Του Δημητρη Παπαχρηστου, απο το Εθνος...
Ολοι αναρωτιούνται πού είναι το 27,9% των Ελλήνων που βρίσκεται στην ανεργία και πού κρύβεται το ποσοστό των νέων που ανέρχεται στο 61,5%. Κρατάμε την πρωτιά κατά τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat). Υπολείπονται χώρες της Ευρωζώνης και μας συναγωνίζονται οι χώρες του Νότου. Γενικώς, πάνω από 5,5 εκατ. νέοι της Ε.Ε «ψάχνονται» και ψάχνουν για δουλειά.
Αυτή η κατάσταση δημιουργήθηκε από την κρίση λιτότητας που επέβαλε η Ενωμένη Ευρώπη της Γερμανίας και η ελίτ του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Η ανάπτυξη και η παραγωγικότητα, η απασχόληση και η δημιουργικότητα είναι έννοιες που πιπιλίζονται από τους πολιτικούς των μνημονίων, και όχι μόνο, ως ληγμένα χάπια θεραπείας ενός συστήματος και μιας κοινωνίας που έχει περιπέσει σε βαριά αρρώστια και σαν να μην έφταναν όλα αυτά μας δηλώνουν απειλώντας πως το χρέος δεν είναι αντιμετωπίσιμο.
Δεν θα είναι αντιμετωπίσιμο όμως και το 31% που ζει στα όρια της φτώχειας και ενώ συμβαίνουν πλέον απάνθρωπες καταστάσεις οι συγκυβερνώντες συνεχίζουν την ίδια πολιτική. Η επικοινωνιακή πολιτική επικαιρότητα της σύλληψης κάποιων συμμοριτών της εγκληματικής οργάνωσης των Χρυσαυγιτών δεν μπορεί να σκεπάσει τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και αυτοί που απορούν πρέπει να καταλάβουν πως είναι μέρος του προβλήματος αδιεξόδου της χώρας μας.
Η απάντηση δεν θα έρθει από τις εκλογές όποτε κι αν γίνουν. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε πως πρέπει να γίνουμε πλέον ενεργοί και συμμετοχικοί πολίτες σε μια δημοκρατία που λειτουργεί προσχηματικά κι αν δεν οργανώσουμε ένα παλλαϊκό εθνικοταξικοπατριωτικό μέτωπο απελευθέρωσης από οικονομική και όχι μόνο κατοχή των τροϊκανών, τότε θα μουλιάζουμε μέσα στη γενικότερη κοινωνική κατάθλιψη.
Η ανεργία δεν είναι ποσοστά και αριθμοί, έχει να κάνει με ανθρώπους, έχει να κάνει με οικογένειες, έχει να κάνει με την ταπείνωση και τον εξευτελισμό. Δεν μπορεί να είναι η εξήγηση και η δικαιολογία που εκκόλαψε το μαύρο φίδι της Χρυσής Αυγής. Σε περιόδους κρίσης, ο φόβος στρώνει τον δρόμο στον εκφασισμό της κοινωνίας, συντηριτικοποιούνται οι άνθρωποι και η εξατομίκευση παίρνει διαστάσεις επικίνδυνες. Αυτά τα φασιστοειδή καθάρματα είναι τα νεοναζιστικά κατάλοιπα που έρχονται από μακριά. Δεν υπάρχει πατριωτισμός γι' αυτά γιατί βγαίνουν μέσα από τα σπλάχνα των κουκουλοφόρων της κατοχής. Δεν υπάρχει Ελλάδα και Ελληνισμός γιατί προσβάλλουν τις οικουμενικές ανθρωπιστικές αξίες της. Ευκαιριακά με τον λαϊκιστικό αντισυστημικό τους λόγο, εξαπάτησαν τους εξαπατημένους πολιτικομματικά. Μέσα από αυτές τις καταστάσεις θα προκύψει και η υγιής αντίδραση των πολιτών που θέλουν δεν θέλουν θα αναγκαστούν να δημιουργήσουν το νέο πολιτικό υποκείμενο.
Ολοι αναρωτιούνται πού είναι το 27,9% των Ελλήνων που βρίσκεται στην ανεργία και πού κρύβεται το ποσοστό των νέων που ανέρχεται στο 61,5%. Κρατάμε την πρωτιά κατά τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat). Υπολείπονται χώρες της Ευρωζώνης και μας συναγωνίζονται οι χώρες του Νότου. Γενικώς, πάνω από 5,5 εκατ. νέοι της Ε.Ε «ψάχνονται» και ψάχνουν για δουλειά.
Αυτή η κατάσταση δημιουργήθηκε από την κρίση λιτότητας που επέβαλε η Ενωμένη Ευρώπη της Γερμανίας και η ελίτ του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Η ανάπτυξη και η παραγωγικότητα, η απασχόληση και η δημιουργικότητα είναι έννοιες που πιπιλίζονται από τους πολιτικούς των μνημονίων, και όχι μόνο, ως ληγμένα χάπια θεραπείας ενός συστήματος και μιας κοινωνίας που έχει περιπέσει σε βαριά αρρώστια και σαν να μην έφταναν όλα αυτά μας δηλώνουν απειλώντας πως το χρέος δεν είναι αντιμετωπίσιμο.
Δεν θα είναι αντιμετωπίσιμο όμως και το 31% που ζει στα όρια της φτώχειας και ενώ συμβαίνουν πλέον απάνθρωπες καταστάσεις οι συγκυβερνώντες συνεχίζουν την ίδια πολιτική. Η επικοινωνιακή πολιτική επικαιρότητα της σύλληψης κάποιων συμμοριτών της εγκληματικής οργάνωσης των Χρυσαυγιτών δεν μπορεί να σκεπάσει τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και αυτοί που απορούν πρέπει να καταλάβουν πως είναι μέρος του προβλήματος αδιεξόδου της χώρας μας.
Η απάντηση δεν θα έρθει από τις εκλογές όποτε κι αν γίνουν. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε πως πρέπει να γίνουμε πλέον ενεργοί και συμμετοχικοί πολίτες σε μια δημοκρατία που λειτουργεί προσχηματικά κι αν δεν οργανώσουμε ένα παλλαϊκό εθνικοταξικοπατριωτικό μέτωπο απελευθέρωσης από οικονομική και όχι μόνο κατοχή των τροϊκανών, τότε θα μουλιάζουμε μέσα στη γενικότερη κοινωνική κατάθλιψη.
Η ανεργία δεν είναι ποσοστά και αριθμοί, έχει να κάνει με ανθρώπους, έχει να κάνει με οικογένειες, έχει να κάνει με την ταπείνωση και τον εξευτελισμό. Δεν μπορεί να είναι η εξήγηση και η δικαιολογία που εκκόλαψε το μαύρο φίδι της Χρυσής Αυγής. Σε περιόδους κρίσης, ο φόβος στρώνει τον δρόμο στον εκφασισμό της κοινωνίας, συντηριτικοποιούνται οι άνθρωποι και η εξατομίκευση παίρνει διαστάσεις επικίνδυνες. Αυτά τα φασιστοειδή καθάρματα είναι τα νεοναζιστικά κατάλοιπα που έρχονται από μακριά. Δεν υπάρχει πατριωτισμός γι' αυτά γιατί βγαίνουν μέσα από τα σπλάχνα των κουκουλοφόρων της κατοχής. Δεν υπάρχει Ελλάδα και Ελληνισμός γιατί προσβάλλουν τις οικουμενικές ανθρωπιστικές αξίες της. Ευκαιριακά με τον λαϊκιστικό αντισυστημικό τους λόγο, εξαπάτησαν τους εξαπατημένους πολιτικομματικά. Μέσα από αυτές τις καταστάσεις θα προκύψει και η υγιής αντίδραση των πολιτών που θέλουν δεν θέλουν θα αναγκαστούν να δημιουργήσουν το νέο πολιτικό υποκείμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου