απο το ημερολογιο ενος ανεργου...
Πριν 2,5 χρόνια απολύθηκε από τη δουλειά της -διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις- μια εργαζόμενη μητέρα. Ο άντρας της κι εκείνος άνεργος, ο δε γιος τους φοιτητής.
Άρχισε να ψάχνει δουλειά, αλλά με 1.500.000 ανταγωνιστές το πράγμα δεν ήταν εύκολο. Τελευταία άρχισε να κάνει αιτήσεις σ' αυτά τα προγράμματα αντιμετώπισης (ανακύκλωσης) της ανεργίας – 5μηνης διάρκειας με 490 ευρώ αμοιβή. Κι ενώ πλησίαζαν οι γιορτές -αλλά και το τέλος του δικαιώματος ασφάλισης στον ασφαλιστικό της φορέα- έγινε το θαύμα! Κρίθηκε επιτυχούσα ως διοικητική υπάλληλος στον ΟΑΣΑ.
Όμως, τα θαύματα διαρκούν λίγο. Όταν πήγε με όλα τα δικαιολογητικά στον ΟΑΣΑ, της ανακοινώθηκε πως οι θέσεις δεν ήταν διοικητικού υπαλλήλου, αλλά… ελεγκτή εισιτηρίων! Δύο δρόμοι ανοιγόντουσαν μπροστά της: Να δεχτεί τη θέση του ελεγκτή ανέργων και φτωχοδιάβολων που δεν είχαν εισιτήριο, ή όχι. Η εύκολη απάντηση ήταν να δεχτεί τη θέση – για να μη χάσει τα ασφαλιστικά της δικαιώματα και να μην υποστεί τη διαγραφή από το μητρώο ανέργων, όπως αναφερόταν στην προκήρυξη, καθώς και το σεβαστό ποσό των 490 ευρώ. Ο άλλος δρόμος αφορούσε τη συμβατότητα της θέσης ΚΥΡΙΩΣ με τα πιστεύω της. Είχε βλέπετε συμμετάσχει παλιότερα στην κίνηση εναντίον των αυξήσεων στα εισιτήρια και είχε σοκαριστεί από το θάνατο του 18χρονου παιδιού (του τζαμπατζή κατά διαφόρους οικονομολογούντες και μη) στο Περιστέρι – ίδιας περίπου ηλικίας με το γιο της.
Το μέχρι τώρα αποτέλεσμα: ΔΕΝ δέχθηκε τη θέση στον ΟΑΣΑ και έκανε ένσταση στον ΟΑΕΔ για την προκήρυξη θέσης αναντίστοιχης με την προσφερόμενη. Μετά την ένσταση, ο πρόεδρος του ΟΑΕΔ έσπευσε να δηλώσει πως όσοι αρνηθούν τη θέση διατηρούν την "τιμητική" ιδιότητα και τα δικαιώματα του μακροχρόνια άνεργου.
Το επιμύθιο της μικρής αυτής χριστουγεννιάτικης ιστορίας ας το βγάλει ο καθένας μόνος του.
Υ.Γ. Αυτή η ιστορία ουδεμία σχέση έχει με όσα τελευταία συζητιούνται στους χώρους της Αριστεράς, με μπόλικη βιογραφική και αυτοβιογραφική σάλτσα.
Διονύσης , Αττική
Πριν 2,5 χρόνια απολύθηκε από τη δουλειά της -διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις- μια εργαζόμενη μητέρα. Ο άντρας της κι εκείνος άνεργος, ο δε γιος τους φοιτητής.
Άρχισε να ψάχνει δουλειά, αλλά με 1.500.000 ανταγωνιστές το πράγμα δεν ήταν εύκολο. Τελευταία άρχισε να κάνει αιτήσεις σ' αυτά τα προγράμματα αντιμετώπισης (ανακύκλωσης) της ανεργίας – 5μηνης διάρκειας με 490 ευρώ αμοιβή. Κι ενώ πλησίαζαν οι γιορτές -αλλά και το τέλος του δικαιώματος ασφάλισης στον ασφαλιστικό της φορέα- έγινε το θαύμα! Κρίθηκε επιτυχούσα ως διοικητική υπάλληλος στον ΟΑΣΑ.
Όμως, τα θαύματα διαρκούν λίγο. Όταν πήγε με όλα τα δικαιολογητικά στον ΟΑΣΑ, της ανακοινώθηκε πως οι θέσεις δεν ήταν διοικητικού υπαλλήλου, αλλά… ελεγκτή εισιτηρίων! Δύο δρόμοι ανοιγόντουσαν μπροστά της: Να δεχτεί τη θέση του ελεγκτή ανέργων και φτωχοδιάβολων που δεν είχαν εισιτήριο, ή όχι. Η εύκολη απάντηση ήταν να δεχτεί τη θέση – για να μη χάσει τα ασφαλιστικά της δικαιώματα και να μην υποστεί τη διαγραφή από το μητρώο ανέργων, όπως αναφερόταν στην προκήρυξη, καθώς και το σεβαστό ποσό των 490 ευρώ. Ο άλλος δρόμος αφορούσε τη συμβατότητα της θέσης ΚΥΡΙΩΣ με τα πιστεύω της. Είχε βλέπετε συμμετάσχει παλιότερα στην κίνηση εναντίον των αυξήσεων στα εισιτήρια και είχε σοκαριστεί από το θάνατο του 18χρονου παιδιού (του τζαμπατζή κατά διαφόρους οικονομολογούντες και μη) στο Περιστέρι – ίδιας περίπου ηλικίας με το γιο της.
Το μέχρι τώρα αποτέλεσμα: ΔΕΝ δέχθηκε τη θέση στον ΟΑΣΑ και έκανε ένσταση στον ΟΑΕΔ για την προκήρυξη θέσης αναντίστοιχης με την προσφερόμενη. Μετά την ένσταση, ο πρόεδρος του ΟΑΕΔ έσπευσε να δηλώσει πως όσοι αρνηθούν τη θέση διατηρούν την "τιμητική" ιδιότητα και τα δικαιώματα του μακροχρόνια άνεργου.
Το επιμύθιο της μικρής αυτής χριστουγεννιάτικης ιστορίας ας το βγάλει ο καθένας μόνος του.
Υ.Γ. Αυτή η ιστορία ουδεμία σχέση έχει με όσα τελευταία συζητιούνται στους χώρους της Αριστεράς, με μπόλικη βιογραφική και αυτοβιογραφική σάλτσα.
Διονύσης , Αττική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου