της Μαριαννας Τζιαντζη...
Ας ξεχάσουμε το ερώτημα «τι θα γίνει αύριο;» και -εορταστική αδεία- ας ταξιδέψουμε σ’ έναν υποθετικό παράδεισο με πρώτη και δεύτερη θέση, γιατί χιλιάδες χρόνια επίγειας ιστορίας δείχνουν ότι ακόμα και στο θάνατο ή και μετά το θάνατο δεν είμαστε ίσα κι όμοια.
Οι καλοί πλούσιοι πηγαίνουν στον παράδεισο των σεφ, ενώ οι καλοί φτωχοί στον παράδεισο των λαϊκών μαγειρείων. Τη μέρα των Χριστουγέννων οι καλοί πλούσιοι γκουρμεδιάζουν και ρεύονται κρύβοντας το στόμα τους με δαντελένια μαντιλάκια. Οι καλοί φτωχοί τρώνε ψητό με πατάτες, πίνουν και ακούν τραγούδια που έγραψαν οι επί της γης φτωχοί και άγιοι, όπως ο Γούντι Γκάθρι, ο Βαμβακάρης, ο Άλκης Αλκαίος.
«Εσύ, φίλε μου, ήσουν καλός και πλούσιος. Γιατί βρίσκεσαι εδώ;» ίσως ρωτούσαν τον παππού του Μάρκες που πάντα ταξίδευε δεύτερη θέση με το τρένο κι έτσι, καθώς του έμεινε το συνήθειο, βρέθηκε στην ίδια θέση κι εκεί ψηλά. Και ίσως εκείνος να έδινε την ίδια απάντηση: «Γιατί δεν υπάρχει τρίτη», όπως γράφει ο εγγονός του.
Στο μεγάλο τραπέζι της δεύτερης θέσης κάθεται ο Παπαδιαμάντης με το τριμμένο του παλτό, τιμώντας τον πιο εκλεκτό ουράνιο ρητινίτη, κάθονται όλη της γης οι αδικοχαμένοι. Τόσοι πολλοί είναι αυτοί, που από το βάρος τους το σανίδωμα θα υποχωρήσει και κάποιοι θα κατρακυλήσουνε στη γη, να κάνουνε μαζί μας πάρτι.
Στα γόνατα του κυρ-Αλέξανδρου κάθεται ένα κοριτσάκι από τη Σερβία, η Σάρα που πήγε από ελληνικό μαγκάλι,
όμως δεν θα κάθονται οι 58 που είναι ολοφάνερο το ποιον παράδεισο έχουν διαλέξει. Στην πρώτη θέση κάποτε θα βρεθεί ο κύριος Μπουτάρης, δήμαρχος πασών των Κορδελιών, που χαρακτήρισε «παράνομη» τη Σάρα. Και οι παράνομοι, όπως εξηγεί ο καλός δήμαρχος, «φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια». Πώς να βοηθήσεις όποιον δεν απλώνει το χέρι για βοήθεια;
όμως δεν θα κάθονται οι 58 που είναι ολοφάνερο το ποιον παράδεισο έχουν διαλέξει. Στην πρώτη θέση κάποτε θα βρεθεί ο κύριος Μπουτάρης, δήμαρχος πασών των Κορδελιών, που χαρακτήρισε «παράνομη» τη Σάρα. Και οι παράνομοι, όπως εξηγεί ο καλός δήμαρχος, «φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια». Πώς να βοηθήσεις όποιον δεν απλώνει το χέρι για βοήθεια;
Χρονιάρα μέρα, στην κόλαση μένουν νηστικοί; Όχι, οι κακοί φτωχοί, στη γη και στον ουρανό, οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι διαθέσιμοι, οι μετακινούμενοι, οι άστεγοι, οι μετανάστες τρώνε στο συσσίτιο της κόλασης ληγμένη μεταλλαγμένη γαλοπούλα. Τρώνε με δανεικά. Την αξία του γεύματος θα επιστρέψουν στο πολλαπλάσιο οι νέες γενιές των κολασμένων.
(ΠΡΙΝ, "Το τέλος της αγοράς", 22.12.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου