Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη, απο την Αυγη...
Απορώ πως δεν έχουν ξεσηκωθεί ακόμη ο Κεδίκογλου, η Άννα Μισέλ, ο Βενιζέλος και οι 58, που είναι ο Βενιζέλος με άλλο όνομα, να καταγγείλουν τους ανθέλληνες που φυτιλιάζουν το οικονομικό, πολιτικό, ου μην αλλά και πολιτιστικό θαύμα που συντελείται στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Κι αυτήν τη φορά οι ανθέλληνες δεν είναι όποιοι κι όποιοι, είναι η ίδια η Κομισιόν, που στην έκθεσή της για τη διαφθορά αξιολογεί τον ελληνικό τύπο ως «εν μέρει ελεύθερο».
Είναι μεγάλη προσβολή να αποκαλείς «εν μέρει ελεύθερα» τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Δεν είναι απλώς προσβολή, είναι συκοφαντική δυσφήμιση, η οποία μπορεί να αποδειχθεί πολλαπλώς βλαπτική. Κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες, είναι στην πλειοψηφία τους απολύτως δοσμένα στη μάχη για την ευδοκίμηση του μνημονιακού καθεστώτος, λειτουργούν, τηρουμένων των αναλογιών, όπως τα ενσωματωμένα στον Αμερικανικό στρατό ΜΜΕ. "Embedded" τα λέγαμε αυτά τα ΜΜΕ στον πόλεμο του Ιράκ, πρέπει να βρούμε κι έναν ελληνικό όρο που να αποδίδει τα όσα συμβαίνουν στον πόλεμο του Μνημονίου.
Δεν υπάρχει εν μέρει ελευθερία, υπάρχει απόλυτη εθελοδουλεία, εκδηλούμενη με χίλιους τρόπους. Μονταρισμένα βίντεο, πανομοιότυπα πρωτοσέλιδα, εσκεμμένα ψέματα για οικονομικά μεγέθη (σ.σ. διαβάστε όσα ομολογεί ο Πρετεντέρης σχετικά με το δημόσιο χρέος), κατευθυνόμενες γελοιογραφίες, υπερπροβολή γεγονότων, απόκρυψη γεγονότων ή θάψιμο εκεί προς το τέλος του δελτίο, στημένα πάνελ, ακόμη πιο στημένες δημοσκοπήσεις, ατέλειωτος ο κατάλογος της στρεψοδικίας.
Και πάνω απ΄ όλα, φόβος και τρόμος με τα καντάρια. Η έμμεση τρομοκρατία, η τρομοκρατία του αυτονόητου, τα πράγματα μόνο έτσι μπορούν να συμβούν κι όποιος τα αμφισβητεί είναι σαν να τα βάζει με την Θεία Τάξη.
Και η άμεση, η ντεκλαρέ απειλή, πρόσεχε ανθρωπάκο, γιατί αν επιλέξεις κάτι άλλο από αυτό που σου προτείνουμε, θα πέσουν πάνω σου οι εφτά πληγές του Φαραώ και αυτήν τη φορά οι ακρίδες θα είναι σαρκοβόρες. Η συμπεριφορά των καθεστωτικών ΜΜΕ ανάμεσα στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012, ταιριάζει σε μπανανίες της Λατινικής Αμερικής και όχι σε χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τούτο όμως δεν το επισημαίνει η έκθεση της Κομισιόν.
Λέει κι άλλα η έκθεση της Κομισιόν, επισημαίνει ότι «η οικονομική αδυναμία και ένα επιλεκτικά εφαρμοζόμενο κανονιστικό πλαίσιο κατέστησαν τα ελληνικά ΜΜΕ ιδιαιτέρως ευάλωτα σε ενδεχόμενες αθέμιτες πιέσεις». Καίρια επισήμανση. Μέσα Ενημέρωσης απολύτως χρεωκοπημένα, που προστρέχουν για δάνεια στις απόλυτα ελεγχόμενες από την κυβέρνηση τράπεζες. Κι ένα διάτρητο θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει στην πολιτική εξουσία να χειρίζεται την κατάσταση κατά το δοκούν, να δίνει άδειες, να δίνει συχνότητες, να ευνοεί ή να παρεμποδίζει αγοραπωλησίες, να βάζει και να αφαιρεί φόρους.
Εκείνο που δεν αναφέρει η Κομισιόν είναι ότι το πλαίσιο της ασυδοσίας το θέλουν και οι βαρόνοι των μίντια, για να συναλλάσσονται επωφελώς με την εξουσία. Την επιδιώκουν τη συναλλαγή οι βαρόνοι, βγαίνουν κερδισμένοι από το πάρε-δώσε με τις κυβερνήσεις, αποκτούν προνομιακή πρόσβαση στο δημόσιο πλούτο και σε αντάλλαγμα προσφέρουν την πιο σκληρή προπαγάνδα που έχουμε γνωρίσει από τη Χούντα και εντεύθεν και, πιστέψτε με, τη βρώμικη δουλειά που τους έχει ανατεθεί την φέρουν εις πέρας με μεγάλη χαρά, χωρίς ενοχή και βαρυγκώμια. Η φράση «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», ταιριάζει γάντι στα ΜΜΕ της διαπλοκής.
Συμπέρασμα: Αν στην Κομισιόν είχαν δει έστω και μία φορά το δελτίο ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ, θα έβραζαν το «εν μέρει» και θα έπιναν το ζουμί του.
Απορώ πως δεν έχουν ξεσηκωθεί ακόμη ο Κεδίκογλου, η Άννα Μισέλ, ο Βενιζέλος και οι 58, που είναι ο Βενιζέλος με άλλο όνομα, να καταγγείλουν τους ανθέλληνες που φυτιλιάζουν το οικονομικό, πολιτικό, ου μην αλλά και πολιτιστικό θαύμα που συντελείται στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Κι αυτήν τη φορά οι ανθέλληνες δεν είναι όποιοι κι όποιοι, είναι η ίδια η Κομισιόν, που στην έκθεσή της για τη διαφθορά αξιολογεί τον ελληνικό τύπο ως «εν μέρει ελεύθερο».
Είναι μεγάλη προσβολή να αποκαλείς «εν μέρει ελεύθερα» τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Δεν είναι απλώς προσβολή, είναι συκοφαντική δυσφήμιση, η οποία μπορεί να αποδειχθεί πολλαπλώς βλαπτική. Κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες, είναι στην πλειοψηφία τους απολύτως δοσμένα στη μάχη για την ευδοκίμηση του μνημονιακού καθεστώτος, λειτουργούν, τηρουμένων των αναλογιών, όπως τα ενσωματωμένα στον Αμερικανικό στρατό ΜΜΕ. "Embedded" τα λέγαμε αυτά τα ΜΜΕ στον πόλεμο του Ιράκ, πρέπει να βρούμε κι έναν ελληνικό όρο που να αποδίδει τα όσα συμβαίνουν στον πόλεμο του Μνημονίου.
Δεν υπάρχει εν μέρει ελευθερία, υπάρχει απόλυτη εθελοδουλεία, εκδηλούμενη με χίλιους τρόπους. Μονταρισμένα βίντεο, πανομοιότυπα πρωτοσέλιδα, εσκεμμένα ψέματα για οικονομικά μεγέθη (σ.σ. διαβάστε όσα ομολογεί ο Πρετεντέρης σχετικά με το δημόσιο χρέος), κατευθυνόμενες γελοιογραφίες, υπερπροβολή γεγονότων, απόκρυψη γεγονότων ή θάψιμο εκεί προς το τέλος του δελτίο, στημένα πάνελ, ακόμη πιο στημένες δημοσκοπήσεις, ατέλειωτος ο κατάλογος της στρεψοδικίας.
Και πάνω απ΄ όλα, φόβος και τρόμος με τα καντάρια. Η έμμεση τρομοκρατία, η τρομοκρατία του αυτονόητου, τα πράγματα μόνο έτσι μπορούν να συμβούν κι όποιος τα αμφισβητεί είναι σαν να τα βάζει με την Θεία Τάξη.
Και η άμεση, η ντεκλαρέ απειλή, πρόσεχε ανθρωπάκο, γιατί αν επιλέξεις κάτι άλλο από αυτό που σου προτείνουμε, θα πέσουν πάνω σου οι εφτά πληγές του Φαραώ και αυτήν τη φορά οι ακρίδες θα είναι σαρκοβόρες. Η συμπεριφορά των καθεστωτικών ΜΜΕ ανάμεσα στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012, ταιριάζει σε μπανανίες της Λατινικής Αμερικής και όχι σε χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τούτο όμως δεν το επισημαίνει η έκθεση της Κομισιόν.
Λέει κι άλλα η έκθεση της Κομισιόν, επισημαίνει ότι «η οικονομική αδυναμία και ένα επιλεκτικά εφαρμοζόμενο κανονιστικό πλαίσιο κατέστησαν τα ελληνικά ΜΜΕ ιδιαιτέρως ευάλωτα σε ενδεχόμενες αθέμιτες πιέσεις». Καίρια επισήμανση. Μέσα Ενημέρωσης απολύτως χρεωκοπημένα, που προστρέχουν για δάνεια στις απόλυτα ελεγχόμενες από την κυβέρνηση τράπεζες. Κι ένα διάτρητο θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει στην πολιτική εξουσία να χειρίζεται την κατάσταση κατά το δοκούν, να δίνει άδειες, να δίνει συχνότητες, να ευνοεί ή να παρεμποδίζει αγοραπωλησίες, να βάζει και να αφαιρεί φόρους.
Εκείνο που δεν αναφέρει η Κομισιόν είναι ότι το πλαίσιο της ασυδοσίας το θέλουν και οι βαρόνοι των μίντια, για να συναλλάσσονται επωφελώς με την εξουσία. Την επιδιώκουν τη συναλλαγή οι βαρόνοι, βγαίνουν κερδισμένοι από το πάρε-δώσε με τις κυβερνήσεις, αποκτούν προνομιακή πρόσβαση στο δημόσιο πλούτο και σε αντάλλαγμα προσφέρουν την πιο σκληρή προπαγάνδα που έχουμε γνωρίσει από τη Χούντα και εντεύθεν και, πιστέψτε με, τη βρώμικη δουλειά που τους έχει ανατεθεί την φέρουν εις πέρας με μεγάλη χαρά, χωρίς ενοχή και βαρυγκώμια. Η φράση «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», ταιριάζει γάντι στα ΜΜΕ της διαπλοκής.
Συμπέρασμα: Αν στην Κομισιόν είχαν δει έστω και μία φορά το δελτίο ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ, θα έβραζαν το «εν μέρει» και θα έπιναν το ζουμί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου