Τρυπιο Ευρω...
Μπορούμε να κοροϊδευόμαστε όσο θέλουμε, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να
λέμε τα πράγματα και με το όνομά τους: η φοροαποφυγή δεν είναι τίποτα
άλλο από νόμιμη φοροδιαφυγή,
αδίκημα δηλαδή τόσο νομικό όσο και, κυρίως, ηθικό από τη στιγμή που αποτρέπει τη δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου. Με δεδομένο ότι οι ελίτ είναι αυτές που φτιάχνουν τους νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους είναι λογικό να έχουν επινοήσει και διάφορες μεθόδους ώστε να αποφεύγουν να καταβάλλουν τους φόρους που αναλογούν στα εισοδήματά τους. Κι αυτό βεβαίως δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Γι' αυτό κι έχουν κατασκευάσει νομικά εκτρώματα όπως τις "οφσόρ" εταιρίες και τους φορολογικούς παραδείσους ώστε να κλέβουν αποτελεσματικότερα το μόχθο των υπηκόων τους...
Σε αυτό το πλαίσιο είναι λογικό και οι εφοπλιστές μας να μην είναι παράνομοι όταν δεν πληρώνουν ούτε δεκάρα τσακιστή στο ελληνικό Δημόσιο, αφού έχουν κατορθώσει να θωρακίσουν ακόμα και συνταγματικώς τις φοροαπαλλαγές τους. Μου σηκώνονται οι τρίχες ωστόσο όταν τους ακούω να λένε πως η ρευστότητα με την οποία κατασκευάζουν νέα πλοία προέρχεται από την τσέπη τους και δεν είναι κρατικοδίαιτοι ή όταν παρουσιάζονται σαν φιλάνθρωποι. Κι ο λαός θα είχε ρευστότητα, δεν θα είχε ανάγκη από μια θεσούλα στο Δημόσιο και θα ήταν φιλάνθρωπος αν δεν πλήρωνε μια σειρά φόρων, χαρατσιών και εισφορών που του απομυζούν τα ούτως ή άλλως πενιχρά του εισοδήματα την ώρα που εκείνοι που το αντέχει η τσέπη τους σφυρίζουν αδιάφορα...
Στην θεωρία η ναυτιλία αποτελεί μία από τις ατμομηχανές τής οικονομίας μας. Αν τη βάλουμε, όμως, κάτω από το μεγεθυντικό φακό θα διαπιστώσουμε ότι δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα εθνικό παραμύθι με το οποίο νανουρίζονται οι μάζες. Οι εφοπλιστές πληρώνουν μηδενικούς ή ελάχιστους φόρους, άρα δεν συνεισφέρουν στο δημόσιο ταμείο και πάντως όχι περισσότερα από τον μπακάλη τής γειτονιάς. Οι εφοπλιστές χρησιμοποιούν όλο και λιγότερους έλληνες εργαζόμενους, άρα δεν συνδράμουν στην καταπολέμηση της ανεργίας. Οι εφοπλιστές έχουν τις περισσότερες καταθέσεις κι επενδύσεις τους στο εξωτερικό, επομένως δεν στηρίζουν ούτε το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα να σταθεί στα πόδια του ούτε την πραγματική οικονομία να κινηθεί. Εκτός αν θεωρήσουμε πως τα κοσμικά τους πάρτι, τα φιλανθρωπικά τους γκαλά και, τώρα τελευταία, και η ενασχόλησή τους με την πολιτική μάς είναι αρκετά για να αισθανόμαστε εθνικώς υπερήφανοι γι' αυτούς...
Τί σημαίνουν όλα αυτά; Πως το ελληνικό κράτος δεν θα έχει κάποια ουσιαστική επίπτωση στην περίπτωση που ανοίξει πόλεμο μαζί τους, στη λογική τού τί είχε και τί έχασε. Αφήστε που η απειλή των εφοπλιστών πως θα εγκαταλείψουν την ελληνική σημαία στα πλοία τους πέραν του ότι υπονομεύει τις λεκτικές τους διακηρύξεις περί αγάπης για την πατρίδα κι άρα το γόητρό τους μοιάζει περισσότερο με σκυλί που γαβγίζει όταν αισθάνεται φόβο. Ξέρουν πολύ καλά και οι ίδιοι ότι τα προνόμια που τους παρέχονται σήμερα από την ελληνική πολιτεία, ακόμα και σε ζητήματα ασφάλειας με τις πειρατείες να χτυπούν κόκκινο, δεν θα τα βρουν αν υψώσουν, για παράδειγμα, σημαία Λιβερίας...
Κι αν υποθέσουμε ακόμα πως το σύνολο της περιουσίας όλων των εφοπλιστών ανήκει σε εξωχώριες εταιρίες, ποιός ο λόγος η ελληνική πολιτεία να τους παρέχει περαιτέρω άσυλο αντί να τους κυνηγά όπου βρεθούν κι όπου σταθούν; Οι πολιτικοί μας δεν καταδιώκουν τον παράνομο πλουτισμό των εφοπλιστών όχι για κάποιον άλλο λόγο παρά μόνο γιατί τους χρηματοδοτούν τις προεκλογικές τους καμπάνιες και τους έχουν στο "pay roll" τους, φιλελεύθερους, σοσιαλδημοκράτες και φασίστες. Είναι τόσο κυνικό αλλά, δυστυχώς, και τόσο αληθινό. Βλέπετε εσείς πουθενά να εξυπηρετείται κάποιο εθνικό συμφέρον σε όλο αυτό το χυδαίο αλισβερίσι;...
αδίκημα δηλαδή τόσο νομικό όσο και, κυρίως, ηθικό από τη στιγμή που αποτρέπει τη δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου. Με δεδομένο ότι οι ελίτ είναι αυτές που φτιάχνουν τους νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους είναι λογικό να έχουν επινοήσει και διάφορες μεθόδους ώστε να αποφεύγουν να καταβάλλουν τους φόρους που αναλογούν στα εισοδήματά τους. Κι αυτό βεβαίως δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Γι' αυτό κι έχουν κατασκευάσει νομικά εκτρώματα όπως τις "οφσόρ" εταιρίες και τους φορολογικούς παραδείσους ώστε να κλέβουν αποτελεσματικότερα το μόχθο των υπηκόων τους...
Σε αυτό το πλαίσιο είναι λογικό και οι εφοπλιστές μας να μην είναι παράνομοι όταν δεν πληρώνουν ούτε δεκάρα τσακιστή στο ελληνικό Δημόσιο, αφού έχουν κατορθώσει να θωρακίσουν ακόμα και συνταγματικώς τις φοροαπαλλαγές τους. Μου σηκώνονται οι τρίχες ωστόσο όταν τους ακούω να λένε πως η ρευστότητα με την οποία κατασκευάζουν νέα πλοία προέρχεται από την τσέπη τους και δεν είναι κρατικοδίαιτοι ή όταν παρουσιάζονται σαν φιλάνθρωποι. Κι ο λαός θα είχε ρευστότητα, δεν θα είχε ανάγκη από μια θεσούλα στο Δημόσιο και θα ήταν φιλάνθρωπος αν δεν πλήρωνε μια σειρά φόρων, χαρατσιών και εισφορών που του απομυζούν τα ούτως ή άλλως πενιχρά του εισοδήματα την ώρα που εκείνοι που το αντέχει η τσέπη τους σφυρίζουν αδιάφορα...
Στην θεωρία η ναυτιλία αποτελεί μία από τις ατμομηχανές τής οικονομίας μας. Αν τη βάλουμε, όμως, κάτω από το μεγεθυντικό φακό θα διαπιστώσουμε ότι δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα εθνικό παραμύθι με το οποίο νανουρίζονται οι μάζες. Οι εφοπλιστές πληρώνουν μηδενικούς ή ελάχιστους φόρους, άρα δεν συνεισφέρουν στο δημόσιο ταμείο και πάντως όχι περισσότερα από τον μπακάλη τής γειτονιάς. Οι εφοπλιστές χρησιμοποιούν όλο και λιγότερους έλληνες εργαζόμενους, άρα δεν συνδράμουν στην καταπολέμηση της ανεργίας. Οι εφοπλιστές έχουν τις περισσότερες καταθέσεις κι επενδύσεις τους στο εξωτερικό, επομένως δεν στηρίζουν ούτε το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα να σταθεί στα πόδια του ούτε την πραγματική οικονομία να κινηθεί. Εκτός αν θεωρήσουμε πως τα κοσμικά τους πάρτι, τα φιλανθρωπικά τους γκαλά και, τώρα τελευταία, και η ενασχόλησή τους με την πολιτική μάς είναι αρκετά για να αισθανόμαστε εθνικώς υπερήφανοι γι' αυτούς...
Τί σημαίνουν όλα αυτά; Πως το ελληνικό κράτος δεν θα έχει κάποια ουσιαστική επίπτωση στην περίπτωση που ανοίξει πόλεμο μαζί τους, στη λογική τού τί είχε και τί έχασε. Αφήστε που η απειλή των εφοπλιστών πως θα εγκαταλείψουν την ελληνική σημαία στα πλοία τους πέραν του ότι υπονομεύει τις λεκτικές τους διακηρύξεις περί αγάπης για την πατρίδα κι άρα το γόητρό τους μοιάζει περισσότερο με σκυλί που γαβγίζει όταν αισθάνεται φόβο. Ξέρουν πολύ καλά και οι ίδιοι ότι τα προνόμια που τους παρέχονται σήμερα από την ελληνική πολιτεία, ακόμα και σε ζητήματα ασφάλειας με τις πειρατείες να χτυπούν κόκκινο, δεν θα τα βρουν αν υψώσουν, για παράδειγμα, σημαία Λιβερίας...
Κι αν υποθέσουμε ακόμα πως το σύνολο της περιουσίας όλων των εφοπλιστών ανήκει σε εξωχώριες εταιρίες, ποιός ο λόγος η ελληνική πολιτεία να τους παρέχει περαιτέρω άσυλο αντί να τους κυνηγά όπου βρεθούν κι όπου σταθούν; Οι πολιτικοί μας δεν καταδιώκουν τον παράνομο πλουτισμό των εφοπλιστών όχι για κάποιον άλλο λόγο παρά μόνο γιατί τους χρηματοδοτούν τις προεκλογικές τους καμπάνιες και τους έχουν στο "pay roll" τους, φιλελεύθερους, σοσιαλδημοκράτες και φασίστες. Είναι τόσο κυνικό αλλά, δυστυχώς, και τόσο αληθινό. Βλέπετε εσείς πουθενά να εξυπηρετείται κάποιο εθνικό συμφέρον σε όλο αυτό το χυδαίο αλισβερίσι;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου