Του Τακη Κατσιμαρδου, απο το Εθνος...
Μέρες που είναι, ας καταφύγουμε στα παραμύθια. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά στην Ελλάδα της ανθρωπιστικής κρίσης, του μνημονιακού στρουθοκαμηλισμού και της πλεονασματικής υποκρισίας για τα πραγματικά επίδικα. Του παρόντος και του μέλλοντος.
Για βοήθεια προσφεύγουμε στον Λ. Κάρολ. «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων στην ουσία είναι η χώρα όπου βασιλεύει το nonsense. Ορος αμετάφραστος στα ελληνικά όπου η πλησιέστερη απόδοση θα μπορούσε να είναι: το παράλογο ή το παρανοϊκό». Η επισήμανση ανήκει στον πρόλογο της νέας έκδοσης και μετάφρασης του θρυλικού αναγνώσματος από τον Μ. Κουμανταρέα, που βλέπει αυτές τις μέρες το φως.
Αν στη θέση της Αλίκης βάλουμε την ελληνική κυβέρνηση, έχουμε το πιο σύγχρονο παραμύθι σε μια υπαρκτή χώρα. Οπως εκεί, πριν από ενάμιση αιώνα, παραβιαζόταν συστηματικά η καθιερωμένη λογική και ο κοινός νους, έτσι συμβαίνει και σήμερα. Τελευταίο τεκμήριο οι δηλώσεις του πρωθυπουργού με αφορμή την ανάληψη της προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ. Ο Αντ. Σαμαράς εμφανίστηκε στις Βρυξέλλες με το ταλέντο του παραμυθά Κάρολ. Με φαντασιώσεις του τύπου:
Η ελληνική προεδρία «ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς για την Ελλάδα και την Ευρώπη»! Η Ελλάδα κέρδισε «την αξιοπιστία, τον σεβασμό και την αποτελεσματικότητα για να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας, της Ευρώπης και ειδικά του ευρωπαϊκού Νότου»!
Ολα αυτά και άλλα τόσα συναφή, όσο και εξωπραγματικά, ακριβώς τις ίδιες ώρες που: Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην ΕΕ οδηγούσε ακόμη και τις «αγορές» στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητάς της. Οι πολιτικές της λιτότητας, η εφαρμογή των μνημονίων και η γερμανική πειθάρχηση απειλούν άμεσα την ύπαρξη της ίδιας της Ευρωζώνης.
Οι τρόικες καταγγέλλονται από τις πιο διαφορετικές οπτικές, ως ασυμβίβαστες με το κοινοτικό δίκαιο, μηχανισμοί παραγωγής δημόσιου χρέους, ανεργίας και φτώχειας. Οταν ένα ντροπαλό και συντηρητικό προσχέδιο, όπως αυτό της εξεταστικής επιτροπής της Ευρωβουλής για τις χώρες υπό τροϊκανή κατοχή, «στήνει στον τοίχο» διεθνείς πιστωτές -ΔΝΤ, ΕΚΤ και Κομισιόν- ποιες σκοπιμότητες, άραγε, υπηρετεί η φυγή της κυβέρνησης σε φανταστικούς κόσμους για την Ελλάδα και την ΕΕ;
Η απάντηση δεν είναι δύσκολη: τους αρχιτέκτονες και μηχανικούς του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού. Η ελληνική κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας και την προεδρία, επαναβεβαίωσε ότι θα στηρίξει απολύτως τις επιλογές του Βερολίνου. Αυτή, που όφειλε πρώτη και με σφοδρότητα να τις αμφισβητήσει και να επιχειρήσει να τις ανατρέψει ως πρώτη παθούσα...
Μέρες που είναι, ας καταφύγουμε στα παραμύθια. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά στην Ελλάδα της ανθρωπιστικής κρίσης, του μνημονιακού στρουθοκαμηλισμού και της πλεονασματικής υποκρισίας για τα πραγματικά επίδικα. Του παρόντος και του μέλλοντος.
Για βοήθεια προσφεύγουμε στον Λ. Κάρολ. «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων στην ουσία είναι η χώρα όπου βασιλεύει το nonsense. Ορος αμετάφραστος στα ελληνικά όπου η πλησιέστερη απόδοση θα μπορούσε να είναι: το παράλογο ή το παρανοϊκό». Η επισήμανση ανήκει στον πρόλογο της νέας έκδοσης και μετάφρασης του θρυλικού αναγνώσματος από τον Μ. Κουμανταρέα, που βλέπει αυτές τις μέρες το φως.
Αν στη θέση της Αλίκης βάλουμε την ελληνική κυβέρνηση, έχουμε το πιο σύγχρονο παραμύθι σε μια υπαρκτή χώρα. Οπως εκεί, πριν από ενάμιση αιώνα, παραβιαζόταν συστηματικά η καθιερωμένη λογική και ο κοινός νους, έτσι συμβαίνει και σήμερα. Τελευταίο τεκμήριο οι δηλώσεις του πρωθυπουργού με αφορμή την ανάληψη της προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ. Ο Αντ. Σαμαράς εμφανίστηκε στις Βρυξέλλες με το ταλέντο του παραμυθά Κάρολ. Με φαντασιώσεις του τύπου:
Η ελληνική προεδρία «ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς για την Ελλάδα και την Ευρώπη»! Η Ελλάδα κέρδισε «την αξιοπιστία, τον σεβασμό και την αποτελεσματικότητα για να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας, της Ευρώπης και ειδικά του ευρωπαϊκού Νότου»!
Ολα αυτά και άλλα τόσα συναφή, όσο και εξωπραγματικά, ακριβώς τις ίδιες ώρες που: Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην ΕΕ οδηγούσε ακόμη και τις «αγορές» στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητάς της. Οι πολιτικές της λιτότητας, η εφαρμογή των μνημονίων και η γερμανική πειθάρχηση απειλούν άμεσα την ύπαρξη της ίδιας της Ευρωζώνης.
Οι τρόικες καταγγέλλονται από τις πιο διαφορετικές οπτικές, ως ασυμβίβαστες με το κοινοτικό δίκαιο, μηχανισμοί παραγωγής δημόσιου χρέους, ανεργίας και φτώχειας. Οταν ένα ντροπαλό και συντηρητικό προσχέδιο, όπως αυτό της εξεταστικής επιτροπής της Ευρωβουλής για τις χώρες υπό τροϊκανή κατοχή, «στήνει στον τοίχο» διεθνείς πιστωτές -ΔΝΤ, ΕΚΤ και Κομισιόν- ποιες σκοπιμότητες, άραγε, υπηρετεί η φυγή της κυβέρνησης σε φανταστικούς κόσμους για την Ελλάδα και την ΕΕ;
Η απάντηση δεν είναι δύσκολη: τους αρχιτέκτονες και μηχανικούς του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού. Η ελληνική κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας και την προεδρία, επαναβεβαίωσε ότι θα στηρίξει απολύτως τις επιλογές του Βερολίνου. Αυτή, που όφειλε πρώτη και με σφοδρότητα να τις αμφισβητήσει και να επιχειρήσει να τις ανατρέψει ως πρώτη παθούσα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου