του Δημητρη Παπαχρηστου, απο το Εθνος...
Αυτό που προκαλεί και ξενίζει στην πολιτικοκομματική κρίση που ακολουθεί την οικονομική κρίση, είναι οι διάφοροι σωτήρες και φωστήρες που παριστάνουν τους νεοφώτιστους και παρουσιάζονται ως να ανακάλυψαν τη μαγική συνταγή για να μας σώσουν. Κάποιοι έχουν ιδρύσει νέα κόμματα, ομίλους και κινήσεις με βαρύγδουπα ονόματα και αφηρημένες έννοιες περί εκσυγχρονισμού του κράτους, περί αναδιαρθρώσεως της οικονομίας και περί εμβαθύνσεως της δημοκρατίας.
Οι περισσότεροι είναι πρώην υπουργοί και βουλευτές, άλλοι έχουν υπηρετήσει ως στελέχη στις κυβερνήσεις που μας οδήγησαν στα δυσβάστακτα και αδιέξοδα Μνημόνια και, το χειρότερο, μιλάνε για την πάταξη της διαφθοράς ενώ έχουν ευθύνες για τη δραματική κατάσταση που περνάει η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών και την απαξίωση που έχει υποστεί η χώρα μας και ταυτοχρόνως οι ίδιοι δηλώνουν πως έχει χάσει μέρος της ανεξαρτησίας της και της ακεραιότητάς της, σαν να μην έχουν συμβάλει σ' αυτό το γεγονός οι περισσότεροι.
Οι ίδιοι, χωρίς αιδώ, χωρίς καμιά σεμνότητα και πολιτική συστολή, βγαίνουν στα παράθυρα και στις εφημερίδες και παρουσιάζουν τις απόψεις τους και τα δήθεν προγράμματά τους τεχνοκρατικώς διατυπωμένα που παίζουν ανάμεσα της παρηκμασμένης σοσιαλδημοκρατίας που κατάντησε το στήριγμα του νεοφιλελευθερισμού. Το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου συγκυβερνά και συνυπογράφει τα ληστρικά μέτρα εις βάρος του λαού. Αναμένεται να συμβεί το ίδιο και στη Γερμανία, όπου οι χριστιανοδημοκράτες και οι σοσιαλδημοκράτες θα συνεργαστούν, πράγμα που έχει ξανασυμβεί με τον Σρέντερ. Ούτε επιμέρους διαφωνίες δεν υπάρχουν και κάποιες διατηρούνται για τα δήθεν προσχήματα.
Μέσα σ' αυτό το ζοφερό κλίμα εμφανίστηκαν με δημόσια διακήρυξή τους οι «58». Τα ονόματα των περισσότερων, και αν ακόμα διατυπώνουν κάποιες γενικές θέσεις κοινώς αποδεκτές, ακυρώνουν την πρωτοβουλία τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τη Δεξιά, που διαχωρίζεται σε λαϊκή, σε κεντρώα και στην ακροδεξιά, όπου άλλος φωστήρας από εκεί αναζητά μέτωπο, ο κ. Καρατζαφέρης.
Αυτά τα κωμικοτραγικά συμβαίνουν όταν η βία και ο νεοναζισμός δολοφονούν και θρέφονται και νομιμοποιούνται στη Βουλή από μισό εκατομμύριο συμπολίτες μας.
Είναι σαν να μην πέρασε ούτε μέρα από τότε που κυβερνούσαν, είναι σαν να μην ευθύνεται ο κ. Σημίτης για τη σημερινή κατάσταση, ούτε ο Καραμανλής, ούτε οι τσάροι της οικονομίας κ. Χριστοδουλάκης και λοιποί.
Υποτίθεται, διαφοροποιήθηκαν. Τι έχουν να προσθέσουν ως πολιτικοί και διανοητικοί θεραπευτές μιας κοινωνίας που την κατέστησαν άρρωστη;
Και το προκλητικότερο και θλιβερότερο είναι που κάποιοι είναι καλλιτέχνες που ψάχνουν να βρουν ρόλο, μια και το θέατρο της πολιτικής έχει μεγαλύτερη σκηνή και περισσότερους θεατές - ψηφοφόρους.
Αυτό που προκαλεί και ξενίζει στην πολιτικοκομματική κρίση που ακολουθεί την οικονομική κρίση, είναι οι διάφοροι σωτήρες και φωστήρες που παριστάνουν τους νεοφώτιστους και παρουσιάζονται ως να ανακάλυψαν τη μαγική συνταγή για να μας σώσουν. Κάποιοι έχουν ιδρύσει νέα κόμματα, ομίλους και κινήσεις με βαρύγδουπα ονόματα και αφηρημένες έννοιες περί εκσυγχρονισμού του κράτους, περί αναδιαρθρώσεως της οικονομίας και περί εμβαθύνσεως της δημοκρατίας.
Οι περισσότεροι είναι πρώην υπουργοί και βουλευτές, άλλοι έχουν υπηρετήσει ως στελέχη στις κυβερνήσεις που μας οδήγησαν στα δυσβάστακτα και αδιέξοδα Μνημόνια και, το χειρότερο, μιλάνε για την πάταξη της διαφθοράς ενώ έχουν ευθύνες για τη δραματική κατάσταση που περνάει η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών και την απαξίωση που έχει υποστεί η χώρα μας και ταυτοχρόνως οι ίδιοι δηλώνουν πως έχει χάσει μέρος της ανεξαρτησίας της και της ακεραιότητάς της, σαν να μην έχουν συμβάλει σ' αυτό το γεγονός οι περισσότεροι.
Οι ίδιοι, χωρίς αιδώ, χωρίς καμιά σεμνότητα και πολιτική συστολή, βγαίνουν στα παράθυρα και στις εφημερίδες και παρουσιάζουν τις απόψεις τους και τα δήθεν προγράμματά τους τεχνοκρατικώς διατυπωμένα που παίζουν ανάμεσα της παρηκμασμένης σοσιαλδημοκρατίας που κατάντησε το στήριγμα του νεοφιλελευθερισμού. Το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου συγκυβερνά και συνυπογράφει τα ληστρικά μέτρα εις βάρος του λαού. Αναμένεται να συμβεί το ίδιο και στη Γερμανία, όπου οι χριστιανοδημοκράτες και οι σοσιαλδημοκράτες θα συνεργαστούν, πράγμα που έχει ξανασυμβεί με τον Σρέντερ. Ούτε επιμέρους διαφωνίες δεν υπάρχουν και κάποιες διατηρούνται για τα δήθεν προσχήματα.
Μέσα σ' αυτό το ζοφερό κλίμα εμφανίστηκαν με δημόσια διακήρυξή τους οι «58». Τα ονόματα των περισσότερων, και αν ακόμα διατυπώνουν κάποιες γενικές θέσεις κοινώς αποδεκτές, ακυρώνουν την πρωτοβουλία τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τη Δεξιά, που διαχωρίζεται σε λαϊκή, σε κεντρώα και στην ακροδεξιά, όπου άλλος φωστήρας από εκεί αναζητά μέτωπο, ο κ. Καρατζαφέρης.
Αυτά τα κωμικοτραγικά συμβαίνουν όταν η βία και ο νεοναζισμός δολοφονούν και θρέφονται και νομιμοποιούνται στη Βουλή από μισό εκατομμύριο συμπολίτες μας.
Είναι σαν να μην πέρασε ούτε μέρα από τότε που κυβερνούσαν, είναι σαν να μην ευθύνεται ο κ. Σημίτης για τη σημερινή κατάσταση, ούτε ο Καραμανλής, ούτε οι τσάροι της οικονομίας κ. Χριστοδουλάκης και λοιποί.
Υποτίθεται, διαφοροποιήθηκαν. Τι έχουν να προσθέσουν ως πολιτικοί και διανοητικοί θεραπευτές μιας κοινωνίας που την κατέστησαν άρρωστη;
Και το προκλητικότερο και θλιβερότερο είναι που κάποιοι είναι καλλιτέχνες που ψάχνουν να βρουν ρόλο, μια και το θέατρο της πολιτικής έχει μεγαλύτερη σκηνή και περισσότερους θεατές - ψηφοφόρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου