάντα σου μαζί με την ταυτότητα κουβαλάς και την ψήφο σου. Κι εσύ, ανθρωπάκο, που βλέπεις ότι θα σου πάρουν το σπίτι που πάλεψες μια ζωή να το αποκτήσεις, έχεις ακόμα την ψήφο σου... Πρέπει να ξέρεις, φίλε μου, πως αυτοί που σου ληστεύουν την ζωή σε φοβούνται, γιατί ΕΣΥ κρατάς μια χειροβομβίδα μέσα στα δάχτυλά σου, την ψήφο σου, και μπορείς να τους γκρεμίσεις. Γι' αυτό επιστράτευσαν δημοσιογράφους - παπαγαλάκια και σε γεμίζουν υπνωτικά...

Πρέπει να ξέρεις, ανθρωπάκο, πως αυτοί που σχεδιάζουν να μετατρέψουν τα παιδιά σου σε σκλάβους χρειάζονται τη δική σου ψήφο για να τα καταφέρουν. Κι όταν μένεις μόνος και κοιτάζεσαι στον καθρέφτη, σκέψου πως όλοι αυτοί οι δυνατοί έγιναν δυνατοί με τη δική σου ψήφο. Ξέρω ότι έχεις σιχαθεί τους πολιτικούς κι αυτοί προσπαθούν να σε κάνουν να σιχαθείς την πολιτική, γιατί όταν σε κλείσουν στο σπίτι μόνο σου και απογοητευμένο θα έχουν έναν εχθρό λιγότερο. Αυτοί ξέρουν ότι είσαι εχθρός τους και τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να το καταλάβεις κι εσύ. Κάθε μέρα σού τριβελίζουν το μυαλό ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν. Ότι, όποιος κι αν βγει, θα κάνει αυτά που έκαναν οι κοτζαμπάσηδες τόσα χρόνια, ότι εσύ δεν παίζεις κανένα ρόλο γιατί είσαι αδύνατος... Δεν είσαι αδύνατος, ανθρωπάκο, όταν ενωθείς μαζί μου. Και μην πιστεύεις ότι δεν μπορούν ν' αλλάξουν τα πράγματα. Από μας εξαρτώνται τα πάντα. Αρκεί να μην μας κλέψουν άλλη μια φορά την ψήφο μας. Μας αξίζει καλύτερη τύχη, ανθρωπάκο, και μαζί μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, αρκεί να το ονειρευτούμε!